♥Seraiyo, Cottony & Quantadro♥

[Christine]

Tara, je zit juist in dezelfde problemen als mij! Ik vind het al erg genoeg dat ik niet gisteren om het zelfde uur nog online was! Je kon me bellen dat weet je!

Ik kan ook om het minste wenen, zelfs om een simpel kerstballetje dat ik liet vallen voor kerstmis, ik kan uitvliegen (heb ik tegen jou verteld op msn), ik heb ook het gevoel dat ik de laatste tijd gewoon niets waard meer ben! We moeten hier proberen uit te geraken en er niet meer blijven zitten! Oke het is misschien maar een diertje maar dat diertje heeft jou enorm recht gehouden ookal in moeilijke tijden. Plukkie was er voor jou en jij voor hem, jullie hadden elkaar nodig, zowel jij Plukkie als Plukkie jou (Plukkie had jou nodig omdat je zo goed voor hem zorgde!) Je gaat dat nog veel in de toekomst voor hebben dat je iemand dierbaars gaat verliezen! Dat gaat misschien even hard of minder hard pijn doen, er zullen altijd zo van die momenten zijn dat het je echt niet gaat! Probeer een beetje tijd voorjezelf te zoeken en denk niet te veel wat de andere over je zeggen! Dit helpt echt niet, je gaat je er nog slechter door voelen!

Als er nog iets is spreek me aan op msn of bel me! :-*

chrisje

[Rianne]

Mensen kunnen zo gemeen zijn, maar we doen er allemaal aan mee. De een natuurlijk veel erger als de ander...
Heb je al met een dokter gesproken? Bloed prikken en onderzoeken lijkt me geen slecht idee. Misschien zit je ook wel tegen depresiviteit aan. Daar hoef je je niet voor te schamen, ik heb het ook gehad. Ik wou niks meer, niet eten, niet lachen,, niet praten... Gelukkig ging het gauw over maar het is echt niet fijn. Je zit jezelf in de weg.

[Christine]

Rianne ik ken dat van ergens, je hebt die mail al gelezen van michel en ga die ook aan tara laten lezen! Dan kan ze daar eens ff overnadenken!

[Tara]

Dank jullie beide voor de reacties Christine en Rianne..
Vandaag was een rotdag, al sinds het heel vroeg in de morgen was... Een beetje na twaalf heb ik het licht dichtgedaan en wou ik proberen te slapen, je moet niet denken dat het lukt... Ik heb anderhalf uur met mijn ogen open gelegen, kreeg ze gewoon niet dicht... Ik heb dan toch maar weer ff van m'n kalmeringspillen moeten slikken, hoewel ik dat totaal niet graag wil, want ben niet aan pillen enzo... Ze hebben in ieder geval een beetje geholpen, ik ben kunnen indommelen, maar niet vast... Ik kon alles nog horen enzo.. Dus geen nachtrust gehad, vanavond wat vroeg proberen te slapen en een slaappil nemen ook... Normaal moet ik het allemaal dagelijks nemen maar aangezien ik dat niet wil :(

Het werd ochtend...
Heel erg fijn hoor... Beginnen ze in klas ook achter je rug te roddelen.... Ik heb de hele dag echt rot rondgelopen... Ik eet praktisch niet meer ook idd... Tot over een week was mijn eetlust te veel vergroot, nu weer te veel verminderd, het is echt vreemd allemaal...

En nog een toppunt van vandaag...
Mijn beste vriendin heeft problemen met haar moeder, en heeft een tijdje terug aan drugs gezeten, niet echt overdreven, maar ze slikte wel... Het erge van allemaal is.... Haar ouders denken dat ik degene ben, die het dealt, en dat het door mij is dat zij er ook neemt.. Terwijl ik wel degene ben van een heleboel die 'clean' blijft... Ik vind het echt smerig... Haar vader gelooft het, maar haar moeder... Schijnheilig mens dat het is :'( :'( :'( :'( :'(

[~Natas~]

Hoi Taar.

Ik weet even niet wat ik hier neer moet zetten.
Want anders kan je het verkeerd opvatten.
Maar ik kan maar 1 ding zeggen
DENK AAN JEZELF
En ze kunnen beter over je roddelen dan van je vreten.
Ik zeg altijd als ze over je roddelen dan denken ze aan je  ;D

Meid neem ook niet teveel van die slaap medicijnen in
Het kan erg verslavend zijn en het is moeilijk om er vanaf te komen.
Ik weet zelf toen ik hier gezeik had op het forum en jij de eerste was die het mij vertelde dat ik de wereld nie tmeer zag zitten.
Ik had het gevoel dat iedereen TEGEN MIJ WAS en zelf de mensen waar ik goede contacten mee had.
En toch dat mensen aan je twijfelde.............en dat voelt echt heel  :censuur ik weet het.
Ik heb toen zelf ook 1,5 week aan de valium gezet, dat werkte bij mij perfect.
Maar ik had ook mijn werk er nog bij, dus ik moest ermee oppassen.
Wat ik ermee wil zeggen denk aan jezelf en laat je niet teveel opfokken oke.

