Een aantal leden leek het wel leuk om eens te vertellen hoe het valkenvirus ontstaan is bij iedereen, vandaar dit onderwerp.... De meesten hebben dat al eens verteld, maar dat blijft leuk om te vertellen en te lezen. Zeker als het overzichtelijk bij elkaar staat!!
Bij ons is het valkenvirus heel plots ontstaan; na 2 jaar samenwonen wilden we toch graag een huisdier; omdat ik allergisch ben voor katten en sommige honden was dat geen optie. Daarnaast zijn we te vaak weg voor een hond. Een goudvis knuffelt zo lastig, dus kwamen we meer in de richting van een ratje! Maar aangezien de hele familie dan standaard zou weg blijven ( ;D is wel een overweging geweest hihihi), konden we daar maar geen beslissing in nemen. UIteindelijk kwam fred's moeder met dat ze in de dierenzaak een klein papegaaitje met een kuif en wangetjes had gezien; was dat niet wat voor ons? Onze zwager had ze vroeger ook gehad en wist nog een adres van een kweker in Ede. Ik gebeld of die man kleintjes had en ja hoor, we mochten de volgende dag 1 kopen. Dus wij om 10 voor 6 naar de winkel gesjeesd en alles gekocht wat we nodig hadden.
OP Koninginnedag 2003 is ons gezin uitgebried met Gijs!!!!
Whahahaha we wisten helemaal niets van valkjes!!!!! We hebben direct een boekje gekocht(De valkjesbijbel noemden wij hem spottend) ,om iedere zucht op te zoeken. De tv stond standaard nooit meer aan, want we keken alleen maar naar de kooi! Ik durfte amper een boodschap te doen; bang dat Gijs zich niet alleen kon vermaken. Zo bleven we in het begin ook nooit lang weg op visite. We gingen naar bed als Gijs haar kop tussen de vleugels deed, want dan was ze moe en moesten we haar niet storen ::) ::), dus lagen we soms om kwart over 9 al boven!!!!! Maar vanaf het moment dat ze in huis is zijn we helemaal verlingert, ze is een half jaar alleen geweest en toen wilden we haar een maatje geven, omdat ze toch echt alleen was. Voor die verdere avonturen verwijs ik naar mijn dagboek "Gijs, Pebbles en Punkie", want zoals de titel al doet vermoeden, is Gijs niet meer alleen!!!!!
Zo een heel verhaal, en wie volgt?????????
groetjes, irene
hihi,wel leuk dit
Oke,ik woonde toen ook al samen met manlief had een zoontje van 2,5 en ik was 38 wkn zwanger van ons dochtertje,en we hadden toen geen hond,die hadden we 2 wkn daarvoor moeten laten inslapen op 5,5 jarige leeftijd :'(
Nu had ik geen doel om in de dierenwinkel te neuzen,want dat doe ik graag,maar ging er toch heen.
Boven waren de vogels,en daar mocht ik altijd wel even graag kijken (heb vroeger een agapornis en rose bourkeparkiet gehad,niet samen)
Toen zag ik daar in het midden een jockkooi met allemaal kinderen erom heen,met daarin een grijze valk(had nog nooit van de mutatie wildkleur gehoord,laat staan het geslacht)
En die liet zich lekker kroelen en was erg tam,toen de kinderen wegwaren na 15 minuten gewacht te hebben ::) kon ik even kijken of ze zich ook door mij liet kroelen.
En hoe!! wat een scheet zeg,ik ben er een half uur geweest en met pijn in mijn hart moest ik haar daar achterlaten,heb nog even aan optie jaszak gedacht :P (grapje)
En ik ging het mijn man vertellen,dat ik er helemaal weg van was.Sávonds zat ik elke keer met de gedachte bij die vogel.
Mijn man vond het best,en ik had zelf nog een mooie kooi in de schuur waar ik nooit afstand van gedaan had.
Om 9.00uur stond ik op de stoep bij de dierenwinkel op mijn verjaardag nog wel,hihi
Ik had haar 3 jaar alleen,een maatje is nooit in me opgekomen omdat ik de kooi niet geschikt vond,en de grotere kooien schrikbarend duur zijn.
We verhuisden naar laagbouw en ik zat op marktplaats te neuzen,totdat ik een advertensie zag staan met nieuwe kamervolieres van Ferplast voor een leuke prijs!!
Ik dacht dit is mijn kans,en zo kwam die man Johan de kamervoliere brengen.
Helemaal blij,maar wel groot voor 1 valkje.Ik kon mijn man overhalen om nog een valkje erbij te halen.Ik wilde altijd al erg graag een lutino,die vind ik zoooo moooi :-*
Zo kwam Pino (lutino) bij een kweker vandaan met 8 wkn en handtam.
Wat een leuke vogel was dat zeg,daarin tegen was Biko maar erg saai hoor,die gebruikte de speeltjes jammer genoeg nooit,ook nooit de schommel gebruikt.En Pino sprong er gelijk op,en vond het zo vertederend,lekker relaxed op het schommeltje,en al heel snel werd ik echt verliefd op de valkparkiet,ik wilde er meerdere :D
Toen ik door Paul op deze site kwam,werd me duidelijk dat je dus wel kunt kiezen tussen man en pop naar aanleiding van de tabel.Biko was een pop,Pino dacht ik al dat dat een pop was,en wilde toch alleen maar poppen omdat ik geen eitjes wilde hebben,en een optie om de eitjes door te prikken zag ik ook niet zitten :-/
Dus toen zag ik op Mandy haar website staan een bont geparelde pop,ik mailde haar of ze die nog had,en ja hoor,die was er nog.Dus ik mailde terug,nou dan wil ik die erg graag hebben :P .Dus na een maandje gewacht te hebben kwam Lucky.
Ik schafte weer een andere kamervoliere aan de Ferplast Aria en dacht,ach nu kan er nog wel 1 bij,en dan is het genoeg met 4 rakkers
Jullie kennen het verhaal van Misty(wederom een pop),maar er komt nog zeker een 4e valkpop bij
dit was mijn valkjesvirus verhaal ;D
hier komt mijn verhaal.....
In 1991 ging ik samenwonen en nam de valkparkiet van thuis mee naar ons huis.
Nico heette hij en het was een wildkleur, maar dat wist ik toen nog niet. Nico was echt mijn maatje. Als ik thuis was floten we samen hele concerten, zat altijd op mijn schouder, at mee uit je bord en ging zelfs mee poetsen in heel het huis.
Op een dag liepen mijn man en ik, we waren intussen net getrouwd, te winkelen in Nijmegen en hebben toen nog een valkparkietje gekocht, een wildkleurpop met de naam Lorre.
Ik dacht dat het wel gezellig zou zijn voor Nico. Ze accepteerde elkaar in de kooi maar daar had je toch eigenlijk wel alles mee gezegd. Als ze los waren zat Nico altijd bij mij. Hij was gestopt met fluiten. Jammer maar dat hoorde erbij, dachten we toen. Na 3 jaar is Lorre plotseling dood gegaan en Nico had weer de tijd van zijn leven. Floot weer, was weer gek aan het doen etc. We hebben toen maar besloten om er niet nog een valkjes bij te zetten.
Helaas ging Nico dood, na 14 jaar oud geworden te zijn. Ik werd gek van verdriet en ik miste hem ontzettend. Ik ben toen begonnen met vanalles op internet te zoeken wat maar te maken had met valkparkieten, en ben zo dus lid geworden van VALKPARKIET.COM. Toen is het echte valkparkietenvirus pas begonnen.
Op aanraden van de leden die er toen waren hebben we weer een valkparkietje aangeschaft. Een lutino die we Jacco noemde.
Al snel daarna kwam Bassie, Dobey en Jewel.
Toen we terug kwamen van vakantie was Jacco overleden, maar dat kunnen jullie misschien nog wel herhinneren. Toen hebben we Zazou gekocht en het jaar daarop (dit jaar dus) hebben ze kleintjes gehad. Dory hebben wij gehouden en Yuko is naar Pino gegaan, nadat Pino bij ons gelogeerd had.
Nu hebben we weer 2 nestjes en eind volgende week kunnen de eitjes weer uit gaan komen.
Een spannende tijd dus......
Het vervolg kunnen jullie natuurlijk lezen in mijn dagboek.
Groetjes Marianne
Hoe het begon,
Op een regenachtige dag liet ik de hond uit (nabij winkelcentrum Maaswijk in Spijkenisse) Ik zag een soort van
papegaaiachtige vogel , toen ik iets dichterbij kwam en naar het beestje floot ,vloog het direkt naar me toe.
Vermoedelijk was het uitgehongerd.
Ik heb hem trouwens de "apotheker" genoemd , hij zat nl. totaal verregend op het dak van de apotheek.
ik ben vervolgens naar huis gelopen en de "'apotheker" is niet
meer van m'n schouder gegaan !!
We hebben hem tijdelijk in een vogelkooi ondergebracht en vervolgens naar een vogelopvang in Simonshaven gebracht , we moesten nl. op vakantie , na 6 weken hebben we hem weer opgehaald er had zich niemand gemeldt die een "valk" mistte !!
Uiteindelijk heb ik een buitenvoliere gemaakt die nu bevolkt
wordt door parkieten , grasparkieten en uiteraard onze eerste bewoner de "apotheker"
mvgr,
Rene de Gooijer
indien u e.e.a. wilt publiceren belt u dan even met onderstaand telefoonnummer !!
(06-51173207)
Ai ai...hier komt mijn verhaal.. ;D
Ik was een keer in een tuincentrum die ging sluiten en alles voor de helft van de prijs weg deed..nu zat daar een kaketoe (de grote broer van de valkparkiet, zoals ik hem noem ;)) Helemaal tam een bedelend op kopkrabbeltjes..daar heb ik een uur gestaan terwijl mijn moeder van het ene plantje naar het andere boomje ging. Ze hebben me ongeveer van de kooi af moeten trekken..ik kreeg die kaketoe maar niet meer uit mijn hoofd..tja..maar moeders zei..weet je hoeveel ruimte zo'n beest nodig heeft..de kooi..het hoeveelheid voer..laat staan de aanschaf van zo'n beest zelf.. :-X..tja..dat was wel zo..erg duur..maar een cavia..konijn..rat..dat is nou niks voor mij..ik wou graag een diertje met een hoge IQ en die echt trouw aan je kon zijn..de hond ging ook niet..we zaten in een flatje..en dat kon ik dat beestje niet aan doen..tot we op een dag naar onze tante gingen..zij had een valkparkiet..al een tijdje..was eerst van mijn moeder geweest..coco heette het diertje..niet erg tam..maar zo grappig om te zien met die rode wangentjes..hij zong me altijd na..toen wist ik het..ik neem het kleine broertje.. :)
Zo gezegt zo gedaan..ik langs dierenwinkels ( wist ik veel wat een kweker was :-[) en kwam uit in Zeewolde..en daar zat de stoerste valkparkiet die je je kunt voorstellen..een prachtige wildkleur man..grote kuif..brede borst..en een blik..van ik vreet je op..wel was hij al 4 maanden oud..en verre van tam.. :-/ Maar ik was al verliefd..en dus hebben we hem meegenomen..kooitje stond al helemaal ingericht klaar. Maar hij werd dus niet goed tam..niet zo als ik dat graag zou willen..en ik las hier op de site..als je een tamme pop erbij zet..dat hij dan rustiger zou worden..
dus ik zeuren bij mijn moeder..en uiteindelijk heb ik er eentje bij een kweker gereserveerd..een bont geparelde, cinnamon pop..(man bleek dus later) Nica..heb ik hem gedoopt..echt een scheetje..zo klein nog..zulke grote, ronde ogen..we waren al snel maatjes..en tussen viggo en he, ging het ook prima..Viggo vondt het geweldig dat hij eindelijk iets normaals zag.. ::)
Zoals vele denk ik wel weten..ehb ik op deze site ook een jongen ontmoet..Chris..waar ik een tijdje mee heb gelopen..hij woonde in Breda..had twee valkjes..en ik Breda..is een super grote vogelopvang..met ook jonge valkjes..dus wij er heen..en daar op de toonbank bij de kassa..zaten twee lutino popjes..echt..wat een engeltjes..een oude vrouw en een jonge meid..de jonge meid zag er echt prachtig uit..ze was ook best groot..grote kuif...lange staart..en een hele rustige blik..super beestje! Dus ik zonder te twijvelen..haar meegenomen..en Charlie genoemd..
