Even voorstellen

[Dimitri_G]

Hallo allemaal. Toch maar eens een berichtje posten.

Ik heb lang een valkje gehad (gekregen toen ik 15 was) en Robin is helaas begin dit jaar op 16 jarige leeftijd overleden, hij was een lutino. Helaas is hij nooit echt tam geworden, volgens mij was het beestje het resultaat van inteelt (was helemaal kaal onder zijn kuif) en verder dan dichtbij achter de tralies naar je toe komen kwam het niet. Tevens waren zijn veren geknipt toen ik hem kreeg en heeft hij nooit leren vliegen. Hij vond het wel altijd erg prettig om over de buitenkant van de kooi te klimmen. Hij ging wel altijd op het stokje zitten wat ik voor hem hield als hij zijn kooi in moest. Ondanks alles heb ik altijd erg veel van hem gehouden. Hij kon altijd ontzettend vrolijk fluiten en reageerde meteen als er vogels in de tuin zaten of langs het raam vlogen. Aan de overkant van de straat had ook iemand een valkparkiet en als ze allebei buiten in de tuin stonden werden er hele gesprekken gehouden tussen die twee.

Ik heb toen enkele maanden niet meer omgekeken naar vogels, omdat ik het verlies van Robin zo erg vond. Maar zo'n 2 maanden geleden miste ik steeds meer het geluid van een valkparkiet in mijn huis, en ben toen op zoek gegaan naar een nieuw maatje.

Via een dierenwinkel kon ik een valkje krijgen van een kweker, alleen moest ik nog even geduld hebben want hij had op dat moment geen valkjes meer beschikbaar. Tijdens het wachten ben ik eens op internet gaan snuffen naar informatie over valkjes en tot mijn verbazing vond ik deze site (en een klasse site btw!). Nadat ik alles zo'n beetje doorgelezen had (vooral het tam maken) kreeg ik een telefoontje dat ik kon komen kijken naar 2 valkjes. Ik heb toen mijn keuze laten vallen op een wildkleur (een lutino wou ik niet meer want dat zou me teveel aan Robin laten denken) en toen deze 8 weken was kon ik hem ophalen.
Zover als ik aan de staartveren kon zien (deze heeft een graat motief) zou het een popje moeten zijn. Dus hiervan uitgaande heb ik haar de naam 'Jenna' gegeven.
Toen ik haar in huis kreeg heb ik haar eerst de hele eerste week met rust gelaten en rustig laten wennen aan de omgeving en aan mij (als ik haar voerbakjes ververste was het grote paniek iedere ochtend).
Na de 1ste week heb ik iedere avond zo'n half uurtje mijn hand in de kooi gelegd. Dit vond ze helemaal niks en het was in het begin altijd meteen paniek en gefladder van links naar rechts door de kooi. Na een paar dagen was ze er al een beetje aan gewend, altijd hield ze mijn hand erg in de gaten maar ze zat rustig op haar stok en uiteindelijk begon ze zichzelf zelfs schoon te maken.
Ik heb toen (ongeveer een week daarna) de kooi opengezet, waar ze meteen gretig gebruik van maakte. In nog geen minuut zat ze buiten op de kooi. En na zo'n 30 minuten rond gekeken te hebben heeft ze een paar rondvluchten in de kamer gemaakt. Haar terug zetten in de kooi was natuurlijk een heel karwei. Ik kreeg haar wel op een stokje maar als ik naar de kooi liep vloog ze iedere keer weer weg. Maar ja, de aanhouder wint, dus na zo'n 20 keer had ze er toch genoeg van en kon ik haar in de kooi zetten. Iedere avond daarna was het zo'n beetje hetzelfde ritueel, alleen kon ik haar steeds sneller terug in de kooi krijgen en ik mocht haar met mijn neus of kin over haar kopje aaien (handen vond ze verschikkelijk).
Nu is ze 13 weken. Ze is al erg aan haar omgeving en aan mij gewend. Ze komt zelf naar me toe gevlogen als ze aandacht wilt en doet dan ook alles om dat te krijgen (zoals over mijn toetsenbord lopen of aan mijn muis kabel trekken als ik achter de computer zit). Als ze in haar kooi zit en ze wilt eruit gaat ze altijd over de bodem van de kooi van links naar rechts banjeren en roept ze me. Ze wilt heel graag knuffelen (vliegt ze op mijn schouder en wilt ze dat ik met mijn vingers over haar kopje kroel) en is erg nieuwsgierig naar alles wat in de kamer gebeurt. CD hoesjes zijn niet meer veilig voor haar sinds ze door heeft hoe ze het papieren voorkantje eruit kan halen :).
Sinds 2 dagen heeft ze het vogelbad ontdekt. Hier was ze in het begin enorm bang van en om haar rustig te krijgen moest ik het ook uit de kooi halen. Met de hitte van de afgelopen 2 weken heb ik dan ook de plantenspuit gebruikt om haar elke dag meerdere keren een douche te geven (wat ze in het begin mij absoluut niet in dank af nam, maar na een paar keer vond ze het toch wel erg lekker). Toen ik als test het vogelbadje weer aan de kooi vast maakte duurde het ongeveer 2 minuten voordat ze in het water zat en zichzelf heerlijk nat zat te spetteren.

