Valken-avonturen: hier mag een slotje op!

[carco]

Ik wil toch nog even wat gedichten kwijt die door mijn tante zijn geschreven.
Dit is de jongste zus van mijn vader en zij is op een gegeven moment op aanraden van haar arts haar gevoelens op papier gaan zetten. Nu dicht ze ontzettend veel en heeft ook al wat gedichtenbundels uitgebracht. Ze is bij Candle light te horen geweest en heeft zelfs in de story gestaan.
Dus daar ben ik best een beetje trots op! Ook haar dochter(dus mijn nichtje) maakt gedichten net als dat ik vroeger wel eens deed en Simone nu ook dus.
Mijn vader kon trouwens ook aardig dichten.

Zoals mijn vader zou zeggen: zij kan dichten zonder haar hemd op te lichten!

Mijn broer is overleden.



Ik schreef daarstraks over mijn dankbaarheid
over hoe mijn jaar was geweest
nu opeens is alles anders
voor ons geen oud en nieuwjaarsfeest

We kregen net een heel triest telefoontje
dat mijn broer onverwacht is overleden
het jaar is nog niet voorbij
of de vreugde is alweer verleden

Wens me alsjeblieft geen gelukkig nieuwjaar
vorig jaar met kerst overleed mijn zus
een jaar is nu voorbij gegaan
en nu overleed mijn geliefde broer dus

Ik heb nu alleen nog mijn zusje
twee broers en een zus gingen ons voor
ook onze ouders verloren we al
en toch gaat het leven gewoon door.

Maar voor ons staat het nu even heel stil...





Janny
31-12-2006.


Nu ben je voor eeuwig Thuis.



Al is je lichaam levenloos
je ziel mag wonen bij de Heer
daar mag je met de engelen zingen
tot Zijn grote lof en eer

Hij had voor jou een plaatsje
en riep je op Zijn tijd
al ben je niet meer hier op aarde
we zijn je nooit echt kwijt

Je hebt nog niet zolang geleden
samen met Leny belijdenis gedaan
Ja gezegd tegen Hem die je lief heeft
voor wiens troon jij nu mag staan

We zullen je zeker missen
want voor ons kwam het veel te vroeg
toch zijn we Hem heel dankbaar
dat Hij je naar de hemel droeg.

Lieve Rud, rust zacht.
Liefs, Je zusje.



01-01-2007.

Mijn broer begraven.



Het was alleen zijn lichaam wat er lag
en meer ook niet
we hebben samen stilletjes gehuild
van intens verdriet

Ik heb zijn handen nog gestreeld
gefluisterd dat ik van hem hou
nog één keer heb ik omgekeken
en kreeg het warm en koud

We hebben samen met elkaar gezongen:
Heer ik wil Uw liefde loven
al begrijpt mijn ziel U niet
zalig hij die durft geloven
ook wanneer het oog niet ziet

In de aarde rust nu zijn lichaam
zijn ziel voor eeuwig bij de Heer
de dag dat wij onze broer hebben begraven
het is goed zo, en toch doet het zeer...





Janny
06-01-2007

Groetjes: Caroline.

[Caroline]

Heel erg mooi.  :'(

[imv]

Prachtig!

[ManjaV]

Wat een prachtige gedichten. Wat ik ook mooi vind, is het vertrouwen in God dat uit die gedichten spreekt...schitterend...

Groetjes,

Manja

[Anja]

Prachtige gedichten.

Groetjes Anja

[carco]

Vanmorgen is mijn moeder naar huis terug gebracht: ze zag er erg tegen op vooral de avonden en nachten.
Toen we thuis waren ging ze gelijk aan de schoonmaak en ze had dus niet echt rust.
Vanavond toe ik belde bleek dat er al 2 buurmannen langs waren geweest en ze had ok al enkele telefoontjes gehad.
Morgenochtend komt de huisarts ook nog even langs.
Dus gelukkig heeft ze wel afleiding gehad.

