GROTE iritatie van makkelijke mensen

[sillierobbie]

                       weten jullie wat mij zo iriteerd ?????????
Mensen die een vogeltje aanschaffen en vervolgens er geen of weinig tijd aan willen besteden die het vogeltje dan maar weer verkopen of ruilen,ik begin echt een hekel aan die mensen(niet persoonlijk bedoeld) te krijgen dat kun je toch ook niet doen als je een kind baart of wel soms.Je koopt een vogel en dan blijkt het een man te zijn maar je wou een vrouwtje nou jammer dan, dan moet je voor dat je iets wat dan ook gaat aanschaffen er heeeeeeeeeel goed over na gaan denken wat je wil en niet zomaar iets te gaan kopen dat is helemaal niet goed voor de vogel zelf wat denk je wat voor trouma die er van kan krijgen.Ik heb zelf besloten een tamme valkparkiet te kopen maar ben met een koppel de deur uit gegaan ze waren al 6 maanden en zeker niet handtam.ik denk er niet aan om ze weg te doen want na elke dag zwoegen komt het vrouwtje nu eindelijk op m'n hand zitten en kan ik haar af en toe aaien(niet altijd) het mannetje daar integen weet niet wat de vorige eigenaar heeft gedaan maar als ik in de buurt van de kooi kwam werd hij helemaal gek vliegt tegen de kooi aan en dan af en toe tot bloedens toe ik heb vrezelijk met hem te doen maar ik ben nu 6 maanden verder en kan nu wel gewoon bij de kooi komen hij moet nog steeds niets van handen hebben maar hij is wel heel erg lief en hij fluit als de beste en omdat ik hem nooit hand tam zal krijgen zal ik hem niet voor zijn angst(want de vogel is bang voor mij niet andersom) weg doen ik vind het gewoon dierenmishandeling wij hebben gevoelens maar een dier dat niet kan praten ook denk daar maar eens over na mensen eerst denken dan een vogel een huis schenken.
Dat kun je met geen enkel beest hoe groot of klein deze ook is doen.ik heb het van me afgeschreven om dit even te vermelden en ik hoop dat de mensen die er zo makkelijk mee om gaan er iets aan doen dan ben ik te vrede maar de dieren zelf ook die moeten ook wennen aan de mens wij bepalen niet het diertje,want als het diertje bepaald vlogen ze allemaal vrij rond.groetjes van meissie(vrouwtje)
                                             Gekko  (mannetje)
                                       en hun baasje(vriendin) Sillie

[Mandy]

Hoi Sillie  :)

Tjonge, jonge wat een verhaal zeg.
Maar wel lekker hé, om iets van je af te schrijven.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het met je eens ben. ;)
Het gebeurt helaas nogal 's dat mensen een huisdier in een opwelling aanschaffen en soms helaas ten dupe van dit diertje...
Jouw valkjes hebben het dus goed getroffen zoals wel meer valken hier van een hoop leden.
Veel plezier verder met ze. ;D

[margo23]

Hoi Sillie

Ik ben het helemaal met je eens! Ook ik heb een valkje gekocht die achteraf heel anstig is(dierenwinkel). Toch denk ik er niet aan het beestje weg te doen, ik heb de keus gemaakt om zo'n diertje te gaan verzorgen. Wel heb ik sindskort een tweede valkje(nu 5 weken, wel handtam) erbij gekocht (bij een particulier, uit een nestje) en dit heeft een positief effect op de eerste.
Veel mensen kopen in een opwelling een huisdier, en kunnen er uiteindelijk niet voor zorgen of willen dit niet meer. De lol is eraf of het kost teveel tijd.
Jammer....want huisdieren zijn geweldig en de affectie is in veel gevallen wederzijds.

