28 maart 2024, 20:30:09

Hoe het begon....................

Gestart door Irene, 25 september 2004, 13:39:29

« vorige - volgende »

margreet

hallo allemaal,

Ik ben Margreet de Wit, ben 51 jaar en heb 2 dochters 28 en 26 jaar en nog een thuiswonende zoon van 19. Toen een aantal jaren geleden mijn dochters vlak na elkaar het huis uitgingen en ik met twee mannen achterbleef miste ik het gezellige gebabbel (mannen zijn toch anders) en merkte ik dat ik tegen mijzelf stond te praten. Vroeger had ik 2 parkietjes gehad en dat vond ik toen erg leuk. Dus daar ben ik mee begonnen. Het zijn er uiteindelijk zes geworden. 1 paartje woont in de huiskamer en de andere 4 staan zomers buiten en in de winter wonen ze in een aangebouwde garage, ze staan daar voor een raam en kunnen nog lekker naar buiten kijken. Er zitten 2 paartjes tussen waar ik al verschillende nestjes van heb gehad. Toen werd ik verliefd op een valkparkiet, heb mij er gelijk in verdiept en na enige tijd zoeken vond ik een jonge geparelde op marktplaats, deze site kende ik toen nog niet. Toby is in juni 2003 bij ons komen wonen. Hij is best wel erg tam, maar dan krijg je het verhaal van het toch wel regelmatig alleen zijn. Ik werk zelf parttime in een verzorgingshuis en moet ook regelmatig hele dagen werken. Dus aan een tweede werd snel gedacht maar ik moest nog wel een obstakel overwinnen, mijn man. Die heeft zelf weinig met dieren op en vond het wel welletjes zo.Maar ik heb toch doorgezet en zo kwam Nicky erbij vorig jaar januari, ze waren vergeten de bloks weg te halen ???, en zo werden er hartje winter buiten 3 jonkies geboren. Nicky is een bonte valkparkiet, ze is niet zo tam als Toby maar komt wel lekker op je schouder zitten en hobbelt dan overal met je mee. Ze is wel verschrikkelijk lief, het eerste bijtje moet ik nog krijgen. Ze bleek een popje te zijn en de twee werden verliefd en het resultaat is dat ik sinds 27 februari de trotse bezitster ben van 3 jonkies. Misschien houd ik zelf wel een en zoek er dan nog een maatje bij. Maar dan moet ik ook weer een grotere kooi. En zo blijf je bezig, maar wel erg leuk.

groetjes Margreet de Wit

Miranda

Nu ik,

Thuis hebben we altijd een valkparkiet gehad jopie hete die, ik was toen nog erg klein een jaar of 6 toen jopie weg ging, omdat ze dachten dat mijn broertje er alergisch voor was.
Ik vond dat erg jammer, omdat jopie er gewoon bij hoorde, hij gaf me altijd kusjes en was echt super lief.

Nou ja het leven ging door, en omdat ik zo gek ben op dieren ben ik een dierverzorgings opleiding gaan doen in barneveld.
(Inmiddels zit ik in mijn derde jaar)Al vanaf het eerste jaar wist ik al ik wil een valkparkiet, dus ik maar zeuren bij mijn moeder, maar dat lukt dus niet.
In mijn tweede jaar ( et was in de les van voliere vogels) kwam de leraar binnen met een grasparkietje, super lief hij vertelde er wat over en zei aan het einde van de les dat hij die kwijt wou omdat hij anders aan de slang gevoerd zou worden.
Weet niet of dat laatste waar was.
(de reden hiervan het is een kruipertje, hij kan dus niet vliegen)
Ik verteld tegen mijn moeder, die vond het ook zielig, dus ik mocht hem halen, maarja er zaten er meer dus het werden er 2.

Ik ben heel goed die beestjes gaan verzorgen dobby (man) en winky (pop) en toen toch nog maar een keer voor een valkparkiet geprobeerd en ja raak, ik mocht er een.
Ik heb er toen een uit de dierenwinkel gehaald Hedwig is haar naam, super lief maar niet echt tam, terwijl ik alles heb geprobeerd, ik dus balen.
Nou ja, toen kwam ik op school weer bij de vogels terecht en zag dat de valkparkieten in de voliere een beetje agressief waren tegen de kwartels.
Wij tegen de leraar gezegd, die ging kijken in het nestkasje en wat denk je 3 lieve mini vogels, super lelijk maar ook mooi teglijk.
Ik heb er gelijk 1 gereserveerd en een vriendin van mijn ook, en eerst maar is mijn moeder proberen over te halen.
En het geen wat ik niet verwachte gebeurde ze zei ok!!!!
Jippie ik kreeg een jong valkje, wij bijna elke week naar de volieres onze babys vasthouden.