Ook is ze door het ziekenhuis gebeld: door de internist die zondag de achterban was van de arts-assistente die toen de dienst had.
Woensdagmiddag hebben mijn moeder, mijn zus en ik een afspraak voor een gesprek.
Ik denk niet dat we veel wijzer worden, maar ik vind het wel netjes dat ze inderdaad terug gebeld hebben naar ons.

Groetjes: Caroline.

[*Yvon]

Hoi hoi

Moeilijke momenten....  :-\
Gelukkig dat je moeder wat afleiding had,dat scheelt wel een stukje.
En een woensdag een gesprek met de arts,hopelijk krijgen jullie dan toch nog wat vragen beantwoord. ???
En hoe gaat het nou met jou zelf ?

Groetjes Yvon

[Mara]

Hoi Caroline

Ik wil je bedanken dat je deze mooie gedichten hebt willen delen met ons, ik vind ze prachtig omdat ik zelf ook veel doe dichten en ik geniet van gedichten lezen.

Ik kan me voorstellen dat je moeder er tegen op zag om naar huis terug te gaan...

Ik wens jullie allemaal nog veel sterkte toe en succes met het gesprek woensdag.

Liefs

Mara

[ManjaV]

Hoi Caroline,

Wat fijn voor je moeder dat ze toch nog wat aanspraak had toen ze weer thuis was. Het lijkt me dat het prettig is voor haar om regelmatig bezoek te krijgen.
En het is ook goed dat de valkjes er zijn, het zorgt toch voor wat meer leven in het huis.

Ik ben benieuwd naar jullie afspraak morgen. Inderdaad netjes dat ze hebben gebeld, zo hoort het.



Even iets heel anders: hoe gaat het eigenlijk met Derrick en Damali?
Zijn ze al een echt koppeltje? :D :D

Groetjes,
Manja

[carco]

Vanmiddag zijn we dus naar de internist geweest, waar we eigenlijk niet veel van verwachtten.
Hoe anders is het dus gelopen!!
We kwamen binnen en er werd vrijwel direkt verteld dat ze iets over het hoofd hebben gezien op de CT-scan die gemaakt is op oudejaarsdag. Tegelijkertijd ben ik ook blij dat dit over het hoofd gezien is, anders had mijn vader die dag al geweten dat hij de avond niet meer zou halen!!
De aorta van zijn hart is nl gescheurd en dat is de doodsoorzaak geweest. Dus het had helemaal niets met zijn been of hart te maken, maar iets wat ws. al maanden of misschien zelfs al jaren in zijn lichaam gesluimerd heeft.
Ik zal ''even'' vertellen wat er precies verteld is.
Deze internist was in Dordrecht toen mijn vader in het ziekenhuis was, hij kwam pas om 4 uur naar Zwijndrecht, maar de klachten van mijn vader zaten hem toen al niet lekker.
De volgende dag heeft hij samen met de radioloog (nou ja hij kan geen foto's lezen zei hij, maar was wel de verantwoordelijke man ) grondig de Ct-scan bekeken, waar dus uit naar voren kwam dat zijn aorta aan het scheuren was.
Dit is bijna niet te zien, maar na plakje voor plakje te hebben gekeken zagen ze dat de slagader dus aan het scheuren was.
Naar aanleidng daarvan hebben ze dus die nieuwjaarsdag naar ons gebeld.

