Valken-avonturen: hier mag een slotje op!

[valkchico]

hoi,

Omdat je gek gebeld word maar even zo.....
sterkte en houd je taai meid.

gr Es

[carco]

Ik voel me net een struisvogel die haar kop in het zand steekt, en dan ineens met je neus op de harde realiteit gedrukt wordt  :(
Gisterenochtend was mijn moeder al benauwd , maar ze vond het niet nodig dat de gezinshulp de huisarts belde. Met de middag was ik er en heb de longpoli nog gebeld die me vervolgens naar de huisarts doorverwees. Beetje vreemd want dit is al de 2e keer terwijl we een brief hebben mee gekregen dat als er iets is we hun moeten bellen. En 's middags om 4 uur zit er ook geen één huisarts meer.Ik vroeg haar of ze zich met de avond wel zelf kon helpen , maar volgens haar kon dat wel zei ze.Ik ben toen om half 6 naar huis gegaan. Om kwart voor 8 werd ik gebeld door haar 2 buurvrouwen die me zeiden dat ze het niet verantwoord vonden haar alleen te laten en mijn moeder vroeg zelf of ik er niet kon slapen vannacht. Ja en dan? Ik bedoel als zij zo benauwd is kan ik ook niets doen.
Ik er weer naar toe gegaan en de dokterspost gebeld die een huisarts langs stuurde.
En die haar naar het ziekenhuis doorstuurde. Ze schrok hier erg van: dit had ze volgens mij niet verwacht.
In het ziekenhuis zijn foto's gemaakt en wat ze zagen kon op meerdere dingen wijzen, maar ook op longontsteking. Daar kreeg ze dus direct anti-biotica voor. Ze had thuis geen koorts, maar in het ziekenhuis wel iets. Ook heeft ze het steeds warm-koud en voelt klam aan.
Ze is thuis toen de ambulance kwam al gelijk aan de zuurstof gegaan en als ze nog benauwd was mocht ze morfine krijgen.
Vanmorgen heb ik het ziekenhuis gebeld en ze heeft inderdaad 2 keer een lage dosis gehad. Ook bleek dat er toch weer vocht bij de longen en het hart zit. Ze heeft nu plaspillen gehad en een blaascatheter om te kijken wat dit doet.
Vannacht had ze het niet breed ( ik ook niet trouwens hoor)ook omdat er een niet-reanimatie beleid is afgesproken. Het ergste was omdat ze zo doof is ik haar dat mocht vertellen. De arts had het hele verhaal verteld met de rede erbij en ik merkte dat mijn moeder er niets van hoorde. Vervolgens keek zij me aan en de arts me aan zo van : zeg jij het maar. Ach die blik in haar ogen  :'( Ze bleef me zo intens aankijken: ik vroeg me af wat ze dacht en door haar heen ging. dit was zo erg. En mijn haar maar strelen en in mijn arm knijpen.
De arts vertelde wel dat ze geen hartstilstand verwachten, maar ze het eigenlijk beter wel kon krijgen omdat ze dan rustig heen zou gaan en nu het benauwde alleen zal toe nemen.

Tussen de middag tijdens het bezoek was ze niets waard:lag maar met haar ogen dicht en was zó moe.
Ze had wel gegeten vanmorgen en was toen we er waren was ze ook met boterhammen bezig, maar dit kost zo veel energie.

Vanavond had ik de foto's mee genomen die ik had laten ontwikkelen van haar vakantie in mei en nog van Blijdorp , eigenlijk met het idee dat ze er wel niet naar zou kijken.
Maar mijn zus was er al en ik hoorde mijn moeder volop praten  :D Het kost nog veel moeite, maar ze had zo lekker geslapen vanmiddag en toch geen morfine meer gehad. De foto's heeft ze bekeken en verteld waar het was.

Het beleid is niet veel : ze hebben de zuurstof nu op 4 liter staan ipv 5 en proberen dat af te bouwen en verder is het afwachten.
De dermatoloog komt als het goed is langs voor de uitslag van de medicijnen die ze op het moment heel erg in haar nek heeft zitten.

Ik heb maar een kort nachtje gehad was om 2 uur thuis, heb zelfs vannacht om 5 uur(toen ging Hans weg) het telefoonnummer van de dominee nog op zitten zoeken  ::)

Maar goed ik ga zo lekker naar bedje toe en proberen te slapen.