Stekte

Natas

[Rianne]

Hoi Tara,

ik ben het met Natas eens, kijk wel uit hoor met die medicijnen. Straks kun je niet meer zonder :-\

Hoe gaat het verder op school? Haal je wel goede cijfers? :)

[es]

Hi Tara, meid meid wat een ellende zeg  :-\ ik voel hellemaal met je mee.
Ik denk ook dat je misschien even langs de huisarts moet gaan, heb het idee dat je echt in een heel diep dal zit, waar moeilijk is uit te komen, en er komt vaak dan nog eens wat bij.
Misschien als je met hem eens gaat praten, of heb je niet zo;n fijne huisarts  ???
ze kunnen je vaak wel helpen, want ik denk dat je het alleen niet meer aankunt, of heb ik het mis  ???
Ik wil je ook even laten weten dat ik aan je denk en je steun,echt waar.
sterkte en laat je niet gek maken hé
Liefs van Es  :-*

[Tara]

Hoi,

even een reactie..
(trouwens, sorry dat ik nog steeds geen foto's heb, zal echt zo snel mogelijk zorgen dat ik er heb hoor)

Ik rem af en toe hoor met de medicijnen, zoals gisteren heb ik niets genomen voordat ik ging slapen, maar de nacht van zondag op maandag moest ik echt wel wat nemen want ik geraakte gewoon niet in slaap...

Ik had gezworen dat ik niet te veel meer ging eten, want echt ik heb soms van die eetbuien... Twee dagen ging dat goed zeker... Nu.. Pfff 't is net of ik niet meer zonder kan, erg hoor...

Verder ging het denk ik wel wat beter de laatste twee dagen, kon alweer wat lachen... denk dat dat ook wel komt door mijn eetbuien gossie :-X

Heb ook al met een paar mensen gepraat, maar ja.. De ene scheelt het geen moer, de andere vindt dat ik niet uit de put wil geraken, mijn moeder kan ik niet mee spreken...

De dokter, nee heb ik niet echt zo'n band mee, maar om bloed te laten trekken wil ik ook naar een andere huisarts gaan, die ik niet ken, die mij niet kent... Zoiets...

Nu goed... Gaat het dan wat beter, ontvang je een sms van je moeder als deze;

Als je potverdroie uw kamer zodra je thuisbent niet opruimt zoals ik gedaan heb, ga je niet naar Els gaan slapen. Ga jij blijven de zot houden met mij? zodra de school gedaan is, kom je onmiddellijk nr huis. En die Tupperware pot mag je ook onmiddellijk op zijn plaats zetten. Ik ben nu in alle staten, vuile moei (?)

Ja dan springen de tranen wel weer even... Bedoel.. Ik moet mij 's morgens haasten om op tijd te zijn, dan maak ik mijn bed als ik thuiskom, dus dat was niet in orde, en mijn bureau waar de boeken niet meer op een stapel lagen omdat ik snel moest de boeken uitzoeken die ik vandaag nodig had, verder dus écht niets he... Ik weet het niet meer hoor.

Dan zegt ze gisteren tegen Els en ik of we eens twee weken willen wisselen, dat Els hier woont en ik bij haar moeder...

Gaaf he?

Tja... Ik weet het gewoon niet meer, heb voor niks meer zin de laatste tijd, echt ik weet het gewoon niet meer...

Bedankt voor jullie reacties en steun in elk geval :-*

[Tara]

En snakken en bijten dat ze nu doet...
Gezellig hoor...

Tss weet niet waarom, maar krijg weer problemen met 't hart, als ik adem voel ik de pijn... En 't is andere pijn geworden :(

[Roosje]

Ik denk niet dat het je hart is, maar een spier. Er zit in je rug een spier, en als daar wat mis zit, trekt dat door naar voren, in de buurt van je hart. Heb ik ook een tijdje vaak gehad, kon amper meer ademen dan op momenten. De dokter heeft ernaar gekeken en vertelde me dit. Het komt gewoon door de stress. Ik denk dat dat bij jou hetzelfde is.

Wat ik je ook wil adviseren...Ga op jezelf wonen! Op wat voor manier dan ook :-\

[Christine]

Roosje: Tara is nog iets te jong om alleen te wonen maar ik denk ook dat dat een oplossing is als ze iets ouder is! Ze gaat haar dan ook veel beter voelen... :-\

[Roosje]

Je bent zo jong/oud als je je voelt. Ik denk dat het in haar situatie van belang is het zo snel mogelijk weg te gaan daar.

[Christine]

Ik weet niet of je het beseft we spreken hier wel van een meisje van 16! Die belange niet instaat is van alleen te wonen, ja oke in een instelling maar ik weet zeker dat dat ook de oplossing niet is! Dan gaat ze zich daar nog te veel moeten aanpassen en zit ze zonder haar valkjes, paard etc! Hier mogen we pas alleen wonen van 18jaar en ouder en wanneer we er zelf voor klaar zijn! We moeten ook nog het geld ervoor hebben.

