Schuwe valkparkiet

[Sir_Lochlander]

Hallo, Ik ben Philippe en een jaartje of 2 geleden kreeg ik van mijn vriendin een valkparkiet. Hij was toen echter alles behalve tam. Zijn staart was denk ik ook afgeknipt. Hij was toen veel korter dan nu en de staartveren eindigden niet in een punt maar echt op een rechter lijn. Na 2 jaar is hij nog steeds niet tam hoeveel ik er ook mee probeer bezig te zijn.... De situatie is al wel zo gebeterd dat ik er kan aankomen zonder gebeten te worden (Hij bijt niet maar laat mij ook niet zomaar doen, hij probeert steeds weg te kruipen) Hij blaast ook al niet meer naar mij :). En soms kunnen we er een spelletje van maken om om beurten met onze ogen te knipperen :). Soms begint hij ook met zijn bek te knarsen. Als ik dezelfde beweging met mijn mond maak doet hij mij weer na en zo blijft dat doorgaan tot ik stop. Nu wat hij nog niet wil doen is: Uit zijn kooi komen (die staat permanent open), terugbabbelen(wat die van mijn vriendin wel doen), Hij blijft ook verschrikkelijk blazen naar andere mensen en ik mag hem ook niet vastnemen (dan bijt hij). Zal hij ooit uit zijn kooi durven komen en van zijn schrik afraken? Kan deze schrik het gevolg zijn van iemand die steeds zijn staart afknipte?
Ken iemand mij helpen om nog betere maatjes te worden met mijn valk? Of is hij al te oud om nog veel tammer te worden? Op het fototje bij mijn naam heb ik m er zelf uit moeten drijven

[giovanni]

yo

als je er lang genoeg mee bezig bent, zal ie stillaan wel tam beginnen worden hoor. Het is best dat je begint met tammaken vanaf bv 6weken ouderdom. Als ie zou oud is als nu gaat het wel veel langer duren. Tof dat je al spelletjes met hem kan spelen:) En haal je hem zelf uit zijn kooi als ie niet wil? Mss wordt ie daardoor schuw, hij zal er wel uitkomen als ie goesting heeft, valkjes worden namelijk niet graag vastgehouden door handen;). En ie zal alleen terugfluiten als het een mannetje is, maar dat is ie dus, gezien de foto. Mooi wildkleurtje trws ;)


grtjs

[Paul]

Hoi Sir_Lochlander,

Heel weinig valkjes kan je echt vastpakken om hun lijfje heen.
Ik doe het wel bij een aantal valkjes en de tamme vinden dat geen probleem die zijn er aan gewend.
Ik kan echt met een drijgende hand naar een van mijn valkjes toe dat doet hem niks als ik het maar ben.
Een ander kan hem niet vastpakken hij is nogal eenkennig.
Ik heb ook een heel wild valkje gehad die na een jaar toch zover was dat ie op mijn vinger kwam als ik mijn hand voor hem hield.
Maar misschien komt dat ook omdat er meerdere tamme zijn hier en dan zien ze toch dat een vinger geen gevaar is.
Probeer eerst om hem trosgierst uit je hand te laten eten en dat kan je heel lang in je hand pakken zodat je hand ver uit de buurt is.
Daarna als ie dat doet steeds de trosgierst korter vastpakken en op een gegeven moment eet ie uit je hand.
Dan kan je proberen of ie op je vinger wil zitten.
Dat kost wel heel wat geduld hoor maar het kan altijd lukken ook met oudere valkjes.

Groetjes, Paul

[Sir_Lochlander]

Hij heeft al uit mijn hand gegeten hoor, maar da's maar 1 keer gebeurd. Toen heb ik uren met mijn hand voor hem gehouden met wat eten in, uiteindelijk kwam hij dichterbij en at hij. Pijnlijke krampen heb ik moeten doorstaan  :'( . Als ik het nu opnieuw probeer heb ik het gevoel dat ik weer een eeuwigheid moet wachten voor hij komt. Als ik mijn vinger bij zijn poten houdt aan het stokje houd dan wandelt hij er wel over. Zo veel schrik heeft hij dus niet van mijn vinger. Als hij onder 'dwang' uit zijn kooi is krijg ik hem ook relatief makkelijk op mijn vinger en kan hem zo weer naar zijn kooi brengen dus hij is niet zo erg bang maar hij heeft het toch liever niet. Als ik alles doe, dus hem echt op mijn vinger dwingen bijna, komt hij er wel opzitten en blijft hij ook zitten, als ik hem uit zijn kooi 'dwing' lijkt hij wel blij te zijn en kan ik er heel dicht bijkomen zonder dat hij weg vliegt maar hij doet niets uit zichzelf :(. Als ik niks doe zal hij nooit naar mij toe komen of zal hij zelfs nooit zijn kooi verlaten. Tegenover andere mensen is hij verschrikkelijk schuw. Als hij nog maar iemand anders ziet begint hij al fel te blazen en heen en weer te wiebelen op zijn pootjes. Conclussie: Ik heb wel de indruk dat hij vrij tam is (tegenover mij, aangezien hij toch op mijn vinger blijft zitten eens hij er op zit) maar gewoon te schuw is om zelf naar mij toe te komen of nog maar gewoon om zijn vertrouwde kooi te verlaten. Hij voelt zich daar zo veilig van iedereen weg denk ik altijd maar. Hoe minder aandacht hij krijgt hoe liever hij het lijkt te hebben  :-/ . En ik dacht dat valkjes zo'n aandachtsvragers waren? Weet je ook wat het betekend als die zo mijn zijn snavel knarst? zijn ondersnavel tegen zijn bovensnavel schuren en zo een knarsend geluid maken? Die van mijn vriendin doen dat niet en zij krijgt het er vreselijk van op haar zenuwen als die van mij daar mee begint.

[Paul]

Hoi Sir_Lochlander,

Als valkjes dat knarsende geluid maken zitten ze op hun gemak en hebben het naar hun zin op dat moment.
Ze doen dat vaak net voor het slapen gaan.
Je kan eens proberen iets lekker op je schouder te leggen zoals trosgierst en dan je valkje op je schouder zetten als ie dat lekker vind zal ie na een aantal keren misschien zelf komen.
Popjes zijn vaak wat rustiger dan mannen dus misschien heb je een popje die kunnen soms ook herry maken maar ook heel stil en rustig zijn.

Groetjes, Paul