28 maart 2024, 22:09:15

Hoe het begon....................

Gestart door Irene, 25 september 2004, 13:39:29

« vorige - volgende »

Irene

25 september 2004, 13:39:29 Last Edit: 26 september 2004, 13:55:48 by irene
Een aantal leden leek het wel leuk om eens te vertellen hoe het valkenvirus ontstaan is bij iedereen, vandaar dit onderwerp.... De meesten hebben dat al eens verteld, maar dat blijft leuk om te vertellen en te lezen. Zeker als het overzichtelijk bij elkaar staat!!

Bij ons is het valkenvirus heel plots ontstaan; na 2 jaar samenwonen wilden we toch graag een huisdier; omdat ik allergisch ben voor katten en sommige honden was dat geen optie. Daarnaast zijn we te vaak weg voor een hond. Een goudvis knuffelt zo lastig, dus kwamen we meer in de richting van een ratje! Maar aangezien de hele familie dan standaard zou weg blijven ( ;D is wel een overweging geweest hihihi), konden we daar maar geen beslissing in nemen. UIteindelijk kwam fred's moeder met dat ze in de dierenzaak een klein papegaaitje met een kuif en wangetjes had gezien; was dat niet wat voor ons? Onze zwager had ze vroeger ook gehad en wist nog een adres van een kweker in Ede. Ik gebeld of die man kleintjes had en ja hoor, we mochten de volgende dag 1 kopen. Dus wij om 10 voor 6 naar de winkel gesjeesd en alles gekocht wat we nodig hadden.
OP Koninginnedag 2003 is ons gezin uitgebried met Gijs!!!!

Whahahaha we wisten helemaal niets van valkjes!!!!! We hebben direct een boekje gekocht(De valkjesbijbel noemden wij hem spottend) ,om iedere zucht op te zoeken. De tv stond standaard nooit meer aan, want we keken alleen maar naar de kooi! Ik durfte amper een boodschap te doen; bang dat Gijs zich niet alleen kon vermaken. Zo bleven we in het begin ook nooit lang weg op visite. We gingen  naar bed als Gijs haar kop tussen de vleugels deed, want dan was ze moe en moesten we haar niet storen ::) ::), dus lagen we soms om kwart over 9 al boven!!!!! Maar vanaf het moment dat ze in huis is zijn we helemaal verlingert, ze is een half jaar alleen geweest en toen wilden we haar een maatje geven, omdat ze toch echt alleen was. Voor die verdere avonturen verwijs ik naar mijn dagboek "Gijs, Pebbles en Punkie", want zoals de titel al doet vermoeden, is Gijs niet meer alleen!!!!!

Zo een heel verhaal, en wie volgt?????????
groetjes, irene

v.l.n.r.: Pebbles, Punkie en Gijs
Lees hier meer over deze 3 spookjes


Joyce28

25 september 2004, 14:04:39 #1 Last Edit: 25 september 2004, 14:08:27 by Joyce28
hihi,wel leuk dit

Oke,ik woonde toen ook al samen met manlief had een zoontje van 2,5 en ik was 38 wkn zwanger van ons dochtertje,en we hadden toen geen hond,die hadden we 2 wkn daarvoor moeten laten inslapen op 5,5 jarige leeftijd  :'(
Nu had ik geen doel om in de dierenwinkel te neuzen,want dat doe ik graag,maar ging er toch heen.
Boven waren de vogels,en daar mocht ik altijd wel even graag kijken (heb vroeger een agapornis en rose bourkeparkiet gehad,niet samen)

Toen zag ik daar in het midden een jockkooi met allemaal kinderen erom heen,met daarin een grijze valk(had nog nooit van de mutatie wildkleur gehoord,laat staan het geslacht)
En die liet zich lekker kroelen en was erg tam,toen de kinderen wegwaren na 15 minuten gewacht te hebben ::) kon ik even kijken of ze zich ook door mij liet kroelen.
En hoe!! wat een scheet zeg,ik ben er een half uur geweest en met pijn in mijn hart moest ik haar daar achterlaten,heb nog even aan optie jaszak gedacht :P (grapje)
En ik ging het mijn man vertellen,dat ik er helemaal weg van was.Sávonds zat ik elke keer met de gedachte bij die vogel.
Mijn man vond het best,en ik had zelf nog een mooie kooi in de schuur waar ik nooit afstand van gedaan had.
Om 9.00uur stond ik op de stoep bij de dierenwinkel op mijn verjaardag nog wel,hihi
Ik had haar 3 jaar alleen,een maatje is nooit in me opgekomen omdat ik de kooi niet geschikt vond,en de grotere kooien schrikbarend duur zijn.
We verhuisden naar laagbouw en ik zat op marktplaats te neuzen,totdat ik een advertensie zag staan met nieuwe kamervolieres van Ferplast voor een leuke prijs!!
Ik dacht dit is mijn kans,en zo kwam die man Johan de kamervoliere brengen.
Helemaal blij,maar wel groot voor 1 valkje.Ik kon mijn man overhalen om nog een valkje erbij te halen.Ik wilde altijd al erg graag een lutino,die vind ik zoooo moooi :-*
Zo kwam Pino (lutino) bij een kweker vandaan met 8 wkn en handtam.
Wat een leuke vogel was dat zeg,daarin tegen was Biko maar erg saai hoor,die gebruikte de speeltjes jammer genoeg nooit,ook nooit de schommel gebruikt.En Pino sprong er gelijk op,en vond het zo vertederend,lekker relaxed op het schommeltje,en al heel snel werd ik echt verliefd op de valkparkiet,ik wilde er meerdere :D

Toen ik door Paul op deze site kwam,werd me duidelijk dat je dus wel kunt kiezen tussen man en pop naar aanleiding van de tabel.Biko was een pop,Pino dacht ik al dat dat een pop was,en wilde toch alleen maar poppen omdat ik geen eitjes wilde hebben,en een optie om de eitjes door te prikken zag ik ook niet zitten :-/
Dus toen zag ik op Mandy haar website staan een bont geparelde pop,ik mailde haar of ze die nog had,en ja hoor,die was er nog.Dus ik mailde terug,nou dan wil ik die erg graag hebben :P .Dus na een maandje gewacht te hebben kwam Lucky.
Ik schafte weer een andere kamervoliere aan de Ferplast Aria en dacht,ach nu kan er nog wel 1 bij,en dan is het genoeg met 4 rakkers
Jullie kennen het verhaal van Misty(wederom een pop),maar er komt nog zeker een 4e valkpop bij

dit was mijn valkjesvirus verhaal ;D

Marianne

hier komt mijn verhaal.....

