Ik heb dit topic geopend als discussie en overleg topic van wat te doen als het niet goed gaat tijdens het kweken.
Hoe en wanneer grijp je in? Waar liggen je grenzen?
Dat zal voor een ieder misschien anders zijn, en misschien is iedere situatie wel weer anders.
Belangrijk is: geef zoveel mogelijk informatie, en voor de mensen die reageren: stel zoveel mogelijk vragen, ipv conclussies te trekken.
Gerda - global moderator
Ik zal zelf als eerste een reactie neerzetten als persoon en niet als modje
NB adviezen die hier gegeven worden zijn GEEN vervanging van een consult bij een vogelarts!!
Zelf heb ik een aantal regels bij kweken, die ik me voorgenomen heb.
1. De eerste twee weken grijp ik niet in bij het kweekproces, maar laat het volledig doen door de ouders.
Kleine uitzondering hierop is zo nodig een klein beetje druivensuikerwater geven, mocht het zo zijn dat het jong net een zetje nodig heeft vlak na de eerst 24 uur. Dus dat hij net zijn koppie op kan tillen. Voor de rest laat ik de natuur zijn gang gaan. De ouders zullen het toch zelf moeten leren en met ingrijpen verstoor je het leerproces.
2. Na de eerste twee weken kies ik er voor om de valkjes bij hun ouders te laten, ook al zijn er problemen. Dus moet er worden bijgevoerd, dan alleen even pappen en weer terug bij de ouders. Maar zelfs dat alleen in uiterste gevallen.
Wederom - een zwak jong kan later ook een zwak valkje zijn en daar zit niemand op te wachten.
3. Uit het ei halen.
Ja, dat heb ik een keer gedaan, nadat een donsje een flink gat had gepikt en toen 24 uur alleen maar piepte en niet verder ging met uitkomen.
De dooier was helemaal opgenomen en het is goed gegaan met het valkje en het is nu een prachtige mama van gezonde jongen.
Als ik weer voor de situatie stond zou ik misschien niet ingrijpen. En zeker niet voordat er 24 uur geen verdere activiteit is. In het algemeen zou ik afraden "eitjes te pellen".
Wederom, voor een jong is het een test. Een sterk jong moet het kunnen redden.
Wat vinden jullie?
Groet, Gerda
Nog een aanvulling.
4. Zomaar pappen doe ik nooit. Ook niet om ze bijvoorbeeld (zogenaamd) tammer te maken.
Pap met zaadjes geeft vaak problemen. Laat de ouders lekker hun werk doen!
Dit alles is mijn mening hoor, geen wet van meden en perzen!
Gerda
hoi,
reactie over ingrijpen eitjes
ook ik heb dit alles meegemaakt.
me allereerste koppel ging van een piepent nestje af.
ik kon het niet over me hart verkrijgen om de kleintjes koud te laten worden en dood zouden gaan.
was een onervaren koppel en had geen bachup helaas.
heb toen alle eitjes met blok verwamrt gezet onder een warmtelamp ik moest toch wat doen.
heb er 2 geholpen die ook alles hebben opgenomen van de eierdooier maar toch iets niet goed was.
heb ze toen geholpen uit het eitje te kruipen en vanaf dag 1 opgevoed gehad.
het waren 5 eitjes waarvan 1 is overleden.
1 ervan heb ik nog goed contact mee en die is zelf ook al meerdere keren papa geweest.
dus dit is mijn stukje over de eitjes ;D ;D ;D wilde ik wel kwijt hihi ben trots opmezelf nog steeds
Hoi Gerda, inderdaad, zou het ook niet meer doen, heb een donsje gered ook hetzelfde als jou, maar eigenlijk moet het jong het zelf kunnen he ...het is de natuur die het moet doen he, ook het pappen , goed idee ...alleen als het niet anders kan ?? Grtjs. Ann :-\ :-\
Er zijn ook veel misverstanden over het feit dat pappen een valkje beter tam zou maken. Dit is dus niet het geval.
Ik vind dat je pas moet gaan pappen, als de ouders niets meer doen en je moet het valkje gaan redden. Laat het aan de ouders over. Zo krijgen zij alle voedingsstoffen binnen die ze nodig hebben.
Groetjes kim
Over het eitjes pellen: ik heb dit ook meegemaakt en doe dit niet meer ( zeg ik nu )
Mijn ervaring is dat als een kleintje niet uit het ei kan komen en te zwak is het daardoor het toch niet gaat redden.
Je bent er constant mee bezig en vaak gaat het toch mis.
Ik vind het heel erg een kleine te horen piepen en niets te doen, maar toch help ik het niet meer uit het ei.
Groetjes: Caroline.
