Lang geleden - in Gevleugelde Vriendjes

[patty_dordtse valkjes]

Echt super grappige leuke foto 's heb je gemaakt van je kids die alweer mogen verhuizen...

wat gaat dat toch hard zeg zo uit het ei en zo verhuizen ze 1 voor 1  :-*

[Larissa]

Hey Paula

Ik liep al weer een tijdje achter  :-X maar wauwwwww wat zijn ze mooi geworden schitterend

Je hebt toppie werk geleverd met 4 mooie en lieve jongen

Groetjes Larissa

[*Manon*]

Hoi Paula,

erg leuke jongen hoor!
Is er al weer een nieuw nestje op komst, of mogen ze niet nog een ronde?

Ik wens je in ieder geval een heel fijn weekend toe!

Groetjes Manon

[Paula]

Nee, echt niet mogen ze nog een ronde! Dit was voor Kiki alweer het 3e nestje dit jaar. Genoeg is genoeg!
Daarbij, Koko wil op het moment niets van Kiki weten. Kiki is erg broeds en legt af en toe een eitje, maar Koko kijkt eens naar haar en gaat zo ver mogelijk van haar af zitten.
Dus al zouden ze een nestje mogen, het zal er voorlopig niet van komen. En dat is maar goed ook!  :D   ;)

Ook jij en iedereen: Prettig Weekend!

[Paula]

Langs deze weg wens ik iedereen:

Hele Prettige Kerstdagen en
een goed gezellig en gezond 2011!

[Caroline]

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Hele fijne feestdagen!!



Liefs van Ed, Caroline, Sanne,
Thomas, Jasper en Sophy.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

[Paula]

Aan iedereen wens ik:

Een gelukkig, gezond en goed 2011!

[patty_dordtse valkjes]

hey paula,


ik wens jouw natuurlijk ook een zeer gezond en gelukkig 2011 toe.
hoe'st met de voggie's


hele dikke knuffie van mij

[Caroline]

Hey meis, allereerst nog de beste wensen voor het nieuwe jaar.

Door de problemen met mijn ouwe laptop heb ik overal erg weinig gereageerd, ook hier.  :-[

Nu ik mijn nieuwe eindelijk heb ga ik je weer ouderwets volgen.  ;)

Liefs Caroline

PS. PS. kusje voor knappe Chicco.  :-*

[Paula]

Dank je wel Patricia en Caroline.

Momenteel ben ik zelf ook erg weinig op het forum te vinden; ik ben veel met andere dingen bezig op het moment.

Met Chicco gaat het erg goed. Een paar keer per dag heeft hij zijn 'zang-/fluit uurtje'. Hij brouwt van alles door elkaar, echt heel grappig om te horen. Regelmatig gooit hij er een 'hallo Chicco' tussendoor.  :D
Ook een grappig detail: als wij zijn weggeweest en komen terug thuis, dan, zodra de kamerdeur open gaat, worden we begroet met 'hallo'. Echt zoooo lief en leuk!  :-*

Wat ik wel vreemd vind: het maakt niet uit bij wie Chicco zit, bij mijn man, mijn kinderen of zelfs vreemden - Chicco houdt hele verhalen en fluit erop los! Maar zit Chicco bij mij ..... nog geen kik, helemaal niets!  ::)
Iemand enig idee waarom dat is? Het is niet dat Chicco mij minder aardig vindt, want als hij vrij is komt hij altijd bij mij zitten. Dus waarom?? Ik weet het niet  :-\

[*Manon*]

Wat een deugniet zeg... om jou zo te behandelen....

Misschien ben jij de gene die veel met hem oefent en weet ie dat jij weet wat hij kan.... de rest laat ie duidelijk zijn fluitkunsten horen.... nee gekheid van mij hoor  :P



Liefs Manon

[Caroline]

Dit gedrag zag ik ook heel lang bij Tommy, hij vloot en kletste tegen iedereen behalve tegen mij, tegen mij bedelde hij alleen, ik was zijn mama.

Inmiddels fluit hij ook tegen mij, hij heeft schijnbaar geen mama meer nodig.  ::) ;)

Of het bij Chicco ook zo is weet ik niet maar het zou wel kunnen.

Hoe is het verder met je?? Je bent zo stilletjes de laatste tijd, alles goed??

Fijn weekend, kusje voor Chiccootje.  :-*

Liefs Caroline

[Paula]

Zo he, al zolang niet meer gereageerd dat ik een waarschuwing krijg dat er in dit topic al meer dan 30 dagen geen berichten zijn geplaatst!  :o 
Ik heb het erg druk gehad de laatste tijd, vandaar ook weinig gereageerd. Wel verschillende topics doorgelezen en bijgehouden.
Nu is het tijd om dit topic ook eens te up-daten.

Laat ik beginnen met niet zo'n leuk nieuws, voor mij dan.
Op het kakariki forum heb ik hier ook een bericht over geplaatst. Dat bericht heb ik gekopieerd en hier onder geplaatst.