Een maand later er nog eens heen."Alleen om te kijken". Tja..waarom zat er dan ook een geparelde pop..met chineese oogies..weer was ik verliefd..ik wist het zeker..ik had/heb het valkenvirus zwaar te pakken!! :o
Aylon heet ze nu..en is het dufste en rustigste valkjes van de bende..
Toen was ik een weekendje bij mijn vader in Zeewolde..waar een valkparkiet tentoonstelling was.. :-[ :P Ik ging naar binnen..tegen mezelf zeggend..er komt niks meer bij..er komt niks meer bij..tenzij er een albino zit.. :P..aah..nee nee..er komt niks meer bij..hoekje om..kooitjes af...aaaaaaah!! Albino!!!! :o Wat een engeltje!!! (zweet...zucht..denk) WAT?? 15 euro..?? :o hehe..verkocht..wow..wat een mooie bont, geparelde..wat een mooie kleur geel die kuif..12,50??? oeps..verkocht!! Tja..en toen kon ik dat aan mijn moeder uitleggen..is gelukkig wel goed gekomen..
Nigel en Nakeo heette ze..Nigel bleek erg ziek te zijn..twee dagen later lag ze op haar ruggetje op mijn warme buik..tot diep in de nacht..telkens spuitjes duivensuiker geven..de hele week voor je gevochten..lieve engel van me..niemand zag het zitten..ook omdat je zo teer klein wit vogeltje was..ook hier hebben ze voor je geduim kleintje..en gelukkig ben je nog steeds bij ons..verliefd op Nakeo..en mooier als nooit tevoren.. :)
Zoals iedereen hier op valkparkiet.com neus ik graag op marktplaats..beetje kijklen..kwijlen..en ja hoor..bieden! op een prachtig gepareld popje..ze had eerder een tentoonstelling gewonnen..en nu stond ze te koop..Wat een parens zeg..prachtig..en nu zit ze met al haar pracht en praal bij mij...en de bende..Jewel..vond ik wel een toepasselijke naam..
Op een dag kom ik thuis..mijn vriend had een verassing voor me.. ??? Ja hoor..je raad het al..een valkparkiet..en wat voor een..een bonte man..en een staart..nou ik denk wel de langste hier op valkparkiet.com en daarom heen!! en die snavel..wow..beter niet bijten..Latino (wat mijn vriend zo'n leuke naam vond..zucht..nu zeg ik telkens latino..in plaats van lutino.. ::)) Maar goed..weer een bende lid..hij is een rustige al wat oudere man..hij mist een teentje..maar dat boeit natuurlijk niet! en wat een stem..zo hoog als hij kan..in de ochtend wat minder fijn..maar goed..dat heb ik er zeker voor over..
En als laaste is Nyko erbij gekomen..kadootje van mijn stage plek..een witmasker..een klein teer dingentje..maar met een grote bek hoor..hehe..jij ook welkom lieve Nyko..hou even veel van jou..als van de rest..mijn hart is groot genoeg voor jullie allemaal! Jullie begrijpen wel..ik mag er niks meer bij hebben..pas tot ik het huis uit ben..dus jullie horen van me ;D
Kusjes Jaimy en haar 9-tal!
Viggo, Nica, Charlie, Aylon, Nigel, Nakeo, Jewel, Latino en Nyko!!
Hoe het bij mij begon... :P
Een neef van mij had jaren geleden een valkparkiet (Einstein).
Zelf had ik 2 grasparkietjes (Cobus en Witje), maar ik wilde graag ook een valkparkiet erbij omdat ik gesmolten was van Einstein..
Dat mocht helaas niet van mijn moeder, dus dat feestje ging toen niet door.
Wel ging ik altijd bij Einstein kijken als ik bij mijn neef was om lekker te genieten van het beesie :P.
Negen jaar geleden zag ik in een dierenwinkel 2 lutinovalkjes zitten, en ik was meteen verkocht.
Ik heb de oren van mijn vaders hoofd gezeurd of ik een valkparkiet mocht en uiteidelijk mocht het.
Bij een buurvrouw kon ik goedkoop een grote kooi aanschaffen dus kon ik nu op zoek naar een valkje.
Mijn vader en ik zijn toen alle dierenwinkels afgeweest in Apeldoorn om te kijken wat voor een valkjes er allemaal waren.
Uiteindelijk kwam ik toch bij de dierenwinkel terecht waar die lutino's zaten.
Er zaten 2 jonge lutino's (een of andere manier kon ik dat merken ;D). Ik kon maar moeilijk een keuze maken tussen die 2.
Ik koos voor 1 valkje alleen pakte de verkoopster het verkeerde valkje, maar ik was toen niet zo assertief dus ik zei er niets van.
Het resultaat is mijn kanjer Coco, waar ik geen moment meer zonder kan.
Coco kwam namelijk in een hele moeilijke periode van mijn leven, want mijn moeder was net wegelopen van huis.
Coco is echt als een vriend voor mij geworden.
Waar ik ben in huis is Coco eigenlijk ook.
Ik neem hem mee of hij komt me achterna omdat hij gewoon niet zonder mij kan.
Na een hele poos wilde ik er nog een valkje bij, ik vond toen een bonte valk in een dierenwinkel (Frummel).
Het was echt een hele wilde valkparkiet, ik kon er echt niets mee beginnen.
Als Frummel los was, was ik wel een uur bezig om haar uiteindelijk in de kooi te krijgen.
Ondertussen was Einstein (het valkje van mijn neef) ook bij mij gekomen, omdat hij geen tijd meer voor Einstein had.
Frummel werd op een gegeven moment broeds en was niet meer te handhaven in de kooi (het hele verhaal staat op de 1ste bladzijde van mijn dagboek), dus heb ik Frummel uiteindelijk met pijn in mijn hart weg moeten doen.
Dus had ik nog 2 valkjes over en 1 grasje (Cobus was inmiddels overleden).
Het grasje heb ik toen samen gezet bij Coco en Einstein in.
Vorig jaar wilde ik graag nog een valkje erbij omdat ik graag jongen wilde.
Coco moet niets hebben van zijn soortgenootjes, dus die wipwapt gewoonweg niet.
Toen kwam vorig jaar juli Pukkie bij mij in huis omdat ik graag een witmaskerman wilde hebben.
Omdat ik niet zeker wist of het wel zou lukken met Pukkie en Einstein besloot ik er nog een popje bij te nemen.
Minggu kwam dus een maand later als Pukkie.
Pukkie bleek een popje te zijn, dus zat ik met 1 mannetje, die niet wilde paren, en 3 popjes.
Daarom besloot ik dit jaar dat ik er nog een mannetje bij wilde hebben om volgend jaar een keer een nestje te mogen verwelkomen (hoop ik althans ::)).
In juni kocht ik Punky erbij, dus heb ik nu 5 valkjes. Ik hoop dat ik eindelijk dan eens een nestje krijg.
Dat was zo'n beetje mijn verhaal.
Groetjes,
Mariska
Nou hoe het bij ons begon....
Ik wilde heel graag weer een vogel. Jaren geleden hadden we een vogel gehad en we hadden thuis verder ook volières, en altijd vogels om ons heen. Dat miste ik dus ik naar de winkel om te kijken of ik via de winkel aan een hele jonge agapornis kon komen die direct van de kweker afkwam. (want een speurtocht naar kwekers leverde niets op).
Maar dit liet eigenlijk wel erg op zich wachten. Toen zei de "winkelmevrouw" waarom wil je een agapornis ipv een valkparkiet? Dat wist ik eigenlijk niet, en ik heb me er gelijk in verdiept. En al voor dat ik er 1 had, was ik al verliefd!
Nou eindelijk was het zover en had ik een kweekster gevonden die er 1 voor me gereserveerd had. Er waren meerdere hummeltjes net geboren dus dat was nog wel effe wachten! Maar toen ik op een zaterdagochtend gebeld werd, om te vragen welke mutatie ik nu precies wilde, maakte me dat niet uit. Als ie maar lief en tam is. Ze had er 2 die door de ouders niet meer gevoerd werden. Ze kregen handopfok. Mijn vraag wel heel voorzichtig gesteld, of ik niet al heel snel mocht komen om ze zelf handopfok te geven. En na wat heen en weer gepraat en mijn ervaring met handopfok verteld te hebben, mocht ik komen. Dat liet ik geen tweede keer zeggen en zo zaten we letterlijk 15 minuten later in de auto.
De kweekster had 2 jongen die ze moest voeren met de hand. Mijn man ging voor ze allebei, maar ik, wetende hoe moeilijk het was om er al 1 gereserveerd te krijgen, ging er vanuit dat ie allaaang besproken zou zijn. Dit bleek niet het geval en de keus was snel gemaakt. We namen ze allebei mee!
Nou dit zijn onze vrienden voor het leven geworden. Okke en Chico, twee witmakermannen (bleek later). Maar na het veel aanwezig zijn op het forum, begon het toch wel te kriebelen. Eigenlijk wilde ik heel graag een voliere buiten, maar mijn man wilde dat niet. (baal baal). Maar toch is hij overstag gegaan toen hij zag (denk ik) dat ik wel erg veel bij de voliere van de man van mijn nicht bleef hangen en kijken. Dus wij zijn begonnen aan de bouw van een voliere (hele klus zeg!)
Voordat we begonnen te bouwen, zijn we eerst bij meerdere mensen wezen kijken naar hun volieres, dit leverde veel tips op en wisten we precies hoe wel het zelf wilden doen (Bedankt nog Peter!)
