29 maart 2024, 00:52:53

Vaarwel Pimmie

Gestart door AlexVDL, 8 maart 2008, 05:09:34

« vorige - volgende »

AlexVDL

8 maart 2008, 05:09:34 Last Edit: 8 maart 2008, 05:24:56 by AlexVDL
Vandaag is mijn valkparkiet Pimmie overleden en ik wil graag mijn gedicht en verhaal kwijt.

Pimmie is in 2001 aan komen vliegen bij mijn oom Pim in een flat 5 hoog. Mijn valkparkiet was net overleden, dus mijn oom bracht hem naar mij en dacht dat hij me wel kon opvrolijken. Nadat ik geen advertenties heb kunnen vinden over een vermiste valkparkiet heb ik besloten hem te houden. Hij had een kaal kopje en mijn oom is ook kaal, dus vandaar dat ik hem Pimmie noemde.

Enkele weken later op mijn verjaardag gaf ik Pimmie een borrelnootje (eerst had ik het zout eraf gelikt). Die at hij lekker op, dus gaf ik er nog eentje. Die was ook snel op, toen gaf ik er nog eentje en toen hoorde ik hem even niet meer. Ik ging kijken en toen zag ik dat hij op een witte borrelnootje was gaan zitten. Ik stond erg vreemd te kijken. Ik kon het nootje niet wegpakken want hij was opeens erg aggressief. Een week later lag er een eitje naast. Het was dus een vrouwtje  ;D

Een jaar later kreeg ze een bobbel onder d'r vleugel en kon ze nauwelijks vliegen. De dierenarts wilde haar vleugel voor de helft amputeren omdat de bobbel om het gewricht was gegroeid en erg moeilijk was te verwijderen. Dat kon ik haar niet aandoen want een vogel moet vliegen, dus ben ik naar een andere arts gegaan. Die zei dat het ook moeilijk was, maar niet inmogelijk. Uiteindelijk is de operatie goed gegaan, en kon ze even later weer heerlijk vliegen, en blij dat ze was!

Ik hou niet van vogels in een kooitje, dus ik heb haar kooitje nooit dicht gedaan, ik heb haar alle vrijheid gegeven en op het gegeven moment ging ze altijd zelf in haar kooi om te eten en drinken en bleef ze daarna naast of op haar kooi zitten. In het begin was ze erg schuchter en moest ze niks van mij hebben. Tot ik steeds met lekkere hapjes kwam en ik blies dan ook naar haar. Dat bleek ze wel lekker te vinden. Tot ze op een dag naar mij toe vloog en onder mijn kin ging zitten zodat ik over haar kopje kon blazen. Sindsdien waren wij onafscheidelijk. Ze zat altijd op mijn linkerschouder, en ze at alles wat ik ook at. Ze hield ervan om te kroelen en dat ik op haar kopje krabde, maar vooral blazen vond ze heerlijk. Oh ja en ijs en pudding was ze verzot op  ;D

Enkele weken geleden begon ze opeens zwaar te ademen en hoorde ik een klik geluid. Haar bekje stond een klein beetje open, maar voor de rest was ze helemaal levendig en had ze een gezonde eetlust. Ze leek totaal niet veranderd. Ik was bang om naar de arts te gaan omdat die zei dat ze nog een operatie misschien niet zou overleven, en eerlijk gezegd was ik bang dat ik haar moest laten inslapen. Ze was zo levendig, dus dat wilde ik haar niet aandoen. Het is weken goed gegaan, hoewel ik wel met pijn in mijn hart naar haar ademen keek.

Tot ik vanochtend beneden kwam, ze zat lekker op de schouder van mijn moeder. Er leek niks aan de hand. Ik ging zitten op de bank, ze zag me en vloog gelijk naar mij toe. Ze ging op mijn linkerschouder zitten (haar favoriete plekje) en ze duwde haar lichaam stevig tegen mij aan. Dat deed ze wel vaker, maar deze keer was het wel erg. Alsof ze niet van mij weg wilde. Ik keek haar aan en zag dat haar snavel steeds verder open ging staan en haar kopje ging omhoog. Ze keek me aan, wankelde en viel voorover in mijn handen. Ze snakte naar adem leek wel, of ze kreeg een hartaanval, ik weet het niet, maar ik ging zelf ook dood. Ik aaide haar en blies over haar kopje en ik zei huilend dat ze maar moest gaan, geef het toch op zei ik. Ik voelde haar hartje tekeer gaan en het ging steeds langzamer tot het stopte. Alles duurde hoogstens een minuut. Mijn hart brak... ik ben een man van 29 en ik heb staan huilen als een kind :'(

