HELP! Pietje kan niet meer zonder mij!

Gestart door Enidarienh, 23 februari 2013, 14:43:07

« vorige - volgende »

Enidarienh

Hallo!
Ik heb een valkparkietje, Pietje, en ik heb hem, of haar, moet ik eigenlijk zeggen, gekocht van een fokker toen ze net zelfstandig kon eten (7 weken oud ofzo).
Ik woonde toen nog op kamers en was dus de hele dag in de buurt. Als ik dan naar de keuken liep begon ze altijd te fluiten.. maar als ze me op de trap hoorde begon ze als een idioot te schreeuwen! Als ik dan de kamer in was deed ik de kooi open, kwam ze bij me en was ze stil.

Nu woon ik sinds Oktober in een 3 verdiepingen huis met een vriendin, en ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen.
Hij schreeuwt op íeder moment dat ik de kamer uit loop. Tot grote ergernis van mijn huisgenootje die dan in het geschreeuw zit. Daar komt ook nog bij dat we in de ochtend op onze tenen moesten lopen in het weekend, want als ze beweging hoort begint ze ook. Ook om 7 ochtends.

Nu is er iets veranderd in de situatie. We hebben 2 katten erbij, en samen met Pietje gaat dit helemaal prima, geen agressief gedrag naar elkaar etc.
Maar het schreeuwen is Harder dan ooit.
Ook vliegt hij constant naar mijn hoofd, echt om het minuut. Dit probeer ik haar af te leren door dr telkens weer naar haar kooi te sturen.
Je zou zeggen, aandacht te kort? Maar nee, ik knuffel sochtens met piet, en savonds met piet, neem m elke dag op mn schouder.

Ik kan erbij zeggen dat Pietje net klaar is met zijn pubertijd rui, en kan me voorstellen dat dit ermee te maken heeft.
Nu de katten er zijn gaat ze elke avond met mij mee naar boven, waar ik een hangend speeltoestel heb waar ze dan op slaapt. Dit vind Piet errruugg gezellig, en ligt zelfs graag op mijn bed  vind ik op zich niet erg maar poept wel mijn dekens vol en dit vind ik vervelend, dus stuur haar altijd terug naar dr stok.

Ik vraag me af, hoe ik ervoor kan zorgen dat Piet niet zo extreem overley attached raakt aan mij, ik begrijp dat ik zn moeder ben, en dat vind ik hardstikke lief, maar het moet niet te ver gaan!

Wat mijn vraag nu concreet is is, Hoe kan ik mijn parkiet het beste her-opvoeden wat betreft het geschreeuw en het niet kunnen missen van mij?
Mijn huisgenoot word er langzaam gek van, en ik ook!

Graag jullie advies!

BiancaS

Hoi hoi, als het goed is loopt er nog ergens een topic over een schreeuwend valkje, volgens mij bij gedrag of spoed. Zijn ook al veel reacties op geschreven. Ik weet niet of Pietje een papvalkje is... Soms kun je geluk hebben met een valkje alleen in huis en wat altijd goed gaat maar soms blijkt na verloop van tijd, als ze geslachtsrijp zijn dat ze behoefte hebben aan hun partner. Een sociale vogel als een valk kan een mens als zijn/haar partner gaan zien en gaan roepen. Eigenlijk een heel logisch iets. Helaas voor ons mensen soms aangenaam. Daarom ben ik altijd voorstander van nooit vogels alleen houden. Ook meerdere vogels kun je super handtam in huis houden. (ik heb er 4) Ik lees meestal terug dat mensen adviseren om het schreeuwgedrag te negeren maar kan me voorstellen dat ook dat zijn grenzen heeft. Ik zou het niet lang kunnen negeren. Als jij niet 24 uur per dag zijn partner kunt spelen zou ik proberen je Pietje aan een popje te koppelen of überhaupt aan een ander valkje te laten proberen wennen. Soms wordt een valk een echt mensenvalkje waardoor ze moeilijk meer naar andere valk kunnen richten. Succes met Pietje!

Enidarienh

Hoi,

Oh die topic moet ik even zoeken dus..
Pietje is geen papvalkje, ik heb m van een fokker na dat hij zelfstandig kon eten.

Ja het negeren heeft nogal grenzen ja.. ik probeer t altijd maar pietje voelt mijn irritatie wel aan.

Pietje is een popje is het dan het beste om er nog een popje bij te zetten  of een mannetje?

Bedankt voor je reactie!


BiancaS

Hoi, ik raad je ook altijd aan om advies aan de fokker te vragen, mits hij/zij daarvoor open staat. Zij kennen vaak het beste de karakters van een bepaalde bloedlijn. Mijn kweker had diverse jonge handtamme valkjes in huis, beide geslachten. Toen ben ik met mijn valkje (popje) daar naar toe gegaan en alle valkjes zaten los in huiskamer rondom eettafel. Een echte klik had mijn popje met geen enkele andere valk maar er was 1 valk die ze "dulde" en dat werd Chico, waarvan we toen nog niet wisten wat voor geslacht het was. Ik ben daar zo'n 3 uur geweest dus mijn popje had alle tijd gehad om los te zitten en te "klikken". En inderdaad het is geen koppeltje maar ze dulden elkaar in de kooi. Chico, die een man blijkt te zijn, is wel gericht naar Katja. Zou Chico gaan schreeuwen zou ik hetzelfde met Chico gaan doen...een eigen maatje laten uitzoeken en of dat nu man/vrouw is maakt mij niet zoveel uit. Liever 1 erbij dan 1 schreeuwerd in huis. brrr Je moet natuurlijk wel een kweker vinden die daarvoor open staat, je vertrouwt want je neemt wel je eigen vogel mee. (dit ivm ziektes) Groetjessssss

Enidarienh

Oke, de situatie gaat nu wel erg ver.
Als ik niet thuis ben schreeuwt hij de hele dag, en mijn huisgenoot die ziek thuis is word er helemaal gestoord van.

Ze probeerde hem vandaag op mijn slaapkamer te zetten in de hoop het geluid te stoppen en heeft haar tot bloedens toe in de vinger gebeten en dr 5 keer aangevlogen naar dr gezicht!

Wanhoop is nabij!

Iemand? wat moet ik hiermee?


Suus91

Ik denk dat het en goed idee is voor een partner erbij.
Sinds ik vorige week 3 nieuwe valkjes heb bij mijn vrouwtje roept ze nu ook minder naar mij als ik op de trap loop. Bij mij was de situatie niet zo erg als bij jou maar ze begon wel te roepen als ik de trap oploop.

Kijk ook even hier bij het kopje krijsen.
http://www.valkparkiet.com/sqlforum/index.php/topic,14942.0.html
Knufjes Sita, Eppo, Merel, Olaf, Frouwkje, Cheeky, Dobby & Pucky

Enidarienh

Dankjewel voor je reactie!
Ik ga het eens even doorlezen.