In 1991 ging ik samenwonen en nam de valkparkiet van thuis mee naar ons huis.
Nico heette hij en het was een wildkleur, maar dat wist ik toen nog niet. Nico was echt mijn maatje. Als ik thuis was floten we samen hele concerten, zat altijd op mijn schouder, at mee uit je bord en ging zelfs mee poetsen in heel het huis.
Op een dag liepen mijn man en ik, we waren intussen net getrouwd, te winkelen in Nijmegen en hebben toen nog een valkparkietje gekocht, een wildkleurpop met de naam Lorre.
Ik dacht dat het wel gezellig zou zijn voor Nico. Ze accepteerde elkaar in de kooi maar daar had je toch eigenlijk wel alles mee gezegd. Als ze los waren zat Nico altijd bij mij. Hij was gestopt met fluiten. Jammer maar dat hoorde erbij, dachten we toen. Na 3 jaar is Lorre plotseling dood gegaan en Nico had weer de tijd van zijn leven. Floot weer, was weer gek aan het doen etc. We hebben toen maar besloten om er niet nog een valkjes bij te zetten.
Helaas ging Nico dood, na 14 jaar oud geworden te zijn. Ik werd gek van verdriet en ik miste hem ontzettend. Ik ben toen begonnen met vanalles op internet te zoeken wat maar te maken had met valkparkieten, en ben zo dus lid geworden van VALKPARKIET.COM. Toen is het echte valkparkietenvirus pas begonnen.
Op aanraden van de leden die er toen waren hebben we weer een valkparkietje aangeschaft. Een lutino die we Jacco noemde.
Al snel daarna kwam Bassie, Dobey en Jewel.
Toen we terug kwamen van vakantie was Jacco overleden, maar dat kunnen jullie misschien nog wel herhinneren. Toen hebben we Zazou gekocht en het jaar daarop (dit jaar dus) hebben ze kleintjes gehad. Dory hebben wij gehouden en Yuko is naar Pino gegaan, nadat Pino bij ons gelogeerd had.
Nu hebben we weer 2 nestjes en eind volgende week kunnen de eitjes weer uit gaan komen.
Een spannende tijd dus......
Het vervolg kunnen jullie natuurlijk lezen in mijn dagboek.

Groetjes Marianne
Ook de valkgroetjes van Bassie, Dobey, Pino, Yuko, Zazou, Dory, Koda, Kazoo, Jut en Jul !!!

Rene de Gooijer

Hoe het begon,

Op een regenachtige dag liet ik de hond uit (nabij winkelcentrum Maaswijk in Spijkenisse) Ik zag een soort van
papegaaiachtige vogel , toen ik iets dichterbij kwam en naar het beestje floot ,vloog het direkt naar me toe.
Vermoedelijk was het uitgehongerd.
Ik heb hem trouwens de "apotheker" genoemd , hij zat nl. totaal verregend op het dak van de apotheek.
ik ben vervolgens naar huis gelopen en de "'apotheker" is niet
meer van m'n schouder gegaan !!

We hebben hem tijdelijk in een vogelkooi ondergebracht en vervolgens naar een vogelopvang in Simonshaven gebracht , we moesten nl. op vakantie , na 6 weken hebben we hem weer opgehaald er had zich niemand gemeldt die een "valk" mistte !!
Uiteindelijk heb ik een buitenvoliere gemaakt die nu bevolkt
wordt door parkieten , grasparkieten en uiteraard onze eerste bewoner de "apotheker"

mvgr,

Rene de Gooijer

indien u e.e.a. wilt publiceren belt u dan even met onderstaand telefoonnummer !!

(06-51173207)

Jaimy_en_Viggo

Ai ai...hier komt mijn verhaal.. ;D

Ik was een keer in een tuincentrum die ging sluiten en alles voor de helft van de prijs weg deed..nu zat daar een kaketoe (de grote broer van de valkparkiet, zoals ik hem noem ;)) Helemaal tam een bedelend op kopkrabbeltjes..daar heb ik een uur gestaan terwijl mijn moeder van het ene plantje naar het andere boomje ging. Ze hebben me ongeveer van de kooi af moeten trekken..ik kreeg die kaketoe maar niet meer uit mijn hoofd..tja..maar moeders zei..weet je hoeveel ruimte zo'n beest nodig heeft..de kooi..het hoeveelheid voer..laat staan de aanschaf van zo'n beest zelf.. :-X..tja..dat was wel zo..erg duur..maar een cavia..konijn..rat..dat is nou niks voor mij..ik wou graag een diertje met een hoge IQ en die echt trouw aan je kon zijn..de hond ging ook niet..we zaten in een flatje..en dat kon ik dat beestje niet aan doen..tot we op een dag naar onze tante gingen..zij had een valkparkiet..al een tijdje..was eerst van mijn moeder geweest..coco heette het diertje..niet erg tam..maar zo grappig om te zien met die rode wangentjes..hij zong me altijd na..toen wist ik het..ik neem het kleine broertje.. :)