   * * * * * * * * * * * * * *

Na een jaar van wikken en wegen, twijfelen, een besluit nemen en er toch weer op terug komen, heb ik uiteindelijk toch de knoop doorgehakt en een beslissing genomen:
Ik stop met de kakariki. Het kweken, de nestjes, maar ook met de kakariki zelf.
Het is een heel moeilijke beslissing en ook nu lopen de tranen me over de wangen, maar ik denk dat dit het beste is voor de vogels.

In 2006 ben ik met de kakariki in aanraking gekomen.
Jarenlang heb ik een valkparkiet gehad en ik wilde graag iets anders. Dat werd een kakariki.
Ik meende een man te hebben gekocht, maar het bleek een pop (Riekie), die op een gegeven moment begon met eitjes leggen en daar niet mee stopte. Daarom kocht ik er een man bij, Coen.
Het was een schot in de roos, Riekie en Coen werden een heel hecht koppeltje en kregen een nestje.
Helaas, tijdens dit nestje ging Coen als gevolg van een ongeluk dood.

Er volgden nog heel wat kakariki's, maar met geen van allen had ik het geluk wat ik bij Riekie en Coen mocht beleven. Zeker, er zijn nog verschillende nestjes geweest, maar allen met problemen.
De jongen werden geplukt, de jongen werden niet gevoerd, ouders die niet met elkaar overweg konden. Popjes die eitjes bleven leggen, mannen die zonder reden zomaar van de stok dood neer vielen.
Ik heb heel wat meegemaakt in de afgelopen 5 jaar.

Nu zitten hier Kiki en Koko. Kiki en Koko gaan niet echt lekker samen. Zij hebben vorig jaar een nestje gehad, maar dat ging niet goed. Kiki plukte de jongen, iets wat ze voorheen niet gedaan had. Koko voerde de jongen niet. Daarom heb ik noodgedwongen de jongen met de hand grootgebracht.
Omdat Kiki eerder 2 nestjes had gehad, heb ik de nestkast toen weggehaald, met de bedoeling om eind februari, begin maart de nestkast weer op te hangen. Dat heb ik ook inderdaad gedaan, maar dat was foute boel!! Kiki en Koko begonnen te vechten ... dat wil je niet weten! Krijsen, krassen, tetteren. Als Koko de nestkast in ging, werd er zo hevig gevochten dat je de kooi zag bewegen.

Filmpje:


De hond en Chicco, valkparkiet, schoten van het kabaal helemaal in de stress: Chicco begon te krijsen en Sheilah begon te janken.
Ik heb de nestkast dan maar weer weggehaald.
Maar Kiki blijft eitjes leggen. Dat doet ze al vanaf het laatste nestje, zo goed als constant. En dat kan zo niet doorgaan. Daarom gaat ze a.s. vrijdag weg.
Ook Koko gaat weg.
Ik heb sinds vorig jaar een valkparkiet die ik tam aan het maken ben. Dat lukt vrij aardig. Chicco kan zijn naam zeggen en 'Hallo Chicco'. Ook kan hij wat kunstjes en fluit hij liedjes. Echter .... Sinds een maand of 2,3 is Chicco helemaal verliefd op Koko, de kakariki man. Chicco komt niet meer bij mij als hij los is, maar gaat meteen naar de kooi van Kiki en Koko.
Op zich is dat niet zo'n probleem, maar Koko moet niets van Chicco weten en probeert hem in de pootjes te bijten. Ik kan het risico niet nemen dat het een keer goed raak is en Chicco een pootje moet missen. Daarom gaat ook Koko weg.

Het is een beslissing die mij heel erg moeilijk valt. Ik ben, ondanks alle problemen die ik met de vogels en de nestjes heb gehad, stapelgek op de kakariki. Het is een leuke vogel waar je veel plezier van kunt beleven. Ondanks alles heb ik veel plezier gehad van de kakariki. De eigenwijsheid, de vriendelijkheid, de grappige dingen die ze uithalen ... de kakariki heeft een speciaal plekje in mijn hart. En juist om die reden, dat ik het beste wil voor mijn vogels, gaan ze weg.

Ik laat nog 1x alle kakariki's die hier gewoond hebben voorbij komen:







Mijn allereerste kakariki's

                    Riekie en Coen

Zij kregen samen 1 nestje: 6 jongen werden groot
           
               4 cinnamon popjes, 1 goudgeel en 1 wildkleur man

De gele man heb ik zelf gehouden, omdat Coen kort ervoor was dood gegaan. Zijn naam werd Rico, combinatie van Riekie en Coen. Rico werd helaas niet oud, hij lag op een gegeven moment, net 5 maanden jong, 's morgens dood onder in de kooi.
                             
Rico was heel erg tam en kon goed fluiten. Hij floot regelmatig om mijn aandacht te vragen:


In de tussentijd had ik ook nog een koppel geelvoorhoofd kakariki's gekocht, Noah en Noelle.
             

Na Rico kwam Rakker.   
           
