Nieuw leven...

[heidi]

Hallo Diana,

Ik duim alvast mee en hoop dat alles met kleintje goedgaat.

Heidi

[ziralioness]

Het gaat niet zo goed met het nest. :(

Vanmorgen vond ik de Lutino... dood. Ik vermoedde het al, omdat Wuppie er eerst ook niet op wilde zitten. Kennelijk was er iets mis met dit jong. Kan gebeuren.
Er lag wel een nieuw (laatste) jong; een wildkleurtje.

Het ergste was alleen; er moest een kleine verhuizing plaatsvinden. Breezer moest naar binnen, anders kwijnt hij weg in zijn eentje buiten. En er zaten nu drie in het kleine kooitje; dat is ook niet goed, daar hadden ze te weinig ruimte. Dat kon niet zo blijven!

Dus... de ouders en het nest moesten naar de kleine kooi (mede zodat ze niet meer lastig gevallen zouden worden door de andere vogels, mede zodat de rest de ruimte zou hebben) en Breezer en de rest moesten in de kamervoliere.

En dat is, tot nu toe, niet goed gegaan.

Sinds de verhuizing verdommen de ouders het om op het nest te gaan. Dat verbaast me, want vorig jaar zijn ze ook met jongen en al naar de kleine kooi verhuisd, omdat ze lastig werden gevallen door de andere vogels. Toen ging het prima.

Nu dus niet! Ze weigeren het gewoon om weer bij de jonkies te gaan zitten. Om de baby's warm te houden ligt er nu een hete kruik onder het blok. Dit geeft warmte af aan het hout, en kan de jongen dus zolang verwarmen. Maar ze moeten ook gevoed!!
Maarja... dat gebeurd dus niet. De kleinste kwam al snel met een lege krop te zitten.
Ik besloot dus dat daar écht wat in moest... anders zou hij snel sterven.
Pap gemaakt, gevoed zoals ik altijd heb gedaan met Minki... maar de kleine spuugde gelijk de hele krop leeg... en stierf accuut!!!

Nu is dus alleen de tweeling nog over... Zij zijn allebei al wat groter, dus wat sterker. Toch durf ik, na wat er gebeurde met de kleinste, het nu niet aan hen pap te geven, dus dat heb ik maar weggegooid. Ze hebben allebei nog een beetje in de krop, dus ik hoop maar dat de ouders weer in actie willen komen vóór de kropjes leeg zijn... anders is het snel afgelopen vrees ik.

Het word duimen...

Ik wou dat het anders had gekund... dat de verhuizing niet nodig was geweest... maar het kon echt niet anders. En omdat het vorig jaar wél goed ging, had ik dit écht niet verwacht...  :'( Jakkes... wat een pech achter elkaar.

[Rianne]

:-\ Het houdt maar niet op bij je... Probeer de ouders zo veel mogelijk te stimuleren tot voeden door vaak het eivoer te verversen, ze gierst en brood te geven en evt ook groente en fruit.

[Mara]

Hey Diana

Het stopt ook niet bij jou he? Wat een ellende zeg, vreselijk gewoon...Ik duim maar heel hard dat de tweeling het wel redt, het kaarsje brandt ook al.

Liefs

Mara

[ziralioness]

Tja, ik snap er niks van... ik heb nu bijna vier jaar valkparkieten, en al die tijd nooit ergens last mee gehad... en nu ineens het ene probleem na het andere!  :-[
Twee vogels dood, (dec. en feb.) en een nestje (feb)... en nu weer twee jongen.

Ik heb inderdaad de ouders al extra voer, extra eivoer en gierst gegeven... en daar eten ze ook van. Maar terug naar de kuikens... ho maar.

Ik baal zo. Ik voel me schuldig over die kleine, ik heb net het gevoel alsof ik 'm vermoord heb... jakkes.

Ik probeer ze nu zoveel mogelijk rust te gunnen, maar ik heb er nog niet zo'n goed gevoel over... ik hoop dat de tweeling erdoor komt...

Breezer is (uiteraard) wel helemaal gelukkig... dat is het enige goede nieuwtje.