 Zo gezegt zo gedaan..ik langs dierenwinkels ( wist ik veel wat een kweker was :-[) en kwam uit in Zeewolde..en daar zat de stoerste valkparkiet die je je kunt voorstellen..een prachtige wildkleur man..grote kuif..brede borst..en een blik..van ik vreet je op..wel was hij al 4 maanden oud..en verre van tam.. :-/  Maar ik was al verliefd..en dus hebben we hem meegenomen..kooitje stond al helemaal ingericht klaar. Maar hij werd dus niet goed tam..niet zo als ik dat graag zou willen..en ik las hier op de site..als je een tamme pop erbij zet..dat hij dan rustiger zou worden..

dus ik zeuren bij mijn moeder..en uiteindelijk heb ik er eentje bij een kweker gereserveerd..een bont geparelde, cinnamon pop..(man bleek dus later) Nica..heb ik hem gedoopt..echt een scheetje..zo klein nog..zulke grote, ronde ogen..we waren al snel maatjes..en tussen viggo en he, ging het ook prima..Viggo vondt het geweldig dat hij eindelijk iets normaals zag.. ::)

Zoals vele denk ik wel weten..ehb ik op deze site ook een jongen ontmoet..Chris..waar ik een tijdje mee heb gelopen..hij woonde in Breda..had twee valkjes..en ik Breda..is een super grote vogelopvang..met ook jonge valkjes..dus wij er heen..en daar op de toonbank bij de kassa..zaten twee lutino popjes..echt..wat een engeltjes..een oude vrouw en een jonge meid..de jonge meid zag er echt prachtig uit..ze was ook best groot..grote kuif...lange staart..en een hele rustige blik..super beestje! Dus ik zonder te twijvelen..haar meegenomen..en Charlie genoemd..

Een maand later er nog eens heen."Alleen om te kijken". Tja..waarom zat er dan ook een geparelde pop..met chineese oogies..weer was ik verliefd..ik wist het zeker..ik had/heb het valkenvirus zwaar te pakken!!  :o
Aylon heet ze nu..en is het dufste en rustigste valkjes van de bende..

Toen was ik een weekendje bij mijn vader in Zeewolde..waar een valkparkiet tentoonstelling was.. :-[ :P Ik ging naar binnen..tegen mezelf zeggend..er komt niks meer bij..er komt niks meer bij..tenzij er een albino zit.. :P..aah..nee nee..er komt niks meer bij..hoekje om..kooitjes af...aaaaaaah!! Albino!!!!  :o Wat een engeltje!!! (zweet...zucht..denk) WAT?? 15 euro..??  :o hehe..verkocht..wow..wat een mooie bont, geparelde..wat een mooie kleur geel die kuif..12,50??? oeps..verkocht!! Tja..en toen kon ik dat aan mijn moeder uitleggen..is gelukkig wel goed gekomen..

Nigel en Nakeo heette ze..Nigel bleek erg ziek te zijn..twee dagen later lag ze op haar ruggetje op mijn warme buik..tot diep in de nacht..telkens spuitjes duivensuiker geven..de hele week voor je gevochten..lieve engel van me..niemand zag het zitten..ook omdat je zo teer klein wit vogeltje was..ook hier hebben ze voor je geduim kleintje..en gelukkig ben je nog steeds bij ons..verliefd op Nakeo..en mooier als nooit tevoren.. :)

Zoals iedereen hier op valkparkiet.com neus ik graag op marktplaats..beetje kijklen..kwijlen..en ja hoor..bieden! op een prachtig gepareld popje..ze had eerder een tentoonstelling gewonnen..en nu stond ze te koop..Wat een parens zeg..prachtig..en nu zit ze met al haar pracht en praal bij mij...en de bende..Jewel..vond ik wel een toepasselijke naam..

Op een dag kom ik thuis..mijn vriend had een verassing voor me.. ??? Ja hoor..je raad het al..een valkparkiet..en wat voor een..een bonte man..en een staart..nou ik denk wel de langste hier op valkparkiet.com en daarom heen!! en die snavel..wow..beter niet bijten..Latino (wat mijn vriend zo'n leuke naam vond..zucht..nu zeg ik telkens latino..in plaats van lutino.. ::)) Maar goed..weer een bende lid..hij is een rustige al wat oudere man..hij mist een teentje..maar dat boeit natuurlijk niet! en wat een stem..zo hoog als hij kan..in de ochtend wat minder fijn..maar goed..dat heb ik er zeker voor over..

En als laaste is Nyko erbij gekomen..kadootje van mijn stage plek..een witmasker..een klein teer dingentje..maar met een grote bek hoor..hehe..jij ook welkom lieve Nyko..hou even veel van jou..als van de rest..mijn hart is groot genoeg voor jullie allemaal! Jullie begrijpen wel..ik mag er niks meer bij hebben..pas tot ik het huis uit ben..dus jullie horen van me  ;D

Kusjes Jaimy en haar 9-tal!

Viggo, Nica, Charlie, Aylon, Nigel, Nakeo, Jewel, Latino en Nyko!!

Kolkkie

Hoe het bij mij begon... :P

Een neef van mij had jaren geleden een valkparkiet (Einstein).
Zelf had ik 2 grasparkietjes (Cobus en Witje), maar ik wilde graag ook een valkparkiet erbij omdat ik gesmolten was van Einstein..
Dat mocht helaas niet van mijn moeder, dus dat feestje ging toen niet door.
Wel ging ik altijd bij Einstein kijken als ik bij mijn neef was om lekker te genieten van het beesie :P.

