Lang geleden - in Gevleugelde Vriendjes

[Paula]

Het gaat goed met Chicco. Hij brabbelt en kwettert heel vrolijk en gezellig, afgewisseld met fluiten. Hij heeft het, naar mijn idee, naar zijn zin hier. Ook wij zijn blij met Chicco.
                 

Wat mij wel opvalt is dat Chicco nog steeds best wel schrikachtig is. Maar dat zal in de loop van de tijd wel overgaan.
         

Echter, wat 1 ding betreft ben ik eigenlijk wel een beetje ongerust. Af en toe valt Chicco zomaar van zijn stok af.  :o Daarna word hij heel angstig, begint te roepen en heel hard met zijn vleugels te slaan.
Dit gebeurt zomaar, zonder enige aanleiding. Er is helemaal niets in de omgeving waarvan hij zou kunnen schrikken. Geen geluid, geen beweging of dergelijke.
Afgelopen nacht gebeurde dit ook. Ik was toevallig beneden toen Chicco zomaar ineens van de stok viel. Nou, je schrikt je wezenloos (en Chicco dus ook!).
Zijn er bij jullie ook valkjes die zomaar van de stok vallen?

           
               Chicco en Kiki: om het hoekje naar elkaar loeren!  :D

[Always look..]

Sorry kom ook ff binnen waaien hier..

Enige wat ik zou kunnen bedenken waardoor hij van stok valt is epilepsie..
Dit vooral door het angstig zijn en fladderen..

Ik heb der bij vogels geen ervaring mee, misschien kunnen andere jou verder helpen.

xx Sanne

[Paula]

Sorry kom ook ff binnen waaien hier..
xx Sanne

Hoef je geen sorry voor te zeggen hoor!  ;) Ik vind het wel leuk dat je hier ook komt kijken!  :D

Ik heb eerder valkjes gehad, maar heb zoiets nog nooit meegemaakt.
Soms ook overdag, valt hij al schreeuwend van de stok. Dat is echt eng.

[Always look..]

Ik ken het van mezelf maar dat is toch anders als bij dieren.. wel heb ik het hier al wel eens op het forum gelezen.. weet alleen niet meer bij wie..
heeft ie dat heel veel of valt het mee?
Je zou de stokken lager kunnen hangen zodat hij als hij op de slaaptok zit *vaak de hoogste* hij niet zo'n eind naar beneden kan vallen..  :-*

[Paula]

Chicco heeft geen vaste slaapplek.
Soms zit hij bovenaan in de kooi, soms ook gewoon op de voerbakjes.
Misschien is dat ook de reden dat hij angstig blijft?

[Caroline]

Hoi hoi!!!

Je vroeg me hier even te lezen, ik heb 2 x alles doorgelezen en ik zal proberen erop te reageren.  ;)

Allereerst, epilepsie ken ik niet bij mijn valkjes, wel heb ik ooit - 25 jr. geleden - een grasparkietje gehad met epilepsie en heb ik een Jack Russell gehad met epilepsie, welke een paar jaar geleden is overleden.

Wat mij bij beide opviel was het onrustige gevoel wat ze uitstraalde voor een aanval, tijdens de aanval verkrampt ronddraaien, na de verkramping gedesorienteerd rondkijken en daarna doodmoe om vervolgens bijna de hele dag te slapen ....

Zowel mijn grasje als onze Sjors waren echt even helemaal van de wereld en herkende mij tijdens en kort na een aanval niet.

Syl, inmiddels niet echt actief meer op het forum, had ook een valkje met epilepsie, en op het andere forum las ik ook over een valkje met epilepsie, uit hun verhalen over deze valkjes herken ik veel symptomen die ik ook zag bij mijn grasje en Sjors.

Chicco zijn biologische moeder, Princess, is -  in tegenstelling tot haar broers en zussen waarvan er hier ook meerdere wonen - heel erg angstig. Misschien is dit een karaktertrek die hij van haar heeft meegekregen.

Een valkje wat ergens van schrikt c.q. in paniek raakt, laat zich van de stok vallen en gaat ongecontrolleerd wild slaan met zijn vleugels op de bodem van de kooi. Ik maakte het vannacht nog mee toen ik om half 1 mijn kweekkamertje moest dweilen i.v.m. een dak wat de grote regenbui niet kon verwerken. De helft van de valkjes liet zich van de stok vallen en begon wild krijsend met de vleugels te slaan.  :o

Paniek gebeurt ook vaak zonder dat wij er een reden voor vinden, zomaar vanuit het niets. Regelmatig zitten wij op de bank tv te kijken en zitten de valkjes al uren op hun stok te slapen en pats!!! Paniek om onverklaarbare reden.  ???

Ik ben natuurlijk geen arts en wil daarom epilepsie zeer zeker niet uitsluiten maar mijn ervaring met beide lijkt het me eerder dat Chicco gewoon ergens van schrikt, waarvan dan ook.

Maar als je echt twijfelt en zelf denkt aan epilepsie is dit altijd bij een goeie vogelarts te onderzoeken, zo weet ik, d.m.v. bloedonderzoeken en eventueel met medicatie goed te onderdrukken. Sjors onze Jack Russel is er bijna 11 jaar mee geworden.  :)

Hou me in ieder geval op de hoogte.

Een fijne dag en kusje voor Chicco  :-*

[Paula]

Dan ga ik er voorlopig even vanuit dat Chicco angstig is.
De omschrijving die jij geeft, het onrustige gevoel - verkrampt raken - gedesorienteerd en vervolgens doodmoe, herken ik niet bij Chicco. Maar eng is het wel.
Als Chicco van de stok valt, maakt hij veel kabaal, gaat met de vleugels slaan, maar klimt vervolgens vrij snel weer terug naar boven. Eenmaal terug op de plek waar hij zijn wil, gaat hij verder met wat hij doen wil.