[ziralioness]

Ik heb een paar uurtjes geleden de kooi wat omhoog gezet, dat heeft alvast wat geholpen. De ouders leken me namelijk nerveus. Nu ze wat hoger staan lijkt dat iets beter geworden. Ze gingen in elk geval weer af en toe even het blok in...

De kruik doet goed zijn werk in het warmhouden van de tweeling. Tot mijn vreugde hebben de ouders nu ze wel weer gevoerd, maar ze zitten er nog steeds niet op om ze warm te houden... Maar het is een verbetering. Laten we hopen dat het doorzet.

[hennie]

Hallo Diana,
Ik wil je er sterkte mee wensen! Wat een verantwoording is het toch als er donsjes worden geboren.  Prachtig als alles goed gaat, maar moeilijk als het niet van een leien dakje gaat.

Ik zou het ontzettend lief vinden, om ook eens een keer een nestje te hebben bij mij thuis, maar ik geloof niet dat ik het aandurf!

Jij hebt de laatste tijd wel erg veel pech! Ik hoop voor jou, dat pa en ma valk de zorg voor de kleintjes weer van je gaan overnemen!

groetjes, Hennie

[ziralioness]

Bedankt Hennie, ik hoop het ook...

Als je je kan wapenen tegen het feit dat babyvogeltjes vreselijk teer zijn en gemakkelijk doodgaan, is kweken een mooie ervaring.
Normaal gesproken heb ik nooit veel last gehad met kweken. Er waren wel eens zwakke jongen (zoals de Lutino van vanmorgen) maar dat hoort er gewoon bij. Ik probeer ook altijd alles zoveel mogelijk aan de ouders over te laten, en alleen in te grijpen als er problemen ontstaan.

Kweken kan mooi, maar ook pijnlijk zijn. Maar dat geld uberhaupt voor het hebben van huisdieren.. je kan soms gewoon hele erge pech hebben....

[carco]

Wat een ellende moet jij doormaken zeg: bah :'(

Groetjes: Caroline.

[ziralioness]

Vanavond heb ik vader weer horen voederen. De kruik ligt nog altijd onder het blok en word nu steeds ververst om hem warm te houden...

[hennie]

Hallo Diana,
Dit is een stap in de goede richting. Maar moeders laat het nog steeds afweten?

groetjes, Hennie

[Mara]

Hoi Diana

Hoe is het vandaag bij je?

GRoetjes

Mara

[ziralioness]

De kuikentjes leven nog, ze zijn de nacht goed doorgekomen. Af en toe gaat één van beide ouders het broedblok in.
Ik houd nog steeds het blok warm met de kruik...

Het zal afwachten worden.

[Marjans]

hoi mooie liefe valkjes heb je en hoop dat alles goed gaat
blijf je volgen groetjes van marjans en sita ( het valkje op de foto)

[ziralioness]

Helaas...  :(

Sinds vanmorgen hebben ze niet meer gevoerd. De kropjes raakten snel leeg.

Toen één van de twee alweer ruim een uur met een lege krop lag, heb ik in arre moede maar weer pap gemaakt...
En weer met hetzelfde gevolg!! De pap ging er goed in, en deze spuugde niet veel uit... maar stierf ook accuut in mijn handen!
Toen ik de pap weggooide, zag ik dat het sneller gebonden is dan ik gewend ben. Het lijkt er dus op dat de pap niet goed dun meer te krijgen is, en de beide jonkies erin gestikt zijn... Hoewel ik wel direct steeds het snaveltje vrij maakte voor ademhaling, heeft het niet geholpen...
Ik begrijp het niet. Met Minki was de pap altijd prima gegaan, en heb ik me, net als nu, aan de instructies gehouden...

Een eventuele volgende keer ga ik er veel meer water bijdoen... tot zover mijn vertrouwen in handopfokpap.

Nu nog één jong over, maar de ouders negeren hem stelselmatig. Zonder het andere jong om hem warm te houden, slinken de kansen natuurlijk wel héél snel.
Ik heb nu maar het laatste gedaan wat ik nog kan doen... aangezien ze absoluut het blok niet ingaan, heb ik het jong op de bodem van de kooi gelegd. Ze kijken er zeer verbaast naar... ik hoop dat dit genoeg instinct opwekt, nu ze hem zo goed zien en horen, om toch bij hem te gaan zitten...

Ik denk niet dat hij het gaat halen.