En toen ze bijna zelf konden eten hebben we ze meegenomen, ik uiteindelijk 2 hehehe.
3 weken met de hand voeren hele gevechten met Jopie die daar totaal geen zin in had, ze was ook de oudste van het nest.
En Walibi die, als die het spuitje zag zijn bekje opendeed, en dan piepen, hahhaha.
Nou dat was eigenlijk het verhaal Hedwig is ongeveer 1,5 tot 2 jaar en Jopie en Walibi zijn nu iets meer dan een jaar oud.

Een van de grasparkieten (winky) is vorig jaar overleden, en die andere is mooier dan ooit tevoren en maakt altijd ruzie met zijn schommel en 3 spiegels.
Hedwig en Jopie zijn 2 lieve meisjes en Walibi is een stoere jongen.

Walibi is nadat wij hem 3 weken thuis hadden van mijn broertje geworden net als de grasparkiet.

Mijn valkparkiet gekte is nog niet over, ik wil er nu meerdere maar op dit moment kan dat niet het word dat veel te druk in huis, maar als ik op mezelf woon komt er een kamer voliere met meerdere valkjes  ;)




jessay

Wel een beetje laat

Eigelijk is mijn valken verslaving een kromsnavel verslaving.
Ik ben momenteel de trotse eigenaar van 1 valk en 7 parkieten (en een bijna agaponis)

Het is allemaal begonnen met mijn opa die tropen en kromsnavels had. Ook tamme. Ik ben zelf altijd gecharmeerd van parkieten (gras) geweest en nog steeds.

Maar ik heb eerst de voliere van mijn vader over genomen met zebra vinken (ja ja das nog eens iets anders) toen de pony's de overhand gingen nemen zijn de laatste zebra's dood gegaan. Deels door slechte zorg van een bakvisje (me). De laatste die dood ging was een ongeveer 10 jarig mannetje (vlgs mij pittig op leeftijd voor een zebravink maar tocht)

Toen jaren niets gehad want eigelijk ben ik allergisch voor dieren. Ik rij al 10 jaar paard maar toch. Voor ik uithuis ging wilde ik toch een (huisdier)parkietje dus ik toch stiekem maar proberen.
Daarvan kwam winnie een wildkleur gras parkiet. niet tam en kon bijna niet vliegen.
Toen die na 2 jaar overleed kwam winnie twee een lutino parkiet een kruipertje zoals ze hier genoemd worden, volgens de DA was ze gewoon te zwaar.

Een echt parkieten popje lekker fel en bijterig :D
Toen ben ik een halve vogel opvang begonnen.
Ik heb twee vogels overgenomen van een collega. Mika en DC en met drie vond ik het overgebleven mannetje weer zielig dus kimi gekocht bij een hobby kweker in maastricht.


vlnr kimi, DC, Mika en winnie (rip)

Hmmmm vier parkieten moet genoeg zijn :D ..... langleven marktplaats daar werden twee parkieten aangeboden met kooi en hoefde alleen maar een goed tehuis (nog steeds student dus alle geld gaat in de beessies hun bekkies en niet in de aanschaf).
Daar komen tommy en lucky vandaan.


de grijze is tommy en de mix is lucky

Hellaas na 6 trouwe jaren mijn nukkige popje zijn heeft winnie het  :'( lootje :'( gelegd na voor de tweede keer tegeefs een luchtweg infectie behandeld te hebben. :'(

Weer een mannetje in rouw (aarrggh was het enige koppel dat echt kweek hint gaven)

Dus maar weer opzoek naar een ouder popje.
Hmmm dat oudere popje is nooit gekomen het is een jong popje geworden van een inmiddels bevriende kweker. Ik mocht haar hebben inruil voor nieuw bloed voor haar voliere wanneer ik een nestje heb. Deze heet wolky. Houden jullie de teller nog bij ..... dat zijn er zes. ;D



AAwwwwwhh Jonge agaponissen in mijn geboorte dorp en een mw die er veeeeeel tijd aanbesteed.
Mijn paps en broertje missen hun overleden tamme parkiet "kanarie" (zo heette het beessie, was 14 jaar oud). Mijn broertje stond te kwijlen bij een, denk, bonte boer. Ok hij wilde dus weer een tamme vogel., Dus een aga besteld. riscollie of zo een gele en groen. Tja want alleen voor mijn broertje bestellen kon ik niet. Dus de gele wordt van mij :) en gaat rossi heten. Deze haal ik over twee weekjes op. :D



Ik was weer eens op marktplaats aan het kijken en in de buurt werden geelbonte valkjes aageboden Awwh dus meteen maar even contact opgenomen. Ze waren alleen een beetje vroeg met het melden en de vogeltjes hebben het niet overleefd, maar ja nu had ik mijn zinnen gezet op een valk. En die moest en zou ik dan krijgen ook!!!! >:(

Dus ik anderhalf uur treinen en bussen om naar schinveld (ergens bij heerlen) te komen (nooit meer zonder auto dus) om valentino op te halen een wildkleur (Ik denk pop) ik heb een gave om overal popjes van uit te kiezen????


