Kuifje en Pluisje

[Valkenier Herman]

@Lin Nee dat doen ze nog niet.

Het is vooral Pluisje die geluiden maakt, vooral als de zon naar binnen schijnt. Verder zijn ze steeds druk bezig de bank te verkennen, zo ook nu  :laugh:

[Lin]

Verkennen of slopen?

[Valkenier Herman]

@Lin Het zit nog op de grens, maar ze beginnen wel steeds meer aan de bank te plukken  ::)

[Lin]

Pas maar op

[Valkenier Herman]

Pas maar op

Kuifje moet ik nu regelmatig tot orde roepen omdat zij aan de bank zit te plukken.

Pluisje is duidelijk het mannetje, hij zit regelmatig te fluiten met de vleugels wijd. Kuifje maakt zo nu en dan weleens een geluidje maar fluit niet. Waaruit ik opmaak dat Kuifje een pop is. Precies andersom dan ik dacht bij het toekennen van de namen  :laugh:

[Lin]

Als je ze tegelijk roept maakt het niet uit.

[Valkenier Herman]

Ik zie dat het alweer meer dan twee jaar geleden is dat ik hier een bericht heb geplaatst. Dus hier maar weer eens een update van Kuifje en Pluisje.

Ruim een jaar geleden ben ik met ze verhuisd naar een nieuwe woning. Het was eerst wel even wennen voor ze, zo'n nieuwe omgeving. Maar inmiddels zijn ze hier helemaal thuis. Om te voorkomen dat ze het behang slopen heb ik wat sloopmateriaal op een vitrinekast voor ze gelegd. Op bijgaande foto zie je ze trots kijken nadat ze een doosje van wat extra beluchting hebben voorzien.

[JeroenZ]

Als je jouw behang wilt behouden, zul je waarschijnlijk regelmatig dozen aan moeten slepen vermoed ik  ;D

[Valkenier Herman]

Ik wilde hier weer eens een foto van Kuifje en Pluisje plaatsen. Maar zo te zien kun je geen foto's meer uploaden. @JeroenZ Ze hebben inderdaad al heel wat dozen gesloopt. Beter dat dan mijn behang :)

[Valkenier Herman]

Even een update over Kuifje en Pluisje. Helaas slecht nieuws. Na een lang ziekbed, verschillende bezoeken aan de dierenarts en mediacatie toedienen, is Kuifje gisteravond even na 8 uur vredig ingeslapen in mijn handen. Kuifje is 10 jaar oud geworden.



Hier een foto uit betere tijden. Kuifje, een pop, is het valkje rechts op de foto. Links Pluisje, het mannetje.

In januari zag ik dat het niet goed ging met Kuifje. Ze was gedesorienteerd bij het vliegen en vooral het landen ging moeilijker. De vogelarts, waar ik ooit met Pluisje was geweest, bleek inmiddels met pensioen te zijn. De plaatselijke dierenarts verwees me door naar een andere dierenarts die meer verstand had van vogels. Deze onderzocht Kuifje en schreef antibiotica voor. Dit leek in eerste instantie aan te slaan. Maar enige tijd na de kuur ging het weer minder.

De dierenarts gaf aan dat het buiten zijn kennis lag en dus begon een nieuwe zoektocht. Uiteindelijk verwees een vogelspecialist in Utrecht, te ver rijden met een zieke vogel, mij door naar een vogelarts dichterbij. Deze heb ik nog tweemaal bezocht voor nader onderzoek. Doch er werd geen oorzaak gevonden.

Wel bleek er iets  niet in orde te zijn met de spijsvertering, waarvoor Kuifje medicijnen kreeg. De situatie verslechterde niet echt, maar werd ook  niet beter. Met de arts was afgesproken dat ik weer zou bellen wanneer de situatie verslechterde.

Gisteren verslechterde de situatie en ik was van plan om vandaag de dierenarts weer te bellen. Doch het bleek te laat. Kuifje bleef op de bodem van de kooi zitten en at ook niet meer. Ik legde een trosgierst bij haar neer waar ze maar kort even aan zat. Toen ik door had dat het goed mis was haalde ik Kuifje uit de kooi. Zo'n anderhalf uur heb ik met haar in mijn handen op de bank gezeten. Toen het journaal van 8 uur net was begonnen ging haar hartslag opeeens zichtbaar omhoog. Na korte tijd stopte dit, zonder stuiptrekken, en sliep Kuifje vredig in in mijn handen.

Vandaag is Pluisje erg van slag. Hij zit maar om haar te roepen en is haar steeds aan het zoeken. Maar helaas, Kuifje is er niet meer.

Rust zacht lieve Kuifje. We zullen je nooit vergeten.