Negen jaar geleden zag ik in een dierenwinkel 2 lutinovalkjes zitten, en ik was meteen verkocht.
Ik heb de oren van mijn vaders hoofd gezeurd of ik een valkparkiet mocht en uiteidelijk mocht het.
Bij een buurvrouw kon ik goedkoop een grote kooi aanschaffen dus kon ik nu op zoek naar een valkje.
Mijn vader en ik zijn toen alle dierenwinkels afgeweest in Apeldoorn om te kijken wat voor een valkjes er allemaal waren.
Uiteindelijk kwam ik toch bij de dierenwinkel terecht waar die lutino's zaten.
Er zaten 2 jonge lutino's (een of andere manier kon ik dat merken ;D). Ik kon maar moeilijk een keuze maken tussen die 2.
Ik koos voor 1 valkje alleen pakte de verkoopster het verkeerde valkje, maar ik was toen niet zo assertief dus ik zei er niets van.
Het resultaat is mijn kanjer Coco, waar ik geen moment meer zonder kan.
Coco kwam namelijk in een hele moeilijke periode van mijn leven, want mijn moeder was net wegelopen van huis.
Coco is echt als een vriend voor mij geworden.
Waar ik ben in huis is Coco eigenlijk ook.
Ik neem hem mee of hij komt me achterna omdat hij gewoon niet zonder mij kan.

Na een hele poos wilde ik er nog een valkje bij, ik vond toen een bonte valk in een dierenwinkel (Frummel).
Het was echt een hele wilde valkparkiet, ik kon er echt niets mee beginnen.
Als Frummel los was, was ik wel een uur bezig om haar uiteindelijk in de kooi te krijgen.
Ondertussen was Einstein (het valkje van mijn neef) ook bij mij gekomen, omdat hij geen tijd meer voor Einstein had.

Frummel werd op een gegeven moment broeds en was niet meer te handhaven in de kooi (het hele verhaal staat op de 1ste bladzijde van mijn dagboek), dus heb ik Frummel uiteindelijk met pijn in mijn hart weg moeten doen.

Dus had ik nog 2 valkjes over en 1 grasje (Cobus was inmiddels overleden).
Het grasje heb ik toen samen gezet bij Coco en Einstein in.

Vorig jaar wilde ik graag nog een valkje erbij omdat ik graag jongen wilde.
Coco moet niets hebben van zijn soortgenootjes, dus die wipwapt gewoonweg niet.

Toen kwam vorig jaar juli Pukkie bij mij in huis omdat ik graag een witmaskerman wilde hebben.
Omdat ik niet zeker wist of het wel zou lukken met Pukkie en Einstein besloot ik er nog een popje bij te nemen.
Minggu kwam dus een maand later als Pukkie.
Pukkie bleek een popje te zijn, dus zat ik met 1 mannetje, die niet wilde paren, en 3 popjes.
Daarom besloot ik dit jaar dat ik er nog een mannetje bij wilde hebben om volgend jaar een keer een nestje te mogen verwelkomen (hoop ik althans ::)).
In juni kocht ik Punky erbij, dus heb ik nu 5 valkjes. Ik hoop dat ik eindelijk dan eens een nestje krijg.

Dat was zo'n beetje mijn verhaal.

Groetjes,

Mariska


Trots baasje van Pukkie en Harley (koppeltje), Lisa (dochter), Einstein (oma van 22 jaar), Bart en Homer.

Coco R.I.P. ??-??-1995 - 14-08-2006

suus

Nou hoe het bij ons begon....

Ik wilde heel graag weer een vogel. Jaren geleden hadden we een vogel gehad en we hadden thuis verder ook volières, en altijd vogels om ons heen. Dat miste ik dus ik naar de winkel om te kijken of ik via de winkel aan een hele jonge agapornis kon komen die direct van de kweker afkwam. (want een speurtocht naar kwekers leverde niets op).
Maar dit liet eigenlijk wel erg op zich wachten. Toen zei de "winkelmevrouw" waarom wil je een agapornis ipv een valkparkiet? Dat wist ik eigenlijk niet, en ik heb me er gelijk in verdiept. En al voor dat ik er 1 had, was ik al verliefd!

Nou eindelijk was het zover en had ik een kweekster gevonden die er 1 voor me gereserveerd had. Er waren meerdere hummeltjes net geboren dus dat was nog wel effe wachten! Maar toen ik op een zaterdagochtend gebeld werd, om te vragen welke mutatie ik nu precies wilde, maakte me dat niet uit. Als ie maar lief en tam is. Ze had er 2 die door de ouders niet meer gevoerd werden. Ze kregen handopfok. Mijn vraag wel heel voorzichtig gesteld, of ik niet al heel snel mocht komen om ze zelf handopfok te geven. En na wat heen en weer gepraat en mijn ervaring met handopfok verteld te hebben, mocht ik komen. Dat liet ik geen tweede keer zeggen en zo zaten we letterlijk 15 minuten later in de auto.

De kweekster had 2 jongen die ze moest voeren met de hand. Mijn man ging voor ze allebei, maar ik, wetende hoe moeilijk het was om er al 1 gereserveerd te krijgen, ging er vanuit dat ie allaaang besproken zou zijn. Dit bleek niet het geval en de keus was snel gemaakt. We namen ze allebei mee!

Nou dit zijn onze vrienden voor het leven geworden. Okke en Chico, twee witmakermannen (bleek later). Maar na het veel aanwezig zijn op het forum, begon het toch wel te kriebelen. Eigenlijk wilde ik heel graag een voliere buiten, maar mijn man wilde dat niet. (baal baal). Maar toch is hij overstag gegaan toen hij zag (denk ik) dat ik wel erg veel bij de voliere van de man van mijn nicht bleef hangen en kijken. Dus wij zijn begonnen aan de bouw van een voliere (hele klus zeg!)

Voordat we begonnen te bouwen, zijn we eerst bij meerdere mensen wezen kijken naar hun volieres, dit leverde veel tips op en wisten we precies hoe wel het zelf wilden doen (Bedankt nog Peter!)
Ondertussen hadden we ook al 2 andere opvangvalkjes (Beaker, lutino en Blossom, wildkleur) van mijn oom met de hand gevoerd. De dreumesen waren de laatste van het nest en paps en mams keken er niet meer naar om.