Beetje lelijke foto maar ze probeert constant in de camera te kruipen :D

Die was de eerste uit het blok. De vogels bij de kweker zagen er goed uit en ik had ,mezelf goed ingelezen over de hand opfok. aan hem nog een paar vragen gesteld en sind anderhalve week staat valentino hier over twee weekjes rossi erbij :) valentino rossie :)
Kenners zullen wel door hebben dat bijna al mijn parkieten namen van race coureurs hebben :)
Valentino is elke ochtend weer blij mij te zien en niet alleen om het eten. Eerst papje en dan in mijn nek klimmen (met alle schrammen van dien :S ) vooral met oorbellen en kettingen spelen is leuk. Mijn broertje wilde nog absoluut geen valkje, maar nu heeft hij die van mij ontmoet en nu issie toch wel heeeeeel leuk (virusje over gesprongen misschien ????)
Ze gaat al rustig overal mee naar toe maar is nog niet super handig met vliegen. We zullen het allemaal wel zien.
Heheheh mijn parkieten schrikken zich elke keer een ongeluk als valentino probeert fatsoenlijk te vliegen ;D

Vandaag nog een parkietje opgehaald van mensen die twee katten probeerde te combineren met een parkiet. Dat ging niet echt (raar he).
Een licht blauw grijzig mannetje (erg klein vergeleken met mijn dikke proppen, zijn toch gewone hollandse parkieten) maar hij lijkt zicht redelijk te vermaken met de andere parkieten. en gaat alonso heten :) en morgen gaat die zijn eerste proefvlucht door de kamer maken :D

Ik heb het mail adres van het kweker van de bonte valken nog steeds dus als ze een nieuw nestje kreeg zou ze weer contact opnemen dus als alles meezit komt die er ook nog wel :)

Het lijkt er nu naar twee maanden dat de broedblokken er al hangen eindelijk een parkieten popje te zijn dat het blok is gaan verkennen. Dus wie weet gezinsuitbreiding bij de parkieten ;D

(Nu alleen nog aan mijn mam vertellen die het allemaal de grootste onzin vind :S wacht maar tot ik ga werken en een paard koop, ik heb al iets op marktplaats gezien, oowh nee niet weer (kruising fries/tinker voor de mensen die het willen weten)

Quendi

Mijn begin van valkjes is jammer genoeg niet zo prettig begonnen. Ik had een prachtig mooi jonge lutino valk. Hij bleek niet gezond te zijn en stikte op een gegeven moment in zijn eigen eten... ??? Verschrikkelijk om te zien, want hij stierf in mijn handen...

Dus ik weer opzoek naar een valkje. het werd een wildkleurtje van de kinderboerderij. Ze heet Siji en heeft nu een nieuw maatje voor in de voliere. Samen met Willie een lutino popje zijn zij de enige die tam zijn, maar omdat het popjes zijn en toch liever met hun andere valkjes samen zijn gaan ze met zijn 10en in de voliere. Dat word dus heel gezellig en ze hebben lekker de ruimte.

Ik heb dus voorlopig even geen valkjes meer op mijn kamer. Maar er is een kakariki man op komst!


corry

mijn start was niet zo goed :'(

ik zag in een plaatselijke dierenwinkel een pracht van een valkparkiet staan kwas opslag verliefd. ik hem dan maar kopen en heb hem coco gedoopt. en toen is het begonnen daarbij heb ik nog een valkje gekocht lotte genaamd. coco is een bonte cinamon en lotte een lutino. toen heb ik van een vriend die zijn valke niet meer wou en als ik ze niet wou hij ze zou laten vliegen ??? heb ik deze twee ook maar in huis genomen dat was jacko(wildkleur man) en cisse(lutino pop). ik heb ze dan twee weken in afzondering gezet (dat moet normaal als je nieuwe valken hebt) en daarna bij mijn andere valken gezet nadat ze waren goedgekeurd door de dierenarts. maar dan heb ik ook nog een derde koppel gekocht van een handelaar uit de buurd net hetzelfde verhaal twee weken afzondering........... .

