Lotje, Tommy, Sientje en Daan. DAAN IS EEN POPJE!!

[Creatura]

Hey Manouk en Caroline,

Ach ja, ik denk idd dat ik haar gewoon Daantje laat heten. ;)

Nou, het gaat wel goed hier hoor.
Ben gisteren helemaal oververhuisd, en dat was met de vogels nog wel ff stressen.
Natuurlijk was Daan weer de rotzooischopper ;D
Ik had ze een paar uur voordat de verhuizers kwamen uit de kooi gelaten omdat ik dan de kooien wilde verschonen en dan vervolgens Lotje en Tommy in een kleinere kooi stoppen die makkelijk in de auto te vervoeren was.
Normaal gesproken zijn ze makkelijk terug te krijgen...hoewel Daan vaak wel een beetje loopt te etteren met dat ze niet op mijn vinger wil klimmen.
Maar nu durfde ze ineens niet meer vanuit de kabelgoot, vlakbij het plafond, op de kooi te landen >:( Ze zal de stress wel hebben aangevoeld ofzo. Het was ook niet heel slim van mij om het zo te regelen natuurlijk. (voor de duidelijkheid, het gaat hier om een kamer cq balzaal van ruim 100 vierkante meter oppervlakte en ongeveer vijf meter hoog)
De uren gingen voorbij, en Daan bleef waar ze zat....
En toen stonden de verhuizers al voor de deur, en Daan was nog steeds niet terug in de kooi! GRRR.
Het komt erop neer dat we, onder het toeziend oog van Daan, alle spullen hebben lopen verhuizen, en pas op het laatst, toen er geen opties meer open waren, heb ik haar op een niet zo elegante manier moeten vangen.
Eerst wilde ik haar gaan halen met een ladder, maar die ladder vond ze zo eng dat ze steeds als ik met dat ding kwam aangelopen wegvloog. Dus uiteindelijk ben ik maar gewoon steeds achter haar aangelopen met dat ding, en toen was ze op een gegeven moment zo moe van het vliegen dat ze toch maar besloot op de kooi te landen, en toen stapte ze netjes op mijn vinger, en heb ik haar een beetje half vastgehouden en kon ik haar zo in de kooi zetten.
Ongelovelijk, het is me ook een sufferdje.... :-*

De reis naar het nieuwe huis ging eigenlijk prima. Doek over de kooi, en geen van allen leken ze echt bang.
Eenmaal in het nieuwe huis leek het ook wel ok te gaan, totdat ik 's avonds thuiskwam en het licht aandeed in de kamer naast die van hen. Ik verdenk Daan ervan dat zij daar van schrok, en huppa, ik had weer paniek in de tent >:(

Dat vind ik nog wel het ergste van alles; ze raken zo vaak in paniek! Ik weet ook niet zo goed wat ik ertegen moet doen. Gisteren waren er namelijk aardig wat lampen aan toen ze in paniek raakten. Ik ben ook steeds meer lampen aan gaan laten 's nachts omdat ik het idee kreeg dat duisternis ze beangstigde. Maar soms denk ik weleens dat ik ze daarmee alleen maar meer gevoelig maak.
Ik ben verschrikkelijk op mijn hoede voor ze, ook als er bezoek komt, en dat is volgens mij helemaal niet goed.
Maar ik schrik me altijd totaal de :censuur als ze in paniek raken. Het klinkt zo verschrikkelijk heftig.

Wat vinden jullie; als er paniek is op een moment dat er aardig wat lampen aanzijn. Moet ik dan opstaan en meer lampen aandoen, of het juist negeren?
Nu ook, in mijn nieuwe huis, merk ik dat ik eigenlijk op kousevoetjes loop. Er zijn natuurlijk allemaal nieuwe geluiden om ze heen. Dan maar af en toe paniek, of moet ik dat beperken? Moet ik ze gewoon een soort desensibilisatie-training geven, net als politiepaarden krijgen?
Ik merkte namelijk overdag tijdens het verhuizen dat het ze op een gegeven moment totaal niet meer boeide wat er om hen heen gebeurde.
Dus dan misschien nu maar zoveel mogelijk nieuwe dingen aan ze laten zien en horen, met het risico dat er een paar keer paniek in de tent is?

