nu mijn tranen gedroogd zijn

[bobbie]

Hoi,

Tjonge, ik heb ademloos zitten lezen. Wat een eikel die internist. Mens onder de mensen zijn kost niets hoor.

Je moet in zulke moeilijke strijden een team hebben, mensen en behandelaars die je kunt vertrouwen. Hoe het dan ook verloopt, dan heb je toch elkaar en weet je van elkaar dat iedereen zich voor 100% of meer heeft ingezet.

Ik ben blij dat die arts in A'dam jullie heeft gebeld. Je hebt best kans dat die Hork hem na jullie bezoek heeft gebeld om hem de mantel uit te vegen. KAN, dat weet ik natuurlijk niet zeker, maar het zou me niet verbazen.

Lekker puh voor die Hork dat jullie naar A'dam gaan. Misschien gaat ie dan nadenken.

Ik hoop dat jullie voor de taxivergoeding in aanmerking komen. En heel veel sterkte in de strijd.

Ik denk aan jullie, Nel

[Cobie]

Hoi Allemaal.

Nou we gaan starten hoor, morgen al  ;D. We moeten om 9.00 uur in Amsterdam zijn. En krijgen dan eerst een info gesprek over de chemo en dan gaat het gebeuren. We zien er naar uit maar we zien er ook tegenop. Maar wel fijn dat er gelijk werk van gemaakt word. En dat Daan al zo snel terecht kan. We gaan ervoor.

Lieve Mandy, ik begrijp dat je nu pas echt voelt wat het is. Ook jij hebt deze vreselijke ziekte nu. En waarom wij hier voor kiezen is de volgende reden. Na de vorige chemo is de tumor niet meer gegroeid. Die heeft ruim 7 maanden stil gestaan. En was zelfs kleiner geworden. Het is idd rekken, en niet beter worden. Maar Daan heeft zoiets van ik wil alles gedaan hebben wat mogelijk is. En zometeen als er niets meer te doen is aan hem word pijnbestrijding nummer 1. Maar dat heeft hij niet. En hoe je het ook went of keert we kunnen elkaar nog niet laten gaan. De meeste mensen die hier dit verhaal lezen kennen ook jouw verhaal. Dus het stukje kinderen kan ik nu wel aanhalen. Wij zijn ongewild kinderloos, ik wil hier verder niet op ingaan maar nu is het gemis nog groter. Mede daardoor blijf je vechten. En we hebben nog zoveel te bepraten mijn maatje en ik. Ik weet zeker als het jou ook zou overkomen dat je ervoor gaat. Ook jij heel veel sterkte lieverd, ook namens Daan.

En de rest van jullie, dikke kus van ons. Door jullie kan ik het steeds weer aan. En ik weet dat jullie meeknokken met ons. Samen staan we sterk. Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes Cobie.

[marilyn]

hoikes cobie en daan

wat fijn dat de chemo van start kan gaan  ;) we duimen met jullie mee dat de chemo zijn werk doet en dat jullie nog heel lang samen mogen blijven  ;)

groetjes marilyn

[Valerie]

Ik ben zo blij dat Daan morgen al terecht kan!
Ik zou in jullie plaats net hetzelfde doen!
En zolang Daan zich nog goed voelt en geen pijn heeft.
Ik hoop nog steeds dat ze een wondermiddel vinden tegen deze  :censuur ziekte.
Heel veel sterkte morgen!

[bobbie]

30 augustus 2006

Vergroeid, één zijn jullie, standup voor elkaar
Je maatje loslaten, vergeet het maar.
Arrogantie ten top
om Daan's nek legde hij de strop.

Maar dan ken je Cobie niet
dit is echt niet het eind van jullie levenslied.
Amsterdam aan de telefoon, een strohalm wordt aangereikt
prima, het is iets wat jullie wel wat lijkt.

Strijden, strijden, strijden, elke ademhaling sterker
Daan nu ziek, ooit een harde werker.
Laten zakken de moed? ik dacht het niet.
Vechten, ondanks al het verdriet.

Doe wat goed voelt, wij staan achter jullie Cobie en Daan.
Naar Amsterdam? Ga er tegen aan.
Sta naast elkaar, net als jullie je leven samen deden.
Ooit komt de tijd dat jullie zijn uitgestreden.

Nu nog niet, jullie hebben nog adem en moed.
Als jullier er beiden achter staan is het goed.

Daan en Cobie, heel veel sterkte de komende tijd.

Nel

[margreet]

hallo Cobie en Daan,

Wat fijn dat er nog artsen zijn met het hart op de goede plek,
Ik dacht namelijk dat arts worden een roeping was om mensen te helpen, maar er zijn jammer genoeg ook artsen die zich boven alles verheven voelen en geen greintje gevoel hebben. Verwaande kwasten.
Jullie gaan in ieder geval met een goed gevoel naar Amsterdam.

groetjes Margreet

[Caroline]

Heel erg mooi Nel!!

Lieve Daan en Cobie, heel veel sterkte morgen in Amsterdam, ik denk aan jullie.  :-*

[Bello]

Heeeel veel sterkte gewenst!!

