Mieppie

Hallo, Tja, toen wij hem kochten dachten we dat het een popje was dus noemde we “haar” Mieppie, maar na de eerste rui bleek het een mannetje te zijn. Aangezien Mieppie haar/zijn eigen naam al zei, hebben we dat maar zo gelaten. Het is een super verwend mannetje met een sterk eigen wil. We besloten hem handtam te maken. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Na enkele pogingen hem uit zijn kooi te lokken via een lange stok, lukte het uiteindelijk via stukjes toast dat hij op de schouder van Trudy ging zitten. Maar kom niet met je vingers in de buurt, want dan hapt hij! Inmiddels zit hij graag bij je en “scheurt” door de kamer, heeft zijn eigen bakje op tafel en kijkt graag toe (en helpt als het kan) bij het koken. Andere favoriete plekjes in het huis: op de lamp, op de stoel, op het aquarium, op het aanrecht, op de kast (naast de planten, dus is het jagen geblazen). Als wij boven aan het werk zijn en de kamerdeur staat open dan duurt het niet lang of hij vliegt naar boven en komt op je schouder zitten. Hij is erg geboeid door het toetsenbord en gaat daar het liefst bovenop zitten; inmiddels heeft hij er zelf een! Hij zit ook graag bij het raampje boven de deur van het washok te zingen en te roepen: “Kom maar, Mieppetje” . Zodra het mooi weer is zetten wij hem in zijn kooi buiten: vogeltjes kijken en zingen. Zijn favoriete liedje is “Ik Zag twee beren”. Mieppie is fan van Abba. Het liedje “The day before you came” fluit hij aardig mee, vooral als je dan met hem gaat dansen. Enfin, een erg genot in huis. Ingesloten een aantal foto’s.

Een andere keer vertellen wij wel hoe Mieppie in het dierenziekenhuis terecht kwam, daarom een eigen ponskaartje heeft en sindsdien dol is op kusjes en knuffels van Trudy.

Groeten Rob en Trudy Wardenaar
Buurmalsen