Ook hij mocht maar heel kort bij ons zijn. Doordat hij niet gevoerd werd door zijn ouders heb ik hem toen hij 3 weken was opgehaald en met handopfok groot gebracht. Helaas is hij, waarschijnlijk aan een hartaanval, dood gegaan toen hij nog net geen 6 weken was.

In de tussentijd kregen Noah en Noelle een nestje; er werden 17! Eitjes gelegd. Een deel van die eitjes heb ik bij Riekie gelegd omdat zij eitjes bleef leggen. Riekie bracht in haar eentje 8 jongen groot:


Noelle bracht 5 jongen groot:


Voor Riekie kocht ik een nieuwe man: Rik.
                       
Ook Rik was maar kort bij ons, hij viel, toen hij net 6 maanden was, zomaar dood van zijn stok.

Na Rik kochten wij Rocco:
   

Ging het dit keer goed met de man, nu ging Riekie dood. Dat was heel erg moeilijk, ze was tenslotte mijn eerste kakariki.
           
Maar Rocco kon niet alleen blijven, daarom kochten wij voor Rocco een nieuw popje, Romy:
                     
Ook Romy heb ik voor een deel met de hand grootgebracht omdat ze door de ouders niet goed meer werd gevoerd.

In de tussentijd hadden Noah en Noelle weer een nieuw nestje. 4 Jongen dit keer:

Noelle plukte de jongen en Noah heeft het nestje groot gebracht.


Romy was een vlotte dame en had haar eerste nestje met Rocco in December 2008: een popje (Truuske die later toch een man bleek te zijn) en een man:
                   
Net als Noelle, plukte ook Romy de jongen. Rocco heeft het nestje grootgebracht.


Begin januari 2009 kregen Noelle en Noah hun derde nestje:
   
Ook nu plukte Noelle de jongen, dus heeft Noah ook dit nestje grootgebracht.

Vanwege het plukken heb ik Noah en Noelle na dat nestje verkocht. Noelle plukte de jongen echt heel hevig en ik wilde met haar niet meer kweken.
Daarnaast konden de 2 koppels onderling niet met elkaar overweg. De vogels moesten altijd apart van elkaar vrij vliegen en als ze in de kooi zaten, waren ze de hele dag tegen elkaar aan het krijsen en tetteren.

Romy had inmiddels weer een nieuw nestje. Er kwamen 5 jongen uit, maar er zijn er maar 3 groot geworden:
                   

Van dit nestje heb ik 1 jong gehouden, Kuifje:
       
Kuifje was op zich een lieve vogel, maar met een onstuimig karakter. Ik heb hem vrij tam gekregen en leerde hem kunstjes, maar Kuifje beet ook. Zomaar, zonder reden. Kuifje heb ik daarom verkocht.

In juni 2009 kreeg Romy nog 1 nestje met 5 jongen:

Maar ook dit nestje werd flink geplukt. Daarom heb ik Romy en Rocco verkocht.
Uit dit nestje hield ik 1 jonge man, Kai.
           

Voor Kai kocht ik een jong popje, Kiki:
                         
Kiki is van 9 juli 2009 en een kleinkind van mijn allereerste koppeltje Riekie en Coen.

Maar het boterde  helemaal niet tussen Kai en Kiki. Er werd vaak gevochten. Ondanks dat kregen ze eind januari hun eerste nestje:
                   
Kai had ik uit de kooi gehaald, omdat het helemaal niet goed ging tussen hem en Kiki. Kiki bracht de jongen alleen groot.

Nadat het nestje grootgebracht was, heb ik Kai weer terug gezet bij Kiki. Maar het werd echt helemaal niets, Kiki trok zich terug en Kai joeg weer achter haar aan. In de dagen dat ze bij elkaar zaten heeft Kai Kiki wel getreden en volgde er een nestje:
   

Maar tussen Kai en Kiki ging het helemaal niet meer. Daarom heb ik Kai verkocht en een andere kakariki gekocht. Dat werd Koko.

                 Koko:
 

Koko begon Kiki al snel te voeren en er volgde ook een nestje.
       
Dit nestje heb ik met handopfok groot gebracht.

Dit was het laatste nestje en Kiki en Koko zijn de kakariki's die hier nu nog zijn.


Ik heb ondanks alle moeilijkheden en problemen toch veel plezier gehad van de kakariki's die hier gewoond hebben. Zij hebben allemaal een speciaal plekje in mijn hart.

[TheaV]

Hier schieten  woorden  tekort.... kan alleen maar zeggen;     " heel, heel veel  sterkte met jouw beslissing ". Als jouw gevoel zegt tot zover en niet verder....is het goed!

[patty_dordtse valkjes]

Hey Paula,

Ik vind het heel erg mooi hoe je dit leventje met de kakariki's heb geschreven.Woorden zijn te kort zoals thea al zegt maar traantjes teveel.

Ik vind het knap van je dat je deze moeilijke beslissing heb genomen en zo'n mooi verhaaltje heb gemaakt


dikke knuffie