Ondertussen hadden we ook al 2 andere opvangvalkjes (Beaker, lutino en Blossom, wildkleur) van mijn oom met de hand gevoerd. De dreumesen waren de laatste van het nest en paps en mams keken er niet meer naar om.
Deze twee waren wel "gepland" voor de voliere. Toen na veel zweten (en wachten) de voliere eindelijk klaar was, is Beaker naar Anita gegaan (waar hij altijd nog fijntjes woont, en er voor gezorgd heeft dat Anita ook een voliere heeft!) en Blossom zou bij ons in de voliere. Blossom was veel te tam om in de voliere te wennen zonder dat mijn hart brak. Hij hing echt aan het gaas, zo van kom mij halen. En eenmaal in de voliere, kroop hij letterlijk in mijn nek en kwam er niet meer uit. Nou toen maar besloten dat Blossom ook binnen zou blijven wonen bij Okke en Chico.
Net aan het eind van de quarantainetijd van onze nieuwe nieuwe "aanwinst" (Snowy de geparelde innamen witmasker) brak de ppg ziekte uit. De quarantaine zat er op en Snowy kon niet in de voliere. Dat vond mijn man zooo zielig. Hij heeft Snowy op zijn kantoor, hier boven in huis gezet en zoo lang met haar heeft gepraat, aaien door de tralies, aaien in de kooi en op het laatst op je hand kwam zitten. En dus ook supertam was.
En op dezelfde manier als Blossom niet in de voliere kon, kon mijn man Snowy niet in de voliere doen. Dus nu hebben we 4 valkjes binnen.
In de voliere buiten, zitten inmiddels ook al de 10 vaste bewoners. Het lijkt er op of het na de ppg ziekte nu eindelijk allemaal goed gaat!
Nou dit is ons verhaal, hoe wij uiteindelijk aan 14 valkparkieten komen.
En dan bij mij......
mmm, Ik wilde al heel mijn leven een valkje, alleen ben ik op een gegeven moment begonnen met 2 gras parkietjes en daar kom ik nu nooit meer van af. Het lastige van 2 is dat als er eentje dood gaat, nummer 2 er weer bij komt en dan gaat er weer eentje dood en dan neem je er weer eentje bij en zo blijf je jaren aan de gang. Ik vond het zo verschrikkelijk zielig om ze zo alleen te laten zitten.
Toen ik ben gaan samenwonen gingen mijn pietjes mee en dat vond mijn vriend wel gezellie. Ik heb hem een aantal keren voorgesteld aan een valkje, maar dat vond ie te groot ( ach gerem de tobberd, nooit opgegroeid met dieren etc etc.)
Toen ik dus in Juni besloot mijn biezen te pakken en alleen ging wonen was de keuze voor een valkje snel gemaakt. Eindelijk !!!!!
En ikm kan je een ding zeggen ik ben extreem besmet. Mijn Sem is zo'n ongeloofelijke schat. Super lief en aanhankelijk en als het dan eens even tegen zit ( weer alleen wonen na 10 jaar is soms een beetje wennen) dan is Sem daar om mij op te beuren.
Ik heb besloten om voor Sem een vriendinnetje erbij te nemen en dat gaat komende zomer dus zeker gebeuren.
Dus Ja, ook ik ben besmet en met mij, mijn hele familie. Als mijn ouders op bezoek komen wordt Sem eerst begroet en daarna ik pas ( en ook als wij bij hun een avondje op bezoek gaan, dan gaat Sem mee door het hele huis en Juud zit maar op de bank..... :D ). Ook mijn zussie en zwager zijn gruwelijk besmet. Zij hebben er eentje "besteld" bij Paul dus die krijgen begin volgend jaar gezinsuitbreiding.
Ik nu eigenlijk alleen nog maar afsluiten met 1 kreet:
HAD IK HET MAAR EERDER GEDAAN !!!!!! ;D
Liefs Judith en Sem ( en in de toekomst nog een lief popje en daarna heeeeel veeeel kleintjes...hihi)
Hoi iedereen,
Ik ben al van kleins af aan opgevoed met vogels. Mijn ouders hadden altijd een kanarie, die ik Pietje noemde. Toen ik 13 jaar was ging Pietje dood. Hierna hadden we van mijn opa nog een kanarie gekregen, maar die had een ziekte (mijn ouders wilden niet zeggen wat) en is met 3 weken doodgegaan.. Ik kon niet zonder vogels.. mijn hele leven had ik Pietje gehad, die ik zelfs truckjes had geleerd, als op mijn vinger stappen, naar de kooi vliegen enzo... en dan ineens geen vogel meer.. Omdat mijn ouders zagen dat ik een vogel miste, en mijn zusje het ook wel leuk vond, was er besloten dat er nog een vogel zou komen. Mijn vader wilde nu geen 'saaie' huis-tuin-en-keuken-kanarie. Hij had gehoord van een klein papegaaiensoort, die je tam kon krijgen, en die heel leuk karakter hadden. Dit was de agapornis. Wij een heleboel dierenwinkel afgezocht, op zoek naar de agapornis. Uiteindelijk een hele mooie agapornis nigeris gekocht! Tweety genaamd. Echt een schatje. Vingers vond het beestje niet leuk, maar kwam wel op je hand zitten, en was heel tam.. kwam altijd bij je zitten... Toen ging ik op een dag naar judoles toe, terwijl de vogel nog los was. Mijn moeder zou er op letten... NIET DUS! Ze deed na een tijd de deur open, om het tafelkleed in de tuin uit te schudden... weg tweety... We hebben nog dagenlang in het park, dat aan de tuin grensd gezocht, en overal affices opgehangen en advertenties geplaats... maar niets hielp.. tweety was weg... Om ons op te vrolijken haalden mijn ouders van een kweker een hele mooie mutatie.. echt een aparte vogel... een schatje! De vogel was 4 weken, en werd heel erg geplukt door de ouders.. mijn ouders vonden dat ik de verantwoordelijkheid wel aankon (ik was nog geen 14) om het beestje met de hand verder groot te brengen... en het ging goed... Happy werd een superlieve vogel... alleen niet tegen mijn vader.. die probeerde hij altijd aan te vallen... Toen ik 17 was, ben ik gaan samenwonen... Happy ging in eerste instantie niet mee.. Maar na een paar maanden, begon ik het zo erg te missen... en mijn ouders vonden Happy maar eenzaam erbij zitten... Toen mocht ik Happy meenemen.. Ik was echt zo blij! En toen een paar maanden geleden, was Happy ineens heel ziek geworden, en is binnen een paar uur overleden... Na een week begon het toch weer te kriebelen.. en bij mijn vriend ook... toen ben ik gaan kijken naar wat voor andere grote parkieten/dwergpapegaaitjes er eigenlijk nog meer waren, die ik leuk vond... Met de valkparkiet al in mijn achterhoofd, ben ik gaan zoeken op internet. Mijn opa had namelijk een voliere, en had ook valkjes gehad.. ik vond het altijd wel aparte vogels.. Toen ik las dat je ze ook gewoon binnen kon houden, hebben we besloten voor een valkparkiet te gaan. Eerst veel gekeken.. ik kende deze website niet, en een kweker vinden vond ik moeilijk.. toen vertelde een vriendin van dat de dierenwinkel waar zij werkt, jonge valkjes hadden.. ik de kooi klaargemaakt, en meteen gaan kijken.. ik werd opslag verliefd op een (wat zij zeiden) een wildkleurtje... Punkie... Nu blijkt dat punkie helemaal geen wildkleur is, maar waarschijnlijk fallow...Omdat ik werkloos thuis zit, had ik natuurlijk alle tijd om Punkie tam te maken... omdat punkie pas 6 weken was, ging dit heel makkelijk, en kreeg ik een supertamme vogel... De kooi die ik had, waar ook de aga in gezeten had, vond ik eigenlijk te klein, dus heb ik van mijn ouders een vogelparadijsje gekregen... een hele ruime kooi.. Maar ja.. zo'n valkje in z'n eentje zo'n grote kooi.. dat kan natuurlijk niet lang... Toen gingen we een weekeindje kamperen, en lieten we punkie thuis. Mijn ouders zouden langskomen om ff te schoon eten/drinken te geven aan mijn dieren (had toen ook nog twee ratten en een aquarium).. toen we terug kwamen zat punkie heel zielig in zijn kooi.. hij had zichzelf geplukt van vedriet en eenzaamheid omdat ik weg was... Toen hebben we besloten om er nog een vogel bij te nemen.. Dit was op zondagavond... Ik ben meteen op het forum gaan zoeken of er iemand was die nog een valkje had.. Zo kwam ik in contact met Inger, wat wildkleurtjes had... ik heb wat foto's van haar gekregen, en werd meteen verliefd op een vogel. Maandagavond kwam Inger naar mij toe, enzo kwam Spirit erbij.. en ze doet haar naam eer aan.. ze heeft echt temperament.. is echt een pittige vogel.. maar een schatje! Nu heb ik al enkele maanden mijn twee vogel, en ik ben er superblij mee.. We zijn nu aan het kijken voor een groter huis, en aangezien ik mijn vriend nu ook een beetje aangestoken heb met het vogelvirus, gaat er over een tijdje nog een aga bijkomen... ik mis die aga's toch wel... En ik denk dat dit niet de enige valkjes zijn die ik ga hebben....
Groetjes Natalie
Zo begon het bij ons,
1 x in de maand hebben 8 dames van de muziekvereniging, daar hoor ik dus ook bij, een gezellige middag om wat te organiseren. Af gelopen februari kwam ik dus bij Renate en die hadden een wildkleur valkparkiet. Ze haalde haar uit de kooi en ze kwam bij je zitten op je schouder. Ook bij mij en ze ging gelijk op m'n oorbel af. Ik vond dat zo leuk dat ik er helemaal hoteldebotel van was.
Thuis gekomen gelijk mijn verhaal gedaan en het was niet moeilijk om Hans te overtuigen. 's Avonds zijn we al op internet voor informatie gaan zoeken. Zo vonden we op markplaats een mooie grote kooi en even later was er iemand, die had een jong valkje er bij genomen en dat klikte niet samen en zocht dus iemand die het jonge valkje wilde overnemen.
Wij gingen 20 maart naar Amsterdam om Tjico op te halen, een zacht geel gekleurd vogeltje met wat bruinkleurige parels op de vleugels en een wat gelere kuif.
Ondertussen waren we achter deze site gekomen, met dit forum. Binnen een paar dagen werd Tjico steeds zieker. Hij lag meer dood dan levend in zijn kooi. Op aanraden van meerdere van jullie hebben we Dr. Feld gebeld en hij dacht dat het wel eens papagaaienziekte kon zijn. Met Baytril en een warmtelamp zijn we aan de slag gegaan en we zagen Tjico gelukkig heel gauw opknappen. Wat bleek, het valkje waar Tjico bij had gezeten is de drager van papagaaienziekte maar heeft er zelf geen last van.
Tjico vliegt veel los, zo ook 28 april. Toen dacht onze hond, he hap en Tjico had zijn pootje gebroken. Dat is door Dr. Feld weer gezet en Tjico loopt weer als een kievit.