Deze twee waren wel "gepland" voor de voliere. Toen na veel zweten (en wachten) de voliere eindelijk klaar was, is Beaker naar Anita gegaan (waar hij altijd nog fijntjes woont, en er voor gezorgd heeft dat Anita ook een voliere heeft!) en Blossom zou bij ons in de voliere. Blossom was veel te tam om in de voliere te wennen zonder dat mijn hart brak. Hij hing echt aan het gaas, zo van kom mij halen. En eenmaal in de voliere, kroop hij letterlijk in mijn nek en kwam er niet meer uit. Nou toen maar besloten dat Blossom ook binnen zou blijven wonen bij Okke en Chico.

Net aan het eind van de quarantainetijd van onze nieuwe nieuwe "aanwinst" (Snowy de geparelde innamen witmasker) brak de ppg ziekte uit. De quarantaine zat er op en Snowy kon niet in de voliere. Dat vond mijn man zooo zielig. Hij heeft Snowy op zijn kantoor, hier boven in huis gezet en zoo lang met haar heeft gepraat, aaien door de tralies, aaien in de kooi en op het laatst op je hand kwam zitten. En dus ook supertam was.
En op dezelfde manier als Blossom niet in de voliere kon, kon mijn man Snowy niet in de voliere doen. Dus nu hebben we 4 valkjes binnen.

In de voliere buiten, zitten inmiddels ook al de 10 vaste bewoners. Het lijkt er op of het na de ppg ziekte nu eindelijk allemaal goed gaat!

Nou dit is ons verhaal, hoe wij uiteindelijk aan 14 valkparkieten komen.
Groet
Suus

Mijn liefste Chico

Jusem

En dan bij mij......

mmm, Ik wilde al heel mijn leven een valkje, alleen ben ik op een gegeven moment begonnen met 2 gras parkietjes en daar kom ik nu nooit meer van af. Het lastige van 2 is dat als er eentje dood gaat, nummer 2 er weer bij komt en dan gaat er weer eentje dood en dan neem je er weer eentje bij en zo blijf je jaren aan de gang. Ik vond het zo verschrikkelijk zielig om ze zo alleen te laten zitten.
Toen ik ben gaan samenwonen gingen mijn pietjes mee en dat vond mijn vriend wel gezellie. Ik heb hem een aantal keren voorgesteld aan een valkje, maar dat vond ie te groot ( ach gerem de tobberd, nooit opgegroeid met dieren etc etc.)
Toen ik dus in Juni besloot mijn biezen te pakken en alleen ging wonen was de keuze voor een valkje snel gemaakt. Eindelijk !!!!!
En ikm kan je een ding zeggen ik ben extreem besmet. Mijn Sem is zo'n ongeloofelijke schat. Super lief en aanhankelijk en als het dan eens even tegen zit ( weer alleen wonen na 10 jaar is soms een beetje wennen) dan is Sem daar om mij op te beuren.
Ik heb besloten om voor Sem een vriendinnetje erbij te nemen en dat gaat komende zomer dus zeker gebeuren.

Dus Ja, ook ik ben besmet en met mij, mijn hele familie. Als mijn ouders op bezoek komen wordt Sem eerst begroet en daarna ik pas ( en ook als wij bij hun een avondje op bezoek gaan, dan gaat Sem mee door het hele huis en Juud zit maar op de bank..... :D ). Ook mijn zussie en zwager zijn gruwelijk besmet. Zij hebben er eentje "besteld" bij Paul dus die krijgen begin volgend jaar gezinsuitbreiding.

Ik nu eigenlijk alleen nog maar afsluiten met 1 kreet:
HAD IK HET MAAR EERDER GEDAAN !!!!!!   ;D

Liefs Judith en Sem ( en in de toekomst nog een lief popje en daarna heeeeel veeeel kleintjes...hihi)