[Roosje]

Kan Tara zelf niet praten? Er zijn instellingen die kamerbegeleiding geven. Dan woon je dus op jezelf, met begeleiding. Dat is volgens mij niet duur en te betalen van studiefinanciering/bijbaan/whatever Als ze het echt zo slecht heeft thuis is dat de beste oplossing, want anders is ze over 2 jaar helemaal kapot. Ik denk dat alleen zij weet of ze daartoe in staat is. De enige die dit probleem op kan lossen is zij zelf, en daar moet ze voor vechten. En de beste manier om de goede kant op te gaan is een hele nieuwe weg in slaan, een nieuw begin. Maar dat is niet mogelijk in de situatie waar ze nu in zit.

[Tara]

Hoi,

een instelling zie ik niet zo echt zitten.
Er is een meisje in mijn klas die in een instelling zit en over een twee- of drietal weken krijgt ze kamerbegeleiding, maar wat zij allemaal zegt...

Ze mag niemand zien enzo :-\
Haar eigen vriend ziet ze amper..

En ah.. sommige tijden gaat het hier gewoon goed, maarja...
Ik voel me psychisch alweer veel beter moet ik zeggen, gelukkig maar! Alleen begint het nu weer lichamelijk dat ik wat verzwak, maar ja... Bv. mijn pols van mijn linkerarm doet pijn (al een hele tijd) als ik die gebruik, dus moest ik bij het opdienen veranderen van arm, naar mijn rechterarm, nuja... zoiets, ik had pijnstillers maar die hielpen niet en bah... en ook zalf en zo'n bandje voor rond de pols, maar wat zou het... Het helpt toch niet :-\. Nu gisteren zei ik tegen m'n ma dat ik verzwak, ik kan bijna geen borden meer dragen met mijn rechterarm meer ook, het moet echt heel snel gaan of ik hou het niet meer, erg vreemd.. Ik dacht, zij zal het wel begrijpen, aangezien zij toch CVS heeft en misschien begrijpt wat het is, maar wat zou het... het is wéér van je moet eens naar een dokter gaan, maar hoeveel keer ben ik nog niet geweest en hoeveel keer moet ik nog gaan pff het enige wat ik nu nog wil is bloed laten trekken door een dokter die ik niet ken, zonder dat mijn ma het weet.

Verder ga ik proberen na mijn huiswerk wat foto's te posten van mijn drietal.

Zaterdag moest ik om 19 u. beginnen werken, het is wat uit de hand gelopen want blijkbaar was de afwasmachine stuk en moesten degene die nog werkten helpen manueel afwassen, ik dus ook... Goed goed, even later, 'n telefoontje, mijn moeder... Uhm... Mijn ex is thuisgeweest met twee van z'n vrienden, om te vragen of ik meemocht naar een soort café in mijn dorp. Jan was bij ons thuis, hij was bij m'n broer in de kamer en heeft alles afgeluisterd.

Mijn moeder belde dus en zei dat ze waren gekomen, ik had ook al een sms ontvangen van mijn ex zelf. En ja, ze vertelde ook, toen ze weg waren, dat het leek ofdat Jan jaloers was ofzo, hij bleef erover doordrammen van "dit kan toch niet" en "allee, wrm doen ze dit" en al zo'n dingen, ik weet niet precies wat ie zei, maar mijn ma zei dat ie in elk geval een hele tijd bleef doordrammen erover. Mijn pa zelf zei ook dat ie wss jaloers was, maar dat begrijp ik niet, echt niet, ik geloof het niet.. weet niet.

Vandaag ben ik naar Jan geweest om te vragen of hij meeging vanavond naar de paarden, maar ik moest toen weg naar de winkel om vogeleten, en Jan heeft me gevoerd, toen we weer thuis waren, vroeg ie of ik nog bezoek heb gehad zaterdag, want mijn ex had gezegd dat ie nog 'ns zou komen naar 't Meer, en Jan had gezegd "Moest ik nu niet dringend gaan slapen, dan zou ik nog achter geweest zijn!"

Mijn ma had tegen hem gezegd, "Ik moest nog gezegd hebben tegen jou Jan, dat je niet mocht vergeten Tara te gaan ophalen."
"Ja," zei ie, "je moest dat nog gezegd hebben".

Wat moet ik daaruit afleiden denk je?
Ik weet alleszinds dat hij wel om me geeft, maar ik denk meer niet, ik vind het wel lief zo. Mijn vriendin zegt ook; "Het zijn toch zijn zakens niet". Eigenlijk niet, maar toch moeit hij zich. Hij vindt het maar "pipo's", die jongens, en het viel ook wel op toen hij praatte met mij, dat hij ze niet kon uitstaan.

Groetjes, Tara