Naam: Loky Geslacht: Pop Mutatie: Grijs Geboren: 1999 Loky is ergens in 1999 geboren, volgens haar ring, en ze heeft nog nooit kunnen vliegen. In haar korte leventje heeft ze al heel veel meegemaakt. Het begon in de dierenzaak: Loky zat daar met een gebroken vleugel en niemand wilde haar hebben. Vrienden van ons hebben haar uiteindelijk gekocht. Ze werd in een kamervoliere geplaatst. Ze werd echter niet geaccepteerd door de andere valkparkieten. Loky is toen apart geplaatst, voor haar eigen bestwil. Haar baasjes wilden haar graag tam hebben en omdat wij al meerdere valkparkieten handtam gekregen hebben, werd er besloten dat Loky een tijdje bij ons zou logeren, om haar vervolgens tam te krijgen. Al snel bleek dat ze het goed bij ons kon vinden samen met de andere valkparkieten. Haar baasjes zagen dat ze het hier erg naar haar zin had en in overleg is besloten dat Loky hier zou komen wonen. Het viel ons op dat Loky een lelijke wond op haar rechtervleugeltje had. Dat is ook de vleugel die gebroken is geweest. De botbreuk van de vleugel bleek echter verkeerd vastgegroeid te zijn, hierdoor had ze meer last van de vleugel als gemak. Het leek ons dat haar vleugel een soort ballast voor haar was. Dit werd bevestigd door onze vogelarts (Dr. Feld). Samen kwamen we tot de conclusie dat het beter voor haar was om een stukje vleugel te amputeren. Dit omdat ze regelmatig van haar stokje viel door het evenwichtverlies, wat veroorzaakt werd door de gebroken vleugel. Zo gezegd, zo gedaan. Er werd een deel van haar vleugel geamputeerd, Loky had vrijwel direct een beter evenwicht en zat nu ook rechtop op de stok. Voorheen helde ze altijd over naar rechts, dit resulteerde vaak tot een pijnlijke val van de stok. Dit bleek te mooi om waar te zijn, al haar problemen in een keer weg. Toen kwam de avond: Loky ontdekte de hechtingen in haar vleugel, waarop ze er vervolgens mooi een paar uitgepulkt heeft met haar snaveltje. Er ontstond een hevig bloedbad. In overleg met de vogelarts hebben we de vleugel geheel met pleisters ingepakt, zo moesten we de nacht door, anders zou ze doodbloeden. De volgende ochtend hebben we een kraagje gekocht, zodat ze niet meer aan de vleugel kon bijten, en hebben we de pleisters verwijderd. Ruim een maand later ging het een stuk beter met Loky. Omdat ze niet meer kan vliegen, nemen we haar vaak mee naar buiten om een rondje te lopen. Loky vindt het heerlijk, want ze krijgt alle aandacht van mensen die langslopen. Iedereen wil haar even een aai over de bol geven, of even vasthouden. helaas kan Loky niet meer vliegen, maar als alle andere valkparkieten gaan vliegen, dan gaat Loky in haar speeltje hangen en ook erg hard mee fladderen. Loky wil dus helemaal niet uit de kooi. We waren er bang voor dat Loky buitengesloten zou worden omdat ze niet met de rest mee zou kunnen vliegen, maar al snel bleek dat ze goede maatjes zouden worden met elkaar. Loky en K.C. zijn ook al zeer goede vriendjes met elkaar geworden. Sinds dat K.C. ontdekt heeft dat Loky een popje is, is hij constant bij haar. Tenminste als P.D. niet bij hem in de buurt is, dan trekt K.C. meer naar P.D. toe. We hopen dat ze nog lang bij ons kan zijn.