the_lost_valley

Hoi iedereen,
Ik ben al van kleins af aan opgevoed met vogels. Mijn ouders hadden altijd een kanarie, die ik Pietje noemde. Toen ik 13 jaar was ging Pietje dood. Hierna hadden we van mijn opa nog een kanarie gekregen, maar die had een ziekte (mijn ouders wilden niet zeggen wat) en is met 3 weken doodgegaan.. Ik kon niet zonder vogels.. mijn hele leven had ik Pietje gehad, die ik zelfs truckjes had geleerd, als op mijn vinger stappen, naar de kooi vliegen enzo... en dan ineens geen vogel meer.. Omdat mijn ouders zagen dat ik een vogel miste, en mijn zusje het ook wel leuk vond, was er besloten dat er nog een vogel zou komen. Mijn vader wilde nu geen 'saaie' huis-tuin-en-keuken-kanarie. Hij had gehoord van een klein papegaaiensoort, die je tam kon krijgen, en die heel leuk karakter hadden. Dit was de agapornis. Wij een heleboel dierenwinkel afgezocht, op zoek naar de agapornis. Uiteindelijk een hele mooie agapornis nigeris gekocht! Tweety genaamd. Echt een schatje. Vingers vond het beestje niet leuk, maar kwam wel op je hand zitten, en was heel tam.. kwam altijd bij je zitten... Toen ging ik op een dag naar judoles toe, terwijl de vogel nog los was. Mijn moeder zou er op letten... NIET DUS! Ze deed na een tijd de deur open, om het tafelkleed in de tuin uit te schudden... weg tweety... We hebben nog dagenlang in het park, dat aan de tuin grensd gezocht, en overal affices opgehangen en advertenties geplaats... maar niets hielp.. tweety was weg... Om ons op te vrolijken haalden mijn ouders van een kweker een hele mooie mutatie.. echt een aparte vogel... een schatje! De vogel was 4 weken, en werd heel erg geplukt door de ouders.. mijn ouders vonden dat ik de verantwoordelijkheid wel aankon (ik was nog geen 14) om het beestje met de hand verder groot te brengen... en het ging goed... Happy werd een superlieve vogel... alleen niet tegen mijn vader.. die probeerde hij altijd aan te vallen... Toen ik 17 was, ben ik gaan samenwonen... Happy ging in eerste instantie niet mee.. Maar na een paar maanden, begon ik het zo erg te missen... en mijn ouders vonden Happy maar eenzaam erbij zitten... Toen mocht ik Happy meenemen.. Ik was echt zo blij! En toen een paar maanden geleden, was Happy ineens heel ziek geworden, en is binnen een paar uur overleden... Na een week begon het toch weer te kriebelen.. en bij mijn vriend ook... toen ben ik gaan kijken naar wat voor andere grote parkieten/dwergpapegaaitjes er eigenlijk nog meer waren, die ik leuk vond... Met de valkparkiet al in mijn achterhoofd, ben ik gaan zoeken op internet. Mijn opa had namelijk een voliere, en had ook valkjes gehad.. ik vond het altijd wel aparte vogels.. Toen ik las dat je ze ook gewoon binnen kon houden, hebben we besloten voor een valkparkiet te gaan. Eerst veel gekeken.. ik kende deze website niet, en een kweker vinden vond ik moeilijk.. toen vertelde een vriendin van dat de dierenwinkel waar zij werkt, jonge valkjes hadden.. ik de kooi klaargemaakt, en meteen gaan kijken.. ik werd opslag verliefd op een (wat zij zeiden) een wildkleurtje... Punkie... Nu blijkt dat punkie helemaal geen wildkleur is, maar waarschijnlijk fallow...Omdat ik werkloos thuis zit, had ik natuurlijk alle tijd om Punkie tam te maken... omdat punkie pas 6 weken was, ging dit heel makkelijk, en kreeg ik een supertamme vogel... De kooi die ik had, waar ook de aga in gezeten had, vond ik eigenlijk te klein, dus heb ik van mijn ouders een vogelparadijsje gekregen... een hele ruime kooi.. Maar ja.. zo'n valkje in z'n eentje zo'n grote kooi.. dat kan natuurlijk niet lang... Toen gingen we een weekeindje kamperen, en lieten we punkie thuis. Mijn ouders zouden langskomen om ff te schoon eten/drinken te geven aan mijn dieren (had toen ook nog twee ratten en een aquarium).. toen we terug kwamen zat punkie heel zielig in zijn kooi.. hij had zichzelf geplukt van vedriet en eenzaamheid omdat ik weg was... Toen hebben we besloten om er nog een vogel bij te nemen.. Dit was op zondagavond... Ik ben meteen op het forum gaan zoeken of er iemand was die nog een valkje had.. Zo kwam ik in contact met Inger, wat wildkleurtjes had... ik heb wat foto's van haar gekregen, en werd meteen verliefd op een vogel. Maandagavond kwam Inger naar mij toe, enzo kwam Spirit erbij.. en ze doet haar naam eer aan.. ze heeft echt temperament.. is echt een pittige vogel.. maar een schatje! Nu heb ik al enkele maanden mijn twee vogel, en ik ben er superblij mee.. We zijn nu aan het kijken voor een groter huis, en aangezien ik mijn vriend nu ook een beetje aangestoken heb met het vogelvirus, gaat er over een tijdje nog een aga bijkomen... ik mis die aga's toch wel... En ik denk dat dit niet de enige valkjes zijn die ik ga hebben....
Groetjes Natalie

Olga en Hans

Zo begon het bij ons,

1 x in de maand hebben 8 dames van de muziekvereniging, daar hoor ik dus ook bij, een gezellige middag om wat te organiseren. Af gelopen februari kwam ik dus bij Renate en die hadden een wildkleur valkparkiet. Ze haalde haar uit de kooi en ze kwam bij je zitten op je schouder. Ook bij mij en ze ging gelijk op m'n oorbel af. Ik vond dat zo leuk dat ik er helemaal hoteldebotel van was.
Thuis gekomen gelijk mijn verhaal gedaan en het was niet moeilijk om Hans te overtuigen. 's Avonds zijn we al op internet voor informatie gaan zoeken. Zo vonden we op markplaats een mooie grote kooi en even later was er iemand, die had een jong valkje er bij genomen en dat klikte niet samen en zocht dus iemand die het jonge valkje wilde overnemen.
Wij gingen 20 maart naar Amsterdam om Tjico op te halen, een zacht geel gekleurd vogeltje met wat bruinkleurige parels op de vleugels en een wat gelere kuif.
Ondertussen waren we achter deze site gekomen, met dit forum. Binnen een paar dagen werd Tjico steeds zieker. Hij lag meer dood dan levend in zijn kooi. Op aanraden van meerdere van jullie hebben we Dr. Feld gebeld en hij dacht dat het wel eens papagaaienziekte kon zijn. Met Baytril en een warmtelamp zijn we aan de slag gegaan en we zagen Tjico gelukkig heel gauw opknappen. Wat bleek, het valkje waar Tjico bij had gezeten is de drager van papagaaienziekte maar heeft er zelf geen last van.
Tjico vliegt veel los, zo ook 28 april. Toen dacht onze hond, he hap en Tjico had zijn pootje gebroken. Dat is door Dr. Feld weer gezet en Tjico loopt weer als een kievit.
Wat ik heerlijk vind is als hij bij me komt zitten, op m'n hoofd of op m'n schouder om te kroelen. Ik had ook gezegt ik wil er maar 1, want ik was bang dat hij zich dan niet meer op mij zou richten.
Maar ja we zagen Spykie op markplaats en we vonden dat zo'n mooi valkje en die hebben we 8 augustus uit Brabant gehaald, op de dag dat we Hans en Guido (onze jongste zoon) hun verjaardagen vierden van 7 en 11 aug.
Spykie was nog geen 6 weken en is op 6 juli geboren, dat is weer de verjaardag van onze oudste zoon. We hebben de caviakooi tijdelijk omgebouwd als vogelkooi, zodat Tjico en Spykie aan elkaar konden wennen.
23 aug. heb ik eerst Spykie in de kooi van Tjico gedaan en even later Tjico erbij. Nou dat was eerst door Tjico lelijk doen. Maar dat ging gelukkig steeds beter.
Sinds 4 sept. hebben ze een 6 kantige kamervoliere en daar hebben ze heerlijk de ruimte in, maar uit de kooi blijft het leukste. We hebben er nu 2 die bij je komen en alle 2 houden ze van kroelen. Alleen dan zit onze hond Yoeri in de gang.