Wat ik heerlijk vind is als hij bij me komt zitten, op m'n hoofd of op m'n schouder om te kroelen. Ik had ook gezegt ik wil er maar 1, want ik was bang dat hij zich dan niet meer op mij zou richten.
Maar ja we zagen Spykie op markplaats en we vonden dat zo'n mooi valkje en die hebben we 8 augustus uit Brabant gehaald, op de dag dat we Hans en Guido (onze jongste zoon) hun verjaardagen vierden van 7 en 11 aug.
Spykie was nog geen 6 weken en is op 6 juli geboren, dat is weer de verjaardag van onze oudste zoon. We hebben de caviakooi tijdelijk omgebouwd als vogelkooi, zodat Tjico en Spykie aan elkaar konden wennen.
23 aug. heb ik eerst Spykie in de kooi van Tjico gedaan en even later Tjico erbij. Nou dat was eerst door Tjico lelijk doen. Maar dat ging gelukkig steeds beter.
Sinds 4 sept. hebben ze een 6 kantige kamervoliere en daar hebben ze heerlijk de ruimte in, maar uit de kooi blijft het leukste. We hebben er nu 2 die bij je komen en alle 2 houden ze van kroelen. Alleen dan zit onze hond Yoeri in de gang.
Groetjes Olga.
ik dan ook maar.. het zal niet zo ontzettend lang zijn..maar goed :D :D
al sinds ik me kan herrineren hebben we dieren in huis..ik had altijd een cavia en mn moeder had altijd valkparkieten.. maar die intereseerde mij eigenlijk niet zo, want ze waren niet tam.. niet lief, beten heel veel en schreeuwden ontzettend hard en het liefst als ik ikn de buurt was...
in de zomervakantie (4/5maanden geleden) ging ik op mezelf wonen, cavia bleef bij mn moeder wonen,.. en ik was allang blij dat ik van de vogels af was.. haha :D
toen ging ik op vakantie in makkum. hier was een jongen met een valkparkiet genaamd Joey! echt er gign een wereld voor me open.. ik heb nog nooit een valkje gezien die zo tam was.. hij kon alles hij was lief leuk speels gek en zoo tam en hij genoot duidelijk van alle aandacht. die jongen had de vogel gewiekt en nam hem overal mee naartoe.. over het strand terras op winkelen douchen alles.
Toen ik weer thuis kwam, merkte ik dat ik stiekem wel een beetje verliefd was geworden op zon valkje.. dit was ik niet gewend ik kenden ze alleen zoals mn moeder ze altijd had (uit de dierenwinkel)
toen ging ik rondkijken op internet marktplaats enzovoorts en na een aantal dingen te hebben gevonden jonge valkparkieten hier en daar.. kwam ik hier terecht. op valkparkiet.com dat was ideaal want hier stond alle info die ik nodig had, toen heb ik Angelique gemaild of ze jonge vogeltjes had.. ;D
nou vol spanning met de trein naar Zwolle..en met de bus naar angelique en toen zag ik tonki zitten :) dat werd hem..
Tonki woont hier nu.. uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuhmmm ff de papieren tjekken.. Tonki is grijs gepareld en is nu 5,5 maand hij woont hier sinds 28 augustus...dat is dus..2 maanden en 8 dagen.. jemig dat lijkt me erg weinig ha ;Dha ik heb het idee alsof tonki hier al een jaar woont ofzo...
Nou ondertussen bennik er helemaal gek van en heb ik besloten zodra ik een eigenhuisje heb aangeboden gekregen ( ik woon nu bij mn schoonbroer en mn vriend en ik ga helemaal op mezelf wonen)_ en het is wat, als ik benv erhuisd en alles is daar dan klaar.. dan krijg ik van een kennis een mooie kooi die zij nog heeft staan die is 100x100x160 dus dat lijkt me wel groot genoeg voor 2 valkjes ;).. en ik hoop dat ik een albino ergens (lique ;D) kan kopen of een witmasker man.. ik moet nog maar even zien..
dus dat was mijn verhaaltje .. ik ben hoe dan ook besmet... :D
Hoi,
zal ik ook maar hierop even reageren.
Hoe het bij ons begon:
mijn vriend had vroeger een valkje genaamd Coco, een lutino popje zo blijkt nu. Het beestje was na 2 jaar doodgegaan en dat was een heel verdriet voor hem en z'n familie.
We waren in een dierenwinkel (ja, diezelfde die mij de ppgziekte hier afgelopen zomer bezorgde >:() en hij was niet van bij de valkjes weg te slaan mijn vriend.
Ik had vroeger ook wel een vogeltje gehad, een blauwkopfazantje: Tsjiepken noemde hij, maar dat was helemaal geen tam beestje en ik was gewoon gewend dat vogels in een kooi zaten en enkel papegaaien tam waren, wist ik veel. ::) Ik vond het wel leuk enzo maar dat was het dan ook. Was meer een kattenmens.
Hij vertelde altijd maar door over Coco en hoe lief en leuk ie wel niet was. Hij deed me helemaal verwateren, tot wanneer ik dus begon te zeuren om een valkparkiet ;D De rollen waren omgedraaid.
Wij dus, na een maand zeuren, naar een dierenwinkel. Daar zag ik een prachtige lutino zitten, heel rustig tussen de andere valkparkieten. Wel, die moest ik hebben. En zo is Chewy bij ons komen wonen. Chewy was verre van tam, heel wild zelfs en heeft me 4 maanden gekost om haar op m'n schouder te krijgen. Handtam is ze nog steeds niet, is doodsbang van handen.
Hier is ons lief meisje:
(http://www.valkparkiet.org/forumupload/chewytje1.JPG)
Chewy werd steeds tammer en ook steeds meer aanhankelijker aan mij en aangezien we overdag uit werken zijn, zat ze dus de hele dag alleen :(
Dus vond ik het tijd om nog een valkje bij te halen en toen kwam Yoda, onze wildkleurman die we ophaalden bij Tineke, supertam en heeeellll aanhankelijk.
(http://www.valkparkiet.org/forumupload/Yodamaaktbaasjewakker1.JPG)
Ik kreeg maar niet genoeg van valkjes en wou er nog 2 bij, zo zijn we Yabba, bonte weten we nog altijd niet, en Solo onze witkopman.
Solootje werd ziek de eerste week dat ie hier was, een luchtwegeninfectie bleek later en ging een weekje terug naar Tineke omdat zij meer ervaring met valkjes had. Solo genas en kwam terug en groeide uit tot de leider van de bende :D
Hier Yabba
(http://www.valkparkiet.org/forumupload/Yabken1.JPG)
En onze schattige kapoen Solo:
(http://www.valkparkiet.org/forumupload/solootjecloseup1.JPG)
Ik zou graag nog een voliere hebben maar dat zal voor binnen een jaartje of 2 zijn als we ons eigen huisje hebben.
groetjes
Annouschka
Hallo allemaal,
Ik heb gemerkt dat ik mijn verhaal van hoe het allemaal begon op een 'verkeerde plek' heb neergezet, nl bij verhalen. En dat terwijl het hier zo netjes op een rijtje staat.
Maar goed, hoe het bij mij begon is te lezen: http://www.valkparkiet.com/sqlforum/index.php/topic,7603.0.html
Groetjes Gerda
Het is dan wel een oud topic, maar dat is niet erg.
Ik weet niet precies hoe het bij mij begonnen is. Toen ik een jaar of 4/5 was, hadden mijn broer en ik ieder een grasparkiet. Pipo, en de mijne heette iedere week weer anders, toen ie uiteindelijk Shanghai heette, moesten de parkieten weg wegens het lawaai.
Gek van dieren ben ik altijd geweest, superblij was ik ook met mijn eigen Perzische kat (Misty) die ik voor m'n 14e verjaardag kreeg. Het jaar daarvoor moest mijn kanjer Poekie ingeslapen worden... het dier was mijn alles...
Ik ging samenwonen, 3 jaar terug en Misty ging mee. Na een half jaar stond er een lief ratje (Smokey) in de kamer. We zijn vorig jaar verhuisd en toen heb ik nog een witte pers gekocht (Boily).
Ik had nooit gedacht aan een vogel, tot Linda (Lin op t forum) een valkparkietje nam. Ze was jarig en liet haar vogel zien. Ayla zat op mijn schouder en knabbelde aan mijn ketting en oorbel. Wat leuk!!! Later nam ze er nog 1, Tiamo. Toen begon er bij mij iets te kriebelen. Helemaal toen ze een nestje had!
Alleen 1 probleem, mijn vriend zag het niet zitten. De welbekende charmes gebruikt, en nu heb ik inmiddels al een kooi. Als Linda weer kleintjes heeft, neem ik er 1 van haar. En later misschien een tweede erbij!
Ja hoe het bij mij is begonnen het valkenvirus das ook een lang verhaal.
Ik zal het in het kort uittypen.
Ik was zelf 4 jaar toen ik van mijn ouders een heel mooi jong valkje kreeg. Zijn naam was Japie en het was een LUTINO (man). Doordat mijn moeder in die tijd niet werkte en voor mij zorgde ging zij veel met Japie praten. En uiteindelijk begon hij echt te praten en te fluiten. Namate ik ouder werd werd Japie echt mijn vriendje. Ik kon echt alles met hem doen.
En dat klopt natuurlijk ook wel want we zijn samen opgegroeid. Toen ik een jaar of 16 was kreeg ik Japie op mijn kamer, dit was omdat ik veel boven zat. Ik heb toen echt hele dagen boven gezeten en Japie heeft mij geholpen met huiswerk maken :D. Ook sliep ik in die periode met mijn vogel. Helaas is Japie op 2e kerstdag overleden 2000 overleden. Hij is 13.5 jaar geworden.
In 2002 heb ik de volgende valkje aangeschaft. Het was een wildkleur popje (Rocco).
Het was echt een popje. Zij was echt alleen gecharmeerd van mannen, en van mij moest zij niks hebben >:( Het was alleen erg jammer dat ik heel kort van deze vogel heb kunnen genieten. Zij is in de lente van 2004 overleden. Oorzaak waarschijnlijk een longontsteking. Toen wilde ik weer graag een valkje en heb ik in de zomer van 2004 aangeschaft bij een hobbyiste hier in de buurt. Heb haar ontdekt via de marktplaats. Heb haar gemaild en zo kwam kwam ik in contact. Ben er veel heen geweest en foto's gemaakt. We mailde elkaar elke dag en blijf op de hoogte hoe het ging.
Deze vogel was een LUTINO (man) en ik noemde hem SPIKEY.
Toen ik Spikey op mocht halen was hij volgens "haar zeggen" 6,5 week. Alleen na 2 dagen niks eten maakt ik mij grote zorgen. Ik ben toen via deze site in contact gekomen met Lique. Kreeg toen tips alleen heeft het niet lang geduurd.
