Telephatie???

[Martin1]

Ik begin te geloven dat ik toch wel een héle bijzondere band heb met mijn valkje Sjaakie. Hij is altijd al enorm aan me gehecht geweest en wil altijd bij me zitten en vliegt me overal achterna en hij geniet intens van de vele krauwsessies. Als ik weg ben blijft ie me regelmatig roepen, ook al duurt dit uren (ik heb het opgenomen, vandaar dat ik dit weet). Als ik weer thuis kom en de sleutel in het slot steek dan gaat ie heel snel achter elkaar roepen van blijdschap: "wiepwiepwiepwiepwiepwiep" en dat net zolang tot ik de kamer binnenloop. Ik heb veel valkjes gehad, maar dit is de eerste die dat zo doet. Echt heel apart.

Nou valt het me steeds vaker op dat Sjaakie op deze manier gaat roepen als ik vlakbij mijn huis ben. Hij kan me dan nog absoluut niet zien of horen en toch begint hij al op de hierboven beschreven manier te roepen. Hij roept alleen op deze manier zodra ik thuiskom en niet in de tussentijd dat ik wegben (ik heb dit al getest door het op te nemen). Ook bij willekeurige voorbijgangers roept hij niet. Alleen als ik het ben. Blijkbaar voelt hij dus dat ik in de buurt ben.

Ik vind dit heel speciaal en begin nu toch echt te geloven dat telepathie bestaat.  :o

Hebben jullie ook bijzondere ervaringen met je valkje(s)?

Groetjes,

Martin

p.s. Ik begin binnenkort een dagboek met veel foto's van mijn deugnieten

[Roosje]

Natuurlijk bestaat telepathie, ik twijfel daar niet aan. Bij mensen gebeurt dit, maar dieren zijn hier helemaal sterk in, die gaan veel meer af op hun intuïtie, zouden mensen ook moeten doen!

Ik weet bijvoorbeeld exact wanneer mijn moeder ongerust is, waar ik ook ben, en dat is handig want als ik kan bel ik dan even, als zij het nog niet gedaan heeft. Ik heb ook een keer in de auto precies verstaan wat de vriend van mijn moeder dacht, zonder dat hij het zei. Ook heb ik de avond voordat mijn vader een hartinfarct kreeg ontzettende rotgevoelens gehad, ik wist dat er iets mis zou gaan.

En zo kunnen dieren nog veel meer voelen omdat die niet zo bezig zijn met hun eigen gedachten, zorgen, en dagelijkse beslommeringen, waarom zouden ze ook? Dat is volgens mij de reden dat dieren dingen veel sneller aanvoelen dan mensen en ook meteen doorhebben wanneer iemand bang is of slechte bedoelingen heeft bijvoorbeeld.

Nou, zo denk ik erover, en zo zal het zijn ;D

[Brede W]

Hmm, ik geloof niet zo in telepathie.
En Martin, het verhaal dat jij vertelde heb ik al eens eerder gehoord, maar dan met een papegaai. Dat was een stel, en als de man thuis kwam, zag de vrouw dat de papegaai van te voren begon te roepen en te doen. Zij dachten dus ook eerst aan telepatie. Tot ze een nieuwe auto kregen, toen was het een tijdje afgelopen, tot de papegaai weer aan de desbetreffende auto gewend was. En dat kan natuurlijk ook met een bepaald loopje, of fietsje (:P).

Groetjes,

Wendy

[Paul]

Hoi Martin,

Kom je misschien elke dag om dezelfde tijd thuis want dat hebben ze ook snel genoeg door inderdaad.
Maar ze voelen in elk geval wel dingen aan vaak als je heel bedroefd bent merk je echt dat ze je anders benaderen.
Het is dan net of ze je willen troosten.

Groetjes, Paul

[Martin1]

Hoi Paul, Ik kom niet op dezelfde tijden thuis dus dat kan het niet zijn.

Wendy: Ik dacht ook in eerste instantie dat ie me kon zien of horen, maar dat is onmogelijk. Heb ik al uitgebreid getest door stilletjes aan te komen sluipen  ;D

Dus volgens mij heb jij gelijk Roos, telepathie bestaat. Al kan ik het moeilijk bevatten. Het geeft in ieder geval het gevoel dat ik een heel bijzonder valkje heb.

