Schreeuwend valkje en we zijn de wanhoop nabij

[carco]

Kan natuurlijk ook dat het helemaal geen koppel is ::)

[Colorado]

Ik vind je manier van reageren nou niet echt gezellig carco. Ik ken ze helemaal geen menselijke trekjes toe, het is gewoon een feit dat geen enkel dier meteen kan begrijpen wat iets is als ze het nog nooit hebben gezien. Zeker niet als ze ook nog eens erg achterdochtig en voorzichtig zijn, zoals ons mannetje. Dat ze instinctief denken, héé, dit is donker en een lekker plekje, dat lijkt me logisch, maar instinctief 'weten' wat een door mensen gemaakt stuk hout met een gat erin is? Anyway, het broekhok zit erin, het hok is groot genoeg met een groot genoeg gat en de deksel zit ondertussen dicht. Meneer en mevrouw hebben er geen interesse voor, maar het geschreeuw van meneer is wel minder geworden.

Meneer en mevrouw n*uken zo goed als elke dag en vaak meerdere keren, verder heb je de rest van de beschrijving in de OP, daaruit mag jij voor jezelf bepalen of het een koppel is ja of nee. Ik probeer alleen maar uit te vinden hoe ik van het geschreeuw af kan komen, of meneer en mevrouw een koppel zijn kan me een worst wezen, maar ik denk van wel.

Als dit niet de oplossing blijkt te zijn zoeken we gewoon verder.

Overigens waardeer ik alle reacties, tips en meningen enorm, ook die van jou carco. Dit zijn mijn eerste valkjes en ik ben nog hartstikke lerende, dit is dan ook het eerste 'probleem' dat ik tegen ben gekomen bij meneer en mevrouw en het zou best kunnen dat ik eens een verkeerde inschatting maak of iets verkeerds doe. Maar voorlopig wil ik het beste voor de valkjes en hoop ik van dit geschreeuw af te komen, als dit niet werkt dan proberen we gewoon iets anders.

[kuifje10]

Ook ik heb een jong koppeltje, die echt niet wisten waar dat blok voor diende. Ik heb een zeskantig blok waar de voorkant, plankje met stokje en vlieggat, vanaf kan. Dat heb ik gedaan en een week later durfden ze erin en nog een week later heb ik de voorkant teruggeplaatst. Daarna was angst voor het gat over en kropen ze erin en hebben vijf eitjes gelegd en daarvan zijn er drie uitgekomen.

Voor die tijd was het ook hier een geruzie en gefladder in de kooi, wat een bende en wat een herrie.

Als ze dan gaan broeden denk je weer, doen ze het nog wel, want dan hoor of zie je ze bijna helemaal niet.

Ik heb hier pas op het forum ook gelezen dat als de valkjes eieren op de bodem leggen, dat helemaal geen probleem hoeft te zijn, maar dat je een soort van hutje moet maken boven de vogeltjes.

Wat je verder tegen schreeuwen kunt doen, ik heb geen idee. Hier gaan de kleintjes schreeuwen als ze eten willen en de ouders gaan roepen als ze uit de kooi willen en het ze te lang duurt voor ik de deur open maak. Als het schreeuwen me te hard wordt, doe ik de deur helemaal niet open en doe ik alsof ze niet bestaan. Ik weet absoluut niet of dat de juiste benadering is, maar zo doe ik het al vanaf dag 1. En ik heb geen schreeuwers. Misschien zit het ook gewoon in het karakter van de vogels. Verder ben ik een totale leek, ik wist niet eens dat ik mannetje en vrouwtje had.

Dus wat ik beschrijf is wat ik gevoelsmatig heb gedaan.

Wat ik hier nog niet gelezen heb, is, dat het nog echt wel een poosje kan duren nadat je het blok hebt opgehangen, voor er echt eitjes komen. Dat advies heb ik nl wel gekregen, ik dacht ook. Blok in kooi en hup daar komen eitjes, maar zo werkt het blijkbaar niet. Het heeft hier toch nog een paar weken geduurd voor het eerste eitje kwam.

[carco]

Ik heb ook een koppel valkies, schreeuwen de hele dag door. Alles geprobeerd, ook een blok in gehangen werkt ook niet. Vrouwtje blijft alleen maar op stokje voor het blok bij de ingang zitten maar gaat er gewoon niet eens in, snap der niks meer van. Ik begin echt op te raken. Ik kan er niets mee zo.

Het antwoord van geen koppel zijn , was hierop en niet op jou.
Daar weet ik ook van dat het wel een koppel is.
Nadeel is dat sommige mensen een andere vraag gaan stellen in jouw topic.
En het is alleen als goed advies bedoelt hoor, en zoals je kan lezen ben ik niet de enige die dit advies geeft.

Het is logisch dat ze niet binnen een dag in het blok zitten: geef ze de tijd.
Als het schreeuwen minder is heb je al bereikt wat je wilde toch?

