Jaro

Wij hebben een hele lieve valkparkiet. Helaas niet zo tam als een valkparkiet die we voor deze dame hadden, want die week niet van je zijde. Maar deze valkparkiet hebben we nu zo'n 4 jaar. In eerste instantie dachten we een mannetjes Valkparkiet te hebben, maar toen ze eieren begon te leggen, wisten we dat we blijkbaar toch met een vrouwtje te doen hadden.

Toen in dit voorjaar onze baby werd geboren, heeft Jaro, zo heet ze, maar liefst ruim 20 eieren gelegd, telkens in series van 3 stuks. Ik weet niet of het een vorm van jaloezie was, maar ik ben blij dat ze daar inmiddels mee gestopt is. Ik was namelijk bang dat het haar zou uitputten en bovendien was ze niet echt gezellig meer. Ze zat de hele tijd op de eieren en was goed fel als je haar bakje eten verving of een trosgierst wilde geven. Naar buiten om een rondje te vliegen, deed ze al helemaal niet.

Is het bijvoorbeeld 'normaal' dat een vrouwtjes valkparkiet zo vaak met haar kontje tegen de tralies van haar kooi wrijft en daar verrukte geluiden bij maakt? Dat deed zij namelijk in de periode dat ze zoveel eieren lag wel verschillende keren per dag. We hadden al geprobeerd dit 'vrijplekje' met een sepiaschelp op te vullen, maar mevrouw zocht gewoon een ander stekkie. Volgens de dierenarts was het eieren leggen een normaal proces en kan je er niets tegen doen, maar die 20 eieren in een
betrekkelijk korte tijd, vond ik wel iets teveel van het goede!

Gelukkig legt ze nu even geen eieren meer, dus hopelijk kunnen we nog jaren van haar genieten.

Groeten van een Valkparkieten fan,
Jacqueline de Braaf