Hopeloos...

[Anck]

Hoihoi,
Ik begin langzamerhand een beetje hopeloos te raken met mijn valkparkietje Azraël. Hij is echt ontzettend lief en begint al flink te fluiten en te zingen als ik een muziekje heb aanstaan of zelf fluit. Hij is nu ruim 7 weken oud en ik heb hem bijna 2 weken, het is waarschijnlijk een mannetje. Al vanaf de eerste dagen dat ik mijn hand in de kooi doe eet hij torsgierst uit mijn hand en kan ik hem ook op mijn hand lokken, maar dan wel alleen s avonds, overdag is hij doodsbang voor me en wil hij pas na een uur zachtjes praten enzo heel voorzichtig wat uit m'n hand eten. S avonds stapt hij dus zo op m'n hand, mits ik torsgierst heb, anders kan ik niet in de buurt komen, maar overdag is hij heel bang. Ik heb ook al geprobeerd om hem op een stokje te krijgen wat ik vasthou, maar daar is hij helemaal bang voor.
Ik heb nu besloten om overdag alleen maar buiten de kooi te blijven met mijn handen en veel tegen hem te praten en te fluiten, dat vind hij geweldig, en alleen s avonds 'tammaaktraining' te doen, maar is dat wel verstandig? En ik heb hem ook nog niet buiten de kooi gelaten omdat ik hem dan nooit meer op een normale manier te pakken kan krijgen en ik wil hem niet traumatiseren. Hoe kan ik ervoor zorgen dat hij toch zonder torsgierst op mijn hand komt zitten en hoe komt het dat hij overdag zo bang is en s avonds veel minder? Of moet ik gewoon geduld blijven hebben en zo doorgaan en komt het dan vanzelf wel goed? Het is niet dat ik te weinig tijd aan hem besteed, want ik ben zo'n 4 a 5 uur per dag echt met hem bezig en de rest van de tijd als ik zelf bezig ben praat ik steeds tegen hem enzo, en in de kooi zit hij steeds vrolijk te fluiten, dus hij heeft het volgens mij wel naar z'n zin.

Groetjes Noortje & Azraël.

[Paul]

Hoi Noortje,

Zo te horen doe je het prima met het tammaken daar is niks aan toe te voegen.
Ook de tijd die je eraan besteed is ruim voldoende.
Dat praten tegen hem is ook heel erg goed daar zijn ze gek op en ze wennen goed aan je.
Je moet gewoon zo doorgaan dan moet het zeker goed komen.
Het ene valkje is nou eenmaal wat sneller dan de ander en twee weken is nog niet echt lang ik denk dat ie met twee weken erbij al een heel stuk tammer zal zijn hoor.
Overdag zijn ze vaak actiever en in de avond een beetje rustiger vandaar dat het in de avond beter gaat want ook praten leren ze vaak beter als je in de avond veel tegen ze praat.
Je kan trosgierst bijvoorbeeld heel lang vastpakken en hem dan overdag ook voeren zonder dat ie bij je hand in de buurt komt.
Pak het elke dag een stukje korter vast tot ie echt uit je hand eet dat werkt ook vaak heel goed.
Dat ie in de avond wel uit je hand eet is al heel gunstig.
Van een stokje zijn ze soms bang dus dan kan je dat beter niet doen.
Het ligt ook aan het soort stokje, je kan bijvoorbeeld een stukje wilgentak proberen dat ziet er veel natuurlijker uit misschien gaat ie daar wel op zitten

Groetjes, Paul

[Anck]

Bedankt voor de reactie. Een stukje wilgentak ga ik zeker proberen. En ik ben blij dat ik nu weet dat er geen vreemde dingen aan de hand zijn met Azraël ofzo en dat ik wel op de goede weg ben, en het gaat vast lukken!

Groetjes Noortje & Azraël

[Anck]

Het gaat alweer een stukje beter met Azraël, hij komt steeds makkelijker op m'n hand zitten, en als hij eenmaal torsgierst heeft gehad gaat hij niet meteen weg maar blijft nog even zitten of stapt er weer op.
Hij is de afgelopen 2 dagen in z'n kooi een stuk drukker en grappiger geworden. Hij fluit en maakt rare geluidjes de hele dag door, tikt en wrijft steeds met z'n snavel tegen de tralies en zitstokken en voerbakken en gaat soms ineens ondersteboven hangen met z'n vleugels wijd. Ik denk dat ik dan nu wel met zekerheid kan vaststellen dat het een mannetje is, maar is hij niet een beetje jong voor dit gedrag? (8 weken).

Groetjes Noortje & Azraël.

[Paul]

Hoi Noortje,

Dat is inderdaad echt mannengedarg en dat kan soms al met 8 weken hoor.
Ik had in mijn vorige nest ook jongen van rond die leeftijd die al begonnen te praten wat de andere valkjes ook konden zeggen :-)
De een is gewoon sneller dan de ander.
En fijn dat het al wat beter gaat het kost gewoon soms wat tijd maar het lukt bijna altijd wel hoor.
Gewoon zo doorgaan dan word ie straks heel erg tam.