groetjes Margo, Punkie en Speedy

[Paul]

sillie,
Ik heb vorig jaar ook ergens twee valkjes opgehaald van mensen die ze kwijt wilden :-(
Ongelovelijk, ze waren helemaal kaal van de verveling en de stres :-(
Ze hebben het gelukkig nu wel veel meer naar hun zin en zo erg zelfs dat ze nu bijna eieren gaan leggen :-)
Die mensen vertelde dat ze nooit hadden geweten dat valkjes zou oud werden want ze dachten er met 2 jaar wel vanaf te zijn, echt erg als je dat hoort :-(
Maar ze waren ook wel weer blij dat ze een goed thuis bij ons zouden krijgen dus ik mocht ze zo gratis meenemen met kooi en voer en alles erbij.
Die kooi nam ik alleen al mee om die mensen niet de kans te geven in die kooi een andere vogel te kopen want dat waren ze niet waard vond ik.
Mijn valkjes (nu 9 stuks) zijn ook niet allemaal even tam maar echt nooit dat ik ze weg doe want tam of niet, ik blijf wel van ze houden :-)
Die twee valkjes waar ik het net over had waren echt heel bang en beten heel hard tot bloedens aan toe.
Ze zijn nu lang niet zo bang meer en als je ze pakt wat heel soms wel moet bijten ze niet eens meer dus dat gaat ook wel de goede kant op.
Helemaal zo tam als een hele jonge valk krijg je ze bijna nooit maar dat hoeft ook niet vind ik.
En je hebt helemaal gelijk dat je de verantwoording voor je huisdier hebt, als ze ziek zijn ga ik ook naar de dierenarts toe en wat dat kost maakt me niet uit, als mijn valkjes dan maar weer beter worden vind ik veel belangrijker :-)
Je bent dus niet de enige die er zo over denkt gelukkig.

Groetjes,  Paul

[Nellie]

Als ik zo'n verhaaltje lees,krijg ik weleens neigingen om iemand iets heel ergs te doen!!
Ik bedoel,het zijn zulke onschuldige diertjes(niet alleen bij vogels,bedoel ik),en daar moeten wij gewoon goed voor zorgen!Als je dan leest dat mensen denken dat valkjes maar een jaar of twee worden,dan denk ik:BAH!Begin er dan niet aan,ik ben juist blij dat ik op de site te horen kreeg dat ze heel oud kunnen worden.Ik heb er maar eentje,maar daar komt waarschijnlijk een tweede bij,want het lijkt wel een ziekte,als je er eenmaal mee begint,kan je niet meer stoppen!
En dan te bedenken dat ik niet eens een valkje wilde,hij is me gewoon in de kooi (schoot)geworpen,en ik wil hem ECHT niet meer kwijt!!       groetjes,Nellie (en Rocky)

[Hester Verboom]

Hallo,

Ik ben het op zich wel met jullie eens maar als je na gaat een vogel dood ongelukkig in een kooi zit niet meer naar om wordt gekeken kan ie toch beter terug gebracht worden en door een goed gezin worden opgenomen? of niet soms. Ik kan je vertellen dat ik ook een valk had die ontzettend aggressief is we hebben hem toen maar een half jaartje gehad ik was hem helemaal zat. Hij was wel heel erg fanatiek Hij ging ook niet vanzelf in de kooi, dus wat moesten wij hem proberen te vangen. Ik heb hem toen terug gebracht en ik heb tegen de verkoopster gezegt dat ik graag wil weten waar hij naar toe gaat en dat hij het liefst met meerdere vogels in een voliere gaan. Dit is dus ook gelukt. We hebben er nu weer een en die is super lief tam eigenwijs alles wat je van een vogel mag verwachten.