Groetjes: Caroline.

[Colorado]

Sorry carco, dan heb ik het verkeerd opgevat. We hebben inderdaad bereikt wat we wilden, al hopen we stiekem dat het nog iets minder wordt haha. Het is niet meer zo dwingend als eerst, maar hij heeft elke dag nog wel zijn momentjes dat het echt weer even vervelend wordt, maar dit is gewoon te doen zo. Dus daar zijn we al erg blij mee. Verder gaan ze overigens nog niet in het broekhok. Althans, het ziet er daarbinnen imo te net uit en ik heb ze er nog niet in zien gaan of interesse in zien tonen, maar misschien is het idee van een eitje voor meneer al genoeg. We laten het broedblok voorlopig gewoon in het hok, met het eitje erin. Na de 21 dagen (normaal gesproken) broedtijd halen we het eitje er uit, of er nou tussendoor iets gebeurd is of niet. Dat lijkt ons het meest logische om te doen, om het eitje nu voor altijd te laten liggen lijkt me geen goed idee, of hebben jullie daar een ander idee over?

Misschien werkt het bij ons dan ook zo kuifje, we laten het gewoon in het hok en dan zien we wel wat er gebeurd. Ik ben benieuwd! Al verwacht ik niet dat er echt eitjes zullen komen, op het sexen na heb ik namelijk niet het idee dat Ducky echt de drang heeft om een 'gezinnetje' te stichten, maar dat kan ik natuurlijk helemaal mis hebben. Ze heeft in ieder geval nog nooit eitjes gelegd en toont voor dit eitje dus tot nog toe niet veel interesse, ook niet toen hij op de bodem lag. Maar dat vinden we uiteraard geen probleem, als meneer maar wat rustiger blijft. Het constant schreeuwen is voor hem natuurlijk ook enorm vermoeiend en vervelend.

[Jeroenw]

Hij heb jammer genoeg geleerd om aandacht te krijgen door het schreeuwen jammer.

het ouden protocol volgen niet belonen als hij schreeuw 

en het broed blok kan hij meer gaan concentreren  daarop
en hopen dat je opnieuw kan beginnen met hem

[Nadja]

Ik heb de laatste tijd hetzelfde probleem met Croky. Ik heb hem al 11 jaar en al 11 jaar is hij altijd heel rustig. Slecht gedrag wordt consequent genegeerd (soms bestraft) en goed gedrag wordt altijd beloond. Sinds een jaar ben ik verhuisd, en ook de verhuizing ging prima. Ik woon nu ook een jaar samen met mijn vriend, en Croky en mijn vriend kunnen ook prima met elkaar overweg. Echter de laatste anderhalve maand zit Croky erg veel ongewenst geluid te maken. In plaats van het gebruikelijke kraaien in de ochtend zit hij nu echt te gillen en ook de kamer uitlopen eindigt in een krijspartij. Ik kan me eigenlijk niet indenken wat er veranderd is in de situatie waardoor hij is gaan krijsen. Het enige dat helpt is een doek over z'n hok gooien, maar ja, ik wil hem ook niet de hele dag in het donker hebben zitten natuurlijk. Vaak werkt het wel om hem even te laten merken dat het niet de bedoeling is dat hij zit de schreeuwen (dan is het echt zonder aan kijken, zonder spreken een doek over z'n kooi). De rui heeft hij net gehad, ik dacht eerst dat het daar aan lag maar na de rui ging het gewoon door. Ik heb het vermoeden dat m'n vriend hem misschien zit te verpesten door hem soms stiekem aandacht te geven of (en dan ook nog eens op vriendelijke toon) gaat waarschuwen. Hij ergert zich er veel meer aan dan ik, en is van mening dat ik hem moet waarschuwen. Maar in mijn ervaring werkt dat niet (negatieve aandacht is ook aandacht toch). Als hij bijvoorbeeld de doek over de kooi doet gaat ie die vogel staan vertellen waarom die doek over z'n kooi gaat en dattie stout is... Volgens mij werkt dat alleen maar averechts? Iemand een idee waar het aan kan liggen? Is het iets dat ik misschien fout doe of ligt het er toch aan dat mijn vriend er een andere mening op nahoudt dan ik? Het speelt immers pas kort...

[Terrandroid]

Het mannetje gaat sinds 2 weken telkens even in het blokje zitten en begint dan triomfantelijk te fluiten, ik denk niet dat dat is om het vrouwtje te lokken. Maar eerder de frustraties te uiten omdat hij geen aandacht van mij krijgt. Ik denk gewoon dat het mannetje nog te jong is om te begrijpen wat hij met zijn mannelijkheid kan, dus dan nog maar weer kiezen op elkaar en watten in de oren en wachten. Misschien worden ze dan ooit nog is verliefd......