Wat maakt een valkje gelukkig?

[Inger m]

Hoi Romy

Waarom zou het niet gaan om op latere leeftijd een valkje erbij te nemen? Ik denk niet dat het een probleem is al zul je ze wel langzaam aan elkaar moeten laten wennen.

Liefs

Mara

Hoi,
Als vogels lange tijd zonder soortgenoten, maar met mensen doorgebracht hebben, dan komt het vaak voor, dat ze de soortgenoot helemaal niet mer als soortgenoot beschouwen. Ze hebben geen idee hoe ze ermee moeten omgaan en reageren afwijkend. Hierdoor zie je vaak dat het toevoegen van een soortgenoot geen meerwaarde meer heeft en soms zelfs als last is voor de vogel.

Het is niet zo dat ze per se na een tijd van gewenning wel weer leren omgaan met soortgenoten. Dat hangt ervanaf hoelang ze alleen gezeten hebben en op welke leeftijd ze gescheiden zijn van soortgenoten (bv. net na het uitvliegen, dan hebben ze weinig kans om de belangrijke sociale vaardigheden op te doen).

Je kunt het vergelijken met de inprentingsperiode van jonge hondjes. Tijdens een bepaalde belangrijke periode van hun leven als pup moeten ze met allerlei situaties en mensen in aanraking zijn gekomen, anders wennen ze er heel moeilijk of zelfs nooit meer aan.

gr Inger

[Mara]

Hoi Inger

Dat bedoelde ik eigenlijk ook. Ik dach dat het wel mogelijk moest zijn als ze nog 'jong' zijn.

Mara

[Gerda]

Hoi Inger

Dat bedoelde ik eigenlijk ook. Ik dach dat het wel mogelijk moest zijn als ze nog 'jong' zijn.

Mara

Hoi Mara,

Dan was je antwoord niet echt gericht op de vraag die Romy stelde. Want die gaf al duidelijk aan dat Flupke bijna 1 jaar oud is en dat ze pas  op zijn hoogst over ee jaar of twee een tweede valkje erbij zou willen.
Daarom vertelde ik mijn verhaal van Spikey!


Hoi Romy,

Ik denk dat Flupke door haar visuele handicap het misschien nog moeilijker heeft dan een ander solitair gehouden valkje wanneer je haar een soortgenootje wilt geven. In ieder geval iets om rekening mee te houden.

Groetjes, Gerda

[Mara]

Hoi Gerda

Mijn valkje, Lotje, is jaren alleen geweest voordat wij Punky kregen en Punky kent alleen maar een agapornis. Toch kunnen Lotje en Punky het heel goed met elkaar vinden. Beide waren toch ook al de 3-4 jaar gepasseerd. Lotje en Punky trekken helemaal niet naar mensen terwijl mijn grasje Pipo dat juist wel heel erg doet. Misschien had ik dat verhaal er even bij moeten vertellen.

Mara

[Inger m]

Hoi Mara,
Het verschilt ook per vogel en per beginsituatie. Ik heb ook veel huiskamervogels (alleengehouden) opgevangen, die totaal niet aarden in een voliere met soortgenoten. Ze moesten er niets van hebben. Ik ken ook voorbeelden van forumleden, waarbij de valkparkieten mensen interessanter bleven vinden dan die soortgenoot ('Wat moet ik daarmee?').

In jouw geval had de valkparkiet overigens nog wel een 'soortgenoot' in de vorm van een agapornis. Ik denk dat dat wel verschil uitmaakte, want ze spreken beide wel de vogeltaal. Dit in tegenstelling tot een valkparkiet die helemaal geen contact heeft met andere vogels.

Overigens is het wel goed om voorbeelden te hebben met situaties waarbij het wel goed gaat!

Hoi Gerda,
Het klopt inderdaad dat vogels onderscheid maken tussen volledig gezonde vogels en vogels met een handicap. Vogels met een handicap hebben het lastiger en krijgen ook minder makkelijk een partner. Ik denk dat blindheid wel een probleem kan zijn in het contact naar soortgenoten.

gr Inger

[Mara]

Hoi Inger

Ik snap wat je bedoeld. Punky heeft ook een handicap, tenminste, dat denken we omdat het net lijkt of hij epilepsie of iets dergelijks heeft. Nu gaat het gelukkig weer beter met hem en speelt en doet hij weer meer dingen. Lotje heeft hem volledig geaccepteerd maar naar ons toe is hij niet zo aardig hoor. Hij bijt niet maar vind ons niet zo erg aardig.  ;) Maar ik snap wat jij en Gerda bedoeld.

Groetjes

Mara

[Romy]

Hoi iedereen

Bedankt dat jullie hier zo gretig op inspringen, aangezien ik het wel zeer belangrijk vind.

Ik begrijp dat het mogelijk is dat Flupke geen ander valkje meer aanvaardt. Toch zal ik later die mogelijkheid uitproberen. Indien het niet lukt, kan het nieuwe valkje dan een andere partner krijgen in een andere kooi dan die van Flupke. Dan blijft Flupke lekker binnen bij ons en krijgen de andere eventueel een volière buiten.

Ook wil ik dit even verduidelijken : Flupke is zeker niet helemaal blind. Er moet wel zo'n periode geweest zijn, toen ze haar erge oogontstekingen nog had, want toen zaten haar oogjes helemaal dicht van de etter.
Nu die oogonstekingen stabiel zijn, merk ik dat ze toch een beetje kan zien, ik denk tot zo'n 20 cm van haar af perfect, tot op een meter of 2 wazig, verderaf gaat ze af op het geluid.

Wat ik wel opmerk is dat ze verschrikt wegloopt als ik haar voor een spiegel zet... Dus dat is dan geen goed teken denk ik?

Bedankt voor jullie aanvullingen!
Groetjes
Romy

[Gerda]

Hoi Romy,

Je kunt het zeker gaan uitproberen. Dat heb ik ook gedaan.
Het resultaat is dat ik nu een popje heb genomen voor Nezumi.
En Spikey zit de hele dag bij Ronald. Iedereen tevreden  ;D

Dus als je de mogelijkheid hebt om, in geval het niet gaat tussen Flupke en een nieuw valkje, een derde valkje te nemen, dan is er helemaal geen belemmering om het te proberen.

Hier schrokken ze in het begin soms ook van hun spiegelbeeld, maar ze zijn nu gewend. Ze hakken er soms naar, maar ze staan soms ook voor de spiegel te zingen ;D

Groetjes, Gerda

[Romy]

Hoi Gerda

Ik zou het inderdaad alleen proberen indien het tweede valkje een derde erbij kan hebben als het niet zou klikken tussen het tweede en Flupke.

Wat fijn dat ze staan te zingen voor de spiegel!
Nu ik weet dat het nog kan veranderen, zal ik Flupke niet meer weghouden van spiegels.

Groetjes
Romy