Spikey is na 3 dagen al overleden. Ik heb dit aan verschillende mensen uitgelegd en toen bleek de berekening net te kloppen. Spikey was dus maar 5.5 week en GEEN 6.5 week. Ze had zich duidelijk in 1 week vergist, en Spikey is dus VERHONGERD :'( :'( :'( Ik heb hier heeeeeel veeeeeeel moeite mee gehad en ik heb er lang over nagedacht of ik nog wel een valkje wilde.
Toen uiteindelijk in December ben ik met iemand in contact gekomen die Joepie kwijst moets door omstandigheden. Ik heb Joepie toen dus GEADOPTEERD en heb hier heel veeel plezier van. Nu wil ik tct in de toekomst een 2e valkje erbij nemen. Ik wil heel graag een ALBINO en ik wacht af.
Dit was mijn verhaal.
Groetjes Natasje en Joepie
hallo allemaal,
Ik ben Margreet de Wit, ben 51 jaar en heb 2 dochters 28 en 26 jaar en nog een thuiswonende zoon van 19. Toen een aantal jaren geleden mijn dochters vlak na elkaar het huis uitgingen en ik met twee mannen achterbleef miste ik het gezellige gebabbel (mannen zijn toch anders) en merkte ik dat ik tegen mijzelf stond te praten. Vroeger had ik 2 parkietjes gehad en dat vond ik toen erg leuk. Dus daar ben ik mee begonnen. Het zijn er uiteindelijk zes geworden. 1 paartje woont in de huiskamer en de andere 4 staan zomers buiten en in de winter wonen ze in een aangebouwde garage, ze staan daar voor een raam en kunnen nog lekker naar buiten kijken. Er zitten 2 paartjes tussen waar ik al verschillende nestjes van heb gehad. Toen werd ik verliefd op een valkparkiet, heb mij er gelijk in verdiept en na enige tijd zoeken vond ik een jonge geparelde op marktplaats, deze site kende ik toen nog niet. Toby is in juni 2003 bij ons komen wonen. Hij is best wel erg tam, maar dan krijg je het verhaal van het toch wel regelmatig alleen zijn. Ik werk zelf parttime in een verzorgingshuis en moet ook regelmatig hele dagen werken. Dus aan een tweede werd snel gedacht maar ik moest nog wel een obstakel overwinnen, mijn man. Die heeft zelf weinig met dieren op en vond het wel welletjes zo.Maar ik heb toch doorgezet en zo kwam Nicky erbij vorig jaar januari, ze waren vergeten de bloks weg te halen ???, en zo werden er hartje winter buiten 3 jonkies geboren. Nicky is een bonte valkparkiet, ze is niet zo tam als Toby maar komt wel lekker op je schouder zitten en hobbelt dan overal met je mee. Ze is wel verschrikkelijk lief, het eerste bijtje moet ik nog krijgen. Ze bleek een popje te zijn en de twee werden verliefd en het resultaat is dat ik sinds 27 februari de trotse bezitster ben van 3 jonkies. Misschien houd ik zelf wel een en zoek er dan nog een maatje bij. Maar dan moet ik ook weer een grotere kooi. En zo blijf je bezig, maar wel erg leuk.
groetjes Margreet de Wit
Nu ik,
Thuis hebben we altijd een valkparkiet gehad jopie hete die, ik was toen nog erg klein een jaar of 6 toen jopie weg ging, omdat ze dachten dat mijn broertje er alergisch voor was.
Ik vond dat erg jammer, omdat jopie er gewoon bij hoorde, hij gaf me altijd kusjes en was echt super lief.
Nou ja het leven ging door, en omdat ik zo gek ben op dieren ben ik een dierverzorgings opleiding gaan doen in barneveld.
(Inmiddels zit ik in mijn derde jaar)Al vanaf het eerste jaar wist ik al ik wil een valkparkiet, dus ik maar zeuren bij mijn moeder, maar dat lukt dus niet.
In mijn tweede jaar ( et was in de les van voliere vogels) kwam de leraar binnen met een grasparkietje, super lief hij vertelde er wat over en zei aan het einde van de les dat hij die kwijt wou omdat hij anders aan de slang gevoerd zou worden.
Weet niet of dat laatste waar was.
(de reden hiervan het is een kruipertje, hij kan dus niet vliegen)
Ik verteld tegen mijn moeder, die vond het ook zielig, dus ik mocht hem halen, maarja er zaten er meer dus het werden er 2.
Ik ben heel goed die beestjes gaan verzorgen dobby (man) en winky (pop) en toen toch nog maar een keer voor een valkparkiet geprobeerd en ja raak, ik mocht er een.
Ik heb er toen een uit de dierenwinkel gehaald Hedwig is haar naam, super lief maar niet echt tam, terwijl ik alles heb geprobeerd, ik dus balen.
Nou ja, toen kwam ik op school weer bij de vogels terecht en zag dat de valkparkieten in de voliere een beetje agressief waren tegen de kwartels.
Wij tegen de leraar gezegd, die ging kijken in het nestkasje en wat denk je 3 lieve mini vogels, super lelijk maar ook mooi teglijk.
Ik heb er gelijk 1 gereserveerd en een vriendin van mijn ook, en eerst maar is mijn moeder proberen over te halen.
En het geen wat ik niet verwachte gebeurde ze zei ok!!!!
Jippie ik kreeg een jong valkje, wij bijna elke week naar de volieres onze babys vasthouden.
En toen ze bijna zelf konden eten hebben we ze meegenomen, ik uiteindelijk 2 hehehe.
3 weken met de hand voeren hele gevechten met Jopie die daar totaal geen zin in had, ze was ook de oudste van het nest.
En Walibi die, als die het spuitje zag zijn bekje opendeed, en dan piepen, hahhaha.
Nou dat was eigenlijk het verhaal Hedwig is ongeveer 1,5 tot 2 jaar en Jopie en Walibi zijn nu iets meer dan een jaar oud.
Een van de grasparkieten (winky) is vorig jaar overleden, en die andere is mooier dan ooit tevoren en maakt altijd ruzie met zijn schommel en 3 spiegels.
Hedwig en Jopie zijn 2 lieve meisjes en Walibi is een stoere jongen.
Walibi is nadat wij hem 3 weken thuis hadden van mijn broertje geworden net als de grasparkiet.
Mijn valkparkiet gekte is nog niet over, ik wil er nu meerdere maar op dit moment kan dat niet het word dat veel te druk in huis, maar als ik op mezelf woon komt er een kamer voliere met meerdere valkjes ;)
(http://www.valkparkiet.org/forumupload/ThebirdsnMiranda11-03-05nhjw.jpg)
Wel een beetje laat
Eigelijk is mijn valken verslaving een kromsnavel verslaving.
Ik ben momenteel de trotse eigenaar van 1 valk en 7 parkieten (en een bijna agaponis)
Het is allemaal begonnen met mijn opa die tropen en kromsnavels had. Ook tamme. Ik ben zelf altijd gecharmeerd van parkieten (gras) geweest en nog steeds.
Maar ik heb eerst de voliere van mijn vader over genomen met zebra vinken (ja ja das nog eens iets anders) toen de pony's de overhand gingen nemen zijn de laatste zebra's dood gegaan. Deels door slechte zorg van een bakvisje (me). De laatste die dood ging was een ongeveer 10 jarig mannetje (vlgs mij pittig op leeftijd voor een zebravink maar tocht)
Toen jaren niets gehad want eigelijk ben ik allergisch voor dieren. Ik rij al 10 jaar paard maar toch. Voor ik uithuis ging wilde ik toch een (huisdier)parkietje dus ik toch stiekem maar proberen.
Daarvan kwam winnie een wildkleur gras parkiet. niet tam en kon bijna niet vliegen.
Toen die na 2 jaar overleed kwam winnie twee een lutino parkiet een kruipertje zoals ze hier genoemd worden, volgens de DA was ze gewoon te zwaar.
(http://www.mijnalbum.nl/Foto=3H4GZEI7)
Een echt parkieten popje lekker fel en bijterig :D
Toen ben ik een halve vogel opvang begonnen.
Ik heb twee vogels overgenomen van een collega. Mika en DC en met drie vond ik het overgebleven mannetje weer zielig dus kimi gekocht bij een hobby kweker in maastricht.
(http://www.mijnalbum.nl/Foto=VMGVRRAY)
vlnr kimi, DC, Mika en winnie (rip)
Hmmmm vier parkieten moet genoeg zijn :D ..... langleven marktplaats daar werden twee parkieten aangeboden met kooi en hoefde alleen maar een goed tehuis (nog steeds student dus alle geld gaat in de beessies hun bekkies en niet in de aanschaf).
Daar komen tommy en lucky vandaan.
(http://www.mijnalbum.nl/Foto=HOVOZFSD)
de grijze is tommy en de mix is lucky
Hellaas na 6 trouwe jaren mijn nukkige popje zijn heeft winnie het :'( lootje :'( gelegd na voor de tweede keer tegeefs een luchtweg infectie behandeld te hebben. :'(
Weer een mannetje in rouw (aarrggh was het enige koppel dat echt kweek hint gaven)
Dus maar weer opzoek naar een ouder popje.
Hmmm dat oudere popje is nooit gekomen het is een jong popje geworden van een inmiddels bevriende kweker. Ik mocht haar hebben inruil voor nieuw bloed voor haar voliere wanneer ik een nestje heb. Deze heet wolky. Houden jullie de teller nog bij ..... dat zijn er zes. ;D
(http://www.mijnalbum.nl/Foto=7GXC7CRW)
AAwwwwwhh Jonge agaponissen in mijn geboorte dorp en een mw die er veeeeeel tijd aanbesteed.
Mijn paps en broertje missen hun overleden tamme parkiet "kanarie" (zo heette het beessie, was 14 jaar oud). Mijn broertje stond te kwijlen bij een, denk, bonte boer. Ok hij wilde dus weer een tamme vogel., Dus een aga besteld. riscollie of zo een gele en groen. Tja want alleen voor mijn broertje bestellen kon ik niet. Dus de gele wordt van mij :) en gaat rossi heten. Deze haal ik over twee weekjes op. :D
(http://www.mijnkromsnavels.com/150505-fotos-buiten/IMG_2721.JPG)
Ik was weer eens op marktplaats aan het kijken en in de buurt werden geelbonte valkjes aageboden Awwh dus meteen maar even contact opgenomen. Ze waren alleen een beetje vroeg met het melden en de vogeltjes hebben het niet overleefd, maar ja nu had ik mijn zinnen gezet op een valk. En die moest en zou ik dan krijgen ook!!!! >:(
Dus ik anderhalf uur treinen en bussen om naar schinveld (ergens bij heerlen) te komen (nooit meer zonder auto dus) om valentino op te halen een wildkleur (Ik denk pop) ik heb een gave om overal popjes van uit te kiezen????