Martin

[Roosje]

Dat is zeker :)

En wendy, heb je gelezen over een paar van de dingen die ik heb meegemaakt? Hoe verklaar je dat dan? ;)

[Brede W]

Ik weet bijvoorbeeld exact wanneer mijn moeder ongerust is, waar ik ook ben, en dat is handig want als ik kan bel ik dan even, als zij het nog niet gedaan heeft.

Dat is een teken dat je je moeder goed kent! Dat je sociaal voelend bent en je kan inleven in de onrust-gevoelens van je moeder.

Ik heb ook een keer in de auto precies verstaan wat de vriend van mijn moeder dacht, zonder dat hij het zei.

Zonder alle details van die situatie te weten, denk ik dat je ten eerste al heel veel kan opmaken uit de non-verbale communicatie van de vriend van je moeder (van iedereen trouwens). Ten tweede weet je van een goede bekende vaak hoe hij/zij over bepaalde dingen denkt. En dan kom ik weer uit op het goede inlevingsvermogen, dat je daardoor vrij in de buurt kan komen wat iemand op een bepaald moment denkt. En misschien ook een deeltje toeval/geluk.

Ook heb ik de avond voordat mijn vader een hartinfarct kreeg ontzettende rotgevoelens gehad, ik wist dat er iets mis zou gaan.

Ook hier weet ik natuurlijk niet alle details. Was je bijvoorbeeld op de hoogte dat je vader zich die avond niet goed voelde (want dat is toch vaak zo, voorafgaand aan een infarct?). Was je uberhaupt bij je vader die avond?
En wat die rotgevoelens betreft, je kan het ook omdraaien. Je had rotgevoelens en juist omdat er iets gebeurde heb je het extra onthouden. Toen mijn opa overleden was, zag ik ook ineens overal het woord 'dood' opduiken, en dat was puur omdat je daar op dat moment mee bezig bent. Of banaler: veel mensen beweren op vrijdag de dertiende toch vaak pech te hebben, juist omdat ze er dan alert op zijn. Op andere dagen geef je het niet zoveel aandacht als je ergens een keer tegenopbotst of iets laat vallen.

Groeten,

(nuchtere  ;)) Wendy

[Mariska]

Hoi Roosje en Martin,

Ik ben het met jullie eens.
ik denk wel dat het bestaat.
En ik ben het ook zeker eens met dat dieren veel meer aanvoelen als wij omdat wij het veel te druk hebben met andere dingen.
Ik heb zelf ook regelmatig hele sterke gevoelens over dieren.
Ik heb met mijn Shih-Tzu meegemaakt dat hij zich heel vreemd ging gedragen en ik had gelijk het gevoel dat er iets in zijn hoofd zat wat niet goed was. Niemand was het met me eens en er zijn heel veel onderzoeken geweest voordat er een scan van zijn hoofd gemaakt werd, maar daar kwam allemaal niks uit. Toen voor een scan geweest en hij bleek toch een tumor in zijn hoofd te hebben. En ik wist het al die tijd al, ook al zei de DA van niet.
Ik weet precies wat er met mijn dieren gaande is en wanneer het ernstig is en ik in moet grijpen. En ik zit er nooit naast.
Zodoende ga ik altijd op me gevoel af, want die laat mij nooit in de steek. Mijn Shih-Tzu is er na 3 jaar nog steeds, omdat ik destijds niet opgaf. En dit is maar 1 van de voorbeelden die ik zo kunnen geven.

Groetjes Mariska

[Mariska]

Hij had bij wijze van spreken 101 en 1 dingen kunnen hebben, maar ik wist dat het dat was.
Ik ben van mening als je ervoor openstaat en intuitief ingesteld bent zoals ik, dat jij en je dieren elkaar heel goed aan kunnen voelen. En dat je gewoon weet wat er met ze aan de hand is en wat er in ze omgaat. En andersom ook.

Groetjes Mariska

[Roosje]

Ik weet bijvoorbeeld exact wanneer mijn moeder ongerust is, waar ik ook ben, en dat is handig want als ik kan bel ik dan even, als zij het nog niet gedaan heeft.

Dat is een teken dat je je moeder goed kent! Dat je sociaal voelend bent en je kan inleven in de onrust-gevoelens van je moeder.

Hier zou je eventueel nog gelijk in kunnen hebben. Maar het is wel héél apart dat wat ik voel áltijd klopt, ook al zit er geen enkel patroon in

Ik heb ook een keer in de auto precies verstaan wat de vriend van mijn moeder dacht, zonder dat hij het zei.