Toen ik terug kwam van mijn werk op een maandag zag ik cisse dood terug :'(   met het lijkje ben ik naar de dierenarts gegaan en hij stelde schurftmijd vast. hij zei mij kijk maar uit met je andere valken en ze behandelen met een soort insecticiede. dit laatste heb ik ook gedaan maar op geen tijdspanne van 36 uur gingen ook jaco en mijn laatste nieuw koppel dood :'( dus dat was  3 valkparkieten op nog geen week tijd. Coco en lotte heb ik nog kunne redden, waarvoor ik heel blij was. deze twee heb ik nog steeds en na 9 maanden toch maar de moed bij een gehaald om er nog twee te kopen 1 Witmasker Bont
Cinnamon Gepareld
en dan ook nog een albino


ik hoop dat ik en ook niemand hier op het forum hoefd mee te maken zoals ik.

groeten valklover

Mirjam

ergens in juni dit jaar begon bij mij het virus, maar niet het valkjesvirus maar het grasjesvirus.
Ik moest heel lang zeuren om een grasparkiet te krijgen en toen opeens toen we(mijn moeder en ik) in de auto zaten richting huis zei ze dat ik als ik er goed voor zou zorgen een valkparkiet mocht overkopen van de zoon van een van haar vriendinnen.
Ik helemaal blij en diezelfde dag nog Elvis opgehaald bij haar vriendin.
Toen ik haar(weet niet helemaal zeker of het een vrouwtje is)
kocht was ze al helemaal tam en een echt kroelkippie.
De eerste vlucht ging verre van geweldig want ze botste zo'n 5 keer tegen het raam waardoor haar neusdopje een beetje rood werd, maar ze kwam wel vaak op mijn hoofd zitten omdat ze niet wist waar ze moest landen.
Nu heb ik haar ongeveer anderhalve maand en ben helemaal verliefd op haar.

groetjes Mirjam en Elvisje

hippysuus

19 juli 2005, 19:07:26 #21 Last Edit: 6 augustus 2005, 13:18:44 by hippysuus
Even mijn geheugen aan het werk zetten  ;D

Mijn eerste valkje kreeg ik zo'n 18 jaar geleden kado van mijn vriend voor mijn verjaardag. Hij kwam aanzetten met een kartonnen doosje en daarin zat een valkparkiet die door de kweker met de hand was grootgebracht en dus al heel erg tam was. Hij was ook erg duur voor die tijd, 100 gulden!

Alfredje (lutino mannetje) was prachtig om te zien maar ik was wel een beetje bang voor hem (mijn eerste vogeltje). We waren al heel snel aan elkaar gehecht en hij was mijn allerbeste maatje.

Binnen een maand kon hij al spreken maar meer als pietjepietje heeft hij nooit willen zeggen, daarentegen kon hij wel continu nieuwe liedjes leren.

Ik mocht werkelijk alles bij hem, lekker knuffelen, op zijn rugje leggen, vleugeltjes uitspreiden en dan zeggen oh pietje wat ben je mooi :) een echte lieverd!!

Toen hij 15 was is hij helaas overleden en ik heb daar erg veel verdriet van gehad. Ik heb ca. 2 jaar geen vogeltje gehad en heb nu toch sinds een klein jaar een tweede valkje gekocht.

Dit keer heb ik haar zelf uitgezocht, een cinnamon valkje en ze heet Tommy (wist niet dat het een vrouwtje was). Nu ik weet dat ze een vrouwtje noem ik haar meestal kippetje.

Ze is erg lief en tam naar mij toe (in het begin was ik bang dat het niet zou lukken, ze komt uit een buitenvoilere en was eigenlijk al iets te oud) maar ze is naar andere toe erg schuw.

Ik mag haar knuffelen maar ze moppert dan wel :) af en toe plukt ze gezellig aan de mascara op mijn wimpers en vervolgens vind ze dan dat ik haar minstens een half uur moet doen haha. ze is lekker eigenwijs en heeft een hekel aan badderen..tja. Af en toe vind ik het wel jammer dat ze niet zo mooi fluit of gezellig tegen me praat.

Nu zit ik er over na te denken om een tweede aan te schaffen zodat mijn kippetje meer gezelschap heeft, ik moet regelmatig naar het buitenland vliegen voor mijn werk en om nu iedere keer weer een logeeradres te regelen voor 2 dagen is niet zo handig. Als ze gezelschap heeft van een vriendje dan voel ik me niet zo schuldig meer als ik weer eens wegmoet.

