Mika en Kimmy (in de driehoekige kamervoliere)

[Marcel]

In mijn eerste dagboek, Mika en Kimi in de driehoekige kamervoliere, heb ik geschreven over mijn twee valkparkieten, die ik een jaar geleden had gekocht. Na een half jaar bleken het beide mannetjes te zijn, en ze bleken niet goed met elkaar overweg te kunnen. Ze waren beide tam, maar gunden elkaar weinig of niets...

Na langdurige overpeinzing had ik enkele weken geleden besloten om er een om te ruilen, voor een pop, met de hoop dat ze dan beide een iets rustiger leven zouden hebben. Ik zocht dus een eenjarige tamme pop, maar dat bleek niet eenvoudig. Dus heb ik de kweker waar ik ze een jaar geleden kocht gebeld. Ik mocht er een om komen ruilen.

Ik heb gekozen om Kimi in te ruilen, hij was van de twee de meest dominante. Mika was de meest aanhankelijk van de twee. Vandaag heeft de ruil plaatsgevonden. Kimi werd weer los gelaten in een voliere met zo'n 20 valkparkieten, waar hij direct tussen de andere valken zijn plekje vond. Ik heb een geparelde pop uitgekozen en die wordt nu een woonkamerbewoner: Kimmy.



Kimmy is een geparelde pop van 3 maanden oud, Mika is inmiddels 13 maanden oud en zoals iedereen kan zien een mannetje. Voor ik Kimmy in de voliere heb gedaan heb ik eerst Mika weer losgelaten, zodat ze elkaar konden zien met tralies ertussen. Omdat Kimmy een voliere gewend was en geen speeltuig, was ze wat onwennig. Ik was blij dat ik wat speeltuig had verwijderd, want ze vloog wel een paar keer door de voliere (die wel behoorlijk groot is, maar ook weer niet zo groot dat een valkparkiet er echt in kan vliegen)

Toen Kimmy op haar gemak leek, heb ik Mika erbij gezet. Ze hielden eerst behoorlijk wat afstand. Mika was erg onder de indruk van Kimmy, wat logisch was want hij was een jaar lang met Kimi samen en die twee zaten elkaar vaak in de haren. Dus het was voor Mika wel wennen dat Kimmy gewoon op een stok ging zitten en hem niet op zat te jagen.

Kimmy was en is niet juist onder de indruk van Mika, maar juist wel van mij en mijn vriendin. Logisch, want Kimmy is gewend aan een zwerm andere vogels en niet aan mensen. Maar Kimmy heeft duidelijk gezien dat Mika zich laat aanhalen door mensen en zit nu al uren achtereen rustig op dezelfde stok. Op dit moment zitten ze redelijk dicht bij elkaar te slapen...

Morgen of overmorgen meer...

[Speedy]

Gefeliciteerd Marcel,

Je hebt het dus toch gedaan, nou wie weet is het geen gek idee ook, wel te gek dat je bij de kweker zo weer terug mocht komen.
Ik vind het een mooi valkje, nu maar hopen dat ze het ook samen heel leuk zullen vinden.

Veel plezier van ze.

Groetjes,
   Trudie

[Ellen]

Ze is schitterend. :)
Ik ben reuze benieuwd naar de vervolg verhalen.
En hoe dit twee met elkaar zullen omgaan.

Veel sucses in ieder geval.
Gr.Ellen.

[Marcel]

Gisteren was er weinig vordering te zien, dus gisteren geen bericht. Wel zag je dat ze geleidelijk aan meer aan elkaar gingen wennen. Ook zag ik gisteravond Kimmy eten, wat wel prettig was want dat had ik haar de eerste 24 uur niet zien doen.

Vanmorgen heb ik deze foto gemaakt. Redelijk dichtbij elkaar. Op de plaats waar nu Kimmy zit (links), zat eerst Mika. Toen Kimmy eraan kwam ging Mika verder naar rechts, zo gaat het steeds. Kimmy zoekt Mika wel op maar Mika is wat voorzichtig. Maar dat wordt al minder. Want zo dicht bij Kimmy heeft Mika nooit bij Kimi gezeten. In ieder geval nooit langdurig en ook niet zonder heen en weer te pikken. Dus dit is in 48 uur al een hele verbetering.