Groetjes,
Hester

[sillierobbie]

Ik wil jullie bedanken voor de reactie's want ik dacht dat ik de enigste was die er zo over dacht.
En JA er zijn uitzonderingen tussen de vogels ben ik het mee eens maar waar IK op doel zijn de mensen die er geen tijd in willen steken en mensen die er snel genoeg van hebben.
ik heb zelf ook ander broedstel vogels gehad (agepornides) die heb ik uit eindelijk ook weg moeten doen met pijn in m'n hart want ik kon niet eens meer met m'n hand in de volliere komen of ik werd aangevallen door het vrouwtje terwijl ze iedere dag los vlogen.
Voor deze vogels heb ik zelf een kweker gezocht en zijn heel goed terecht gekomen anders had ik het niet gedaan dan had ik ze nog gehad.(dan maar voeren als ze los vlogen)
De twee valken die ik nu heb zijn niet handtam,maar zijn gelukkig niet aggressief.
Het mannetje was met twee weken in zijn nieuwe huis al aan het zingen met jullie behulp weet ik nu ook waarom.
Ik ben zeer blij dat ze heel oud kunnen worden dankzij jullie hulp.
Ik ben zeer blij met deze site want ik leer heel veel van jullie.
En m'n vogels zullen daar ook zeer blij mee zijn al hoe wel ze het niet kunnen lezen,maar hun baasje komt op deze manier wel alles te weten wat ik niet wist en weet daar voor wil ik jullie ook bedanken.
Groetjes van Sillie

[yentl]

 
Je hebt GROOT GELIJK hoor!
'k heb zo'n heel verhaal over een konijn dat van ons is geweest:

Mijn grootvader houdt thuis konijnen, zo'n grote dikke en middelgrote. Mijn jongste zus heeft een konijn gekregen van hem, het was een voedstertje, kei lief toen het nog klein was, zwart gevlekt en van de eerste nest konijntjes was het het enigste konijntje dat het had overleeft! Ik vond het een zeer lief diertje, ze groeide op tot een mooi konijn bij ons, maar ze was nog niet volgroeid, en ze moest al terug weg in plaats voor een dwergkonijn.

We hebben besloten haar dan terug naar onze grootvader te doen, maar ik waarschuwde hem er nog voor dat hij het beestje zelf bij zich moest houden en het zeker niet mocht slachten. De eerste paar dagen mocht ze rondlopen in de kippenwei, waar nog een konijnenpijp was waarin ze kon overnachten, na 1 week heb ik Vlekje (dat konijntje dus) in een kooi gezet. Ik kwam nog elke dag kijken hoe het met haar was.

Ik kwam zo eens bij hem langs, toen zag ik Vlekje in een kooi zitten, vertrekkensklaar naar de overburen >:(. Dat was gewoon om MISSELIJK van te zijn! Maar het is eigenlijk ook wel een beetje mijn schuld, ik had haar nooit graag willen wegdoen  :'(, maar nu is dat dwergkonijn er dus en het hok waarin Vlek zat, werd stilaan te klein, daarom moest ze weg.

Wat is hiervan het resultaat: Vlekje werd daar vetgemest en op het einde van de zomer is ze geslacht  :'(... Het is nu al bijna een half jaar geleden, maar toch is het soms nog moeilijk.

Gelukkig heb ik nu Pluche, een super konijn, ook zwart gevlekt :), gekregen van mijn grootvader om wat hij met vlekje heeft gedaan.

Het mocht dan niet over valken gaan, maar met eender welk dier is als dit gebeurt heel erg!

groetjes van Yent'l

 

[Dana]