Zonder alle details van die situatie te weten, denk ik dat je ten eerste al heel veel kan opmaken uit de non-verbale communicatie van de vriend van je moeder (van iedereen trouwens). Ten tweede weet je van een goede bekende vaak hoe hij/zij over bepaalde dingen denkt. En dan kom ik weer uit op het goede inlevingsvermogen, dat je daardoor vrij in de buurt kan komen wat iemand op een bepaald moment denkt. En misschien ook een deeltje toeval/geluk.

Op dat moment zat ik voorin de auto bijna te slapen en zat de vriend van mijn moeder achterin, we waren lang onderweg en er werd op dat moment nergens over gesproken. Ik hoorde hem iets zeggen en vroeg me af waarom er niemand reageerde, werd er een beetje pissig om en toen zei ik het dus. Waarop ik als reactie van mijn moeder kreeg, hij zei helemaal niets! En toen zei hij dus: ja, maar ik dacht het wel ::) En zo heb ik vaker dat ik in één klap weet wat iemand denkt, aan wie hij denkt, zonder dat het ergens mee in verband staat. Dus helaas, hier werkt je theorie niet ;)

Ook heb ik de avond voordat mijn vader een hartinfarct kreeg ontzettende rotgevoelens gehad, ik wist dat er iets mis zou gaan.

Ook hier weet ik natuurlijk niet alle details. Was je bijvoorbeeld op de hoogte dat je vader zich die avond niet goed voelde (want dat is toch vaak zo, voorafgaand aan een infarct?). Was je uberhaupt bij je vader die avond?
En wat die rotgevoelens betreft, je kan het ook omdraaien. Je had rotgevoelens en juist omdat er iets gebeurde heb je het extra onthouden. Toen mijn opa overleden was, zag ik ook ineens overal het woord 'dood' opduiken, en dat was puur omdat je daar op dat moment mee bezig bent. Of banaler: veel mensen beweren op vrijdag de dertiende toch vaak pech te hebben, juist omdat ze er dan alert op zijn. Op andere dagen geef je het niet zoveel aandacht als je ergens een keer tegenopbotst of iets laat vallen.

Ik was toen zes jaar oud en las een stuk eerder op bed dan mijn ouders. Toch wist ik dat er iets ging gebeuren aan mijn vader zijn kant van de familie. Ik durfde het niet te gaan zeggen omdat ik dacht dat ze het toch niet zouden geloven. Ik weet dit nog zo goed omdat dit een van de ergste gevoelens is geweest die ik ooit heb gehad. De volgende ochtend, net toen ik naar de slaapkamer van mijn ouders wilde gaan, belde de buurvrouw aan om het aan me uit te leggen. Het voordeel van dat ik dit heb aangevoeld is dat ik minder schrok. Het infarct was die ochtend gebeurd en de avond ervoor was er niets aan de hand. Dus ook hier kan je van alles verzinnen, maar dit heb ik aangevoeld.

Nouja en zo kan ik wel door blijven gaan over dingen die ik zelf heb meegemaakt. Zo heeft de vriend van mijn moeder ook paranormale gaven en die kan, zodra hij iemand in de ogen kijkt, alles over diegene vertellen. Dit geloven mensen meestal niet, tot hij tegenover ze staat, dan durven ze hem mooi niet aan te kijken. Dit gebeurt niet alleen bij bekenden, en zelfs vaker bij voor hem vreemden, hij is toen hij dit al een tijdje had, gewoon tegen die mensen gaan vertellen wat hij voelde, en het klopt tot nog toe altijd! Natuurlijk kunnen mensen uit dingen die ze weten logischerwijs bepaalde dingen zeggen en voorspellen, en zo gaan ook veel 'paragnosten' te werk om geld te verdienen. Maar zo is het niet bij allemaal, dat heb ik nu wel gemerkt. Ook omdat ik zelf dingen weet, wat trouwens niet altijd leuk is! Een tijdje geleden overleed een tante van me, die ik al heel lang niet gezien had. En ik maar denken, ik wist dat er iemand doodging, en dat het iemand moest zijn aan de kant van mijn moeder, maar had nooit aan die tante gedacht! Tot mijn moeder het vertelde, toen viel het kwartje.