Ik houd jullie in ieder geval op de hoogte hier in mijn boekje.

[Paula]

Na een aantal weken zoeken, heb ik dan toch eindelijk gevonden wat ik zocht:
Een jonge wildkleur/bonte man voor Kiki. Hij heeft de naam Koko gekregen.
Mag ik jullie voorstellen:

                                          Koko
         

Meteen vanaf het begin viel ons al op dat Koko een rustige vogel is. Bij thuiskomst heb ik hem even in een oude kooi gezet en heb Kiki laten rondvliegen. In de tussentijd de voliere schoongemaakt en Kiki even laten badderen.
Daarna ben ik met een hand met voer in de kooi gegaan en Koko kwam heel voorzichtig op mijn hand zitten om te eten. Hierna heb ik de gok gewaagd en heb ik Koko bij Kiki in de kooi gezet. Het ging meteen heel erg goed.
Kiki is op het moment erg broeds en toen Koko zo'n 5 minuten bij haar in de kooi zat, zat ze weer 'kippetje'. Koko kwam nieuwsgierig kijken, 'he, wat doet die nou?'   ::) maar deed natuurlijk nog niets. Koko is pas 2 maanden, van begin mei.

Enige tijd later zaten ze samen op de bodem van de kooi en ook dat ging goed:
Zo goed  :)

             

Zo op het eerste moment lijkt het erop dat ik een goede keuze gemaakt heb voor Kiki!

[Caroline]

Ach .... lieffff!!!!  :-* :-*

[Paula]

Dank je Caroline, maar ......  :(

Of het de stress is, de warmte ik weet het niet.
Toen wij naar huis reden was Koko aktief en ook eenmaal thuis bij Kiki in de voliere heeft hij gezellig de voliere rondgeklomen, over de bodem van de kooi gescharreld, met Kiki kennis gemaakt en gegeten.
Echter, sinds een uur of 8 zit hij op de bodem van de kooi. In eerste instantie dacht ik dat hij daar zat omdat Kiki daar ook zat. Op een gegeven moment zat hij helemaal in een hoekje op de bodem van de kooi met zijn kopje scheef naast zich met zijn oogjes iedere keer dicht. Ik heb een klein bakje met water bij hem neergezet. Koko heeft zich sinds die tijd iets verplaatst, meer naar het midden van de bodem. Nu ligt hij helemaal plat en alleen aan een minimale beweging van zijn staart zie je dat hij adem haalt.
Ik hoop dat Koko morgen nog leeft, maar ik vrees het ergste!  :(

[Caroline]

Ach jeetje, wat een ontzettend triest nieuws ....  :'(

Ik duim voor je dat Koko zich nog hersteld.

Liefs Caroline

[Paula]

Daarnet heb ik het reismandje klaar gezet, het bakje water uit de kooi erin gezet en een beetje voer in het mandje gedaan. Daarna wilde ik Koko pakken om hem in het reisbakje te zetten om hem rust te gunnen.
In eerste instantie dacht ik dat hij dood was, maar toen ik hem op wilde pakken, kwam hij ineens bij. Hij begon een beetje rond te lopen in de kooi. Ik heb hem toch maar opgepakt, maar hij stribbelde zelfs wat tegen. Ik heb Koko eventjes vast gehouden, geaaid en toen toch maar weer terug gezet in de kooi. Daar is het toch warm genoeg. In het reismandje zou het voor een hele nacht misschien te benauwd worden.
Koko zit nu op de bodem van de kooi met de kop in de veren. Dat ziet er beter uit dan daarstraks.

Ik hoop dat hij erdoor komt.

[Always look..]

ik duim voor Koko!!

[Kaatje]

Hoi Paula,

Jeetje, meid!

Ik duim ook heel erg voor Koko, het is zo'n schatje en Koko en Kiki zien er als toekomstig stelletje zo leuk uit. Ik hoop dat Koko alleen wat last heeft van de warmte en een beetje moet wennen en morgen weer beter in zijn velletje zit.

Nogmaals ik stuur al mijn positieve energie naar jullie toe!

Sterkte voor Koko  :-*

Groetjes, Karin

[Paula]

Na verloop van tijd is Koko toch weer onderuit gezakt en lag weer helemaal plat op de bodem van de kooi. :(
Op een gegeven moment kreeg hij wat stuipjes. Dat was voor mij het moment om hem maar uit de kooi te halen en zolang in een andere kooi te plaatsen.
Kooi weer uit de schuur gehaald, ingericht en klaargezet. Ik ga met mijn hand in de kooi, Koko springt op en loopt over de bodem van de kooi. Maar ja, dat deed hij eerder ook, dus ik denk, toch maar oppakken om in de andere kooi te zetten.
Maar Koko schiet onder mijn hand door en klimt via de tralies naar boven. Hij gaat op stok zitten en begint zich heerlijk uit te rekken (vleugel spreiden - pootje eronder door). Probeerde ook nog te knabbelen aan een ring waar een bel aan hangt.
Dus de kooi maar aan de kant gezet.
Koko zit nu op stok. Hopelijk blijft hij daar ook zitten vannacht en is hij morgen weer helemaal de oude.

Dus Caroline, Sanne en Kaatje: Gaan jullie vooral door met duimen voor Koko!  :)
Bedankt voor jullie lieve berichtjes!  ;)