Ik heb zo'n spijt dat ik niet naar de dierenarts ben geweest, maar aan de andere kant heeft ze toch een paar weken geleefd en lekker gegeten, gekroeld, tegen mij aan gezet en alles wat ze altijd al deed. Ik hoop dat ik er toch goed aan gedaan heb. Ik heb haar 7 jaar gehad, en god weet hoe oud ze was toen ze kwam aanvliegen. Ik hoop dat het ouderdom was en geen enge ziekte.

In ieder geval, de laatste paar dagen had ik het erg druk en heb ik niet veel tijd kunnen besteden aan haar. Mijn hart breekt nu bij de gedachte dat ze toch in leven bleef totdat ze zag dat ik er was, en dat ze speciaal naar haar vertrouwde plekje wilde om te sterven, dicht tegen mij aan....

Ik heb haar in een satijnen kleed gewikkeld en in de tuin begraven, maar ik kan nog steeds geen afscheid nemen... ik schaam me dood, maar ik heb het gevoel alsof er een familielid is doodgegaan, vreselijk.. ik blijf maar janken  :'(

Ik heb speciaal voor haar een gedicht geschreven. Pimmie waar je ook bent, ik hou van je, ik mis je ontzettend en ik hoop dat je het daar nog beter hebt als dat je het bij mij hebt gehad!!


sweetfuzzy

Veel sterkte met dit enorme verlies.

Wat een prachtig gedicht heb je geschreven over / voor Pimmie
Groetjes van Sweetfuzzy en de valkenbende

Kaatje

Hoi,

Ik wil je ontzettend veel sterkte en kracht wensen met dit grote verlies  :( :(

Je verhaal heeft me erg aangegrepen en kreeg er letterlijk kippenvel van ... je verhaal is echt ontroerend, wat is pimmetje een lief popje geweest en ik denk dat je er zeker van uit kan gaan dat ze het vreselijk goed bij je heeft gehad !!

Bijna 7 jaar zijn jullie onafscheidelijk geweest dus dat je hebt staan huilen is iets wat heel normaal is.

Ik heb dan ook echt met een krop in mijn keel je verhaal zitten lezen en ook je gedicht is werkelijk prachtig geschreven voor pimmetje, ook daaraan kan je echt merken dat pimmetje ontzettend veel voor je hebt betekent !!

Nogmaals heel veel sterkte en kracht, .... Rust zacht lieve pimmetje geef onze lieve vriendjes een dikke knuffel daarboven !!

Groetjes, Karin

Kimm


ik werd er verdrietig van, van dit mooie verhaal :'(  :'(
ik wens je dan ook heel veel sterkte met het verlies van je lieve pimmie...........

rust zacht pimmie

groetjes kim

ik hou van je Pebbles! 14-11-2008/15-02-2010

Anke

Hoi,
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies!!!
Groetjes Anke




Klik op de foto om mijn dagboekje te lezen...Kijk ook eens op de website van de Santpoortsevalkjes

Caroline

Hoi Alex, wat een mooi verhaal met een zielig eind.  :'(

Heel veel sterkte.

Rust zacht lieve Pimmie.  :-*
Pablo, Rocky, Noa, Coco, Eros, Diégah, Amor, Perle, Ricky, Kouros,
Princess, Armani, J´adore, JOOP! Queenie, Van Gils, Giorgio,
Jim, Anaïs, Naomi, Dior, Jasmijn, Vlinder, Ashley, Juicy, Tommy,
Isabella, Azzaro, Lilly, Zara, Valentino, Dolce & Violet.


Regelmatig jongen.



KLIK op foto.

Mara

Hoi Alex

Heel veel sterkte met dit immense verdriet. Ik heb vol ontroering je verhaal en gedicht gelezen, heel mooi verwoord.