Dit kan je geloven of niet. Je hebt mensen die er teveel in geloven en zich alles wijs laten maken, en je hebt mensen die deze dingen zelf zien gebeuren en het op zich af laten komen. En dan heb je nog de nuchtere mensen, waar niets mis mee is hoor, die hebben gewoon nog niet het 'geluk' gehad om te zien dat deze dingen bestaan. En laten we de koppigen niet vergeten, die vinden alles onzin omdat ze misschien ooit de verkeerde persoon zijn tegengekomen en daarom ook nooit open zullen staan voor dingen die buiten hun referentiekader gaan.

Zo enne verder speelt dit onderwerp niet zo bij mij hoor :P

Ik kan er gewoon niet tegen dat mensen dingen niet kunnen geloven die gewoon wél waar zijn. Net zoals dat iemand tegen me zou zeggen, jouw vogel zegt geen hawoo want ik heb het nog niet gehoord! Dan denk ik, nou hij doet het potver***** gewoon wel!

[Mariska]

Hoi Roosje,

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt.
Ik woonde op mezelf met mijn vriend samen en toen ging 's ochtends rond 11 uur de telefoon.
Ik nam op en het was mijn moeder, nog voor ze iets gezegd had wist ik dat mijn vader het aan zijn hart had.
En dat klopte, hij had een beginnend hartinfarct.
Ik was al in paniek voor ze het verteld had, want ik voelde gewoon waarom ze belde. Ik wist het.
Echt gebeurd!!!

Groetjes Mariska

[Roosje]

Ik geloof je hoor. En ken het gevoel ook, heel rot is dat, hoewel het je ook voorbereid op de situatie. Hoe is het nu met je vader?

[Brede W]

Ik kan er gewoon niet tegen dat mensen dingen niet kunnen geloven die gewoon wél waar zijn. Net zoals dat iemand tegen me zou zeggen, jouw vogel zegt geen hawoo want ik heb het nog niet gehoord! Dan denk ik, nou hij doet het potver***** gewoon wel!

Jah, maar das nou net de moeilijkheid. Als iemand zegt dat hij/zij niet gelooft dat Loki hallo kan zeggen, kun je dat eenvoudig bewijzen door het op te nemen (in theorie dan, timing kan wat problemen geven).
En wat betreft het al dan niet geloven wat waar is... ik denk gewoon dat er andere/ 'aardse' verklaringen voor zijn. Dat maakt de ervaring niet meer of minder waar(d).

[Roosje]

Wie zegt dat telepathie en een sterke intuïtie niet aards zijn? ;D

[Inger m]

Hoi,
Dit is altijd een interessant onderwerp voor een discussie.

Het is bekend dat mensen van zichzelf 'bijgelovig' zijn. Mensen willen alles kunnen verklaren. Als ze iets niet kunnen verklaren, nemen ze toevlucht naar ander soortige verklaringen. Vooral vroeger (toen men nog veel minder wist dan nu) had men overal een mooie verklaring voor. In veel (minder ontwikkelde) landen gelooft men bv. dat een hazenlip veroorzaakt wordt, doordat de vrouw op een nacht bij volle maan de vis verkeerd gesneden heeft (onlangs op TV). Zo zijn er overal veel meer verklaringen voor. Ik denk zelf dat telepathie hier (grotendeels) ook door verklaard kan worden.

Neem bv. een vogel. Bij een vogel zijn de zintuigen heel anders ontwikkeld dan bij mensen. Zij beleven de wereld op een andere manier dan dat wij doen. Dat wil niet zeggen dat ze telepathisch zijn, maar dat ze hun zintuigen op een andere manier gebruiken. Dit heeft 'Brede W' al uitgelegd in haar verhaal. Zo hoort een vogel mogelijk heel subtiele geluiden waar wij geeneens notie van hebben. (bv. omdat een vogel een beter ontwikkeld gehoorvermogen heeft). Een vogel let ook veel meer dan wij op lichaamssignalen, hierdoor denken wij dat een vogel bv. heel slim of bijzonder is, terwijl de vogel op iets heel simpels let. (Daarbij wil ik niet afdoen aan de intelligentie van de vogel).

In het kort wil ik aangeven dat een vogel in zn eigen wereld leeft, door een ander gebruik van de zintuigen.

Een mens denkt en leeft heel anders dan een vogel en neemt daardoor ook de toevlucht tot telepathie (waarbij ik niet wil zeggen dat dit echt niet bestaat, dat is een andere discussie) en bijgelovigheid. Wij zijn daardoor instaat om allerlei eigenschappen aan dieren te geven, die er mogelijk geeneens zijn of voor het dier niet van belang.

Dit is mijn mening over telepathie bij dieren.

gr Inger