Het lijkt nou echt heel hard te gaan. Elke dag als ik terug kom van het werk mag ze uit de kooi en elke dag lijkt het of ze mij meer en meer vertrouwd. Vaak vliegt ze vanuit de kooi ook meteen naar me toe en land dan op mijn arm, schouder of in mijn haar. Na even geknuffeld te hebben gaat ze weer op onderzoek uit.

Ik heb geen digitale camera maar ik heb wel een foto van haar. Ik zal eens kijken of ik die bij iemand kan scannen dat plaats ik deze wel in een reply onder deze post.

Groetjes
Dimitri

[Paul]

Hoi Dimitri,
Welkom op het forum.
Je vorige valkje heeft een behoorlijke leeftij gehaald hoor dus je hebt hem zeker heel goed verzorgd :-)
Nog sterkte met zijn verlies.
Lutino's hebben bijna altijd een kaal kopje dus dat heeft op zicht niks met inteelt te maken hoor.
Een lutino met veren op zijn kopje is juist eerder een uitzondering.
Je Hebt goed succes gehad met het tammaken zo te horen en zo zie je dat geduld word beloond want met jonge valkjes en geduld moet het altijd lukken.
Veel succes met je nieuwe valkje en ik ben benieuwd na de foto.
De gele veren met visgraat motief zeggen nu nog niks dat hebben de mannetjes ook als ze jong zijn, na de eerste rui vallen die eruit en komen er grijze voor terug.
Dus misschien heb je toch gewoon een mannetje, als ie dingen gaat nafluiten en zijn kopje word langzaam geel kan je wel stellen dat je een man hebt want vrouwtjes fluiten bijna geen melodietjes na en praten bijna niet.

Groetjes, Paul

[Dimitri_G]

Dank je Paul. Ik mis hem erg veel. Gelukkig maakt Jenna veel goed  :).

Ik kan morgenavond waarschijnlijk de foto scannen, dan plaats ik hem wel hier.

Dus geen inteelt. Ik had ergens op de site hier gelezen dat dat kale kopje wel eens inteelt betekent. Kennelijk was dat dus niet het geval.

Dus misschien moet ik toch nog een andere naam voor haar verzinnen  :D. Ze heeft (nog) geen gele veren op haar kopje en dingen nafluiten doet ze ook niet. Ze 'chat' meer als ze mij roept. Voor de rest is ze erg stil. Schreeuwen zoals Robin altijd deed doet zij ook niet. Afwachten maar.

Edit: err.. typo.. met inteelt bedoelde ik eigenlijk doorgefokt

[Dimitri_G]

Hier is ze dan. Ze is hier 12 weken oud. Die scheve staartpen is ze intussen kwijt :).

[Paul]

Hoi Dimitri,
Als ik dat goed zie is het geen wildkleur valkje maar een cinamon :-)
Die lijken wel wat op elkaar alleen is een wildkleur echt grijs en een cinamon een beetje kaneelkleurig.
Klopt dit of komt het door de foto dat ie zo kaneelkleurig lijkt?
Ze ziet er wel heel erg lief uit :-)
Het is op zicht nog niet te zeggen of het een man of een popje is of de kweker moet dat weten aan de hand van de kweekresultaten in het verleden of aan de hand van een mutatietabel misschien.

Veel plezier met je nieuwe valkje,  

Groetjes,  Paul

[Violet]

Lief valkje om te zien ... absoluut! :D

Veel plezier met Jenna!

Violet:-)

[Dimitri_G]

Ik heb nog eens goed naar Jenna gekeken, daarna naar de foto en toen naar de gescande versie. De scanner heeft een bruine tint over de scan geplaatst. Ze is gewoon grijs, geen bruine of kaneel kleurig gloed.

En dank je Violet, ze loop op dit moment over mijn toetsenbord alleen kan ze nog niet zo goed spellen, dus ik zeg even dank je voor haar  :D

[Paul]

Hoi Dimitri,
Dan kwam het inderdaad door de kleur van de foto dat het bruin leek.
Nu maar afwachten of het een man of een popje is want dat is nu echt nog niet met zekerheid te zeggen.
Vaak kan je het al wel aan het gedrag zien na een maand of 3 dus nog even afwachten voor je het weet.
Maar beide zijn heel lief hoor, popjes of mannen :-)

Groetjes, paul