Pff....verder ben ik trots op ze hoor.
Vooral Sientje is de coolheid zelve. Daar kun je werkelijk alles mee doen. Echt een soort schootvogeltje die je volgens mij zelfs kleertjes aan zou kunnen trekken, haha:p

Nou ja, nu woon ik dus nog steeds antikraak, maar ik heb nu een eigen huisje. Gelijkvloers, en de vogels staan nu in een woonkamertje van 22 vierkante meter. Dat zal even wennen worden voor ze;) En vooruit, ze kunnen niet meer de hele ruimte overzien, dus ja, het is allemaal ook wel eng.

@Manouk; Wat gaaf dat je bevruchte eitjes hebt!! Ik ga es even je dagboek checken voor details;)


xx

[Creatura]

Trouwens, Daan kijkt niet echt meer om naar haar eitjes (ja, ze heeft er nog 1 bijgelegd).
Ik heb eigenlijk geen nepeitjes kunnen vinden hier in Arnhem in de dierenwinkel, dus het zijn nog steeds haar eigen eitjes die er nu liggen.
Maar misschien is het ook niet meer nodig als ze er niet naar omkijkt?
In het oude huis heeft ze er wel regelmatig op zitten broeden, maar omdat ze zo'n schijtertje is ging ze bij elke vreemd geluid van de eitjes af om te checken wat er aan de hand was... ::)

[*~Romilda~*]

hee!

Wat heb je een leuk boekje!Ik heb grote delen gelezen maar je kan echt lekker schrijven over je valkjes..Ik zie dat je tommy van manja heb!Ik heb over ongeveer 2 weekjes een mannetje van manja in huis!Ben benieuwd of die ook zo lekker pittig is:P..
Groetjess romilda

[Creatura]

Hey Romilda,

Wat gaaf dat je ook een valkje van Manja krijgt. Is het ook een kindje van Timmy en Yariki? Mijn valkje Tommy is daar een zoontje van, en ja, die is idd lekker pittig;) Ik heb nu eindelijk een goede verstandhouding met hem, maar dat heeft even geduurd, haha ;D Ze zijn vocaal erg getalenteerd over het algemeen, dus als je een mannetje krijgt zal hij waarschijnlijk veel gaan kletsen en fluiten :D

x Renske

[Creatura]

Gisteren heb ik de vogies voor het eerst laten vliegen in het nieuwe huis :)
De woonkamer is heel klein nu, dus dat was even wennen voor ze. Op zich kunnen ze ook wel de keuken in (die eigenlijk groter is dan de woonkamer ;)) maar ik laat ze eerst even aan de woonkamer wennen.
Op een gegeven moment vlogen ze allevier tegelijk op. Ik hield mijn hart vast :-X Ze gingen hard, maar ze knalden geen enkele keer tegen mekaar op. Ik vond dat echt zo knap ;D
Maar het ging prima verder, en ze waren ook weer netjes de kooi in te krijgen.
Ik ben bezig met een experimentje trouwens. Ik heb Daan bij Lotje en Tommy in de kamervoliere gestopt. Sientje zit nu alleen in de grote normale kooi, omdat ik weet dat zij graag privacy heeft. Het grappige is dat Daan af en toe de baas over Tommy lijkt te zijn....en dan op een hele passieve manier. Ze komt dan voetje voor voetje naar Tommy toe en maakt aanstalten om op de stok te springen waar hij op zit, en als Tommy dan lelijk tegen haar doet reageert ze daar eigenlijk amper op. Vanmorgen probeerde Tommy haar echt weg te pikken en hakte flink op haar rug in, maar ze deed eigenlijk bijna alsof ze het niet voelde ;D Ik moest er zo om lachen. Ze kan soms zo lekker ongeïnteresseerd doen :-*
Tommy snapt dan dus helemaal niet wat hij moet doen, want ja, als er niet wordt gereageerd op zijn boosdoenerij, wat moet je dan nog? ::) 8)
Nou ja, ik wacht af, want het kan zo weer omslaan, dat merkte ik toen bij Sientje wel. Zij had eerst ook veel meer praatjes naar Tommy toe, maar uiteindelijk kreeg Tommy toch weer de overhand.

