Valkparkiet van de maand : Juli 2002
Gekke Gerrit

Gekke Gerrit kwam zo'n 7 jaar geleden bij mij in huis toen een van mijn twee grasparkietjes overleed. Omdat Maatje (een van de parkieten) altijd gezelschap gewend was en de broedperiode van grasparkieten ruimschoots verstreken, was ik al erg gelukkig met de 2-jarige Gerrit, die al diverse adressen had bewoond. Gerrit was handtam, maar ook mank. Wat de oorzaak van zijn spastische poot is,

is niet meer te achterhalen, so what? Vanaf de dag dat Gerrit bij Maatje en mij kwam wonen was het contact met de grasparkiet meteen goed. Elkaar lekker koppie krauwen, elke ochtend snavelen en samen door het huis banjeren. Als Gerrit het hoogste lied zong, zong Maatje uiteraard op z'n 'grasparkiets' (wat dat ook zijn moge) lekker mee. Waar Gerrit ging, zag je ook Maatje. Echt alles deden ze samen. Helaas vloog Maatje op 27 april jl. naar de parkietenhemel (gelukkig deed hij dát, hoe triest het ook allemaal was, wèl alleen). Zijn lekkere leventje met Gerrit zat er, na 9 gezonde jaren, onverwacht op. Deze prachtige foto van mijn 'vliegtuig' getuigt van de innige vriendschap tussen een grasparkiet en een valkparkiet.

Geoetjes, Hermien Gorlitz
Kaisa
Kaisa is uitgevlogen op 13-03-2002 en is een witmasker valkparkiet, Kaisa kwam bij ons wonen toen hij 14 dagen uit het nestje kwam en hebben we hem ook geholpen met eten en drinken. Ook al was Kaisa nog heel jong, kregen we hem maar niet tam Kaisa was erg wild, hij beet op iedereen en vloog telkens maar keihard tegen de muur aan dit was eigenlijk hartstikke zielig, want het arme beestje verwonde daardoor zichzelf. Toen waren we eigenlijk verplicht zijn vleugels te knippen, toen we dit hadden gedaan werd Kaisa rustiger en je kon gewoon merken aan hem dat hij voelde dat z’n vleugels geknipt waren.

Toen het allemaal goed was hebben we Kaisa aan Coco en Nyra laten zien (dit hadden we ook al gedaan toen ik hem net had, alleen toen was Coco er bang voor) en toen we Kaisa op het hok hadden gezet van Coco en Nyra was Nyra gelijk verliefd op Kaisa (*zo lief*). Een week nadat we Kaisa was de volière klaar. Coco die ongeveer twee jaar bij ons binnen had gewoond ging erin en Nyra natuurlijk, maar of Kaisa erin ging dat wist ik nog niet. Maar Kaisa had het er zo naar z’n zin dat ik hem er maar in liet. Tot 11 april ’02, Kaisa bleek ziek te zijn geworden. Nyra ging hem bijten en plukken en twee grasparkietjes die er ook in zaten (Twinkie en Limia) moesten ook niks van Kaisa weten dus zelf die twee jaagde Kaisa weg. Kaisa werd uit de volière gehaald en woont nu (voorlopig) weer binnen. Later hebben we Kaisa weer naar buiten gedaan en werd hij weer ziek. Toen hebben we een apart hok gebouwd en daar moest Kaisa dan maar op krachten komen. Toen Kaisa weer 100% in vorm was werd het ook lekker weer, ik was toch niet zo gek met Kaisa dat ik ‘m maar gewoon mee naar buiten nam. Kaisa vloog helemaal niet weg of zo en Kaisa kreeg meer aandacht dan ooit! Natuurlijk ook van de mensen om hem heen, je niet elke dag een loslopende valkparkiet toch? Dit vond Kaisa zo leuk, dat het een gewoonte werd en we een zitstok hebben gebouwd dat hij buiten op de tafel kon staan. Ook gingen Kaisa en ik naar een grasveldje waar heel veel vogelmuur, paardebloemen en gras stond en dit vond Kaisa heerlijk en het was ook heel erg lollig, want telkens als Kaisa paardebloemen had gegeten had hij een heel geel snaveltje. Maar ja aan dit leuke gedoe met Kaisa kwam helaas een eind, hij was niet weggevlogen of zo nee, hij werd aangevallen door een kat. We liepen bij een muurtje waar die kat zat en ik schrok van de kat want die begon tegen ons te sissen en toen schrok Kaisa ook en vloog weg en tot mijn grote schrik ging de kat op Kaisa af en de tranen sprongen me al in m’n ogen,want de kat sprong op Kaisa en ik schreeuwde heel hard en gelukkig was het buurmeisje van m’n nichtje er ook bij en die rende op tijd naar Kaisa om de kat weg te jagen. Ik was helemaal opgelucht en rende naar Kaisa toe en kon hem wel “dood”knuffelen, Kaisa was helemaal overstuur en toen zijn we maar naar huis gegaan. Kaisa moest helemaal bij komen en toen hebben we, maar een hok gepakt en spullen in gekocht en daar zit Kaisa nu in. Het lekkere weer verdween ook dus Kaisa kan ook niet naar buiten, maar ik weet niet of ik dat weer ga doen… Het eerste nest van Coco en Nyra is helaas gestorven en ze hebben nu een tweede nest wat veel beter gaat. En als daar een mooie pop bij zit krijg Kaisa een mooie pop en dan is die niet alleen en word hij niet gepest L. Paulie de valkparkiet van mijn buurmeisje bijt ook op Kaisa, terwijl hij wel op kan schieten met Coco en Nyra… Misschien legt het wel aan Kaisa omdat hij zulke aparte kleuren heeft. Want een echte witmasker heeft ook een andere kleur
(op de foto staat een 100 procent echte witmasker kleur.) Dus misschien legt het wel aan Kaisa. Kaisa heeft nu al een half hele mooie witte kop en hopelijk word hij net zo mooi als Nyra. J. Nou ik hoop dat jullie van dit verhaal hebben genoten.
Groetjes Diana