De valkjes gaan goed: Derrick en Damali zijn zo broeds als wat en Spongebob en Noo-Noo volgen hun voorbeeld.
Het heeft Harry en Chinta goed gedaan apart te zitten want Harry sjanst weer flink voor haar  :D
Punkie is een maf beest: die vindt het maar vreemd om op te stappen en vervolgens naar beneden te worden gehaald met de hand (in de de opening van de volière) en vliegt dan steeds weg en gaat dan op mijn hoofd zitten  ;D Vanmorgen kwam hij maar op mijn schouder:hihi egens anders als op de volière en op mij durft hij geloof ik niet te landen. Op een gegeven moment pak ik hem toch maar met volle hand(is hij niet gewend) en zet ik hem zo in de kooi. Pollie is een echte angsthaas, die vindt opstappen zelfs eng, maar als ze het Punkie ziet doen volgt zij meestal ook wel.

Ik kreeg trouwens ook nog leuk nieuws van het jong van Derrick en Damali(Karo) die is zo tam geworden dat hij zelfs met een flightsuit aan mee naar buiten gaat :D Ze heeft ook nog een tamme lutino pop maar die wilt dat echt niet en hij vindt alles best blijkbaar.

Sorry voor het hele lange verhaal, maar ik heb zoveel aan alle steun hier, vindt het super dat iedereen zo mee leeft.

:-*

Caroline.

[Caroline]

Jeetje meis .... wat moet je moeder en uiteraard jij en de andere naasten van je moeder lijden .... een hel om je lieve moeder zo te moeten zien.  :'(

Veel meer dan enkele lieve woorden komen plaatsen voor je kunnen we helaas niet voor je doen.  :-\

Ik weet een beetje wat je doormaakt .... mijn schoonzusje/vriendin verloor afgelopen winter haar vader aan longkanker.  :'(

Ik hoop zo dat jullie in ieder geval nog een mooie tijd samen mogen hebben en dat ze .... net wat de arts omschrijft .... heel zachtjes mag inslapen ......  :'(

Ik vind je een kanjer!!  :-*

[Kirsten]

Dat ik je een kanjer vind had ik je al verteld van de week, maar als ik je verhaal lees hou ik het niet droog.

Je hebt er een hele zware avond/nacht/dag opzitten en ik hoop dat het zo lukt om een beetje in slaap te komen, want je hoofd denkt waarschijnlijk alleen maar door.

Wat verschrikkelijk verdrietig is dit toch en dat jij dan ook nog eens je moeder mag vertellen over het niet-reanimeren beleid :'(
Ik lees gelukkig dat je moeder vanmiddag wel weer iets opgeknapt was en even van de foto's kon genieten.

Een dikke knuffel van hier, zoek steun waar je dat prettig vind meid, dat is het belangrijkste. Ik denk aan jullie

Liefs
Kirsten

[*Yvon]

Hoi hoi

Pffff,jeetje.......  :'(
Ik weet niet wat ik zeggen moet.  :-\

Ik kom volgende week een bakkie doen,als het lukt en kan.
Dan praat ik ook een stuk makkelijker.
De juiste woorden heb ik nu gewoon even niet.  :-[

Heel veel sterkte voor jullie allemaal in deze moeilijke tijden !!

Groetjes Yvon

[imv]

hoi hoi
:'( :'( Ook ik ben er stil van  :'( :'(

Als ik iets voor je kan doen hoor ik het, he?!
Ik kom na het weekend ook snel een bakkie doen...
Maar als er iets is.. in het weekend, 's nachts.. je mag me altijd bellen

:-* :-* :-*
Irene

[Hermien]

Hoi Carolien,

Ik zou gebeld hebben, maar doe dat morgen even. Jij moet tot rust komen en ik had bezoek van mi Graine. Alles bij elkaar genomen was het gewoon beter dat het uitje naar Veghel niet is doorgegaan. Natuurlijk blijf ik aan jullie denken en morgen praten we weer even verder, hè?

Van mijn SUPERDESUPERLIEVE kids krijg je ZES warme vleugels om je schouder met een kusje-kusje-kusje erbij!