Misschien wordt Tommy nog wel verliefd op Daan. Je weet maar nooit. Zij heeft nu in ieder geval wel bewezen dat ze mooie eitjes kan leggen ;) Ze heeft er uiteindelijk drie gelegd. Omdat ze er niet meer naar omkeek heb ik ze maar weggehaald, en nu in een nieuwe kooi zie ik haar ook niet zo snel meteen weer een nieuw nestje bouwen. 8)

[ManjaV]

Hoi Renske,

Leuk dat je in je nieuwe huis woont :D Ik hoop dat het naar je zin is.

Wat een verhalen he ;D ja, die Tommy! Het klinkt allemaal erg vermakelijk. Ik heb hier ook twee broertjes van hem zitten, die kunnen er ook wat van ;D

Waren Lotje en Tommy geen koppeltje?
En Daan een popje, lees ik...nou, anders misschien nog maar een mannetje erbij :D :D

Groetjes,
Manja

[*Manon*]

hoi hoi Renske,

Leuke update van je valkjes en Daantje een schijterd..... ja dat herken ik ook in de jongen die ik van Tibeau en Tara hier heb gehouen.... momenteel heeft Tibeau en Sari een nestje en daar komen al heel andere jongen uit... niet zo bangig... ik hoop dat Tara en Shauny straks ook niet van die bange jongen krijgt... en dat de genen van Shauny overheersen  ;)

Toch is het leuk om zo de karaktertjes te kunnen onderscheiden... ik ben benieuwd hoe het gaat met Tommy, Lotje en Daantje in de kooi.... wel raar dat Tommy Daantje niet accepteerd, ik dacht eerst nog omdat Daantje een man was, dat Tommy hem daarom niet accepteerde, maar dat is dus nu het geval niet meer...

Over wat je schrijft de paniek.... misschien ben je inderdaad wat té voorzichtig met geluiden... als er nooit een geluid is, en ineens gebeurt er iets, kan ik me wel voorstellen dat de valkjes daar van schrikken, ze zijn immers niks gewend...
Gewoon lekker je ding doen, en dan verwacht ik dat het wel beter zal gaan met de paniek... ik heb vrijwel nooit geen paniek binnen, ik laat ook geen lampjes branden en Jael reest hier soms door het huis en er is dus genoeg lawaai....  ;)

Veel plezier in je nieuwe huisje  :-*

Liefs Manon

[Creatura]

Hey Manja, hey Manon,

Ja, op zich kun je Tommy en Lotje wel een koppeltje noemen hoor. Ze kroelen mekaar nog steeds regelmatig. Sinds gisteren maakt Tommy daar ineens ook van die hele schattige piepgeluidjes bij. Die lijken een beetje op de geluidjes die hij maakte toen hij nog jong was en ik hem net had :) Het klinkt heel schattig iig, en ik hoop eigenlijk wel dat hij en Lotje een keer een nestje doen. Daar kan nog weles wat interessants uitkomen. Erg bijdehante kleintjes denk ik zo ;D

Ja, Daan is een rasschijterd:p Gisteren had ze ook weer een actie; ik had een gestreept shirt aan. Zo eentje waarin je er een beetje als Maya de Bij uitziet 8) Schijnbaar vond Daan het verschrikkelijk angsaanjagend, want zodra ik de kooi wilde openmaken om ze eruit te laten begon ze me toch een partij wild in het rond te vliegen :-X Het resultaat is dan natuurlijk dat de rest ook compleet van het padje af gaat.
Dus zaten ze allemaal met een hoge kuif en heftig nahijgend op de stok, en ik dacht; nu weet Daan toch wel dat ik het maar ben. Dus ik laat 1 voor 1 de vogies uit de kooi, en dat leek goed te gaan. Totdat Daan zelf aan de beurt was. Ze sloeg weer op hol en maakte de rest ook weer zo aan het schrikken dat ze ongecontroleerd door de kamer gingen vliegen. Lotje belandde in paniek achter het gordijn. Grrrrr >:(
Nou ja, dan kan ik Daan wel schieten en vind ik haar echt een verschrikkelijke aanstelster :-X
Ik heb dus toch maar dat shirt uitgetrokken omdat ik toch ook geen onnodige ongelukken wilde.