Ik heb ook een paar vaste regels waar ik me aan houd.
- Zijn de donsjes jonger dan 2 weken, dan grijp ik niet in. Of de ouders moeten van het nest af zijn gegaan, dan leg ik ze bij pleegkoppels. Maar dit hoeft ook niet altijd goed te gaan.
- Pappen doe ik alleen als het echt noodzakelijk is, en het valkje ouder is dan 2 weken. Zijn ze kleiner dan kunnen ze een druppeltje water met druivensuiker krijgen zodat ze energie hebben om te bedelen.
- kleintje uit het ei helpen doe ik alleen als ik zie dat het ei al open is en het kleintje vast zit in het vlies, of als er ontlasting onder in het ei ligt
- Als ik een donsje tegenkom wat onderkoelt is, warm ik hem op met mijn handen en leg hem terug bij de ouders. Zijn ze ouder dan 2 weken, dan warm ik ze op en als hun toestand nog niet verbetert, gaan ze mee naar binnen en gaan ze aan de pap
Op meer dingen kan ik nu even niet komen, mocht er meer binnen schieten dan pas ik dit bericht nog aan.
Pfff moeilijk ik denk dat iedereen er anders tegen aan kijkt.
Uit een ei helpen zou ik al zowiezo nooit doen.
Ook zou ik niet eerder ingrijpen dan bij een week of 2 en dan met goede reden.
Ik heb zoiets een jong moet het zelf doen zo worden het sterke vogels :D
en houd je sterke vogels over.
Hoi hoi,
Ik heb ook altijd gezegd als ik ga kweken, dan laat ik de natuur zijn gang gaan....
Maar in de praktijk werkt het toch anders heb ik gemerkt....
Zo heb ik al eens een jong uit zijn ei gehaald.... en dat is goed gegaan, heb niet de indruk gehad dat het een zwak valkje is geworden... ik besef dat dit natuurlijk niet altijd goed gaat, maar in uiterste gevallen... als ik niet meer verwacht dat het kleintje uit zijn ei kan komen en dan toch dood gaat, heb je niks te verliezen, dus dan help ik m... als ik niks doe gaat ie dood, als ik hem help en het mocht niet baten gaat ie ook dood....
Mocht ik in de gaten hebben dat de ouders niet goed voeren of niet goed voor hun jongen zorgen, kan ik nu gaan zeggen dat ik niet zal ingrijpen, maar dat zal ik denk ik toch wel doen..... om m bij te voeren of warm te houden of iets dergelijks...
enge dingen... zoals de krop masseren of er voer uitmasseren wat mij dus doodeng lijkt en voeren met een kropnaald, zal ik niet snel doen, juist omdat ik daar totaal geen ervaring mee heb en ik bang ben nog meer schade aan te richten dan er misschien al is....
Ik had eens een jong wat ook overvoerd werd door de ouders.... ik heb niks gedaan, alleen het jong even bij een back up koppel gelegd die dus niet zoveel voerde.... zo kon hij zijn eten verwerken zonder nóg meer gevoerd te worden.... had ik geen back up koppel gehad, had ik m apart gezet en warm gehouden....
Moeilijke dingen hoor, om van te voren te besluiten wat je gaat doen... ik heb de neiging om toch alles uit de kast te trekken om het jong te redden, en of dat altijd het verstandigste besluit is.... misschien niet, maar dat zal de ervaring die ik nog niet genoeg heb, mij in de toekomst vast wel leren.
Liefs Manon
Ik grijp in als ik kan (niet alleen qua kennis maar ook qua tijd) en als ik denk dat het nut heeft. Dat is niet leeftijd, geslacht of mutatie gebonden. Nooit en te nimmer voor mijn eigen plezier en al helemaal niet om ze "tam" te maken.
Hoi,
Ik ben geen ervaren kweker maar heb al mijn hele leven vogels ( en andere dieren gehad)
Sinds een jaar of 3 kweek ik met de valkjes, en natuurlijk heb ik me ook een aantal regels voorgenomen die ik wel en die ik zeker niet zou doen...
Maar de ervaring leert dat je pas als het moment daar is ik kan zeggen hoe ik het doe. Ook heb ik dingen gedaan die ik niet weer zou doen, en dingen die ik zo weer zou doen.
Op dit moment heb ik 4 pappers ( en geloof me van dat geluid word je echt niet vrolijk :-\ ) Dit is een nood sprong ( omdat pa de jongen afslachte :-X)
Wat ik wel weet is dat het handig is om goed te lezen bij tips van iedereen, daar kan je een hoop mee doen.
Eitjes uitpellen is echt een wanhoopsingreep, tuurlijk kan het goed gaan maar als het fout gaat is dat niet leuk om mee te maken.