(http://www.mijnalbum.nl/Foto=NZ3L4NDH)
Beetje lelijke foto maar ze probeert constant in de camera te kruipen :D
Die was de eerste uit het blok. De vogels bij de kweker zagen er goed uit en ik had ,mezelf goed ingelezen over de hand opfok. aan hem nog een paar vragen gesteld en sind anderhalve week staat valentino hier over twee weekjes rossi erbij :) valentino rossie :)
Kenners zullen wel door hebben dat bijna al mijn parkieten namen van race coureurs hebben :)
Valentino is elke ochtend weer blij mij te zien en niet alleen om het eten. Eerst papje en dan in mijn nek klimmen (met alle schrammen van dien :S ) vooral met oorbellen en kettingen spelen is leuk. Mijn broertje wilde nog absoluut geen valkje, maar nu heeft hij die van mij ontmoet en nu issie toch wel heeeeeel leuk (virusje over gesprongen misschien ????)
Ze gaat al rustig overal mee naar toe maar is nog niet super handig met vliegen. We zullen het allemaal wel zien.
Heheheh mijn parkieten schrikken zich elke keer een ongeluk als valentino probeert fatsoenlijk te vliegen ;D
Vandaag nog een parkietje opgehaald van mensen die twee katten probeerde te combineren met een parkiet. Dat ging niet echt (raar he).
Een licht blauw grijzig mannetje (erg klein vergeleken met mijn dikke proppen, zijn toch gewone hollandse parkieten) maar hij lijkt zicht redelijk te vermaken met de andere parkieten. en gaat alonso heten :) en morgen gaat die zijn eerste proefvlucht door de kamer maken :D
Ik heb het mail adres van het kweker van de bonte valken nog steeds dus als ze een nieuw nestje kreeg zou ze weer contact opnemen dus als alles meezit komt die er ook nog wel :)
Het lijkt er nu naar twee maanden dat de broedblokken er al hangen eindelijk een parkieten popje te zijn dat het blok is gaan verkennen. Dus wie weet gezinsuitbreiding bij de parkieten ;D
(Nu alleen nog aan mijn mam vertellen die het allemaal de grootste onzin vind :S wacht maar tot ik ga werken en een paard koop, ik heb al iets op marktplaats gezien, oowh nee niet weer (kruising fries/tinker voor de mensen die het willen weten)
Mijn begin van valkjes is jammer genoeg niet zo prettig begonnen. Ik had een prachtig mooi jonge lutino valk. Hij bleek niet gezond te zijn en stikte op een gegeven moment in zijn eigen eten... ??? Verschrikkelijk om te zien, want hij stierf in mijn handen...
Dus ik weer opzoek naar een valkje. het werd een wildkleurtje van de kinderboerderij. Ze heet Siji en heeft nu een nieuw maatje voor in de voliere. Samen met Willie een lutino popje zijn zij de enige die tam zijn, maar omdat het popjes zijn en toch liever met hun andere valkjes samen zijn gaan ze met zijn 10en in de voliere. Dat word dus heel gezellig en ze hebben lekker de ruimte.
Ik heb dus voorlopig even geen valkjes meer op mijn kamer. Maar er is een kakariki man op komst!
mijn start was niet zo goed :'(
ik zag in een plaatselijke dierenwinkel een pracht van een valkparkiet staan kwas opslag verliefd. ik hem dan maar kopen en heb hem coco gedoopt. en toen is het begonnen daarbij heb ik nog een valkje gekocht lotte genaamd. coco is een bonte cinamon en lotte een lutino. toen heb ik van een vriend die zijn valke niet meer wou en als ik ze niet wou hij ze zou laten vliegen ??? heb ik deze twee ook maar in huis genomen dat was jacko(wildkleur man) en cisse(lutino pop). ik heb ze dan twee weken in afzondering gezet (dat moet normaal als je nieuwe valken hebt) en daarna bij mijn andere valken gezet nadat ze waren goedgekeurd door de dierenarts. maar dan heb ik ook nog een derde koppel gekocht van een handelaar uit de buurd net hetzelfde verhaal twee weken afzondering........... .
Toen ik terug kwam van mijn werk op een maandag zag ik cisse dood terug :'( met het lijkje ben ik naar de dierenarts gegaan en hij stelde schurftmijd vast. hij zei mij kijk maar uit met je andere valken en ze behandelen met een soort insecticiede. dit laatste heb ik ook gedaan maar op geen tijdspanne van 36 uur gingen ook jaco en mijn laatste nieuw koppel dood :'( dus dat was 3 valkparkieten op nog geen week tijd. Coco en lotte heb ik nog kunne redden, waarvoor ik heel blij was. deze twee heb ik nog steeds en na 9 maanden toch maar de moed bij een gehaald om er nog twee te kopen 1 Witmasker Bont
Cinnamon Gepareld
en dan ook nog een albino
ik hoop dat ik en ook niemand hier op het forum hoefd mee te maken zoals ik.
groeten valklover
ergens in juni dit jaar begon bij mij het virus, maar niet het valkjesvirus maar het grasjesvirus.
Ik moest heel lang zeuren om een grasparkiet te krijgen en toen opeens toen we(mijn moeder en ik) in de auto zaten richting huis zei ze dat ik als ik er goed voor zou zorgen een valkparkiet mocht overkopen van de zoon van een van haar vriendinnen.
Ik helemaal blij en diezelfde dag nog Elvis opgehaald bij haar vriendin.
Toen ik haar(weet niet helemaal zeker of het een vrouwtje is)
kocht was ze al helemaal tam en een echt kroelkippie.
De eerste vlucht ging verre van geweldig want ze botste zo'n 5 keer tegen het raam waardoor haar neusdopje een beetje rood werd, maar ze kwam wel vaak op mijn hoofd zitten omdat ze niet wist waar ze moest landen.
Nu heb ik haar ongeveer anderhalve maand en ben helemaal verliefd op haar.
groetjes Mirjam en Elvisje
Even mijn geheugen aan het werk zetten ;D
Mijn eerste valkje kreeg ik zo'n 18 jaar geleden kado van mijn vriend voor mijn verjaardag. Hij kwam aanzetten met een kartonnen doosje en daarin zat een valkparkiet die door de kweker met de hand was grootgebracht en dus al heel erg tam was. Hij was ook erg duur voor die tijd, 100 gulden!
Alfredje (lutino mannetje) was prachtig om te zien maar ik was wel een beetje bang voor hem (mijn eerste vogeltje). We waren al heel snel aan elkaar gehecht en hij was mijn allerbeste maatje.
Binnen een maand kon hij al spreken maar meer als pietjepietje heeft hij nooit willen zeggen, daarentegen kon hij wel continu nieuwe liedjes leren.
Ik mocht werkelijk alles bij hem, lekker knuffelen, op zijn rugje leggen, vleugeltjes uitspreiden en dan zeggen oh pietje wat ben je mooi :) een echte lieverd!!
Toen hij 15 was is hij helaas overleden en ik heb daar erg veel verdriet van gehad. Ik heb ca. 2 jaar geen vogeltje gehad en heb nu toch sinds een klein jaar een tweede valkje gekocht.
Dit keer heb ik haar zelf uitgezocht, een cinnamon valkje en ze heet Tommy (wist niet dat het een vrouwtje was). Nu ik weet dat ze een vrouwtje noem ik haar meestal kippetje.
Ze is erg lief en tam naar mij toe (in het begin was ik bang dat het niet zou lukken, ze komt uit een buitenvoilere en was eigenlijk al iets te oud) maar ze is naar andere toe erg schuw.
Ik mag haar knuffelen maar ze moppert dan wel :) af en toe plukt ze gezellig aan de mascara op mijn wimpers en vervolgens vind ze dan dat ik haar minstens een half uur moet doen haha. ze is lekker eigenwijs en heeft een hekel aan badderen..tja. Af en toe vind ik het wel jammer dat ze niet zo mooi fluit of gezellig tegen me praat.
Nu zit ik er over na te denken om een tweede aan te schaffen zodat mijn kippetje meer gezelschap heeft, ik moet regelmatig naar het buitenland vliegen voor mijn werk en om nu iedere keer weer een logeeradres te regelen voor 2 dagen is niet zo handig. Als ze gezelschap heeft van een vriendje dan voel ik me niet zo schuldig meer als ik weer eens wegmoet.
Maar 2 valkjes zou een totaal nieuwe ervaring voor me zijn...2 stuks knuffelen, 2 die over je heen stoffen en je thuiskleren volpoepen. Want nu met eentje heb ik thuis al alleen nog maar oude kleren aan ::)
Maar goed, valkjes zijn het helemaal en ik kan ze iedereen aanraden...ze zijn zo vreselijk lief! (zelfs al wordt mijn rieten kamerscherm steeds gammeler van de gaten die er "zomaar" ineens inzitten ;D)
(http://www.valkparkiet.org/forumupload/hippysuus_tommy2.JPG)
Bij mij is het twee keer een geluk bij een ongeluk.
Mijn grootvader is zelf al sinds jaar en dag duivenmelker. Hij heeft twee kleindochters, mijn nicht Sabine en ik. Sabine was getrouwd met Alex en hadden twee valkjes in een klein miezerig hokje op hun appartement. Toen ze gebouwd hadden zijn de valkjes even mee verhuisd, maar toen Alex stierf in een autoongeluk, wou Sabine niet meer voor de vogeltjes zorgen en zijn ze bij mijn grootvader gedumpt.
Hij heeft er een mooi groot hok voor gemaakt en voor we het wisten hadden ze eitjes. 9 !! Iedereen moest er enorm mee lachen, want alles wat pluimen heeft kan mijn grootvader doen paren, zelfs zonder er moeite voor te doen blijkbaar :)
Omdat mijn vader nooit valkjes had gehad en dacht dat 9 wat te veel zou zijn , heeft hij er 4 weggehaald. Uit de vijf eitjes zijn 3 knappe valkjes geboren.
Een half jaar geleden is mijn grootvader wat ziek geworden en nu is hij minder goed te been. Ik zorg nu bijna fulltime voor de 15 valkjes die we ondertussen hebben. Ik ben ook plaats aan het maken om ze te verhuizen naar mijn tuin, want altijd naar mijn grootvader rijden is redelijk vermoeiend.
Dus eigenlijk zijn de eerste twee valkjes bijna heel mijn familie afgereisd. Ondertussen heeft mijn tante een popje en mijn nicht heeft nu ook terug een koppeltje :)
Alhoewel ik ze allemaal graag zie, heb ik natuurlijk mijn favoriet , louque heet hij. Hij is handtam, fluit en begint te praten en is een reuze goede vader :)
hoi hoi
zo maar dat is ff erg voor alex
en voor zijn vrouw en vogel naruurlijk ook
en naderant je vader ook nog een ziek
en hoeveel vogels hebben jullie nu..?
groetjes Dilana
tja, eigenlijk hoort hierbij de titel: hoe het begint
ik ben nl nog maar een eitje ;D
ik heb nog geen valk maar wil er wel één, omdat mijn grasje een vriendje nodig heeft. zjin vorige vriendje is er samen met hem vandoor gegaan, alleen is hij wel teruggekomen maar zijn vriendje niet :'(
dus zo begint het en hoe het verder gaat is nog een raadsel...
mss blijft het niet bij het virus en wordt het een ziekte :P
gr Hansje
Bij mij begon het toen ik bij mijn oma logeerde, samen met mijn oom ( woont vlak bij mijn oma ) ben ik toen naar een dierenwinkel geweest om een cavia te kopen voor mijn neefje. Toen zag ik in de dierenwinkel een kooitje staan met een heel klein overactief vogeltje ( een forpus bleek later ). Ik was meteen besmet met het vogel virus, na een tijdje bij de kooi te hebben gestaan kwam de eigenaresse van de winkel naar mij toe, ze vroeg wat ik van het vogeltje vond. Ik zei dat ik het een super leuk vogeltje was, en toen nam ze me mee naar een ruimte achterin de dierenwinkel waar een paar flinke kooien stonden met onderandere forpussen, grasparkieten, en natuurlijk Valkjes. Ik wist meteen dat ik valkjes het leukst vond dus die avond bellen naar mijn ouders of ik er 1 mocht, ze moesten er nog over na denken was het antwoord.