                             :-*   :-*   :-*
                                      :-*

[Kimm]

hoi caroline,

ik vind het erg triest en verdrietig allemaal :'( wat een verhaal.
ik blijf je sterkte wensen  :-*

liefs kim

[Gerda]

Hoi Caroline,

Heel veel sterkte met alles.

Ik snap wat je bedoeld met het reanimatiebeleid. En heel vervelend dat jij het je moeder moest vertellen.

Maar omdat ik zelf de andere kant goed weet (verpleegkundige en veel stervensbegeleiding gedaan) moet me van het hart dat het heel goed is dat ze beleid hebben afgesproken en in dit geval een niet-reanimeren.
Maar ongeveer 5% van de reanimaties hebben een goede afloop. Door tv-series hebben mensen vaak het idee dat reanimeren een kwestie is van even defibrileren en alles gaat weer goed. Dat is niet zo.
Reanimeren is ingrijpend en vaak met slechte afloop. Als mensen er al uit komen, hebben ze in de meeste gevallen toch schade opgelopen.
Dus niet reanimeren lijkt me een goede keuze, alleen moeten ze daarnaast ook zorgen voor een beleid waarin alles voor je moeder zo confortabel mogelijk is.

Sorry voor het hele verhaal, maar misschien geeft het wat duidelijkheid.

Heel veel sterkte. Ik hoop dat je moeder zo opknapt dat ze in ieder geval kan genieten van kleine dingen.
Jeetje, wanneer je doof bent en in een ziekenhuis moet liggen, ben je echt in een isolement. Dat maakt het nog extra moeilijk!

Hoop dat je moeder in ieder geval alle zorg krijgt die haar confortabel maakt. Dat is het belangrijkste. Lage dosis morfine bij benauwdheid helpt vaak erg goed.
En dat ze wat doen aan de uitslag in haar nek!

Liefs, Gerda

[carco]

Hoi Caroline,

Heel veel sterkte met alles.

Ik snap wat je bedoeld met het reanimatiebeleid. En heel vervelend dat jij het je moeder moest vertellen.

Maar omdat ik zelf de andere kant goed weet (verpleegkundige en veel stervensbegeleiding gedaan) moet me van het hart dat het heel goed is dat ze beleid hebben afgesproken en in dit geval een niet-reanimeren.
Maar ongeveer 5% van de reanimaties hebben een goede afloop. Door tv-series hebben mensen vaak het idee dat reanimeren een kwestie is van even defibrileren en alles gaat weer goed. Dat is niet zo.
Reanimeren is ingrijpend en vaak met slechte afloop. Als mensen er al uit komen, hebben ze in de meeste gevallen toch schade opgelopen.
Dus niet reanimeren lijkt me een goede keuze, alleen moeten ze daarnaast ook zorgen voor een beleid waarin alles voor je moeder zo confortabel mogelijk is.

Sorry voor het hele verhaal, maar misschien geeft het wat duidelijkheid.


Liefs, Gerda

Ik weet het , dit is precies wat mij ook verteld is. (Enne ik ben zelf ook verpleegkundige geweest  :P ).

Maar goed verstandelijk en emotioneel is toch iets anders.

Maar, weet je het is ook heel erg dubbel.
Ander verhaal (Sorry!) een goede vriend van mijn man heeft al jaren prostaatkanker wat overal heen uitgezaaid is, hij leeft nog steeds heeft inmiddels een kaakabces wat verholpen moet worden, maar ze ergens niet aandurven.Deze man heeft inmiddels 3 keer vlak achter elkaar een hartstilstand gehad en is er steeds doorheen gekomen. Een pacemaker krijgt hij niet meer is hem ook verteld.Heel beangstigend omdat ze ook weten dat hij het ieder moment weer kan krijgen. Ze nemen hem nu overal mee op sleeptouw omdat ze hem niet alleen durven te laten. Ze hebben zelfs een defibrillator gekocht. En dan denk ik bij mezelf (hoe moeilijk het ook is) jongens waar ben je mee bezig! Houd me ten goede hoor, als ik erbij zou zijn thuis en mijn moeder zou een hartstilstand krijgen zou ik dus nu echt niet kunnen zeggen wat ik zou doen al is er een niet-reanimatie beleid afgesproken. Ik kan ook reanimeren en ik weet niet of ik haar dan ook daadwerkelijk zou kunnen laten gaan. Al is het maar uit een reflex dat ik haar die stomp op die hartstreek zou verkopen.
Heel dubbel. Dat bedoel ik met mijn verstand begrijp het wel en ik snap het wel, maar het gevoel zegt toch iets heel anders.