Zelf probeer ik zoveel mogelijk de natuur haar gang te laten gaan, maar zoals gezegd nood breekt wet.
gr Esther ( met weinig tips sorry)
Zelf heb ik ook een paar regels waar ik me aan hou, die misschien niet helemaal met 'ingrijpen als het fout gaat' te maken hebben, maar het wel (volgens mij) betrekking hebben tot problemen bij de kweek.
- geen eieren oppakken (ivm met vet en bacterieen die je dan smeer op de kwetsbare eischil waardoor het jong slechter zuurstof kan opnemen)
- donsjes jonger dan 1,5 week niet oppakken (heel erg kwetsbaar, en weer vanwege de bacterieen, voorderest heeft het ook helemaal geen nut; ze worden op die leeftijd niet tam, wegen heeft ook geen nut; de gewichten kan je niet vergelijken want elke situatie is weer anders )
- de ouders niet steeds van het nest afjagen om even te kijken
- alleen papvoeding als het echt niet anders kan (ziekte, niet voeren en geen pleegkoppel, bij plukken alleen als de jongen echt helemaal kaal zijn)
Ik weet dat de meeste kwekers dit wel doen, ikzelf heb het de eerste tijd ook gedaan. Ondertussen weet ik wel beter.
Mijn tip: Maak je niet te druk! We zijn veelste bemoeizuchtig, ze redden zich heus wel als ze maar de kans krijgen. ::)
Eitjes openpellen doe ik niet, ik laat de vogels op het moment van uitkomen juist zoveel mogelijk met rust. De vogels zijn op dat moment zelf al zenuwachtig genoeg, en dan zou ik ze nog eens storen om eitjes te bekijken.
Papvoeding jonger dan 2 weken, absoluut niet, ik heb gezien hoeveel bloed zweet en tranen het Bonnie gekost heeft bij Borreltje. (niet opvatten als aanval ;) )
Vanaf 2 weken is het net aan te doen, mits je goed weet waar je mee bezig bent! Je moet het zelf ook 'kunnen' want ik heb het me moeder eens geleert toen ze 1 keer voor me moest voeden, maar ze heeft het 'gevoel' gewoon niet, beetje stuntelig het jong (niet goed) vasthouden waardoor de pap ernaast gaat ect. en ze zag niet of er nog voeding in de krop zat en hoe vol hij al zat. (daar kan me moeder natuurlijk ook niks aan doen ;) en het is mijn hobby)
Overigens is er geen enkele lol aan te beleven; krijsende valkjes, overal in je keuken zit pap, kosten, geen dagje weg kunnen en het kost een heleboel tijd ::)
gr. marie
Citaat van: mariejj op 25 maart 2010, 01:58:31
Papvoeding jonger dan 2 weken, absoluut niet, ik heb gezien hoeveel bloed zweet en tranen het Bonnie gekost heeft bij Borreltje. (niet opvatten als aanval ;) )
Haha, ik voel het ook niet als aanval hoor :)
Borreltje was een foutje, hij was 100% mijn verantwoording, van überhaupt uitkomen van dat ei af aan (voor degenen die het verhaal niet kennen, Borreltje is als ei van een paar dagen oud de broed machine in gegaan en daar uitgekomen en met de hand groot gebracht). En daarom heb ik voor hem geknokt. Heb er nooit een seconde spijt van gehad, en nog niet :)
Maar ik kan dat niemand aanraden. Het had ook niet moeten gebeuren, het ei had bij het pleegkoppel gelegd moeten worden maar dat haakte af... Borreltje heeft tot 14 weken aan toe van de lepel gegeten en al die tijd kon ik dus geen dag weg. De hele zomer dus thuis geweest zonder uitjes. Dat is geen hobby meer, dat is een onwijze verantwoording en belasting, ook voor de rest van het gezin.
Verder ben ik het overigens helemaal met je eens voor wat betreft de bemoeienissen. Door al dat gepap en getut worden de valkjes overigens ook niet sterker en de problemen in je bestand uiteindelijk steeds groter. In de natuur hebben dieren die zichzelf niet voort kunnen planten en hun jongen niet groot kunnen brengen geen bestaansrecht.
Je hebt WEL de verantwoording de boel te monitoren. Er kan best eens een jong dood gaan, maar als de een na de ander sterft omdat er iets mis is moet er een oorzaak en oplossing worden gezocht. Tenslotte hebben die beesten er niet om gevraagd met zijn allen in een hok te worden gestopt.
En als het steeds maar mis blijft gaan zonder dat er een oorzaak wordt gevonden moet je je conclusies trekken en met betreffende vogels gewoon niet meer kweken.
(ik schrijf je en jou maar bedoel dit uiteraard in het algemeen!)