Baasjes van Bello

[Cobie]

Nou lieve Nel de tranen lopen weer over mijn wangen hoor. Wat kun jij dat prachtig verwoorden. Ik ben er zo blij mee, al die mooie gedichten die je voor ons maakt. Hier krijg je een dikke  :-* voor.
En voor de rest lieve mensen ook jullie bedankt. In tijd van nood leer je je vrienden kennen. Ik ken jullie niet allemaal persoonlijk maar vrienden zijn jullie voor ons. Altijd een luisterend oor. Jullie ook een  :-*.

En Mandy.
Het is het Antonie van Leeuwenhoekziekenhuis, in Amsterdam. Dit ziekenhuis is gespecialiseerd in kankerpatienten.

En ff een kleinigheidje tussendoor.
Wij wonen in de Antonie van Leeuwenhoekstraat.
Zou dat toeval zijn?

Groetjes Cobie.

[Theetje]

Hoi Cobie,

Wat goed dat alles zo snel al kan gebeuren. Gelukkig geen ellenlange wachttijd.

Ik heb diepe bewondering voor jou en Daan dat jullie blijven vechten en strijden. En zoals je al aangaf, als je niet alles hebt geprobeerd dan zul je je altijd blijven afvragen: "Wat als ik...."

Ik wil jullie heel veel sterkte wensen vandaag!

Groetjes,

Theetje

[Olga en Hans]

Hoi Cobie en Daan,

Ik had dit X weer geen notificatie van jullie bericht gekregen, zodat ik nu te laat ben om jullie voor vandaag veel sterkte te wensen, maar je weet dat ik steeds in gedachten bij jullie bent en dat mijn duimpjes draaien.
Dat jullie ongewild kinderloos zijn wist ik niet, hooguit een vermoeden toen we bij jullie waren om wat valkjes te brengen, dan valt je in het doen en laten wat op, maar er over beginnen is wat anders. Bij deze tegenslagen die jullie voor je kiezen krijgen blijft dit weer een gemis, dat ook weer oude wonden open maakt.

Maar jullie blijven vechten en wij blijven duimen en is het toeval van de Antonie van Leeuwenhoekstraat en ziekenhuis?
Volgens mij moet het gewoon zo zijn.

Liefs van Hans en Olga  :-* :-*.

Hallo Nel,

Ik vind je gedicht weer prachtig, hoe jij elke situatie weer zo op papier krijgt.

Groetjes Olga.

[Rianne]

:o Dat is wel heel erg toevallig Cobie! Het had zo moeten zijn! ;)

[marianca.]

Hallo lieve cobie en daan,


Ik ben heel benieuwd hoe het gegaan is..Wat een raar toeval met de straatnaam waar jullie wonen en de naam van het ziekenhuis.Wie zal het zeggen wat het te betekeken heeft.

Ik wilde ook nog zeggen dat ik enorme bewondering voor jullie beide heb.Wat een strijdlust.Ik wens jullie samen nog zoveel jaren toe :-*.Jullie verdienen het zo...

liefsss

marianca

[heidi]

Hallo cobie en daan,

ben nieuw hier.IK heb jullie verhaal in een stuk gelezen.Geef de moed niet op,hou jullie sterk.Ik heb ook 5 jaar met mijn zoontje toen 8 jaar in het ziekenhuis gezeten;Hij had ook lymfe klierkanker,met uitzaaiingen naar de milt en de lever,hij is gelukkig genezen na 48 chemokeuren,56 bestralingen .en een beenmergtransplantatie,ook hij werd verschillende keren opgegeven maar is blijven vechten.Dit jaar is hij genezen verklaard,maar bij elke pijn denk hij nog steeds het ergste. Ik weet dat het hervallen heel moeilijk is,want je weet wat er komen gaat.Je beleeft de hele mallemolen opnieuw.

ik wens jullie dan ook alle vechtlust en moed van de hele wereld toe,want die kunnen je gebruiken.


Heidi

[Cobie]

Hoi allemaal.

Nou de eerste chemo per infuus zit erop. Nu thuis nog 14 dagen tabletten slikken. Daan voelt zich verder prima. Daar ben ik blij mee, gelukkig niet misselijk. Het word weer een spannende tijd maar daar slaan we ons kranig doorheen, dat is ons voornemen. Op 21 September staat de tweede kuur gepland. We hebben dan eerst een gesprek met de internist. We zijn ondanks al blij dat we toch weer in Amsterdam lopen. Verder kan ik jullie nog niets nieuws melden. Maar we gaan ervoor en dat is het belangrijkste.

Goh Heidi dat is ook heel wat, wat je hebt doorgemaakt. Een kind van 8 jaar terwijl Daan toch al een heel leven heeft gehad. Het is zo oneerlijk allemaal in het leven. Maar ik ben blij dat het voor je zoon allemaal goed is afgelopen. En dat je bij ieder pijntje weer bang bent dat gevoel ken ik. Ook wij blijven vechten voor een goed leven voor Daan. Tuurlijk heb je momenten dat je denkt ik kan niet meer. Maar er hoeft maar iets te gebeuren en de strijdlust komt weer boven. Opgeven komt bij mij niet in mijn woordenboek voor. We gaan ervoor met alle ups en downs.

Ik hou jullie op de hoogte.

Liefs van Cobie.