Maar 2 valkjes zou een totaal nieuwe ervaring voor me zijn...2 stuks knuffelen, 2 die over je heen stoffen en je thuiskleren volpoepen. Want nu met eentje heb ik thuis al alleen nog maar oude kleren aan  ::)

Maar goed, valkjes zijn het helemaal en ik kan ze iedereen aanraden...ze zijn zo vreselijk lief! (zelfs al wordt mijn rieten kamerscherm steeds gammeler van de gaten die er "zomaar" ineens inzitten  ;D)

jellevdl

Bij mij is het twee keer een geluk bij een ongeluk.

Mijn grootvader is zelf al sinds jaar en dag duivenmelker. Hij heeft twee kleindochters, mijn nicht Sabine en ik. Sabine was getrouwd met Alex en hadden twee valkjes in een klein miezerig hokje op hun appartement. Toen ze gebouwd hadden zijn de valkjes even mee verhuisd, maar toen Alex stierf in een autoongeluk, wou Sabine niet meer voor de vogeltjes zorgen en zijn ze bij mijn grootvader gedumpt.

Hij heeft er een mooi groot hok voor gemaakt en voor we het wisten hadden ze eitjes. 9 !! Iedereen moest er enorm mee lachen, want alles wat pluimen heeft kan mijn grootvader doen paren, zelfs zonder er moeite voor te doen blijkbaar :)
Omdat mijn vader nooit valkjes had gehad en dacht dat 9 wat te veel zou zijn , heeft hij er 4 weggehaald. Uit de vijf eitjes zijn 3 knappe valkjes geboren.

Een half jaar geleden is mijn grootvader wat ziek geworden en nu is hij minder goed te been. Ik zorg nu bijna fulltime voor de 15 valkjes die we ondertussen hebben. Ik ben ook plaats aan het maken om ze te verhuizen naar mijn tuin, want altijd naar mijn grootvader rijden is redelijk vermoeiend.

Dus eigenlijk zijn de eerste twee valkjes bijna heel mijn familie afgereisd. Ondertussen heeft mijn tante een popje en mijn nicht heeft nu ook terug een koppeltje :)

Alhoewel ik ze allemaal graag zie, heb ik natuurlijk mijn favoriet , louque heet hij. Hij is handtam, fluit en begint te praten en is een reuze goede vader :)

Dilana

hoi hoi

zo maar dat is ff erg voor alex
en voor zijn vrouw en vogel naruurlijk ook
en naderant je vader ook nog een ziek
en hoeveel vogels hebben jullie nu..?

groetjes Dilana

Hannah

tja, eigenlijk hoort hierbij de titel: hoe het begint
ik ben nl nog maar een eitje ;D
ik heb nog geen valk maar wil er wel één, omdat mijn grasje een vriendje nodig heeft. zjin vorige vriendje is er samen met hem vandoor gegaan, alleen is hij wel teruggekomen maar zijn vriendje niet :'(
dus zo begint het en hoe het verder gaat is nog een raadsel...
mss blijft het niet bij het virus en wordt het een ziekte :P
gr Hansje

I_Xyzyx_I

Bij mij begon het toen ik bij mijn oma logeerde, samen met mijn oom ( woont vlak bij mijn oma ) ben ik toen naar een dierenwinkel geweest om een cavia te kopen voor mijn neefje. Toen zag ik in de dierenwinkel een kooitje staan met een heel klein overactief vogeltje ( een forpus bleek later ). Ik was meteen besmet met het vogel virus, na een tijdje bij de kooi te hebben gestaan kwam de eigenaresse van de winkel naar mij toe, ze vroeg wat ik van het vogeltje vond. Ik zei dat ik het een super leuk vogeltje was, en toen nam ze me mee naar een ruimte achterin de dierenwinkel waar een paar flinke kooien stonden met onderandere forpussen, grasparkieten, en natuurlijk Valkjes. Ik wist meteen dat ik valkjes het leukst vond dus die avond bellen naar mijn ouders of ik er 1 mocht, ze moesten er nog over na denken was het antwoord.

Uiteindelijk mocht ik dus mijn valkje, en kwam ik bij een super kweekster uit Mook, ze kweekte met verschillende soorten vogels waaronder valkparkieten. Ze vertelde dat ze een nestje had waar ik wel een vogeltje uit mocht ( ik dacht dat het lutino was, maar weet niet meer zeker ). Helaas, paar dagen later kreeg ik een mailtje dat de jongkies overleden waren door de hitte.
Op marktplaats zag ik toen dat in wijhe ook een kweker zat met vogeltjes, 2 dagen later er heen gereden en toen kwam ik thuis met mijn valkparkiet. Helemaal trots was ik.