Groetjes, Paul

[Skippy]

Hey Noortje...leuk dat het al beter gaat met Azraël! Skippy is ook een mannetje en vertoond ook zulk grappig gedrag en fluit veel :) Ga zo door! Nog veel plezier met je valkje!!!

Groetjes,
Skippy

[Didi]

Hoi Noortje,

Goed dat Azraël (leuke naam trouwens :)) steeds tammer wordt. En je besteed er zeker genoeg aandacht aan, dat komt wel goed.

Ha, wat leuk, ik wist niet dat dat tikken en op z'n kop hangen met de vleugels wijd typisch mannengedrag was. Mijn valkje doet dat ook en ik dacht al dat het een mannetje was, maar nu weet ik het helmaal zeker :)

Groetjes Diane

[Skippy]

Zo kom je nog eens ergens achter op dit forum he?! :D :D :D

[Anck]

Het gaat zeker beter, niet echt snel, maar er zit vooruitgang in. Mijn 'tactiek' van nu is hem steeds met torsgierst op m'n hand te lokken, en als hij er dan opzit en wat heeft gegeten het weghalen en dan ging hij steeds van m'n hand af, en dan hield ik het weer voor hem en dan stapte hij er weer op, en na een paar dagen stapte hij al uitzichzelf op m'n hand maar als er dan niet snel torsgierst kwam stapte hij er weer af. Nu stapte hij vandaag helemaal uit zichzelf op m'n hand, zonder torsgierst en bleef een hele tijd zitten. Dus nu ban ik begonnen met m;n hand bewegen als hij erop zit, nog wel met torsgierst, maar dat vindt hij nog wel erg eng en hij springt er dan snel weer af. Hij voelt zich ook beter in zijn kooi en begint (eindelijk) met zijn speeltjes te spelen. Ik zit alleen nog wel erg met dat losvliegen, ik heb hem nu al ruim 3 weken en dus nog nooit los laten vliegen omdat ik hem dan niet zomaar te pakken kan krijgen en bang ben dat hij dan weer helemaal bang wordt. Dat vind ik ook erg zielig voor hem, dat hij al zolang niet heeft kunnen vliegen.  Misschien moet ik gewoon als ik een hele dag thuis ben sochtends de kooi openzetten en de hele dag open laten staan totdat hij eruit en weer uitzichzelf erin is gevlogen. Iemand tips?

Groetjes Noortje en Azraël.

[k_van_wilgenburg]

Hallo allemaal,

wij dachten dat onze valkparkieten hopeloos waren maar vandaag heeft SMURF voor het eerst op mijn hand gezeten want hij was zeer onder de indruk op het spiegeltje dat ik in m'n hand vast hield.
Wij waren heel erg blij met deze actie.

Groetjes Karin Marco en de valkparkieten  

[Paul]

Hoi Karin,

Zo zie je dat geduld best goed kan werken :-)
Ik heb ook een erg wild en bang valkje gehad en die ging ook na een jaar pas op mijn hand zitten maar het is dus uiteindelijk wel gelukt.
Nu maar herhalen en dan misschien een stapje verder gaan.
 
Groetjes, Paul

[k_van_wilgenburg]

Hoi Paul
Wij praten heel veel met ze.
Misschien heel stom.
Maar als we naar het werk gaan zeggen we ze ook gedag.
En als we thuis komen het eerste wat we doen is naar de kooi toelopen.
Misschien dat ze daardoor toch meer vertrouwen in ons gaan krijgen.
Nu was het Smurf die op mijn hand ging zitten.
En de volgende keer zit Goofy er ook op.
Hij wil wel maar is heel bang.
Maar zijn nieuwsgierigheid is vaak wat groter.
Wij zijn er in ieder geval heel erg blij mee.
Groetjes karin marco en de valkjes

[Skippy]

Hey Karin,

Dat gedag zeggen is helemaal niet stom hoor!!!Ik doe het ook altijd in de hoop dat Skippy ooit doei terug zegt...tot nu toe nog niet, maar ik blijf proberen...praten is ook heel goed!!! Veel succes verder !!!

Groetjes,
Digna

[k_van_wilgenburg]

Hoi Digna
Dan zijn wij gelukkig niet de enigste die dat doen.
Wij merken aan hun dat ze het prettig vinden.
Het zijn net kinderen af en toe.
Groetjes Karin,marco en de valkjes

[Paul]

Hoi Karin,

Praten tegen ze is helemaal niet stom dat is juist goed voor ze dat vinden ze fijn.
Ze kunnen vaak ook zo lief kijken net of ze begrijpen wat je zegt :-)
Ik praat ook vaak tegen ze hoor en ik zeg ze ook vaak gedag als ik thuis kom.
dus je bent zeker niet de enige die dan doet hoor :-)
Daar blijkt alleen maar uit dat je veel om ze geeft en ze goed verzorgd :-)

Groetjes, Paul