Groetjes Olga.


Tjico    01-01-2004       Coco en Kaya
Spykie  06-07-2004       zijn verhuisd    
Coco    17-07-2004       en wonen sinds
Rocky   07-08-2004       07-10-2007
Kaya     04-04-2005      bij Cobie.
Yoeri    17-05-1993

Tonki

ik dan ook maar.. het zal niet zo ontzettend lang zijn..maar goed  :D :D

al sinds ik me kan herrineren hebben we dieren in huis..ik had altijd een cavia en mn moeder had altijd valkparkieten.. maar die intereseerde mij eigenlijk niet zo, want ze waren niet tam.. niet lief, beten heel veel en schreeuwden ontzettend hard en het liefst als ik ikn de buurt was...

in de zomervakantie (4/5maanden geleden) ging ik op mezelf wonen, cavia bleef bij mn moeder wonen,.. en ik was allang blij dat ik van de vogels af was.. haha :D

toen ging ik op vakantie in makkum. hier was een jongen met een valkparkiet genaamd Joey! echt er gign een wereld voor me open.. ik heb nog nooit een valkje gezien die zo tam was.. hij kon alles hij was lief leuk speels gek en zoo tam en hij genoot duidelijk van alle aandacht. die jongen had de vogel gewiekt en nam hem overal mee naartoe.. over het strand terras op winkelen douchen alles.

Toen ik weer thuis kwam, merkte ik dat ik stiekem wel een beetje verliefd was geworden op zon valkje.. dit was ik niet gewend ik kenden ze alleen zoals mn moeder ze altijd had (uit de dierenwinkel)

toen ging ik rondkijken op internet marktplaats enzovoorts en na een aantal dingen te hebben gevonden jonge valkparkieten hier en daar.. kwam ik hier terecht. op valkparkiet.com dat was ideaal want hier stond alle info die ik nodig had, toen heb ik Angelique gemaild of ze jonge vogeltjes had.. ;D

nou vol spanning met de trein naar Zwolle..en met de bus naar angelique en toen zag ik tonki zitten  :) dat werd hem..
Tonki woont hier nu.. uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuhmmm ff de papieren tjekken.. Tonki is grijs gepareld en is nu 5,5 maand hij woont hier sinds 28 augustus...dat is dus..2 maanden en 8 dagen.. jemig dat lijkt me erg weinig ha ;Dha ik heb het idee alsof tonki hier al een jaar woont ofzo...

Nou ondertussen bennik er helemaal gek van en heb ik besloten zodra ik een eigenhuisje heb aangeboden gekregen ( ik woon nu bij mn schoonbroer en mn vriend en ik ga helemaal op mezelf wonen)_ en het is wat, als ik benv erhuisd en alles is daar dan klaar.. dan krijg ik van een kennis een mooie kooi die zij nog heeft staan die is 100x100x160 dus dat lijkt me wel groot genoeg voor 2 valkjes ;).. en ik hoop dat ik een albino ergens (lique ;D) kan kopen of een witmasker man.. ik moet nog maar even zien..

dus dat was mijn verhaaltje .. ik ben hoe dan ook besmet... :D

Annouschka

2 december 2004, 17:27:47 #11 Last Edit: 2 december 2004, 17:28:44 by Chewbakka
Hoi,

zal ik ook maar hierop even reageren.

Hoe het bij ons begon:

mijn vriend had vroeger een valkje genaamd Coco, een lutino popje zo blijkt nu.  Het beestje was na 2 jaar doodgegaan en dat was een heel verdriet voor hem en z'n familie.

We waren in een dierenwinkel (ja, diezelfde die mij de ppgziekte hier afgelopen zomer bezorgde >:() en hij was niet van bij de valkjes weg te slaan mijn vriend.
Ik had vroeger ook wel een vogeltje gehad, een blauwkopfazantje: Tsjiepken noemde hij, maar dat was helemaal geen tam beestje en ik was gewoon gewend dat vogels in een kooi zaten en enkel papegaaien tam waren, wist ik veel. ::)  Ik vond het wel leuk enzo maar dat was het dan ook.  Was meer een kattenmens.

Hij vertelde altijd maar door over Coco en hoe lief en leuk ie wel niet was.  Hij deed me helemaal verwateren, tot wanneer ik dus begon te zeuren om een valkparkiet ;D  De rollen waren omgedraaid.
Wij dus, na een maand zeuren, naar een dierenwinkel.  Daar zag ik een prachtige lutino zitten, heel rustig tussen de andere valkparkieten.  Wel, die moest ik hebben.  En zo is Chewy bij ons komen wonen.  Chewy was verre van tam, heel wild zelfs en heeft me 4 maanden gekost om haar op m'n schouder te krijgen.  Handtam is ze nog steeds niet, is doodsbang van handen.
Hier is ons lief meisje:



Chewy werd steeds tammer en ook steeds meer aanhankelijker aan mij en aangezien we overdag uit werken zijn, zat ze dus de hele dag alleen :(

Dus vond ik het tijd om nog een valkje bij te halen en toen kwam Yoda, onze wildkleurman die we ophaalden bij Tineke, supertam en heeeellll aanhankelijk.



