Ben ik te voorzichtig?

[michel1969]

Ik heb nu bijna 2 maanden 2 valkjes een mannetje en een pop. Ze zijn al aardig gewend, maar nog lang niet tam.

Het mannetje wil nog wel is op je hand gaan zitten als je trosgierst op je hand hebt, het popje niet meer (heeft het wel gedaan) maar die eet wel uit mijn hand.

Het mannetje is al 2 keer los geweest en toen overal tegenaan gevlogen. Na een botsing kan ik hem wel makkelijk pakken en weer in de kooi zetten.

Nu ben ik overdag aan het werk en als ik thuis kom ga ik altijd ff met de trosgierst proberen met tam maken. Na het eten zijn ze meestal al aan het dutten.

Het mannetje komt regelmatig naar het deurtje toe om uit de kooi te komen,  maar ik durf het niet heb nu al diverse keren gelezen over hersenbeschadigingen e.d. waardoor ze komen te overlijden. Maar ik lees ook dat het wel kan helpen met het tam maken.

Wat is nu wijsheid? Toch in de kooi laten totdat ze tam zijn, en als ze niet helemaal tam worden dus altijd in de kooi laten. Of het toch proberen en maar hopen dat er geen ongelukken gebeuren?

Ik heb katten dus wil ze eigenlijk niet kortwieken, als ik ze bewust eruit wil hebben zijn de katten niet in de kamer maar als ze per ongeluk ontsnappen moeten ze wel kunnen vluchten voor ze.

Een heel verhaal, maar wil de situatie een beetje duidelijk hebben.

bvd

michel

[Kirsten]

Hoi Michel,

Ja valken kunnen echte brokkenpiloten zijn en je moet altijd wel een beetje voorzichtig zijn. Aan de andere kant kan je ze wat tammer krijgen juist door ze los te laten.
Heel belangrijk is dat ze in ieder geval niet tegen een raam kunnen vliegen, dit kan echt levensgevaarlijk zijn. Zorg voor voldoende ligt en kijk uit voor grote muren die licht van kleur zijn er verder niets of weinig hangt. Ze trekken naar het licht en kunnen er dan net zo hard tegenaan vliegen als tegen een raam.

Verder zou je kunnen kijken of je eerst ze om en om mee kan nemen naar een kleiner kamertje in huis om ze wat te laten wennen. Denk aan de douche bijv.
Het is uiteraard wat leuker als ze wat tammer zijn. Ze komen dan gezellig bij je zitten en ook een douche vinden ze dan op z'n tijd heerlijk.

Succes! en als je verder vragen hebt stel ze gerust

Groetjes
Kirsten

[michel1969]

Kirsten,

Bedankt voor je antwoord. Blijf het nog steeds moeilijk vinden, zat net voor de kooi en dacht ik probeer het weer gewoon. Toen hij niet gelijk naar buiten kwam heb ik me toch maar weer bedacht. Ik heb een grote kamervolierre op wieltjes maar die neem je niet zo makkelijk mee naar de toillet ofzo. Ook zijn ze nog niet zo handtam.  1 komt op je hand zitten om trosgierst te eten maar blijft ook weer niet op zijn gemak zitten.

Verder heb ik een woonkamer die doorloopt zonder deur naar de keuken, bij de woonkamer heb ik rolgordijnen die half sluiten, en bij de keuken niets. Hier is het mannetje ook al een keer tegenaan gevlogen. Gelukkig niet zo hard.

pfff lastig, als ik het niet gewoon laat proberen blijven ze in de kooi zitten en krijg ik ze waarschijnlijk nooit helemaal tam. Maar als er wat gebeurd waardoor ze komen te overlijden zal ik het mezelf ook niet vergeven.

[Ronald Brand]

Beste Michel,

Omdat ik vogels erg leuk vind maar ook bijna niet thuis was heb ik een jaar geleden bewust gekozen om 2 grasparkietjes te nemen omdat ze dan elkaar hebben en ik dacht als ze maar niet bang voor me zijn ben ik er al blij mee. Nou bang zijn ze zeker niet maar tam ook niet.
Echt een genot om naar te kijken en hoe die twee met elkaar spelen.
Maar ja ik wilde eigelijk toch wel heel graag een vogel die op me schouder en zo kwam zitten en
aangezien ik nu veel meer thuis ben heb ik besloten een valkparkiet te kopen.
En dit keer bewust 1 omdat ik echt wilde dat hij tam zou worden.
2 tam krijgen is echt een stuk moeilijker omdat ze dan elkaar hebben.
En zelfs nu als ik met de valkparkiet door het huis loop en de parkietjes zien dat
beginnen ze te kwetteren en herrie te trappen en volgens mij roepen ze ....
Pas op is een engeman ofzo...... want gelijk wil de valkparkiet terug ze kooi in haha ha .
Ik heb ook vanuit hier het advies gekregen wat te oefenen op de wc en dat was een goede tip.
Swiebertje (de valkparkiet) was bang om op me vinger te gaan zitten maar niet bang om op een stokje te gaan zitten. Dus via het stokje op me schouder was geen probleem. En nu loop ik rond met swiebertje.
Op me vinger zitten gaat ook steeds beter en inmiddels mag ik zelfs, als hij een beetje suf zit te slapen hem over zijn kopje aaien. Maar wat ik nu met swiebertje kan, kan ik niet met de parkietjes omdat die er alleen met ze tweetjes gelijk eruit willen dus als ik er dan eindelijk 1 op het stokje heb en ik ga maar iets te ver van die ander vandaan springt hij er gelijk weer vanaf..... dus heb ik de moet opgegeven bij de parkietjes en die zijn gewoon om naar te kijken en dat is zeker erg leuk.

Lees als je het leuk vind me stukje vervolg op net begonnen.