Nu ik dit schrijf zitten ze beide wederom op deze afstand van elkaar bij een van de voerbakjes. Mika zat net te eten en Kimmy zat geduldig te wachten. Dat is zowel voor mij als voor Mika een vreemde gewaarwording, want Mika werd door Kimi niet veel gegund. Dat was altijd om en om een hapje van iets en dan elkaar weer wegduwen. Nu zit Kimmy rustig te eten.

Het blijft zo dat Mika vooral op Kimmy let en dat Kimmy vooral op de mensen let, maar iedereen lijkt wat meer aan elkaar te wennen. Ze zitten inmiddels beide weer naast elkaar op een andere plek. Hopelijk zet dat zich de komende dagen verder door, zodat Kimmy helemaal tam wordt en dat ze dan samen rondjes kunnen vliegen door mijn woonkamer...

Gelukkig schrikt Kimmy als jonge volierevogel totaal niet van radio, televisie, fotocamera, etc.

[Speedy]

Goedemorgen,

Dit gaat al best goed hoor.
Nu nog moet je met Mika bezig blijven, zodat Kimmy ziet, dat hij niet bang is voor jullie en misschien volgt ze hem dan wel.
En komt ze ook bij jullie zitten.

Groetjes,
   Trudie

[Stijn dc]

hoi

jammer dat je nu kimi kwijt bent, maar als het niet echt klikt tussen de twee, dan is het ook geen pretje. je hebt er nu in elk geval een mooi popje bij. was de kweker al zeker dat het om een vrouwtje ging?

SDc:D

[Irene]

Hoi marcel,
het zal geen leuke beslissing geweest zijnm Kimi terug te brengen, maar wel tof dat hij gewoon omgeruild mocht worden. Heerlijk om te zien dat Kimmy al zo went. En dat Mika daar nog van onderste boven is dat er nu niet meteen gebeten en alles wordt herken ik. Nadat mijn nogal aanwezige rudie wegging werd het voor Gijsa opeens rustige. Nu er twe bij zijn die haar niets aan doen merk je aan haara dat ze daar echt aan moet wennen; ze is snel vertrokken als er een aankomt en als die al het lef heft om bij haar in de buurt te komen dan begint ze in het luchtledige te blazen en te "hakken", echt grappig. Kortom zij moet opnieuw vertrouwen dat een andere vogel haar niet perse iets hoeft aan te doen.
heel veel plezier met jouw maatjes, en graag weer foto's, vooral ook van je voliere die ik erg mooi vind!
groetjes, irene

[Marcel]

Kimmy begint al wat te wennen, ze laat het inmiddels toe dat ik door de tralies heen een vinger in haar richting beweeg. Ze kijkt dan naar de vinger en vliegt niet meer weg. Misschien dat ze morgen of overmorgen Mika's voorbeeld volgt, die komt altijd naar een uitgestoken vinger toe om aangehaald te worden.

Mika begint zich ook wat meer op zijn gemak te voelen, maar dat uit zich anders. Hij is niet meer bang van Kimmy, integendeel. Hij toonde gisteren al wat dominant gedrag ten opzichte van Kimmy en vanochtend nog meer. Op zich maak ik me daar niet zo'n zorgen om, hij is het mannetje en ik verwacht dat het tijdelijk is. Hij moet zich even bewijzen. Kimi gaat niet graag opzij van haar favoriete stok, maar uiteindelijk doet ze dat wel.

Op verzoek heb ik ook nog even een paar foto's gemaakt van de voliere  ;-) Links zit een vierkant deurtje in het midden, boven de steiger, dat scharniert op de pilaar. Daaronder de later aangebrachte aanvliegstijger. Rechts zit ook een deurtje, aan de onderkant. De vogels gebruiken de linkerdeur (ik beide deurtjes). Je ziet ook nog plexiglas, om de grond wat schoner te houden, maar dat is een stuk afgebroken.

De laatste tijd gebruikte ik magnetronbakjes op de grond, maar nu heb ik voor Kimmy ook een wit bakje opgehangen. Alleen eet Mika daar ook weer uit, dus Kimmy zal vandaag ook echt een keer van de grond moeten eten. Daarnaast doe ik stukjes brood en crackers aan knijpers, tussen de bakjes.

