Paco is dood...

[granny]

Heel veel sterkte met het verlies.

Tijd heelt niet alle wonden, ze verzacht ze alleen.

[Rianne]

Ach nee... :'(
Gelukkig is 2006 gauw voorbij, hopelijk brengt 2007 je veel plezier en geluk, zodat je dit alles een plaatsje kan geven...

[ziralioness]

Wat afschuwelijk... ik heb er geen woorden voor!!!  :'(

Heel veel sterkte met dit gigantische verlies....

[Lique]

Hoi Mandy,

Jemig zeg, ik schrik hier enorm van.  Maar ik denk dat jij en Raymond er nog véél meer van zijn geschrokken.
Ik hoop echt dat 2007 een leuk jaar voor jullie wordt, jullie hebben dit jaar zoveel meegemaakt. Sommigen hadden het misschien al lang opgegeven, maar jullie gingen door, en daar heb ik heel veel respect voor.

Heel veel sterkte jullie allebei.

groetjes Peter, Lique, Delano en Ukkie [/font]

[miranda8482]

Hai Mandy,

Gisteren dit erge nieuws al gelezen en gereageerd!
Moest even aan je denken....en was eigenlijk benieuwd hoe je geslapen had en of je het een beetje red nu die lieve Paco er niet meer is...
Het is denk ik nog steeds niet helemaal te bevatten allemaal....
Sterkte!

Groetjes Miranda

[Karin]

Oooo, wat is dat snel gegaan ! Wat vreselijk voor jullie. Heel veel sterkte, zeker met de kerstdagen. Ik vond de foto's van Paco in kerstsfeer altijd zo aandoenlijk  :-*

[•=Bonnie=•]

ach Mandy, wat een K zooi zeg   :'(  Wij zijn 3,5 jaar geleden ook onze hond verloren en sinds die tijd jank ik al als ik aleen maar denk dat onze huidige honden iets zou overkomen. Ik voel enorm met jullie mee, al heb je er helemaal niets aan. Zoveel als jullie voor de kiezen hebben gekregen afgelopen jaar is niet te doen gewoon. Ik hoop dat jullie in het komende jaar alleen maar fijne dingen en goed nieuws te wachten staan!

XxX Bonnie

Misschien ontmoeten Paco en Mischa elkaar op rainbowbridge, Mies had hem vast gemogen...

[Sanna]

Arme Mandy, wat erg voor jullie :'(. Heel heel heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Sanna

[eefje nieuwenburg]

nee na alles wat jullie dit jaar al hebben meegemaakt had ik zo gehoopt dat het nu eindelijk allemaal eens mee zou vallen en dan dit........vreselijk!

wij willen jullie heel veel sterkte wennen en hopelijk word 2007 wat beter voor jullie.

groetjes eefje en huig

[Mariska]

Ach jeetje, wat ontzettend verdrietig :'(

Ik had zo gehoopt dat jullie nog een jaartje van hem konden genieten.

Ik weet hoeveel pijn het doet om je hond, je maatje te verliezen.

Ik hoop dat jullie de kracht kunnen vinden om de zoveelste klap van de afgelopen tijd te verwerken.

Heel veel sterkte!

Rust zacht lieve Paco  :-*

Liefs
Maris!!

[Bello]

Hoi Mandy,

Meid dat meen je niet wat een gigantische klap voor jullie beidjes....

Je bent een keigoed bazinnetje voor hem geweest en nu dit.

Heeeel veel sterkte gewenst van mijn vriend en van mij.

Dorothé

[Mandy]

Bedankt voor alle reacties.
Ik kon het niet opbrengen eerder te reageren, we zijn er kapot van...    :'( :'( :'(
Hier een kopie van wat ik net op m'n site heb geplaatst;

Woensdag 20 december, Paco's laatste dag...