Als ik problemen heb met een nestje dan dank ik god op mijn blote knieën dat hier een paar lieve en enthousiaste ervaren kweeksters zijn die gelijk bereid zijn om te helpen, die hier dus niet alleen voor zichzelf zitten maar ook voor een elk ander forum lid. Ik ben totaal niet ervaren en leer elke keer weer.. Enige wat ik wel weet, ik nooit zal PAPPEN om ze tam te maken, daarbij wil ik af en toe een nestje en ze tam en zelfstandig naar hun nieuwe baasje laten gaan, dat tam maken heb ik veel tijd voor en is een van mijn grootste hobby's. Waar ligt bij mij de grens van ingrijpen? Dat weet ik pas als er iets gebeurt waar ik even geen raad mee weet en dan hulp gaat vragen hier en die dan ook ten harte zal nemen en niet zelf gaan lopen klootviolen (sorry voor dit woord)
Het bewijs dat ze van pappen niet tam worden heb ik, ze worden enkel en alleen tam door de aandacht!
Mijn 2 valkjes die ik noodgedwongen (ziekte) vanaf 2 weken met de pap moest voeden waren daarna helemaal niet tam! ::)
Omdat ik ze die laatste weken niet bij me genomen heb om te kroelen ect. Dus toen ze 8 weken waren, waren ze net zo wild als elk ander jong voliere valkje.
Langzaam aan toen de 1 verhuist was en de ander niet vertrok omdat hij zo leuk floot, ben ik hem tam gaan maken toen hij al 4,5 maand was. Vlak naast de kooi staan/zitten, naar hem fluiten ; daardoor klom hij al gauw naar me toe. Daarna hem een paar keer uit de kooi gehaalt en met hem op de bank gezeten (niet gekortwiekt) Nu is hij harstikke tam!
Dus bespaar je de moeite, ga gewoon met de jongen op de bank zitten.
Silvia, violen zijn toch mooie bloementjes ;D
Citaat van: mariejj op 25 maart 2010, 19:22:10
Het bewijs dat ze van pappen niet tam worden heb ik, ze worden enkel en alleen tam door de aandacht!
Mijn 2 valkjes die ik noodgedwongen (ziekte) vanaf 2 weken met de pap moest voeden waren daarna helemaal niet tam! ::)
Omdat ik ze die laatste weken niet bij me genomen heb om te kroelen ect. Dus toen ze 8 weken waren, waren ze net zo wild als elk ander jong voliere valkje.
Langzaam aan toen de 1 verhuist was en de ander niet vertrok omdat hij zo leuk floot, ben ik hem tam gaan maken toen hij al 4,5 maand was. Vlak naast de kooi staan/zitten, naar hem fluiten ; daardoor klom hij al gauw naar me toe. Daarna hem een paar keer uit de kooi gehaalt en met hem op de bank gezeten (niet gekortwiekt) Nu is hij harstikke tam!
Dus bespaar je de moeite, ga gewoon met de jongen op de bank zitten.
Silvia, violen zijn toch mooie bloementjes ;D
Helemaal mee eens...
Hele mooie bloemies Marie ;)
is het niet zo als bij de kwartels met uit komen als de lucht vochtigheid te droog is verdroogt de ei vlies met uit pikken
en blijf de ei vlies aan de jong plakken waardoor hij niet meer verder uit kan komen maar dat de jong wel sterk is .
dat de eivlies hem hem tegen houd?
of kan dat niet bij valkjes
hallo,
ik ben zelf iemand die vind dat je eigenlijk niet te veel moet ingrijpen.
nou heb in nooit jonge valkparkieten gehad maar wel kakarikie's en kwartels.
toen de kakarikie's hun eerste nestje hadden zijn de eerste 4 dood gegaan door slecht ouderschap, ik heb de dode jongen verwijderd maar veder niet veel gedaan, bij de laatste 3 hadden ze het door en waren ze goede ouders. ik ben blij dat ik toen niet ingreep want ik heb geen ervaring met handopfok en het was waarschijnlijk met alle 7 niks geworden als ik het had geprobeerd.
afgelopen weekend heb ik ingegrepen bij mijn kwartels, en een jong gered, nou is dit bij nestvlieders makkelijker dan nestblijvers. maar ik heb er ook geen spijt van, de rest van de jongen is overleden (zie overige dieren: kwartel kuiken)
en ik heb ook half uitgekomen jongen gevonden. ik ben erg blij dat ik niet voor de keuze om de te helpen heb hoeven staan aangezien het zich buiten mijn gezicht afspeelde. ik zou niet weten wat ik gedaan had. mijn verstand zegt laten zitten.. maar ja mijn gevoel.... ::)