Van de verkoper kregen we alles mee wat we nodig hadden om het valkje te voeden( hij zat nog op 3 voedingen pap). Naief als ik toen was dacht ik dat de manier die hij gebruikte, de goede was. Hij voedde doormiddel van een spuitje met een fietsventielslangetje er aan waardoor het recht in de krop gespoten werd. Een paar dagen later schoot het slangetje los en werd doorgeslikt door het valkje, en zat toen in haar krop.

Meteen een mailtje naar de mevrouw uit mook wat ik nu moest doen ( met de kweker uit wijhe had ik geen contact meer omdat die vond dat ik zeurde omdat ik vroeg wat ik allemaal moest aanschaffen voor het valkje (voer enz) )
Kreeg een maltje terug dat ik wel naar haar toe kon komen en dan zou zij wel proberen het slangetje los te halen. Ze was net afgesturdeerd voor vogelarts en had jaren ervaringen met kweken dus dat was 1 van de ( alniet de ) beste optie om heen te gaan.
Wij dus meteen daar heen gegaan, anderhalf uur rijden ( het was 9 uur toen we weg gingen ). In mook aangekomen hebben we lopen zoeken, en uiteindelijk maar iemand gevraagd of die wist waar die straat was. Wat bleek, zij waren op weg naar huis en woonden vlak bij haar. Dus de vrouw van het echtpaar stapte in en vertelde ons de weg ( ze hadden een baby mee en die kon niet in de auto dus haar man liep verder )

Eenmaal aangekomen werden we hartelijk welkom geheten en ging ze aan het werk om het slangetje er uit te halen. Zelf had ik het vrij moeilijk toen, maar werd grotendeels afgeleid door de 2 super lieve ( en overactieve) meijer papegaaien die half slaperig door de kooi liepen te hoppen.
Na een uur gaf ze op het slangetje er uit te proberen te halen, het wilde gewoon niet lukken. En toen kwam ze met een doos aan met zaad, eivoer, baby pap, speeltjes enz en die gaf ze aan ons.
Ze vertelde ook dat de valkparkiet last van wormen had, last van snafelrot en last van een ziekte aan haar veren.
Toen ik vroeg hoeveel het moest kosten, kreeg ik als antwoord dat ze het met liefde heeft gedaan en dat het mij niets kostte.

Helaas, een paar dagen later liep de valkparkiet heel vreemd te piepen. toen heb ik haar op een handdoek naast mij in bed gelegd en ben tv gaan kijken (tv op slaapkamer) terwijl ik haar aaide en toesprook. Een paar minuuten later begon ze heel hard te piepen en fladderde ze opeens op en toen viel ze weer naar beneden en toen stierf ze in mijn handen.


Een paar weken later naar amsterdam gereden om een geparelde chimmanon geel wang valkparkiet op te halen bij een vriendin van Elita ( de mevrouw uit Mook ). Helaas is die begin december 2006 overleden op anderhalf jarige leeftijd door een onbekende oorzaak.

Helaas mocht ik binnen geen valkparkieten omdat pluis (de geelwang) nogal vaak buiten de kooi zat ( ze was zo slim dat ze klepje van de kooi open kon maken, en ze kon er dus uit en in klimmen ) en omdat ze zo tam was en altijd blij was als iemand binnenkwam was het net een groot fladderend projectiel dat op je af kwam vliegen als je binnen kwam  :P


Dus geen valkparkieten binnen meer voor mij, dus als alternatief mag ik een voliere bouwen. Morgen gaan we alvast een paar koppeltjes ophalen, die tijdelijk in de kamervoliere mogen zitten omdat de voliere nog niet helemaal af is.

Vergeten zal ik de help van Elita nooit, ben dus ook van plan om net als haar kinderen die zelf de valkparkiet moeten betalen (zoals ik) de valkparkiet gratis te geven, ik heb liever dat ze dat geld investeren in speeltjes zodat het valkparkietje een leuk leven heeft.


Klik Hier voor mijn dagboekje met (hopenlijk snel) kweekverslagen van fallow valkparkieten.

Inge88

Dan wil ik ook eventjes reageren.

Mijn oma kweekte vroeger vogels waaronder ook veel valkparkieten. Ze had een enorme binnen en buiten voliere. Helaas heb ik deze nooit kunnen zien.  :( Mijn oom had een tijd lang een valkparkietje en heeft deze heel leuk tam gekregen.

Vandaar dat de keuze op een valkparkiet viel.