Hij had dit nooit overleefd, want dan zou hij met spoed naar Nieuwegein gebracht moeten worden, waar een cardioloog opgetrommeld zou zijn en hij dus aan de hart-long machine zou hebben moeten liggen. Deze tijd wat zeker een uur zou duren zou al te lang zijn geweest en dus ook fataal. Dus het had betekend dat als hij het zou weten hij ook wist dat hij ging sterven.
Als iemand een aneuyrisma heeft komt dit meestal in de buikholte voor en is dit te zien op een echo, CT-angiografie en een CT-scan. Al deze onderzoeken had al gehad( de eerste 2 al ivm zijn been), maar bij het hart is het dus niet te zien (in ieder geval dus niet goed)
Het enige wat ik op internet hierover ook kon vinden was dat als het bij het hart zit het een acute hartdood ten gevolge heeft, de rest ging over de buikholte.
Geen van al de diagnoses waar het door kan ontstaan had hij ook (misschien achteraf wel aderverkalking). Maar geen hartritmestoornissen, geen hoge bloedrruk,  en zijn cholesterol was niet te hoog.
De klachten achteraf komen wel overeen met het ziektebeeld. Pijnen die lijken op niersteenaanvallen (daar werd ook nog  aan gedacht). Koude handen en ondertemperatuur ( de bloedvaten worden afgekneld) en het infiltraatje dat gezien is wat ook achteraf een bloedprop geweest zou kunnen zijn.
Het hart was ook goed, toen de aorta gescheurd is was het ook meteen over en uit:onmiddelijk.
Hij heeft ons ook op de klachtencomissie gewezen dat als we dat willen we contact daar mee op kunnen nemen. Hij vertelde ons ook dat àls het wel een embolie was geweest zij ook verplicht waren dit aan ons te melden. Dan was het een nalatigheid gewest en hun fout, maar nu niet, hadden we het geweten dan was er nog niets aan te doen geweest.
we hebben de thorax-foto en de CT-scan gezien en er uitleg bij gekregen.
Hij zat er ontzettend mee : in heel zijn loopbaan had hij dit 2 maal eerder meegemaakt dat er een patiënt naar huis is gegaan die binnen 2 uur daarna was overleden. Dit was in 1992 en 1994. De röntgoloog heeft de internist ieder dag gebeld of er al contact met ons was opgenomen en wilde , als wij dat wensen, ook een gesprek met ons hebben.
Mijn vader wordt zelfs in de volgende bespreking meegenomen om toch vooral ook deze klachten en de gevolgen ervan in de gaten te houden.

Ik ben heel blij dat we nu toch nog weten wat het is geweest. We kunnen het nu een plaatsje gaan geven.
We weten ook dat de aorta  hoogstwaarschijnlijk inderdaad is gescheurd door het persen op de wc. En dat het proces ws. versneld is door de antistollingspillen die hij kreeg. Het had dus ook vorig jaar gebeurd kunnen zijn of pas volgend jar. En ik denk dat er dus vast wel meer vaten slecht zijn geweest en dat het been eerder een gevolg van deze aneuyrisma was dan andersom.


Groetjes: Caroline.

[*Yvon]

Hoi hoi

Zo dacht je geen antwoorden te krijgen,zo weet je ineens bijna alles.
Wat jezelf net al zei,is het maar goed dat je vader het niet heeft geweten.
Dan zou hij zijn laatste uurtjes met veel angst en een hoop onrust hebben geleefd.
Verders weet ik niet zo goed wat ik nog moet zeggen,maar we spreken elkaar snel weer.

Groetjes Yvon

[imv]

Hoi,
Ik kom hier even een knuffel brengen..

:-* :-*
Irene

[*Esther*]

Hoi Caroline,

Wel respectvol zoals de artsen het nu met jullie oppakken!

Mijn vader heeft ook een aneurysma gehad in de buik en bij toeval kwamen ze daar achter. Dus hij is op tijd geholpen.
Het schijnt dat het erfelijk is, naar de zonen toe. Dus mijn broers zouden zich kunnen laten onderzoeken hierop.

Sterkte de komende tijd.

groetjes Esther

[Caroline]

Jeetje, wat heftig.

Wel fijn dat jullie nu zoveel antwoorden hebben gekregen en weten dat het zo beter is als wanneer je vader het van te voren had geweten.

Sterkte met het verwerken van alles.

Dikke knuffel, Caroline  :-*

[Wilma1]

Raar om te schrijven....maar fijn dat jullie nu de oorzaak weten en een aneurysma is onvoorspelbaar...het overkomt "je"....gelukkig dat je vader het niet heeft geweten, want dan was het nog erger geweest iemand je lief is, te zien vechten tegen het onmogelijke.....

Hopelijk is hij rustig ingeslapen.

Voor jullie verwerking, zal dit gesprek met de internist vrede geven.....

Wilma