28 maart 2024, 16:03:16

Ten einde raad

Gestart door Leinus, 8 januari 2017, 20:38:02

« vorige - volgende »

Leinus

Beste mede-valkparkietenliefhebbers,

Mijn partner en ik zijn inmiddels ten einde raad wat betreft Coco, ons mannelijke valkje. We krijgen er zelfs ruzie door en weten gewoon niets meer te bedenken wat we kunnen doen.
Coco, oftewel Co hebben we nu ongeveer een jaar. De vogel is niet bij ons opgegroeid, maar wij zijn inmiddels zijn 3e huisje. Hij is begonnen bij een meisje dat hem voor haar verjaardag gekregen heeft. Zij keek er niet meer naar om en dus ging die naar kennissen van ons. Zij wilde heel erg graag een vogel omdat wij ook al twee vogels hadden en dus kwam Coco daar in huis. Ze had echter totaal geen kaas gegeten van vogels, laat staan van wat voor dier dan ook dus Co moest het behoorlijk ontgelden daar. Als ze met hem wilde knuffelen werd die, wat die ook aan het doen was, gewoon weggeplukt en platgeknuffeld (ja, met de arm er omheen en zo). Co gaf bij haar regelmatig aan als hij iets niet wilde, bijvoorbeeld als hij lekker rustig ergens zat, maar dat deed haar niets. Ze drukte gewoon door, zodat Coco zelfs van zich af moest bijten om aan te geven dat hij rust wilde. Vervolgens wilde deze kennis liever katten hebben en dus moest Coco weg. Wij waren inmiddels verliefd op hem geworden dus mocht hij bij ons intrekken.
Dat is nu ongeveer een jaar geleden en we hebben al veel met hem te stellen gehad. Ons andere valkje is juist enorm makkelijk en het valkje wat we daarvoor hadden ook. We hebben ook nog een grasparkietje en daar hebben we ook geen problemen mee. Coco is echter een ander geval. Hij had een vreselijk geluid geleerd wat die graag toepaste zodra hij aandacht wilde. Dat hebben we er gelukkig nu vrijwel uit. Enkel als die op een voet zit wil die dat nog wel eens doen.
Coco is enorm dominant. Hij is zo ongeveer getrouwd met mij en mijn partner moet die dan ook niet. Als die uit de kooi is, is die er ook echt. Hij gaat op allemaal dingen zitten waar die niet op mag zitten en als je hem vaak genoeg weghaalt, wordt die erg agressief. Ik kan ook niets anders doen als hij erbij is, omdat ik hem constant in de gaten moet houden. Tegenwoordig heeft die nog iets anders geleerd, namelijk heel erg vervelend knabbelen aan mijn handen waarbij die me echt pijn doet. Ik heb dit proberen op te lossen door hem steeds weg te zetten als hij dat deed, maar het leek enkel erger te worden. Nu probeer ik het door mijn handen tot vuisten te maken zodat er zo min mogelijk los vel is en vervolgens niets te laten merken als hij weer knaagt. Je wilt niet weten hoe mijn handen er op dit moment uitzien...
Naar mijn partner toe is die erg agressief. Hij wil wel bij hem zitten als ik er niet ben, maar anders wil die niets van hem weten. Daarbij komt dat zodra ik even uit beeld verdwijn, hij vreselijk begint te schreeuwen.Dat probeer ik op te lossen door bijvoorbeeld niet naar beneden te komen zolang die schreeuwt, maar...dan ben ik nogal lang boven.
Ons andere valkje mag de hele dag uit de kooi. Die kan rustig naast me zitten terwijl ik bezig ben, maar als Coco eruit is kan ik dus niets doen. Zijn dominantie uit zich overigens ook als er andere mensen komen. Daar EIST die aandacht van en als die eruit is (wat we dus niet meer doen als er iemand komt) moet die constant op ze zitten.
Nu komt nog het ergste; hij is zich sinds kort gaan plukken. Ik zag vandaag, toen ik hem een bad gaf, dat er op zijn rechter  vleugel al een kaal plekje is ontstaan.
Co is dol op schoenen, veters, dozen, papiertjes, wilgentakjes, lakens, wasgoed in de wasmand, graven en op de grond wandelen. Ik probeer hem dan ook met deze dingen bezig te houden, maar zijn spanningsboog is zo kort, dat die binnen de kortste keren weer zit te gillen omdat die aan zijn vleugel knaagt.
Ik vrees gewoon dat hij in zijn andere huisjes teveel heeft meegemaakt dat je op een negatieve manier aandacht kunt krijgen en hoe positief ik hem ook probeer te benaderen, met negatieve dingen bereikt hij sneller de aandacht die hij wil.