Zucht. Ik snap dat het vogeltje ook maar een instinct volgt, maar soms is gewoon niet te voorspellen waar Daan wel of niet van schrikt.
Maar goed, idd Manon, zoals je al zegt, moet je ook weer niet te voorzichtig doen. Dus dat probeer ik ook maar niet meer te doen. Mja, soms is het gewoon frustrerend. Laatst kwam ik zelfs gewoon de kamer binnen (weleswaar heel zachtjes omdat ik op sokken liep) en toen was er ook alweer paniek in de kooi. Op zulke momenten word ik wel een beetje radeloos hoor.
Mja, misschien moet ik zo'n paniekmoment ook niet te serieus nemen. Ik zie het gewoon steeds als een potentieel gevaar waarin ze verwondingen kunnen oplopen (zowel fysiek als geestelijk), om nog maar te zwijgen van de adrenaline-kick die ik er zelf steeds weer van krijg... :o

Ik heb de vier vogies nu trouwens allemaal bij mekaar zitten. Het gaat best goed eigenlijk. Tommy kan wel geïrriteerd doen naar Daan en Sientje, maar omdat hij dat verdeelt ontstaat er volgens mij niet echt veel stress.
Ik wil wel een grotere kamervoliere want ik vind het toch iets te krap voor ze zo.

Dus als iemand nog wat in de aanbieding heeft? ;D

xx

[Larissa]

Hoi Hoi

Wat een mooie update's kun jij type over je valkjes, ik wou nog wel even in haken op dat paniek, hier schrikken ze soms ook wel maar ik reageer daar totaal niet op.
Heb gewoon normaal licht aan savonds als ik voor in de woonkamer zit, mijn dochtertje raced ook veel langs de vogels daar schrikken ze ook niet meer van. Ze schrikken enkel en alleen soms nog van de hondjes als die tegen de kooi aan gaan staan, maar ook dat is maar even

Groetjes en een fijne zondag
Larissa

[*~Romilda~*]

Heej heej

Ik heb altijd de radio zachtjes en hier schrikt lilo niet eens meer als er een schilderij naar beneden kom lazeren:P..Haha ik laat het allemaal gewoon gebeuren en ze went er vanzelf aan..mja als eentje het aansteekt lijkt me wel moelijker ja:)

Ik zou zeggen als je zoekt naar een grotere kooi op die site waar je allerlei vogelspullen 2dehands verkopen.
Ik Heb het adres:
www.vogelmarktplaats.nl
Mss is er wel iets leuks voor je bij;)

Groetjes romilda

[Creatura]

Hallo iedereen,

Van mij weer even een update, want het is alweer zo lang geleden 8)