Hallo,

Ik heb alles eens hier gelezen, en ik geef je groot gelijk. Een dier wat voor dier ook neem je voor zijn/haar leven en moet je er goed voor zijn. Ik kan zulke mensen ook totaal niet uitstaan. Ik heb zelf toen ik kleiner was veel dieren gehad. Parkieten, hamsters, konijnen en later leguanen. Vooral met de leguanen heb ik veel problemen gehad en ze hebben me erg veel geld gekost aan een dierenarts. Maar dat maakte me niet uit. Als ze maar beter werden. Ik heb nog nooit een dier weggedaan omdat ik er geen zin meer in had. Zou ik ook niet kunnen. Een dier hecht zich ook aan jou of je er nu goed voor bent of niet, en kunnen van verdriet of heimwee erg ziek worden. En er zelfs dood aan gaan. Dat doe je een dier niet aan vind ik. We hebben nu een leguaan (helemaal gezond :D ) en een valkparkiet. Veel problemen mee gehad en veel meer naar de dierenarts geweest, maar nu gelukkig gezond:D. En ik krijg er veel voor terug. Ze mag (bijna) alles en is heel veel los. S'morgens om 6:30 gaat de kooi open en als we naar bed gaan weer dicht. En ze volgt me overal. Ik zeg wel eens voor de grap: Jij bent mijn valkenvriendinnetje :D.

[Mirjam-Moniek]

Ik snap jullie gevoelens en ben het ook met jullie eens dat je goed voor dieren moet zorgen, maar zien jullie niet de mensfactoren over het hoofd?
Mensen schaffen een dier aan omdat ze het leuk lijkt. Als je iets leuk lijkt, maakt het niet veel uit wat voor informatie je leest. Mensen hebben namelijk van nature de neiging om alleen informatie in zich op te nemen die ze willen horen (de één in meedere mate dan de ander). Als je graag een valkparkiet wil en je leest dat ze bijten, poepen en veel aandacht nodig hebben, leg je dit al gauw naast je neer. Wanneer je het dan echt meemaakt, kan je het niet meer naast je neerleggen en zit je met een dier dat anders is dan jij had gewild. Dan wil je van het dier af.
Wanneer mensen hun dier niet geven wat het dier nodig heeft, is dit bijna altijd uit onvermogen. Hoe gek het ook klinkt, sommige mensen kunnen niet goed voor een dier zorgen of kunnen niet inzien dat ze een dier niet goed verzorgen.
Ook wanneer mensen een dier in onze ogen wreed behandelen, komt dat omdat zij niet in staat zijn een dier liefdevol te behandelen.
Er zijn natuurlijk ook mensen die dieren bewust slecht behandelen of zelfs mishandelen, maar ook deze mensen doen dit uit een bepaald soort onvermogen.
Begrijp me niet verkeerd, ik keur het gedrag niet goed, maar ook voor mensen geldt: wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Dit is niet alleen waar voor hoe mensen dieren behandelen, maar ook voor hoe mensen andere mensen behandelen. Dit weet ik door mijn studie psychologie, maar ook helaas uit ervaring. Maar goed, misschien dat deze gedachte de irritatie van makkelijke mensen iets kan verminderen zodat het jou minder dwars zit.

[Tara]

Hallo Syl, ik vind ook dat je volkomen gelijk hebt, ik haal mijn valkparkieten van dierenspeciaalzaken, maar een tijdje geleden, kocht ik er 2, de ene was gewond aan zijn kopje, vandaag kocht ik er weer 2 de lutino is zwaar gewond aan haar linkervleugel, het arm diertje, het is een fijn velletje die steeds opengaat, dan begint het weer te bloeden. Ze bloedde ook boven haar bekje, ik had er echt medelijden mee. En wat er ook gaande is, ze verkopen oude valkparkieten, ik heb niets tegen oude valkparkieten, ik krijg ze toch goed tam, maar van jonge kun je langer genieten en krijg je sneller tam, vaak weten ze ook niets van de vogels, zeggen ze, het zijn beide mannetjes ... Terwijl de lutino die gekwetst is, uiteindelijk toch een popje is, die is denk ik wel nog niet oud, maar de geparelde man die ik kocht wel. Hij is heel lief en zo. Maar ik vind dat dierenzaken ook wat meer hun best moeten doen, niet voor hun klanten, maar voor de diertjes. Later wil ik een dierenwinkel houden, als er een vogel gekwetst is, verzorg ik die meteen. En dat meen ik. Ik zal niet zijn zoals de dierenzaken van nu ...