te eigenwijs?

[spiky]

Hoi,

Ik heb een witte valk die nu naar ik schat een jaar tot anderhalf jaar oud is. Hij vond trosgierst vanaf het begin af aan wel lekker maar hij at het alleen als het onder in de kooi lag of aanvallend. Dan pikte hij er boos in en ging dan zitten smullen van de zaadjes. De fokker waar ik hem weg heb zei dat het het beste was om hem een paar keer vast te pakken en te laten zien dat je hem alleen maar knuffeld en verder niks doet. Maar hij boekte toch enigzins vooruitgang zonder dat ik dat hoefde te doen.

Het beestje sprong vrijsnel op mijn vinger als ik deze voor zijn buik hield maar sprong er altijd ook snel weer af als ik mijn vinger rustig bewoog. Verder als dit zijn we nooit gekomen.  Gezien hij na enig aandringen wel op de stok ging zitten en zich een stukje liet vervoeren kon ik hem los laten. En dit was ook wel nodig want het beestje kon anders nooit vrij vliegen en werd helemaal hyper in de kooi.

Echter als ik hem wil vangen door hem op de stok te laten zitten dan blijft hij wegvliegen tot hij uitgeput is. En klimt vervolgens heel braaf op mijn vinger en dan kan ik hem in de kooi zetten. In de kooi is dit nu precies het zelfde hij blijft door de kooi heen springen als ik met mijn hand de kooi in ga tot dat hij moe is en klimt dan op de stok. Ik kom niet verder als dit met hem en ik twijfel nu. Had ik hem misschien toch beet moeten pakken?

Als we bij de kooi komen dan geeft hij kusjes en kletst honderd uit. En in het begin toen ik hem had kon ik hem zelfs een beetje kroelen maar dat heeft hij nooit echt leuk gevonden. Nu kan dat niet meer.

Sinds kort gaat hij wel eens in de buiten voliere, als we hem daar echter uithalen en weer in zijn kooitje zetten is hij helemaal agressief. Zodra je dan maar in de buurt komt van zijn kooit valt hij je door de tralies heen aan.

weet iemand wat ik nu nog kan proberen met mijn valkje?
Ik twijfel heel erg over het effect van vasthouden en kriebelen ben bang dat hij zo danig getraumatiseerd raakt dat hij helemaal agressief word uit angst. Maar met telkens achter hem aanjagen of mijn hand in de kooi houden met trosgierst bereik ik niks.

groetjes,
samantha

[Valkparkieten-030]

Beste,
Je zit in een moeilijke situatie.
Het gaat om een valkje van 1 t/m 1½,
die is dus broedrijp misschien is-ie toe aan een partner.
succes.



Gr.

[Landiej]

Gewoon vastpakken werkt alleen maar averechts. Valkparkieten houden er helemaal niet van om op die manier gedomineerd te worden. Sommige mensen laat hun valkjes er van jongs af aan aan wennen, en dan kan het misschien wel, maar anders zou ik het zeker niet aanraden!

Het verhuizen naar de buitenvolière geeft hem een kleine blik in een vrijer en gezelliger leven. Ik kan me voorstellen dat hij dan niet meer terug naar binnen wil, zeker als hij niet echt tam is.
Ideaal gezien is het handiger om een jonger valkje tam te maken, omdat deze nog makkelijker aan mensen wennen. De leeftijd van 1 á anderhalf jaar is sowieso een lastige puberale leeftijd.

Wat wij nog weleens gedaan hebben in het tammaakproces is de zogenaamde "toilettraining". Als je je valkje meeneemt naar het toilet kan hij niet zomaar van je wegvliegen (aangenomen dat het toilet een kleine ruimte is, dat is nu bij ons niet meer zo). Als je dan trosgierst hebt komt je valkje op een gegeven moment wel bij je zitten, en leert je dan vertrouwen in een kleine omgeving zonder al teveel impulsen van buitenaf. Als je dit een paar dagen achter elkaar een half uurtje tot een uurtje doet kom je misschien wel wat verder :)

[joco/loewi]

hallo een vraag hoe krijg je het valkje op de wc wij hebben twee moet je dan een voor een mvg bianca

[Landiej]

Ja, één voor een is het verstandigst.
De toilettraining is een 'uitbreiding' op het gewone tam maken. Als je eerst zorgt dat je valkparkiet op je vinger wil stappen in de kooi, kan je hem daarna op je hand naar de wc brengen.
Mocht je valkje nu vrij snel van je hand wegvliegen, dan zou je eerst de kooi dichter naar de wc kunnen rijden (als hij verrijdbaar is) voordat je je valkje eruit haalt.
Voor alles omtrent het tammaakproces geldt in elk geval: oefening baart kunst, en geduld is een schone zaak!