Met de valkjes gaat het nog steeds prima. Time flies!
Lotje en Tommy zijn allebei alweer 2 en een half jaar oud, Sientje is al bijna een omaatje met haar bijna vier en een half jaar ;). En kleine Daan (die de zwaarste van allemaal is ;D) is ook niet piep meer met haar anderhalf jaar ;)
Ze zitten nog steeds gezellig met z'n vieren in de kamervoliere, en dat gaat zo met pieken en dalen ;) Tommy is nog altijd de koning van de kooi, maar hij heeft toch wel wat respect voor Daan. Hij gaat haar liever uit de weg dan dat ie haar echt aanvalt ;) Sientje is het muurbloempje, en dat zal ze wel altijd blijven. :-* Lotje en Tommy kroelen mekaar nog dagelijks, en ik wil eigenlijk nog steeds eens een keer een nestje met ze proberen. Weet alleen niet zo goed hoe en waar. Ik heb niet echt meer ruimte in overvloed, en ik denk dat het vechten wordt als ik zomaar een broedblok in de voliere hang (ivm Daan en Sientje). Vind het ook lullig om ze in een kleinere kooi te zetten omdat ik zonodig jonkies wil. Ach ja, wat een issues allemaal ::)
Het is nu allemaal lekker steady qua de karaktertjes van de valkjes. Met Tommy zit ik goed op 1 lijn nu. Ik aai hem niet meer en dring hem niks op, behalve als hij iets doet wat echt niet mag, en hij gaat gewoon netjes de kooi in na een tijdje en komt af en toe gezellig op mijn schouder zitten:) Lotje is nog steeds de aanhankelijkste. Zij wil altijd als eerste de kooi uit en komt altijd gezellig op mijn schouder of mijn knie zitten en om kroeltjes en kusjes bedelen:)  :-* Sientje moet ik af en toe pushen om de kooi uit te komen, maar ze komt dan uiteindelijk wel uit zichzelf bij mij zitten en wil dan ook alleen maar gekroeld worden, tot vervelens toe :P Zij is zo rustig en braaf, je merkt bijna niet dat ze er is :-* En Daan is nog altijd de schijterigste ;) Maar ze is wel een stuk minder bang geworden. Er is bijna nooit meer paniek in de kooi :) Ze stapt nog steeds op mijn vinger alsof ze het voor het eerst doet (heel goed kijken en dan het voetje in de lucht en heel zorgvuldig neerzetten ;D), en dan mag ik haar wel een kusje geven, maar dan vliegt ze snel weg ;) Soms mag ik haar kroelen, maar vaak doet ze even haar koppie omlaag en rent dan alsnog snel weg ::) En ze is zo lekker lomp.  :-* Ach ja, ze zijn nog steeds superleuk 8)
Tja, verder weinig te melden wat dat betreft............ ::)

[Creatura]

Hallo mensen,

Geen idee of er nog gekeken zal worden naar mijn topic. Ben zo lang niet langs geweest ::) Vind het tijd om mezelf weer even te mengen in de valkparkietencultuur op internet ;)

Voor degenen die mijn valkjes nog soort van kennen:

Tommy, het enige mannetje; de wildkleur; is nu bijna vier jaar. Hij is van de zomer even behoorlijk ziek geweest, maar dankzij antibiotica is hij weer helemaal opgeknapt:)
Hij is nog altijd king of the cage en laat zijn autoriteit regelmatig gelden, vooral naar Sientje toe.

Dan is er Lotje; een lief witmasker cinnamonpopje van ook bijna vier jaar. Zij en Tommy zijn wel een stelletje te noemen, en ze hebben vorige winter in de hoek van de kooi ook een nestje gehad. Er waren vijf eitjes, maar helaas allemaal onbevrucht. Ik heb het idee dat Tommy totaal niet weet waar Abraham de Mosterd haalt ::). Hij zit wel regelmatig te wiebelen op zijn eetbakje, maar hij klimt nooit op Lotje zelf. :-\
Mijn plan is om nu een broedblok in de kooi te hangen, en dan hopen dat dit toch ergens een instinct in Tommy triggert zodat ie er toch bovenop gaat. Ik wil zo graag een nestje van die twee. En ze worden er ook niet jonger op natuurlijk...

Sientje is nu vijf en een half jaar, en die zie ik nooit een nestje krijgen. Ze trekt veel te veel naar mensen toe. Valkparkieten duldt ze wel, maar ze zal er nooit lief tegen doen. Ze is een beetje een eigenheimer :-*

Daantje is nu drie jaar en haar zou ik eigenlijk een mannetje moeten geven. Zij geeft heel vaak heel duidelijk aan dat ze wil paren. Vaak neemt ze de kippetjeshouding aan naar Tommy toe, maar die raakt er alleen maar geïrriteerd van en pikt haar weg. ::)

Nou ja, ze zijn dus allemaal nog alive and kicking ;D