Voor mijn dertiende verjaardag kreeg ik mijn eerste valkje; Tjippie. Deze was verstoten door de ouders en werd gepikt, het was 6 weken oud en volgens de kweker kon het zelfstandig eten. Zo naief als wij waren, dachten wij dit verder wel goed zat. Dit was dus niet het geval. Ik dacht dat het valkje gewoon at, het leek gewoon uit het voerbakje te eten, waarschijnlijk kreeg hij/zij de zaadjes niet gepelt? Het was een erg lief beestje, al gelijk erg tam en kwam naar mij toe als ik het roepte. Achteraf zal dit misschien wel zijn geweest doordat het zo'n honger had. Na 5 dagen lag 't vogeltje op de bodem van de kooi. Ik wist meteen dat er iets mis was. Wij gelijk naar de kweker gebeld en die zei ons het valkje proberen te voeren met brood gedrenkt in melk. Het valkje moest er helaas niks van weten; het was al te laat. Om hem/haar warm te houden hebben we een warme doek om het valkje heen gelegd. Maar het was dus al te laat. Even later overleed het.

Ik wilde een nieuw valkje. De kweker had er nog wel wat zitten; een lutino van 3 maanden oud. Die hebben we een paar dagen later opgehaalt. Casper is 6 jaar oud geworden, ze overleed op eerste kerstdag; door onbekende oorzaak is ze plots overleden.

Sinds de dood van Casper ben ik veel op gaan zoeken over valkparkieten en heb mij hier aan gemeld. Ik wil weer graag een valkje. Ik heb al wat voorbereidingen getroffen; een grotere kooi en binnenkort ga ik nieuwe voerbakjes en spulletjes kopen  ;D Het is dan wachten op het nieuwe valkje...

Ik raak niet uitgepraat over valkparkieten. Mijn ouders worden hier zo onderhand een beetje gek van  ;D Mijn ouders willen niet dat er meer valkparkieten hier in huis komen; dus houd ik het er op een voor nu. Als ik na mijn studie op mij zelf ga wonen, komen er zeker meer  ;D misschien ga ik dan net als mijn oma ook kweken... Het valkparkieten virus slaat soms een generatie over  :P

ave

Hallo,

Wat een leuke verhalen allemaal!
Mijn verhaal is nog niet zo lang!

Ik ben namelijk altijd opgegroeid met dieren in huis en woon sinds een paar jaar op mezelf.
Nu miste ik al een tijdje het gezelschap van een dier in huis.
Omdat ik bij een boer op het erf woon die zelf ook katten en honden heeft waren deze niet zo handig.
Ik heb ooit eens een agapornis gehad die niet zo heel erg tam was en erg hard kon schreeuwen.  :P Toch vond ik het altijd wel gezellig zo'n vogeltje in huis.
Na wat research op internet heb ik dus besloten dat er een valk in huis komt. Mijn vriend was redelijk snel om te praten  ;D

Ondertussen is mijn aanstaande valkje bijna 5 weken oud, de kooi staat al klaar en ik kan bijna niet wachten om aan mijn valkenavontuur te beginnen!!

Groetjes,
Anneke

miemster

Leuk om al die verhalen te lezen.

Het mijne is.........dat ik eigenlijk heel weinig met vogels heb.
als klein kind hebben we wel vogels gehad, grasparkietjes, agapornis, kanaries enz. Was toch meer een liefhebber van de harige beestjes, honden, cavia's en konijnen.
Een paar jaar geleden toch weer een grasparkietje gehad, zat bij een oom in de voliere maar kon niet vliegen en zou de winter niet overleefd hebben. Kiwi was wel echt een kneusje, problemen met veren, vooral de slagpennen en 1 van zn pootjes was practisch onbruikbaar.
Ondanks dat hij toch al 4/5 maanden oud was is hij uiteindelijk nog behoorlijk tam geworden en hij heeft ook nog leren vliegen, met extra voeding bleven op een gegeven moment zn slagpennen toch zitten. Helaas, na 3 jaar lag Kiwi ineens op zn ruggetje 's ochtends.