Vandaag gingen we om 09.30 weg, naar Utrecht, Paco moest nuchter zijn.
We waren netjes op tijd, 11 uur. In de wachtkamer vroeg iemand met Franse bullen of Paco zwanger was...
Paco werd vrij snel door 2 co-assistentes nagekeken waarna een arts kwam.
Dr. Stokhof zelf hebben we niet gezien, we kregen Dr. Viktor Sza...nogwat, moeilijke naam.
Ook hij onderzocht Paco, hij maakte een echo en er werd een hartfilmpje gemaakt.
Daarna besprak hij de resultaten en die waren niet al te best.
Paco bleek een erg vergrote rechterkamer en boezem te hebben, ook waren z'n hartkleppen niet goed meer.
Daardoor pompt z'n hart niet goed meer en houdt hij zoveel vocht vast.
Verder had hij een veel te snelle onregelmatige hartslag.
Bij die co-assistentes had hij nog een hartslag van 164 maar na alle onderzoeken was z'n hartslag al opgelopen naar 300.
Voor een hond moet het normaal 100 slagen per minuut zijn...
Paco z'n rest vernauwing is nog bekeken en dat is na het dotteren ongeveer hetzelfde gebleven.
Hij legde uit dat aan z'n hart zelf niets meer gedaan kan worden.
Het enige wat ze nog konden doen was 'm instellen op medicijnen om de symptomen te bestrijden.
Z'n plaspillen die hij al had; Furosemide 2x40mg werd verhoogd/verdubbeld naar 2x80mg.
Verder moest hij starten met 2xd 50mg Spironolacton en 1xd Fortekor 10 mg (hydrochloride), allen plasmedicatie.
Daarnaast moest hij ingesteld worden op 0,25 mg Digoxine om z'n hartritme te verlagen.
Daarvoor zou later z'n bloed een keer bepaald moeten worden om te kijken of die stof voldoende in z'n lichaam zou komen.
En verder moest hij doorgaan met de Vetmedin.
We vroegen naar de prognose en we wisten natuurlijk al met z'n voorgeschiedenis dat hij ws geen 10 zou worden.
Een Engelse bulldog wordt gemiddeld 8 dus daar hoopten we op.
Maar de Dr. zei dat het bij wijze van spreke morgen klaar kan zijn maar ook dat hij maximaal nog een jaar kan hebben.
En dat kwam toch hard aan. Je wilt zoiets gewoon niet horen, ook al weet je het van binnen wel...
We kregen het advies hem zo min mogelijk stress/inspanningen te geven.
We zouden zoveel mogelijk van z'n laatste tijd gaan genieten, hem lekker verwennen met knuffels en liefde.
We vroegen ons ook af in hoeverre hij pijn had maar de Dr. zei dat hij ws niet veel pijn had maar meer ongemak.
Bedenk maar eens dat je zelf met 5-10 liter teveel vocht en een te snelle onregelmatige hartslag rond moet lopen.
Met een vermoeide Paco en een tas vol pillen gingen we weer naar huis.
In de auto zat Paco nog veel te hijgen van alle inspanningen maar hij probeerde wel te slapen, hij was zo moe.
Eenmaal thuis, 15.00, gaven we 'm eerst wat te eten want we wisten dat hij van het nuchter zijn niet lekker kon worden.
En ja hoor, nog voor hij ging eten begon hij inderdaad te braken. Er kwam veel slijm uit, zin in eten had hij daarna niet.
We lieten 'm zoveel mogelijk met rust om 'm bij te laten komen.
Hij was al zo moe maar braken kostte 'm zoveel inspanningen dat hij nog moeier werd.
Na het braken zakte hij gewoon door z'n poten en moest bij komen.
Het was ongeveer 17.15 toen Paco ineens binnen z'n plas liet lopen en in een hoek ging braken.
Hij zakte weer door z'n poten en kwam niet meer overeind.
Paco was dood... :'( :'( :'(
Het was hem allemaal teveel, z'n hart kon het niet meer aan.
We waren net thuis en hoopten nog een poos van 'm te kunnen genieten.
Dagen, weken, misschien maanden, het waren slechts 2 uurtjes...
Het heeft helaas niet zo mogen zijn.
Ook al was hij vandaag niet naar Utrecht geweest dan was het ws niet veel later gebeurd.
Als hij boos zou worden op een voorbijlopende hond of kat, de vuilniswagen of container, of het vuurwerk met oud&nieuw.
Nu moeten we de feestdagen in zonder hem.
En de rest van ons leven...
We missen 'm elk moment van de dag. :'(

Geen Paco meer die met ons wakker word.
Geen Paco die een poot geeft.
Geen Paco die jankt om wat lekkers.
Geen Paco die met een speeltje aan komt rennen.
Geen Paco die meezingt/jankt.
Geen Paco die ineens z'n kop op je schoot legt.
Geen Paco die op z'n rug gekrabbeld wilt worden.
Geen geslijm, gejank, gesnurk en geblaf meer.
Geen stinkscheten meer.
Geen Paco die blij mee de auto in gaat.
Geen Paco die voor het raam zit en thuis op je wacht.
Geen Paco die voor je voeten loopt.
Geen Paco die boos op de container wordt.
Geen Paco die naar honden en katten blaft.
Geen Paco om een boswandeling mee te maken.
Geen Paco die met een pvc buis aan komt rennen.
Geen Paco die een krant sloopt.
Geen Paco die om een ballon blaft.
Geen Paco die zo'n hekel aan water heeft.
Geen Paco die lekker in het zonnetje ligt.
Ons zonnetje, ons maatje, is er niet meer.

Rust zacht lieve Paco, je blijft in ons hart leven.
Bedankt voor die fijne jaren samen, we missen je maar zullen elkaar ooit weer zien. :'(

Donderdag 21 december is Paco gecremeerd bij dierencrematorium Jori.

28-08-2001 ~ 20-12-2006

De laatste foto van Paco, hier was hij al dood;

Paco's laatste pootje voor ons... :'(

[Rianne]

:'( Wat een prachtige foto....

[Mariska]

Ik heb er even geen woorden voor, maar leef heel erg met jullie mee :'(

[Christine]

Met tranen in men ogen...
Heel vele sterkte met dit verlies!

Paco, rust zacht! :-*

Christine :'(