Ik kreeg maar niet genoeg van valkjes en wou er nog 2 bij, zo zijn we Yabba, bonte weten we nog altijd niet, en Solo onze witkopman.

Solootje werd ziek de eerste week dat ie hier was, een luchtwegeninfectie bleek later en ging een weekje terug naar Tineke omdat zij meer ervaring met valkjes had.  Solo genas en kwam terug en groeide uit tot de leider van de bende :D

Hier Yabba


En onze schattige kapoen Solo:



Ik zou graag nog een voliere hebben maar dat zal voor binnen een jaartje of 2 zijn als we ons eigen huisje hebben.

groetjes
Annouschka

Gerda

7 december 2004, 01:56:19 #12 Last Edit: 13 maart 2005, 11:17:29 by Gerda_T
Hallo allemaal,

Ik heb gemerkt dat ik mijn verhaal van hoe het allemaal begon op een 'verkeerde plek' heb neergezet, nl bij verhalen. En dat terwijl het hier zo netjes op een rijtje staat.
Maar goed, hoe het bij mij begon is te lezen: http://www.valkparkiet.com/sqlforum/index.php/topic,7603.0.html
Groetjes Gerda

Rianne

Het is dan wel een oud topic, maar dat is niet erg.

Ik weet niet precies hoe het bij mij begonnen is. Toen ik een jaar of 4/5 was, hadden mijn broer en ik ieder een grasparkiet. Pipo, en de mijne heette iedere week weer anders, toen ie uiteindelijk Shanghai heette, moesten de parkieten weg wegens het lawaai.
Gek van dieren ben ik altijd geweest, superblij was ik ook met mijn eigen Perzische kat (Misty) die ik voor m'n 14e verjaardag kreeg. Het jaar daarvoor moest mijn kanjer Poekie ingeslapen worden... het dier was mijn alles...
Ik ging samenwonen, 3 jaar terug en Misty ging mee. Na een half jaar stond er een lief ratje (Smokey) in de kamer. We zijn vorig jaar verhuisd en toen heb ik nog een witte pers gekocht (Boily).
Ik had nooit gedacht aan een vogel, tot Linda (Lin op t forum) een valkparkietje nam. Ze was jarig en liet haar vogel zien. Ayla zat op mijn schouder en knabbelde aan mijn ketting en oorbel. Wat leuk!!! Later nam ze er nog 1, Tiamo. Toen begon er bij mij iets te kriebelen. Helemaal toen ze een nestje had!
Alleen 1 probleem, mijn vriend zag het niet zitten. De welbekende charmes gebruikt, en nu heb ik inmiddels al een kooi. Als Linda weer kleintjes heeft, neem ik er 1 van haar. En later misschien een tweede erbij!

~Natas~

Ja hoe het bij mij is begonnen het valkenvirus das ook een lang verhaal.
Ik zal het in het kort uittypen.

Ik was zelf 4 jaar toen ik van mijn ouders een heel mooi jong valkje kreeg. Zijn naam was Japie en het was een LUTINO (man). Doordat mijn moeder in die tijd niet werkte en voor mij zorgde ging zij veel met Japie praten. En uiteindelijk begon hij echt te praten en te fluiten. Namate ik ouder werd werd Japie echt mijn vriendje. Ik kon echt alles met hem doen.
En dat klopt natuurlijk ook wel want we zijn samen opgegroeid. Toen ik een jaar of 16 was kreeg ik Japie op mijn kamer, dit was omdat ik veel boven zat. Ik heb toen echt hele dagen boven gezeten en Japie heeft mij geholpen met huiswerk maken  :D. Ook sliep ik in die periode met mijn vogel. Helaas is Japie op 2e kerstdag overleden 2000 overleden. Hij is 13.5 jaar geworden.
In 2002 heb ik de volgende valkje aangeschaft. Het was een wildkleur popje (Rocco).
Het was echt een popje. Zij was echt alleen gecharmeerd van mannen, en van mij moest zij niks hebben  >:( Het was alleen erg jammer dat ik heel kort van deze vogel heb kunnen genieten. Zij is in de lente  van 2004 overleden. Oorzaak waarschijnlijk een longontsteking. Toen wilde ik weer graag een valkje en heb ik in de zomer van 2004 aangeschaft bij een hobbyiste hier in de buurt. Heb haar ontdekt via de marktplaats. Heb haar gemaild en zo kwam kwam ik in contact. Ben er veel heen geweest en foto's gemaakt. We mailde elkaar elke dag en blijf op de hoogte hoe het ging.
Deze vogel was een LUTINO (man) en ik noemde hem SPIKEY.
Toen ik Spikey op mocht halen was hij volgens "haar zeggen" 6,5 week. Alleen na 2 dagen niks eten maakt ik mij grote zorgen. Ik ben toen via deze site in contact gekomen met Lique. Kreeg toen tips alleen heeft het niet lang geduurd.
Spikey is na 3 dagen al overleden. Ik heb dit aan verschillende mensen uitgelegd en toen bleek de berekening net te kloppen. Spikey was dus maar 5.5 week en GEEN 6.5 week. Ze had zich duidelijk in 1 week vergist, en Spikey is dus VERHONGERD  :'( :'( :'( Ik heb hier heeeeeel veeeeeeel moeite mee gehad en ik heb er lang over nagedacht of ik nog wel een valkje wilde.
Toen uiteindelijk in December ben ik met iemand in contact gekomen die Joepie kwijst moets door omstandigheden. Ik heb Joepie toen dus GEADOPTEERD en heb hier heel veeel plezier van. Nu wil ik tct in de toekomst een 2e valkje erbij nemen. Ik wil heel graag een ALBINO en ik wacht af.

Dit was mijn verhaal.
Groetjes Natasje en Joepie