Maar goed, in de tussentijd was mijn vriend op zichzelf gaan wonen en als ik daar af en toe overdag was, vond ik het vreselijk stil en saai en ik besloot dan ook dat mn vriend een huisdier nodig had. Hij had al eerder een eigen huisje gehad en daar had hij eerst een stanley rosella (overleden door tragisch ongeval met plafondventilator) en daarna n koppeltje agapornissen. Nu had hij al een paar jaar geen huisdier meer gehad.
Ik heb toen bij een hobbykweker een jong valkje voor zijn verjaardag gekocht en dat was een geweldig idee. Punky was bij aanschaf al ontzettend handtam en bleef vanaf moment 1 bij mijn vriend op de hand zitten.
Nu willen we er een 2e valkje bij halen omdat Punky zo erg aan mijn vriend gehecht is dat hij chagrijnig wordt als hij mijn vriend te weinig ziet. Dit is ons vooral duidelijk geworden toen mijn vriend deze zomer geopereerd moest worden aan zijn enkel. Ik ben toen 5 weken bij hem in huis geweest. De eerste week lag hij nog in het ziekenhuis en er moest iemand zijn om voor de vogel en de ratten te zorgen. Aan het eind van de week floot Punky niet eens meer als ie een sleutel in het slot hoorde, wat hij normaal altijd deed. Gelukkig was zijn gedrag weer snel het oude toen mijn vriend weer thuis was, Punky's humeur werd zelfs weer beter dan het in maanden geweest was..... Nu is mijn vriend weer aan het werk en er zijn wat problemen waardoor hij lange dagen moet maken en het humeur van Punky daalt weer tot een nulpunt.
Daarom hopen we dat we door een maatje te vinden, Punky weer gelukkig kunnen maken.

hmm, dacht dat mn verhaal niet zo lang was, maar toch wel.....

the duke

22 december 2009, 21:35:13 #29 Last Edit: 22 december 2009, 21:39:49 by the duke
ik ben al jaren besmet met het valkparkieten virus en mijn vriend /man ook

mijn eerste valk heb ik gekregewn toen ik acht jaar was petertje een lutino de grootste vriend van hem was onze kat die 1,10 lang was en een kop van 15 cm doorsneede en 40 cm hoog was petertje kon praten zei petertje blote pootjes
en petertje lekker dus katten en vogels kunnen wel samen gaan hoor

de tweede is aankomen vliegen en zat onder de boom te schuilen voor de regen
we hebben altijd vogels in de tuin op die dag was ik top gun aant kijken en vond een valkje maverick zo heb ik hem /haar genoemd ze was heel tam ik kon haar /hem oppakken kroelen
maverick was zoals turkse duifjes ik dacht ook eerst dat het een duifje was

mijn vriend heeft hansie gehad is +/- 18 jaar geworden en wat ik gehoord heb was het een wild kleur

toen wij iets met elkaar krijgen kregen wij stanley in wild kleur pop en de twee die erna kwamen was een dochter van stanley en haar man charley  de kweker had ze weggedaan  hoorde wij achteraf omdat charley de man erg agresief was dus ook bij ons hij beet echt je handen helemaal kapot ollie de dochter van die twee was ook zon valk en ze vielen stanley aan dus er was maar een oplossing om ze in een voliere te laten herplaatsen

dus wij hadden stanley nog in die tijd stopte iemand met kweken van valkjes en toen kwamen grace stevie  twee geparelde bogie pino twee witkop buster albino erbij
grace was een super jonge valk en kon nog niet goed vliegen dus toen we de vogels loslieten vliegen ging ze altijd bij ons zitten en bleef er ook zitten tot dat op een dag de buren langs liepen en grace zo van de schaduw schrok dat ze ergens tegen aan is gevlogen pffffffffffffffff in mijn handen heeft ze de laatste adem uitgeblazen ik heb haar in de tuin begraven op een gegeven moment was in brunssum een vogelshow
en ja hoor daar zaten ook valkjes pfffffffffffffffffffffffffffff
en mijn vriend zei nog niet verliefd worden
hij had het net gezegd ik draaide de volgende rij hokjes in en ja hooor boemmmmmmmmmmmmmmmmm
daar zat marlin ik zei schat kijk eens hij zei oke maar gene meer

sinds twee jaar hadden we geen valkjes meer zoals het wel eens gebeurt leven de vlakjes ook geen mensen leven jammer genoeg pffff vogelbegraafplaats in de tuin aangelegd
maar ja

nu sinds 19 augustus 2009 hebben wij the duke
en in september hebben wij deedee gekocht maar ze is als een pop verkocht maar vermoedelijk een man zolang het goed gaat maakt het mij niet uit
en we hebben die kleine clown van een pat nog wel geen valkparkiet maar een catharina man en hij is helemaal te gek dus heb ook een catharina virus beter gezegd een dierenvirus want mijn vier honden lopen hier ook nog rond pffffff

ik hou gewoon van dieren daarom zullen mijn honden ook bruidsmeisjes en bruidsjonkers zijn
op onze bruiloft helaas voor de vogels hou ik te veel van ze en laat ik ze thuis want roken is niet goed voor de vogels
hier is het een verboden te roken huis ivbm de valkjes  als het zo is dat deedee een man is dan zoeken wij denkelijk nog twee popjes