inti

[patty_dordtse valkjes]

Heel veel sterkte met dit verlies

[the duke]

ik ben maandag gegaan en heb zoals ik op het grasparkieten forum geschreven heb inderdaad gehoord dat het maar 35 procent was en daarom ging ik vandaag een second opinie halen bij een andere da die heeft haar een vitamine boost gegeven met iets erin omdat een inslaapspuit niet meer ging was geen plek meer om in te spuit het inslapen zo een paar seconden duren nou na een minuut was ze er nog en vocht ze door pas toen ik thuis bij mijn ouders rustig op de bank zat en haar aaide en zei dat ik van haar hield en dat ik haar niet vergat en dat ze mocht gaan als ze zo moe was is ze ingeslapen vredig zonder doodsstrijd

of kim het wist mss  ik ben ook echt kwaad maarja daar krijg ik haar niet mee terug ik ben echt kwaad op haar maar ook op mezelf ik weet dat ik alles gedaan heb wat ik kon maar dit is toch zo onnodig dat een valkparkiet van 4,5 maand sterft
ik ga altijd voor tweehonderd procent met mijn hart overal in als het om dieren gaat kan niet anders en wil niet anders dus mss kunnen jullie begrijpen dat ik nu effe stop hier ff verwerken

[the duke]

er komen mails binnen over dat kim s mij zwart is aant maken
mensen laat het aub mss is dat zo maar jullie doen mij pijn ik ben inti kwijtgeraakt en dat doet me echt pijn

[Kim S]

Ik ben geen vaste gebruiker van dit forum en wist ook niet dat dit topic bestond, anders had ik hier veel eerder gereageerd. Maar om jullie het volle verhaal te geven zou ik graag willen reageren.

Als eerste wil ik Brigitte een hele dikke knuffel geven voor alles wat ze voor Inti heeft kunnen en willen doen. Ze heeft haar uiterste best gedaan en daar ben ik heel erg blij mee.

Ik heb haar met 3 weken uit het nest gehaalt omdat de ouders ze in de steek lieten. Ze was al drie dagen zonder eten gegaan en twee van haar broertjes/zusjes waren al overleden. Ik kon ze niet laten liggen want dat was zeker haar dood geweest. Ik heb haar met haar zusje uit het nest genomen en met de hand opgevoed. Het ging vanaf het begin moeilijk want ze hadden het allemaal zwaar gehad. Ze kwamen vanaf het begin heel moeilijk aan en zijn altijd heel erg lichte valkjes geweest voor hun leeftijd en grootte.
Normaal is een valkje met 7 a 8 weken zelfstandig. Papvogeltjes zijn later, die zijn pas met 8 a 9 weken zelfstandig. Dit nest heb ik zeker tot hun 12de week gepapt. Ze kwamen niet van de pap af. Vooral Inti had het er moeilijk mee en ik dacht dat ze nooit van de pap af zou gaan. Was ze net zelfstandig dan kelderde haar gewicht weer en moest ik weer pappen. Dan schoot haar gewicht weer omhoog en ging ze weer eten, totdat ze weer terugviel en ik weer ging pappen. Maar uiteindelijk ging het goed en hield ze haar eigen gewicht vast.
Ze heeft nooit meer gewogen dan 70 gram toen ze aan de pap was. Een gewicht dat volgens een vriendin van me al een kritieke grens is. Maar zoals je zegt, ze was een vechter en hield niet op. Toen ze eindelijk zelf ging eten schoot ze omhoog met haar gewicht naar de 85 en bleef daar schommelen. Nog geen zwaargewicht, maar een gezond gewicht, en dat was het belangrijkste. Ik ging er vanuit dat ze net als haar zusje nu de moeilijke tijd achter haar had en ben op zoek gegaan naar een goed huisje voor hun. Haar zus vond deze, maar Inti had minder geluk.
Nadat ze twee weken zelfstandig was werdt ze vermoeid en hangerig. Toen ik haar op de weegschaal zette schrok ik. Ze was weer terug gevallen naar 70 gram. Ik heb het nog een paar dagen aangekeken maar toen ze onder de 70 kwam heb ik haar weer gepapt. Na een week zat ze weer op 85 en at ze weer zelf. Toen wist ik dat er iets niet goed was met haar en dat ze waarschijnlijk vaker terug zou vallen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een thuis die haar dan wel gratis mocht hebben, maar waar wel de kennis en ervaring in huis was om voor haar te zorgen als ze het moeilijk had.

Dus ja, ik wist dat Inti niet helemaal 100% was. Geen ziekte, maar een beschadiging van binnen door de ondervoeding in het nest. Ik vermoed een lever of nietrbeschadiging.
Achteraf gezien was het misschien beter geweest om haar in te laten slapen. Maar achteraf gezien is alles duidelijk.

Zoals al gezegd op een ander forum. Ik heb voor Inti hard gezocht naar een goed verantwoordelijk thuis. Iemand met verstand van vogeltjes en iemand die van Inti kon houden. Gelukkig heb ik dat thuis kunnen vinden, al was het kort.