geen vertrouwen!

[deniejsje]

hallo,
ik heb 2 valkjes, een mannetje en een vrouwtje. Het vrouwtje is al tam, maar het mannetje niet echt. hij is nu bijna een jaar en hij is nog steeds een beetje bang voor mij. Hij eet wel uit mijn handen en heel soms komt hij erop zitten maar dat is maar zelden. als ik hem uit zijn kooi wil halen dan doe ik mijn hand in de kooi en dan gaat hij meteen weglopen want hij wil er niet uitgehaald worden. als ik het deurtje een tijdje open laat staan komt hij er zelf wel uit maar hij gaat dan altijd op mijn stoel zitten dat is een veilig plekje voor hem zelf denk ik. zodra ik in de buurt kom zonder eten dan vliegt hij terug naar zijn kooi. ik ben echt al heel lang bezig maar hij moet gewoon niks van mij hebben! wat ik ook doe. en geduld heb ik wel maar ik ben zo bang dat als hij ouder word dat hij dan niet meer tam te krijgen is. Als mijn tamme vrouwtje bij mij komt zitten dan volgt hij haar wel en alles wat zij doet doet hij ook op een paar dingen na dan. maar hoe kan ik zijn vertrouwen nou winnen? groetjes denise

[SuzanneS]

Zelf denk ik persoonlijk dat het niet onmogelijk is, hoe oud het valkje ook is, om hem tam te maken.
Mijn valkje kwam in huis toen ze 1.5 jaar was. Verre van tam. Als de dood voor vingers, handen en gezichten.

Heel veel, maar dan ook echt heel veel aandacht geven en liefde geven. Lekker tegen hem praten enzo.  Maar je schrijft dat je al een tijdje bezig ben dus dit zal vast niet iets nieuws zijn voor je.

Tsja, met eten kan je hem lokken natuurlijk. Trosgierst enzo niet in de kooi hangen, zorgen dat hij het bij je moet komen halen.

Mijn valkje (met 2 maanden was ze handtam, kan je het je voorstellen?) vond handen het langst het engst. Ze kwam nooit uit haar zelf uit haar kooitje dus tsja, ik stak me arm erin. In het allerbegin vond ze het heel eng. Maar ik vond dat ze niet moest mutsen en gewoon ook tsja, ze moet even door die cirkel heen waar ze inzit dat ze dingen eng vindt (ze heeft ervoor 1.5 jaar alleen maar in een kooitje gezeten, nooit eruit geweest).

Ik bleef volhouden en ja, het duurde echt wel even voordat ze rustig op haar stokje kon zitten als mij arm in haar kooi was. Op een gegeven moment ging ik met me hand haar een beetje 'sturen' richting het deurtje. Het duurde even, maar nu is ze niet anders gewend. Als het kooitje open gaat gaat eerst de kakariki eruit, dan maken we het deurtje even vast, terwijl zij helemaal heen en weer gaat terwijl ze aan de tralies hangt. Zodra mijn arm erin gaat dan wordt ze helemaal wild van enthousiasme, dan weet ze niet hoe snel ze via mijn arm eruit moet lopen :).

En verder gewoon veel lieve woordjes, of als je muziek op hebt en meezingt of neurie'd, dat je haar aankijkt. Althans dat deed ik.. zodat ik haar aandacht kreeg.

Ik hoop dat je er wat aan hebt!

Succes!

[deniejs]

hoi,
ik heb hier heel erg veel aan want eigenlijk begon ik de moed al op te geven. maar nu dus niet meer ik gah gewoon nog beter me best doen als eerst. Maar hij zit ook bij een andere valkparkiet in de kooi! zou het helpen als ik hem apart zou zetten zodat hij niet meer naar die andere valkparkiet kan toe trekken maar naar mij? groetjes deniejs