Ik moet zeggen dat ik echt met mijn handen in mijn haar zit en hij ook enorm veel energie vreet. Ik kan hem er niet de hele dag uitlaten aangezien ik dan niets meer kan doen in huis en aan mijn werk. Ik heb overigens ook geprobeerd hem meer structuur te geven dus op gezette tijden uit de kooi te laten en zo, maar ook dat werkte niet. Co is een vogel die enorm druk in zijn kopje kan worden en dan op tilt slaat zeg maar.

Hij heeft overigens niets met de andere vogels. Ons andere valkje (ook een overnemertje) heeft volgens mij niet eens door dat Co ook een vogel is en Co valt haar ook aan. Ook onze grasparkiet jaagt die constant weg. Hij is de baas en de rest moet maken dat die weg komt.

Is er iemand die een fantastische oplossing heeft? Wij weten het namelijk echt niet meer. Hoe kunnen we zorgen dat Co niet meer zo dominant is, maar zich ook gewoon lekker bij ons voelt. Ik voel me behoorlijk schuldig naar hem toe omdat wij hem geen fijn huis kunnen geven op deze manier. We willen wel, graag zelfs, maar weten gewoon niet hoe. Het liefste mag hij er net als het andere valkje, de hele dag uit. Gewoon lekker bij ons zijn en rondvliegen. Ik ben geen fan van kooivogels, maar nu is de enige oplossing om hem een groot deel van de dag in de kooi te hebben en nu die zich is gaan plukken...is dat natuurlijk ook niet meer zo'n super optie.

Excuses voor dit enorme bericht, maar wij en vooral Co heeft echt goede raad nodig.

Groeten,
Marjolein

Lis

Hallo Marjolein,

Helaas heb ik ook niet DE oplossing.
Misschien wat kleine dingetjes om te proberen naast de ongetwijfeld lange lijst van dingen die jullie al geprobeerd hebben.

Omdat ik mijn vogels ook niet steeds wil verbieden waar ze mogen landen heb ik op sommige plekken (schilderijen,plant) rolletjes aluminium folie gelegd. Nu willen ze uit eigen beweging niet meer daar zitten.

Voor de bezigheidstherapie denk ik dat je het beste iets kan verzinnen waar hij extra veel moeite moet doen voor zijn eten.
Voor de fun zijn ze bij mij het meest blij met een bakje puzzelstukjes, van een oude 1000 stukjes puzzel. Past zo lekker in je snavel.

Zelf ben ik er niet een voorstander van maar heb je al eens geprobeerd om een spiegeltje in de kooi te hangen? Misschien dat hij wat milder naar je andere vogels wordt als hij zijn eigen spiegbeeld niet kan wegjagen.

In ieder geval, heel veel sterkte voor jullie allemaal.

Groetjes,
Lisette

hellangellus

misschien helpt een kattenballetje ook wel, dan kan hij zijn agressie daarop richten, die van mij had vanmorgen ook een agressieaanval en heeft wel tien minuten met het balletje gegooid. Nu moe en rustig.
Wijsbegeerte is een groot woord voor wat de gewone mens piekeren noemt.

Lin

Hoi, ik begrijp nu niet uit je verhaal of je nu twee mannen hebt of een pop voor hem?


Volg onze kwekerij ook op Facebook (klik op Like)

Leinus

Dankjewel allemaal.

Dat idee van de puzzelstukjes vind ik wel leuk om te proberen. Ik kan me inderdaad voorstellen dat die daar lekker mee bezig is. Zijn voer ergens in verstoppen heb ik ook al meerdere malen geprobeerd, maar dat snapt die niet echt, of hij heeft er geen zin in.
Ik heb laatst veters in zijn kooi gehangen (wel zo dat die zich er niet aan kan ophangen) en daar is die echt druk mee bezig. Daar ben ik enorm blij mee. Had ik dat maar eens eerder bedacht :P
Een kattenballetje heeft die al, maar die vindt die niet mega interessant.

Ik heb naast Coco nog een wat oudere pop die we ook van andere mensen hebben overgenomen en een grasparkietje. De pop heeft echter vrij weinig met de andere vogels en zit liever lekker bij ons in de buurt te dutten. Coco heeft ook niets met haar en jaagt haar weg als ze bij elkaar in de buurt zijn. Het zou me niets verbazen dat als er een opeens niet meer zou zijn, ze toch meer gezelschap aan elkaar blijken te hebben gehad dan je nu ziet, maar nu zijn het meer eenlingen. De enige sociale van het gezelschap is de grasparkiet, maar de valkjes vinden dat maar een klein, etterig kletsding :P