Uiteindelijk mocht ik dus mijn valkje, en kwam ik bij een super kweekster uit Mook, ze kweekte met verschillende soorten vogels waaronder valkparkieten. Ze vertelde dat ze een nestje had waar ik wel een vogeltje uit mocht ( ik dacht dat het lutino was, maar weet niet meer zeker ). Helaas, paar dagen later kreeg ik een mailtje dat de jongkies overleden waren door de hitte.
Op marktplaats zag ik toen dat in wijhe ook een kweker zat met vogeltjes, 2 dagen later er heen gereden en toen kwam ik thuis met mijn valkparkiet. Helemaal trots was ik.
Van de verkoper kregen we alles mee wat we nodig hadden om het valkje te voeden( hij zat nog op 3 voedingen pap). Naief als ik toen was dacht ik dat de manier die hij gebruikte, de goede was. Hij voedde doormiddel van een spuitje met een fietsventielslangetje er aan waardoor het recht in de krop gespoten werd. Een paar dagen later schoot het slangetje los en werd doorgeslikt door het valkje, en zat toen in haar krop.
Meteen een mailtje naar de mevrouw uit mook wat ik nu moest doen ( met de kweker uit wijhe had ik geen contact meer omdat die vond dat ik zeurde omdat ik vroeg wat ik allemaal moest aanschaffen voor het valkje (voer enz) )
Kreeg een maltje terug dat ik wel naar haar toe kon komen en dan zou zij wel proberen het slangetje los te halen. Ze was net afgesturdeerd voor vogelarts en had jaren ervaringen met kweken dus dat was 1 van de ( alniet de ) beste optie om heen te gaan.
Wij dus meteen daar heen gegaan, anderhalf uur rijden ( het was 9 uur toen we weg gingen ). In mook aangekomen hebben we lopen zoeken, en uiteindelijk maar iemand gevraagd of die wist waar die straat was. Wat bleek, zij waren op weg naar huis en woonden vlak bij haar. Dus de vrouw van het echtpaar stapte in en vertelde ons de weg ( ze hadden een baby mee en die kon niet in de auto dus haar man liep verder )
Eenmaal aangekomen werden we hartelijk welkom geheten en ging ze aan het werk om het slangetje er uit te halen. Zelf had ik het vrij moeilijk toen, maar werd grotendeels afgeleid door de 2 super lieve ( en overactieve) meijer papegaaien die half slaperig door de kooi liepen te hoppen.
Na een uur gaf ze op het slangetje er uit te proberen te halen, het wilde gewoon niet lukken. En toen kwam ze met een doos aan met zaad, eivoer, baby pap, speeltjes enz en die gaf ze aan ons.
Ze vertelde ook dat de valkparkiet last van wormen had, last van snafelrot en last van een ziekte aan haar veren.
Toen ik vroeg hoeveel het moest kosten, kreeg ik als antwoord dat ze het met liefde heeft gedaan en dat het mij niets kostte.
Helaas, een paar dagen later liep de valkparkiet heel vreemd te piepen. toen heb ik haar op een handdoek naast mij in bed gelegd en ben tv gaan kijken (tv op slaapkamer) terwijl ik haar aaide en toesprook. Een paar minuuten later begon ze heel hard te piepen en fladderde ze opeens op en toen viel ze weer naar beneden en toen stierf ze in mijn handen.
Een paar weken later naar amsterdam gereden om een geparelde chimmanon geel wang valkparkiet op te halen bij een vriendin van Elita ( de mevrouw uit Mook ). Helaas is die begin december 2006 overleden op anderhalf jarige leeftijd door een onbekende oorzaak.
Helaas mocht ik binnen geen valkparkieten omdat pluis (de geelwang) nogal vaak buiten de kooi zat ( ze was zo slim dat ze klepje van de kooi open kon maken, en ze kon er dus uit en in klimmen ) en omdat ze zo tam was en altijd blij was als iemand binnenkwam was het net een groot fladderend projectiel dat op je af kwam vliegen als je binnen kwam :P
Dus geen valkparkieten binnen meer voor mij, dus als alternatief mag ik een voliere bouwen. Morgen gaan we alvast een paar koppeltjes ophalen, die tijdelijk in de kamervoliere mogen zitten omdat de voliere nog niet helemaal af is.
Vergeten zal ik de help van Elita nooit, ben dus ook van plan om net als haar kinderen die zelf de valkparkiet moeten betalen (zoals ik) de valkparkiet gratis te geven, ik heb liever dat ze dat geld investeren in speeltjes zodat het valkparkietje een leuk leven heeft.
Dan wil ik ook eventjes reageren.
Mijn oma kweekte vroeger vogels waaronder ook veel valkparkieten. Ze had een enorme binnen en buiten voliere. Helaas heb ik deze nooit kunnen zien. :( Mijn oom had een tijd lang een valkparkietje en heeft deze heel leuk tam gekregen.
Vandaar dat de keuze op een valkparkiet viel.
Voor mijn dertiende verjaardag kreeg ik mijn eerste valkje; Tjippie. Deze was verstoten door de ouders en werd gepikt, het was 6 weken oud en volgens de kweker kon het zelfstandig eten. Zo naief als wij waren, dachten wij dit verder wel goed zat. Dit was dus niet het geval. Ik dacht dat het valkje gewoon at, het leek gewoon uit het voerbakje te eten, waarschijnlijk kreeg hij/zij de zaadjes niet gepelt? Het was een erg lief beestje, al gelijk erg tam en kwam naar mij toe als ik het roepte. Achteraf zal dit misschien wel zijn geweest doordat het zo'n honger had. Na 5 dagen lag 't vogeltje op de bodem van de kooi. Ik wist meteen dat er iets mis was. Wij gelijk naar de kweker gebeld en die zei ons het valkje proberen te voeren met brood gedrenkt in melk. Het valkje moest er helaas niks van weten; het was al te laat. Om hem/haar warm te houden hebben we een warme doek om het valkje heen gelegd. Maar het was dus al te laat. Even later overleed het.
Ik wilde een nieuw valkje. De kweker had er nog wel wat zitten; een lutino van 3 maanden oud. Die hebben we een paar dagen later opgehaalt. Casper is 6 jaar oud geworden, ze overleed op eerste kerstdag; door onbekende oorzaak is ze plots overleden.
Sinds de dood van Casper ben ik veel op gaan zoeken over valkparkieten en heb mij hier aan gemeld. Ik wil weer graag een valkje. Ik heb al wat voorbereidingen getroffen; een grotere kooi en binnenkort ga ik nieuwe voerbakjes en spulletjes kopen ;D Het is dan wachten op het nieuwe valkje...
Ik raak niet uitgepraat over valkparkieten. Mijn ouders worden hier zo onderhand een beetje gek van ;D Mijn ouders willen niet dat er meer valkparkieten hier in huis komen; dus houd ik het er op een voor nu. Als ik na mijn studie op mij zelf ga wonen, komen er zeker meer ;D misschien ga ik dan net als mijn oma ook kweken... Het valkparkieten virus slaat soms een generatie over :P
Hallo,
Wat een leuke verhalen allemaal!
Mijn verhaal is nog niet zo lang!
Ik ben namelijk altijd opgegroeid met dieren in huis en woon sinds een paar jaar op mezelf.
Nu miste ik al een tijdje het gezelschap van een dier in huis.
Omdat ik bij een boer op het erf woon die zelf ook katten en honden heeft waren deze niet zo handig.
Ik heb ooit eens een agapornis gehad die niet zo heel erg tam was en erg hard kon schreeuwen. :P Toch vond ik het altijd wel gezellig zo'n vogeltje in huis.
Na wat research op internet heb ik dus besloten dat er een valk in huis komt. Mijn vriend was redelijk snel om te praten ;D
Ondertussen is mijn aanstaande valkje bijna 5 weken oud, de kooi staat al klaar en ik kan bijna niet wachten om aan mijn valkenavontuur te beginnen!!
Groetjes,
Anneke
Leuk om al die verhalen te lezen.
Het mijne is.........dat ik eigenlijk heel weinig met vogels heb.
als klein kind hebben we wel vogels gehad, grasparkietjes, agapornis, kanaries enz. Was toch meer een liefhebber van de harige beestjes, honden, cavia's en konijnen.
Een paar jaar geleden toch weer een grasparkietje gehad, zat bij een oom in de voliere maar kon niet vliegen en zou de winter niet overleefd hebben. Kiwi was wel echt een kneusje, problemen met veren, vooral de slagpennen en 1 van zn pootjes was practisch onbruikbaar.
Ondanks dat hij toch al 4/5 maanden oud was is hij uiteindelijk nog behoorlijk tam geworden en hij heeft ook nog leren vliegen, met extra voeding bleven op een gegeven moment zn slagpennen toch zitten. Helaas, na 3 jaar lag Kiwi ineens op zn ruggetje 's ochtends.
Maar goed, in de tussentijd was mijn vriend op zichzelf gaan wonen en als ik daar af en toe overdag was, vond ik het vreselijk stil en saai en ik besloot dan ook dat mn vriend een huisdier nodig had. Hij had al eerder een eigen huisje gehad en daar had hij eerst een stanley rosella (overleden door tragisch ongeval met plafondventilator) en daarna n koppeltje agapornissen. Nu had hij al een paar jaar geen huisdier meer gehad.
Ik heb toen bij een hobbykweker een jong valkje voor zijn verjaardag gekocht en dat was een geweldig idee. Punky was bij aanschaf al ontzettend handtam en bleef vanaf moment 1 bij mijn vriend op de hand zitten.
Nu willen we er een 2e valkje bij halen omdat Punky zo erg aan mijn vriend gehecht is dat hij chagrijnig wordt als hij mijn vriend te weinig ziet. Dit is ons vooral duidelijk geworden toen mijn vriend deze zomer geopereerd moest worden aan zijn enkel. Ik ben toen 5 weken bij hem in huis geweest. De eerste week lag hij nog in het ziekenhuis en er moest iemand zijn om voor de vogel en de ratten te zorgen. Aan het eind van de week floot Punky niet eens meer als ie een sleutel in het slot hoorde, wat hij normaal altijd deed. Gelukkig was zijn gedrag weer snel het oude toen mijn vriend weer thuis was, Punky's humeur werd zelfs weer beter dan het in maanden geweest was..... Nu is mijn vriend weer aan het werk en er zijn wat problemen waardoor hij lange dagen moet maken en het humeur van Punky daalt weer tot een nulpunt.