Mara

natacha

Heel veel sterkte met het verlies van je lieve Pimmie;
Je verhaal was heel aangrijpend  :'(

margreet

hallo Alex,

Een heel aangrijpend verhaal.
Wens je heel veel sterkte met het verlies van je lieve Pimmie.

groetjes Margreet

Anja

Hoi Alex,

Een zeer ontroerend verhaal wat me zeer aangegrepen heeft.

Hele veel sterkte met het verlies van je lieve Pimmie.

Rust zacht lieve Pimmie.

Groetejs Anja

AlexVDL

Iedereen ontzettend bedankt voor de lieve woorden!

Het is nu twee dagen geleden, maar ik denk er constant aan en ik ben nog steeds erg verdrietig, ik mis haar zo... bah wat is dat erg een lege vogelkooi in de huiskamer.

Aan de ene kant ben ik zo blij dat ze persé bij mij wilde zijn om te sterven en dat ze er misschien steun aan heeft ondervonden. Maar aan de andere kant vind ik het wel jammer dat ik het heb moeten aanzien, want het blijft maar door mijn hoofd spoken. Maarja, ze is nu op een betere plaats...

Ik voel me nu behoorlijk eenzaam en zit erover te denken nog een vogeltje te nemen, maar bij de gedachte alleen al heb ik het gevoel dat ik Pimmie bedrieg. Raar hé? Het is maar een vogel, maar het was echt mijn maatje. Nu is ze dood en ligt ze in de tuin. Straks neem ik een andere vogel en dan is het alsof ik gewoon een "nieuwe" koop... alsof het niks is  :-[

Kaatje

Hoi Alex,

Ik denk dat je zo niet denken moet !! Je hebt haar een prachtig mooi leven gegeven en als jij heel erg graag een andere vogel wilt omdat je haar zo vreselijk mist dan zou ik er gewoon voor gaan !!

Het gevoel wat jullie hadden, samen met de speciale band kan door geen enkele andere vogel vervangen worden,... wel kan je met de andere vogel weer een speciale band opbouwen, maar die zal nooit je andere vogel doen vergeten of vervangen, hoe speciaal die band ook zal worden !!

Je zult haar altijd meedragen in je hart, ik denk dat als ze je nu zou zien je zelfs zou aanraden om dit te doen want ik weet zeker dat ze niet wilt dat je verdrietig bent !!

Laat alles even bezinken en kijk dan op je gemak rond, misschien staat er wat bij herplaatsing voor je, of wil je liever toch een jonger valkje, ... dat kan ook natuurlijk !! Ik wens je enorm veel succes en wijsheid toe !!

Groetjes, Karin

Hermien

Hoi Alex.

Ik begrijp je verdriet ook heel erg goed hoor! Bij alle parkieten en valkjes die ik de afgelopen jaren heb gehad, heb ik ontzettend gehuild bij hun overlijden. Gelukkig is het wel steeds zo geweest dat ik op het momen van heengaan thuis was. Het verdriet om het verlies moet je verwerken, dat kost tijd. Maar schuldgevoelens gaan oproepen bij de gedachte om een nieuwe vogel aan te schaffen zijn geheel onterecht hoor. Natuurlijk is Pimmie niet te vervangen, elke vogel heeft een eigen karakter en zal een eigen verhaal in jouw herinnering hebben/krijgen. Van al mijn vogels ben ik er niet één vergeten, maar ik leef vandaag! En dus geniet is nú van de drie deugnieten Gabber, Goofy en Silvo. Dat moet jij dus ook gaan doen. Sterkte vooralsnog met de verwerking van het verlies van Pimmie.

AlexVDL

Dankjewel voor jullie medeleven, het heeft me heel erg geholpen.

Als afsluiting heb ik een instrumentaal liedje geschreven en opgenomen. Ik heb er een video van gemaakt en hij is hier te bekijken:

http://www.youtube.com/watch?v=KbIi8hAbjDQ

Dierenfreackske

Heel veel sterkte met het verlies hoor ! Je hebt een mooi gedicht neergezet , dat vind ik zo ontzettend lief !
Rust nu maar zacht hoor , lieve Pimmie !Grtjs Ann