De inrichting is een beetje lastig te fotograferen. Ik heb drie kunstmatige stokken (een lange horizontaal en aan beide zijden een korte bovenin) en achterin natuurlijke takken en een touw. Op een touwladder-achtig ding na heb ik alle speeldingen tijdelijk weg gehaald. Mika en Kimi vlogen nooit in de voliere (ze mochten er dagelijks uit), dus hing ik er steeds meer in. Kimmy vliegt wel in de voliere, dus nu is het de vraag of Mika ook gaat vliegen of dat Kimmy meer gaat klimmen (dan doe ik het speelgoed weer terug).

Op de grond heb ik een vierkant bakje van de Xenos, dat onderdeel uitmaakte van een vierluik. Dat was bestemd voor twee cavia's, omdat het te groot was voor de caviabak heb ik er een vierkant af gezaagd. Dat is nu van de valkjes. Daarin staat een schaaltje water, dat door nu dus minder snel vies wordt. Tevens is het huisje ook leuk om aan te knagen. Valkjes knagen fanatieker dan cavia's zo is gebleken...

Als Kimmy helemaal tam is dan ga ik de inrichting van de voliere verversen en kijken op welke plaatsen het houtwerk van de voliere versteviging behoeft. Het hout is onbehandeld en ze hebben her en der wel geknaagd, maar nergens meer dan een paar mm. Vorig jaar wist ik niet of de voliere het een jaar uit zou houden, maar dat gaat dus goed.

Ten aanzien van het 'pop' zijn: de kweker was ervan overtuigd dat het een pop was. Ik weet dat mannetjes hun parels verliezen en vrouwtjes niet, maar ik weet niet wanneer ze die verliezen. Ze is van begin april. Ik wilde eerst een lutino en toen keek de kweker onder de vleugels voor strepen of het een pop was, bij deze vogel keek hij niet dus nam ik aan dat hij het zeker wist. Ik nam aan dat ofwel de parels bij mannetjes vroeger weg zijn, of dat hij deze vogel al eerder had bekeken.

[Guinevere]

Hoi Marcel,

Wat voor prachtige valkjes seg !
En ook een mooie volière hoor!
Ik hoop dat ze zich elke dag meer en meer op hun gemak voelen bij elkaar maar dat zal wel !
Veel plezier met je knapperds

Groetjes
Guinevere

[Mandy]

Fijn dat het zo toch nog gelukt is en heel netjes ook dat die kweker Kimi terug heeft genomen. Kimmy is in ieder geval een mooie dame! :P
En zo te lezen gaat het met tijd, moeite en geduld vast lukken om ze ook tam te krijgen. ;)
Maar belangrijker is dat ze elkaar gaan accepteren en van elkaars gezelschap gaan genieten. :-*

[Marcel]

Het is even stil geweest, maar dat komt omdat ik Kimmy even goed wilde laten wennen. De eerste 10 dagen is ze er dan ook niet uit geweest, Mika wel een paar keer. Kimmy werd er wel onrustig van, maar omdat ik Mika makkelijk op mijn hand gaat zitten kreeg ik hem er steeds weer makkelijk in.

Kimmy was na enkele dagen al op haar gemak en schrikt niet van mijn aanwezigheid. Door de tralies kon ik Kimmy wel benaderen, maar aan mijn vinger heeft ze nog niet gezeten. Een zaadje door de tralies geven ging niet echt, dat pakte Mika dan binnen twee seconden uit mijn vingers. Mijn hand in de voliere steken heeft ook weinig nut, want die is zo groot dat ze achterin gaat zitten en dan van een afstand gaat kijken.

Dus heb ik er vanmorgen voor gekozen om ze er beide uit te halen om te zien hoe tam Kimmy in vrijheid zou zijn. De vierde landingsplek was de klimboom, waar ze lange tijd samen met Mika in heeft gezeten.

Uiteraard was Mika continu in mijn buurt, waardoor Kimmy ook af en toe dichtbij kwam. Ze heeft twee- of driemaal op mijn arm gezeten en een- of tweemaal op mijn hoofd! Niet op mijn hand dus, maar dat had ik de eerste dag ook niet verwacht. Dus al met al een bemoedigend begin. Ik heb er geen foto's van, want ik was toen alleen in de kamer.