Daarom hopen we dat we door een maatje te vinden, Punky weer gelukkig kunnen maken.
hmm, dacht dat mn verhaal niet zo lang was, maar toch wel.....
ik ben al jaren besmet met het valkparkieten virus en mijn vriend /man ook
mijn eerste valk heb ik gekregewn toen ik acht jaar was petertje een lutino de grootste vriend van hem was onze kat die 1,10 lang was en een kop van 15 cm doorsneede en 40 cm hoog was petertje kon praten zei petertje blote pootjes
en petertje lekker dus katten en vogels kunnen wel samen gaan hoor
de tweede is aankomen vliegen en zat onder de boom te schuilen voor de regen
we hebben altijd vogels in de tuin op die dag was ik top gun aant kijken en vond een valkje maverick zo heb ik hem /haar genoemd ze was heel tam ik kon haar /hem oppakken kroelen
maverick was zoals turkse duifjes ik dacht ook eerst dat het een duifje was
mijn vriend heeft hansie gehad is +/- 18 jaar geworden en wat ik gehoord heb was het een wild kleur
toen wij iets met elkaar krijgen kregen wij stanley in wild kleur pop en de twee die erna kwamen was een dochter van stanley en haar man charley de kweker had ze weggedaan hoorde wij achteraf omdat charley de man erg agresief was dus ook bij ons hij beet echt je handen helemaal kapot ollie de dochter van die twee was ook zon valk en ze vielen stanley aan dus er was maar een oplossing om ze in een voliere te laten herplaatsen
dus wij hadden stanley nog in die tijd stopte iemand met kweken van valkjes en toen kwamen grace stevie twee geparelde bogie pino twee witkop buster albino erbij
grace was een super jonge valk en kon nog niet goed vliegen dus toen we de vogels loslieten vliegen ging ze altijd bij ons zitten en bleef er ook zitten tot dat op een dag de buren langs liepen en grace zo van de schaduw schrok dat ze ergens tegen aan is gevlogen pffffffffffffffff in mijn handen heeft ze de laatste adem uitgeblazen ik heb haar in de tuin begraven op een gegeven moment was in brunssum een vogelshow
en ja hoor daar zaten ook valkjes pfffffffffffffffffffffffffffff
en mijn vriend zei nog niet verliefd worden
hij had het net gezegd ik draaide de volgende rij hokjes in en ja hooor boemmmmmmmmmmmmmmmmm
daar zat marlin ik zei schat kijk eens hij zei oke maar gene meer
sinds twee jaar hadden we geen valkjes meer zoals het wel eens gebeurt leven de vlakjes ook geen mensen leven jammer genoeg pffff vogelbegraafplaats in de tuin aangelegd
maar ja
nu sinds 19 augustus 2009 hebben wij the duke
en in september hebben wij deedee gekocht maar ze is als een pop verkocht maar vermoedelijk een man zolang het goed gaat maakt het mij niet uit
en we hebben die kleine clown van een pat nog wel geen valkparkiet maar een catharina man en hij is helemaal te gek dus heb ook een catharina virus beter gezegd een dierenvirus want mijn vier honden lopen hier ook nog rond pffffff
ik hou gewoon van dieren daarom zullen mijn honden ook bruidsmeisjes en bruidsjonkers zijn
op onze bruiloft helaas voor de vogels hou ik te veel van ze en laat ik ze thuis want roken is niet goed voor de vogels
hier is het een verboden te roken huis ivbm de valkjes als het zo is dat deedee een man is dan zoeken wij denkelijk nog twee popjes
heel raar eingelijk
ik woon sinds 3 maanden voor het eerst op mezelf
ik was op zoek naar een huisdier
eerste wat ik wou was een vogel.
nu kwam ik bij mijn neef en nicht
en die wouden mij als welkomst cadeau een vogel schenken
na lang zoeken in de kooien kwam ik bij lucky was helemaal weg van zijn kleur
me nichtje heeft hem toen tam gemaakt
en na drie weken kreeg ik hem ben er nu nog altijd dolgelukkig mee
heb me doormiddel van boeken wikipedia en meerdere infobronnen laten inspireren over parkieten en papagaaien
ben wekelijks bij mijn neef
en daar ook altijd bezig met de vogels
over 1 week krijg ik mijn tweede valkje
ik kan zo uren voor de kooi gaan zitten en kijken hoe lucky zich amuzeerd met een veter en spiegel
dus doormede als cadeau ben ik helemaal weg van valken
hoe het begon
nou, het begon eigenlijk ,dat ik op visite was bij een broer van me ,en die was pas begonnen met valkparkieten ,zowel binnen als een buiten voliere,je moet weten ik ben op gegroeid met veel beesten ,honden ,vissen ,kanaries ,parkieten,kippen ,kwartels,rosella`s,dus gek op dieren
zelf had ik toen 2 honden en nog steeds ,en vissen
dus ik zag die valkjes en was gelijk verliefd op deze vogeltjes, hij bood mij een kamervoliere aan ,en die nam ik mee ,en met de mededeling dat ik een jong valkje kreeg,als ze zelfstandig konden eten
toen ik thuis was ben ik gelijk gaan googelen en kwam zo op deze site,ik heb er elke dag zitten lezen ,vooral op het forum
want daar lees je ook de ervaringen van iedereen
ik was aardig voorbereid op mijn eerste valkje lucky , die ik met veel aandacht ,tam heb gekregen ,na 2 maanden kreeg ik ticka en vorig jaar op mijn verjaardag heb ik een buitenvoliere gekregen ,die we zelf gebouwd hebben
daar heb ik vorig jaar de koppels van mandy(via deze site)
in gekocht ,en deze raken al aardig gewend aan me ;D
ook heb ik er 3 kwartels onder lopen en een paar zebravinkjes
in vliegen ,dit gaat bij mij goed samen
ik heb dit jaar voor het eerst jonge gehad en dit is zo lief,en maar foto`s maken :D :D
zo begon het bij mij en het is nog lang niet afgelopen
;) :D
groetjes kikkertje
Hé heb jij ook koppels van Mandy gekocht?
Leuk, ik heb er ook 1.
En nog een logeerkoppel dat toch alsnog weg mag.
Groetjes: Caroline.
hoi caroline
ik ben efe op je site geweest en ik zag gelijk dat je spik en span had gekocht,door die `foto ben ik bij mandy terecht gekomen :D
leuk he
het zijn leuke lieve koppels,ik heb een dochter van spik en span toen ook nog meegenomen en de rest van de koppels(3
) wat leuk en toevallig
groetjes kikkertje
Ik was op een dag op bezoek bij mijn moeder de vriendin en zij had vier valkjes. Allemaal waren het lutino's. Ik vond ze zo schattig en lief dat ik er heel graag eentje wou hebben maar ik zei niks. De vriendin van mijn moeder zag dat ik steeds naar de kooi ging en vroeg mij toen: Wil je 2 van die vogels? ( ik wist nog niet hoe ze heetten ). Ik was blij na deze vraag en zei: Ja graag! We kregen dus de kooi met spullen en 2 lutino valkjes. Het waren allebei popjes. Na ongeveer 2 jaar ging ik op vakantie en bracht ik mijn valkjes naar een soort van kennis. Jammer genoeg liet die kennis 1 valkje wegvliegen :'( .De overblijvende was kiky en die bleef 1 jaar bij ons. Ik wou allang al een mannetjes valkje om kiky gezelschap te houden en kocht dus precies 2 weken en 4 dagen geleden nog een valkje: Coco. Hij is een wildkleur mannetje en super lief. En ze leven allebei nog heel gelukkig.
Ik heb vroeger allerlei huisdieren gehad, maar vogels nooit. Mijn ouders hadden ook niks met vogels, dus ik denk dat we ze daarom nooit in huis als huisdier gehad hebben. Wel altijd helemaal stapel geweest van dieren, wat maakte niet zo veel uit :) Vroeger wou ik altijd dierenarts of dolfijnen trainer worden :laugh: (Inmiddels doe ik een opleiding paraveterinair dierenartsassistent)
Begin 2013 ben ik op kamers gegaan, het halve land door van waar mn ouders wonen. Het studentenhuis leek in eerste opzicht erg gezellig, maar uiteindelijk was er haast nooit iemand anders thuis en voelde ik me dus behoorlijk eenzaam. Ik heb toen ratjes als huisdieren gehad, op t drukste moment had ik er 5 tegelijk. Erg leuke diertjes,maar helaas worden ze maar maximaal een jaar of 3 oud. Uiteindelijk de laatste twee (een oud dametje en een jaar oud ratje) laten adopteren door een vriendin die meer ratjes had. Inmiddels woonde ik al 3 jaar op kamers en was ik verhuisd naar een groter en leuker studentenhuis.
Toch miste ik ook daar het hebben van een huisdier, ik was immers opgegroeid met huisdieren om mij heen. Op zoek gegaan naar een leuk dier dat ik kon gaan houden (op eem studentenkamer!) en ook wat langer dan 3 jaar zou kunnen blijven leven. Zo kwam ik uit bij Forpussen, want op school hadden ze een nestje jongen dat op het punt stond om uit te vliegen. Op zich hele leuke vogeltjes, maar ze waren eigenlijk amper gewend aan mensen, beten veel en hard, en maakten daarna een boel schel geluid. Ze gaven me niet echt meer dan 'kijkplezier' omdat ze na een paar maanden nog steeds niet tam wilden worden, en ik had juist gehoopt op een huisdier waarmee ik ook wat interactie zou hebben.
Uiteindelijk heb ik via via een huisje voor mijn forpussen gevonden. Ik was niet echt op zoek naar iets nieuws, ik wist dat ik graag een andere vogel ("papegaaiachtige of zo") wou, maar wou daar ook de tijd voor nemen. Ongeveer een kleine week later trok een advertentie voor Puck mijn aandacht en zo kwam ik bij de fokker uit die hem had grootgebracht. :)
Ik zou me geen beter maatje kunnen wensen! Puck is een ontzettend sociale, lieve en knuffelige vogel. Hij vind het zichtbaar heel leuk om bij mensen te zitten, maar elke nieuwe ontdekkingstocht geeft hem duidelijk plezier.
Zelfs mijn vriend, die niet veel met vogels heeft (en ze volgens mij een klein beetje eng vind) vind Puck ontzettend leuk en heeft hem graag uit de kooi. Een van mijn beste maten die een aga heeft die met de hand is grootgebracht (maar volgens mij toch minder tam is dan Puck) is ook weg van Puck en zegt vaak dat het zo bijzonder is dat hij zo tam en lief is.
Ik moet nog mensen tegenkomen die niet verliefd op mijn lieve gevederde maatje worden :) ♥