Groetjes: Caroline.

[Gerda]

Ach Caroline,

Dat snap ik zeker.
Wanneer het 'eigen' is handel je misschien heel anders. Want je kunt de professionele afstand niet bewaren.
Alles voelt dan eigenlijk heel dubbel. En de dingen die je andere afraadt omdat er een grote kans is dat het mis gaat, doe je bij 'eigen' misschien wel omdat er een keine kans is dat het goed gaat.

Het maakt het vaak nog dubbel moeilijk, je hebt verstand van zaken, maar dat helpt je emotioneel niet veel verder!

Dus nogmaals, veel sterkte!
(Sorry dat ik je niet had herkend als mede-ex-verpleegkundige)

Liefs, Gerda

[Rianne]

Ik weet niet wat ik zeggen moet... kan niks anders dan jullie sterkte wensen met de hele situatie... :'(

[Karin]

Ach meis, wat een ellendig verhaal  :'( Ik wil je heel veel sterkte wensen, en een knuffel van alle valkjes hier  :-* :-* :-*

[imv]

Hoi schat,
Moeilijk moeilijk moeilijk...
ik begrijp je hoor! En blijf vooral je verhaal vertellen, dat helpt misschien alles op een rijtje te krijgen , en wij luisteren wel.

:-* IRene

[carco]

(Sorry dat ik je niet had herkend als mede-ex-verpleegkundige)

Liefs, Gerda

Geeft niets hoor: dat hoeft ook niet iedereen te weten  :P
Het is al zo lang geleden dat  er intussen tijd ook weer heel veel veranderd is en heel veel nieuw.
Maar de Latijnse kreten en al dat soort dingen vergeet je toch niet zo snel.
Toen ik nl het briefje met de uitslag van de foto kreeg las ik al over een CA : ik heb dit toen niet aan mijn moeder verteld net zo min als de mensen die vocht achter de longen hadden alleen terminale patiënten met longkanker waren waar minstens één maal per week het vocht afgezogen moest worden. Volgens mij werd er toen nog niets vastgeplakt?

In ieder geval ben ik tussen de middag heel hard geschrokken.
Ze is ineens zo slecht! Ze kan bijna niet meer praten, want dat kost veel te veel inspanning.
Ze had nog geen morfine gehad omdat dit op zo nodig stond, maar ze zou het gelijk krijgen. Met de vraag waarom ze het zelf niet gevraagd had zei ze: '' Je kan toch zien dat ik benauwd ben"
Ik heb dus ook gezegd dat ze er ws. niet uit zichzelf om zou vragen net als de immodium die ze zo nodig mag en niet gehad heeft terwijl haar bed onder zat. Die heb ik dus gelijk gegeven(in overleg hoor) Volgens mij blijft mijn moeder denken dat ze lastig is.
O het is zo moeilijk communiceren op het moment. Moelijke vragen durf ik niet te stellen, ze heeft al zo'n snelle ademhaling en terug praten kost veel te veel energie.

Eigenlijk wilde de verpleging al 4 maal daags morfine gaan geven, maar gisteren heeft ze maar 2 keer gehad en daar deed ze het goed op. Ze zouden nu kijken hoe of wat. Ik vind nl ook niet dat ze het gelijk zo moeten verhogen.
De zuurstof is weer verhoogd naar 5 liter.


Haar eigen longarts was er weer en begon over dat vage kersenpit verhaal van de bronchosopie.(hier was hij dus niet bij). Hij vertelde dat het hem al sterk leek dat iemand iets zo in kon slikken, maar helaas is ook dit een tumor :'(



De familie uit Groningen komt zo snel mogelijk langs: willen haar nu nog even zien.

De verpleegkundige kwam me nog achterna lopen om te vertellen dat het heel slecht gaat op het moment, maar dat ze merkte dat ik dat dat wel terdege besefte.

Ik hoop toch echt dat ik haar vanavond wat beter aantref  :(

Groetjes: Caroline.