Daarna dus de kwestie: hoe krijg ik ze er weer in? Ik had ze vanmorgen niets gegeven en na een of twee uurtjes heb ik water en voer in de voliere gedaan. Mijn hoop was natuurlijk gevestigd op Mika, die vrijwel dagelijks vrij mag vliegen en terug moet voor het eten. Als die via de aanvliegsteiger naar binnen zou gaan en daar zou gaan eten, zou Kimmy misschien wel volgen...

Zo makkelijk ging het niet. Zoals wel vaker vond Mika de vrijheid belangrijker dan het eten. Op een gegeven moment heb ik Mika er gewoon in gezet. Hij ging wel eten, maar Kimmy (die ik nog niet beet kan en wil pakken) had dus niet gezien hoe zij er in zou moeten komen. Dus na wat gedronken en gegeten te hebben, ging Mika er weer uit. Resultaat: Mika kon er wel weer een paar uur tegenaan en Kimmy had honger en dorst.

Hoewel ik buiten de voliere liever geen water en voer geef (dat doe ik alleen in de voliere) zat er na enkele uren weinig anders op. Ik heb Mika er opnieuw ingezet, waarna hij opnieuw ging eten, en ik heb water en voer boven op de voliere gezet. Toen Kimmy op de rand van de voerbak ging zitten (een ovenschaaltje) kon ik haar met bak en al in de voliere zetten.

Morgen even een pas op de plaats, even een dagje in de voliere blijven. Nu ik weer wat meer vertrouwen heb gewonnen van Kimmy, zal ze zich misschien wel door de tralies laten aanhalen. Dat hoop ik, want ik weet dat het handiger is om een vogel tam te maken in de kooi. Maar zoals gezegd: als Kimmy niet naar de tralies komt kan ik er niet bij want mijn voliere is dieper en hoger dan mijn arm lang is...

Tot slot: ik heb gezien dat Mika zijn kopje aanbood aan Kimmy. Hoewel hij dat ook deed bij Kimi, is dat toch bemoedigend. Kimi pikte hem dan gelijk terug, maar Kimmy reageert er minder sterk op...

[Irene]

Hoi Marcel,
wat een vooruitgang met Kimmy. Alles heeft zijn tijd nodig en ook zij, maar dit klinkt al veelbelovend; het is een begin toch, dat ze uit zichzelf naar je toe komt? Ik heb dat ook met pebbles; ze is nog niet supertam, opstappen is bijzonder eng, maar ze doet het af en toe (gelukkig wel op de momenten als w haar de ooi in willen hebben  ;D), maar verder laten we haar ook, en we merken dat als de andere twee bij ons zitten dat ze steeds vaker uit zichzelf naar ons toe komt, en dat is alleen maar fijn toch?
veel plezier en groetjes, irene

[Marcel]

Vandaag was de tweede kans voor Kimmy om vrij te vliegen. Echter, het duurde even voor ze eruit kwam. Ze keek wel even om het hoekje...

Ze krabbelde weer terug en ging achterin zitten. Door de open deur kon ik wel mooi een foto maken, waarbij tevens de inrichting van de voliere wat beter zichtbaar is. Een horizontaal trappetje en eentje schuin naar beneden. Boven een paar stokken en achterin (in de hoek) een touw waar ze ook vaak op zitten.

Ja, een paradijs, daar stap je niet zomaar uit! Maar ze is er toch uitgekomen, en op dit moment vliegen ze rond en ben ik dit aan het typen. Als er wat spectaculairs gebeurt dan zal ik nog even een bericht typen. Oh ja, toen Kimmy twijfelde of ze eruit kwam fladderde ze wat, maar ik kon geen foto maken met haar vleugels wijd. Onder haar vleugels heeft ze net zo'n mooie tekening als aan de buitenkant, maar die foto moet ik nog zien te maken. Deze toont haar tekening van de buitenkant heel mooi:

Er staat voer en water in de voliere, nu dus opnieuw wachten tot ze er beiden in gaan...

[Tara]

Hoi Marcel,

wat een mooie valkjes zijn het toch :-). Mooie foto's hoor, ze hebben het erg naar hun zin zo te zien ;)

Groetjes, Tara

[Ellen]

Wat een plaatje van een pop is die Kimmy.
Ze zit inderdaad in een paleisje als je zo de foto's ziet.
Vind het niet zo gek dat ze twijfelachtig naar buiten komt.... :D

Zij hebben het mooi voor elkaar en menig valkparkietje kan
daar jaloers op zijn.. ;)

Groetjes Ellen